Hap-incident.. wat nu?

Eens!

 Het is soms jammer dat er keiharde oordelen woorden uitgesproken. Niemand van ons, weet hoe je zelf zou reageren in die situatie.

Ze denk heel goed na over het voorval, van zowel de kant van deze meneer als van haar eigen hond. 

Lien is ook heel hard bezig met dit te voorkomen.

Terug draaien kan niet en soms hebben mensen gewoon even steun nodig en je mag best wel kritisch zijn, maar via een op bouwende manier. 

Wat bereik je er mee iemand af te branden en te zeggen dat ze fout bezig was??

Zo zie ik het ook Suzanne

En nog even aan Judith, ik vind net niet dat baasjes van kleine honden vaak de schuld krijgen, wel integendeel, meestal is het andersom, die grote hond zal wel de schuldige zijn, kan gewoon niet anders want die zijn altijd in fout. Mijn eerste hond was een kleine hond, een Pekingees, maar eentje met een pittig karakter en nergens bang voor. Hij lokte vaak dingen uit, maar toch was het meestal van..ach ja, zo'n kleintje zo schattig, terwijl een grote hond dan argwanend werd bekeken. Hij was mijn maatje en ik mis hem nog steeds, maar ben niet te beroerd om toe te geven dat hij de moeilijkste was van mijn honden en hij inderdaad meer werd toegegeven dan de grote.

Kleine honden worden dikwijls niet zo opgevoed als grote honden, want dat hoeft niet hoor. Ze zijn zo klein en schattig en ach, als ze bijten is de impact toch niet zo groot.. Het zijn allemaal honden, of ze nu groot zijn of klein, voor mij geen verschil. En het is een feit dat heel veel baasjes van kleine honden de grote als mogelijke monsters aanzien. Ik heb een grote hond die niet altijd zo bijzonder dol is op de kleintjes (omdat velen van hen vinden dat de aanval de beste verdediging is). Ik houd hem dus in het oog en zal wel zorgen dat er niets kan voorvallen, maar word er wel een beetje moe van dat dit blijkbaar altijd enkel de verantwoordelijkheid is van de baasjes van grote honden, van de kleine wordt veel meer door de vingers gezien. Iedereen gelijk voor de wet, heb je een kleine hond die bijt, laat je die ook niet zomaar op een grote aflopen...dit is me echter al meermaals overkomen en als mijn hond dan in de tegenaanval gaat en hem zou doodbijten, dan is het zijn schuld omdat hij de grote hond is.  Dat is heel spijtig. Maar ik ben een grote hondenliefhebber, houd van groot en klein, dus kijk enorm uit..wil niet dat een kleintje wat overkomt al is het dan vaak de schuld van het baasje. De hond kan er niets om.

En toch kunnen we allemaal een fout maken, dus verwijten over en weer halen niets uit en werken ook niet opbouwend. Lien's hond was gewoon dat...een hond, er kan altijd wat voorvallen en ben zeker dat Lien en haar vriend eruit geleerd hebben en dat is wat telt.

 Hier snappen mensen juist heel goed dat blaffen van kleine hondjes meestal betekend: weg jij, ik vind je eng. 

Normaal is het zeker niet, angst van (kleine) honden. Als baas moet je aandacht besteden aan het socialiseren van je (kleine) hond en er heel goed opletten dat je je (kleine) hond weghoud van „ verkeerde" honden. Zo krijg je nl een (kleine) hond die niet bang is voor anderen vreemde honden. Dat is nl normaal gedrag.

Een andere hond zal dit angst signaal begrijpen en op afstand blijven, anders doen baasjes dit wel, althans baasjes op HP.

Gelukkig verstaan verreweg de meeste hier honden taal uitsteken!

Ik verplaats me niet in mijn hond, maar observeer haar juist, alleen zo krijg je een juist objectief en eerlijk beeld van je hond.

Ik denk dat algemene theorie de basis vormt van honden opvoeden en omgang.

Ik krijg de indruk dat je denk dat wij hier niets van honden weten? Krijgen we een lesje hoe jij denkt dat het in elkaar zit? 

Ik vrees dar je je ernstig vergist.

Nee Suzanne, dat was niet mijn bedoeling. Ik reageerde op het uitlokken van honden. Het spijt me dat info van mijn kant uit zo opgevat wordt. 

Blaise, ik vind dat je je schrijf wijze heel netjes hebt aangepakt :). Menig iemand kan hier nog iets van leren.

Ik vond dat ik dat ook nog even moest zeggen nadat ik wat van het eerste bericht gezegd had.

Lief van je Eline, dank je. 

Haha, tja.. Gaat hem niet worden ;)

En toch vind ik dat kleine honden in deze geen bijzondere status hebben. Dat zeg ik niet omdat ik vind dat je kleinere honden niet af en toe in bescherming moet nemen (en wel eens tegen zichzelf) maar omdat we te vaak in termen van groot of klein denken.

Liever zou ik zien dat we die formaten pas op de 2e plaats zetten en veel meer naar gedrag kijken. Wat laten 2 honden van scherp afwijkende maten zien en in hoeverre betekent dat iets voor ons als eigenaar met wat we in die situatie toe moeten staan. Ook grotere honden laten bijvoorbeeld wel eens angstige signalen zien richting een kleinere hond en hoe vaak wordt dat nu eigenlijk serieus genomen?

Bovendien is dat gedrag zo belangrijk, niet alleen in de interactie tussen 2 honden, maar ook naar anderen toe. 2 honden die aan elkaar gewaagt zijn en fanatiek spelen met grommen, blaffen en stoeien kunnen werken als een rode lap op een 3e hond. Een hond die (terecht of onterecht) uit angst piept kan een 3e hond aansporen tot een verdedigingsreflex. Er is dus veel meer dan alleen de interactie en het gedrag van de direct betrokken honden. En het angstige/onzekere gedrag is zeker niet alleen voorbehouden aan kleinere honden.

Bovenstaande gewoon even aanvullend op wat velen al terecht opmerkten.

https://m.youtube.com/watch?v=9Az6K1wZGb8

Ik kon mijn vorige husky gebruiken als een 'geigerteller' om wat voor angst het bij kleine hondjes ging. Hij was een meester in inschatten of het angst was - dan negeerde hij of dat het aanval was - dan corrigeerde hij. Meest bijzondere dat hij ooit gedaan heeft was een kleine kees met een te grote mond bij zijn nekvel oppakken en net zo lang vasthouden tot 't beestje kalmeerde, toen zette hij hem weer neer en liep weg.

Toch moest ik met 1 ding wel opletten: jachtreflex. Hij kon echt ineens grijpen als er iets kleins voorbij kwam rennen. Dat heeft hij ooit met een yorkie pup gedaan. Hij liet ook weer los, gelukkig stonden we er naast en kwam het beestje er heelhuids af. Dit gebeurde langs de lijn bij de puppy cursus van onze sib husky pup bij een hond die iha uitermate sociaal naar pups was (bij de fokker ook een van eerst reuen die bij een nieuw nest mocht).

Maar bij honden met een sterke jachtpassie kunnen piepende kleintjes een jachtreflex oproepen en dat is echt link. Mijn mannen gaan om die reden ook niet los bij kleine hondjes. En in die zin zou ik eigenaren van kleine hondjes wel aanraden voorzichtig te zijn, juist bange en onzekere hondjes kunnen zo in de problemen komen. Heel vervelend.

Drib is (nu ze volwassen is) een meester in het ombuigen van gedragingen. Een angstige hond negeert ze en ze laat die hond gewoon aan haar snuffelen in plaats van andersom. Agressieve honden gaat ze uit de weg of ze weet het gedrag om te buigen in spelen.

Soms weet ze even niet wat ze ermee moet (gaat stil staan) en dan zeg ik haar wat ze doen moet (welke kant op te lopen).

En pups? Die mogen heerlijk in haar vacht hangen..

Ik ben het niet eens met jullie stelling dat je niet anders om moet gaat met een kleintje dan met een grote.

Of gaan jullie er van uit, dat honden geen verschil tussen groot en klein weten?

Een hond weet echt wel iets van verhoudingen. Kijk maar naar een grote en een kleine hond die op een [zelfde] hoogte moet springen. Kleine honden moeten daar meer moeite voor doen.  

Dus voor mij telt daarom niet alleen "lichaamstaal".

 Dan denk ik dat er een misverstand is. We hebben het namelijk niet over lichaamstaal, we hebben het over gedrag en dat op dat front er geen onderscheid zou moeten zijn hoe we met kliene en grote honden omgaan.

Het gaat er niet om dat een kleine hond echt wel kwetsbaarder is, maar een hond is een hond en wat voor een grote hond geldt, moet ook voor een kleine gelden en visa versa. En in die zin moet je dat onderscheid niet willen maken, je maakt een kleinere hond daar alleen maar kwetsbaarder mee.

En natuurlijk zal je een kleien hond af en toe in bescherming moeten nemen, maar dat is niet wat hier bedoelt wordt.

op HPwandelingen gaan vaak genoeg zowel grote als kleine honden mee en de kleintjes doen niet onder voor de grote. alles gaat mooi samen zonder gedoe of wat dan ook.

Jep, maar wat zou er gebeuren als 1 hondje heel hoog in de lucht word gehouden omdat er een grotere hond opaf komt?

Een kleine hond is kwetsbaar...fysiek, je mag daar geen rekening mee houden, want dan maak je hem nog kwetsbaarder. Je moet hem zien als hond..dus ook als grote hond.

Dit is wat ik lees.

Ik denk daar anders over, zeker omdat de kleine hond fysiek al kwetsbaarder is.

Ik bedoel niet, dat ik hem dan optil, mijn honden vinden dat niet eens prettig, maar ik houd wel rekening met hun fysieke kwetsbaarheid, ten opzichtige van een grote hond. En niet overdreven.

 Dat is niet wat er staat, jij verbind er betekenissen als fysiek aan terwijl dat er niet staat. Er staat "gedrag". Duiderlijker dan dit kan ik helaas niet zijn.

Ik ben ook nog niet tegen gekomen dat een grote hond in de bek van een zelfde grote hond hangt boven de grond, die niet los wil laten.

Wel een kleintje. Buiten de schuld vraag.

Iedere eigenaar hoort mijn inziens rekening te houden met kwetsbaarheid van kleine hond tegenover grote, dus niet enkel degene met de kleine aan de lijn, maar ook de andere die met de grote loopt en bij contact zijn hond ook desnoods in laat dimmen bij te ruige omgang.

Van de week even onze 15 weken oude pup laten "snuffelen" met hond (berner Sennen van ca 1 jaar) van de buren.

Pup reageert los relaxter, dus gaf aan dat de buurvrouw hem maar even los moest laten.

En fin.. Staat te stuiteren bovenop die kleine, rijen en doen, dus mijn kleine man snauwt van zich af, maar helaas snapte de buuf niet dat, terwijl ik de pup laat weten dat ik het voor hem oplos, zij haar hond dient te corrigeren.. Die liet hem dus fijn zijn gang gaan en dan vreemd staan te kijken dat mijn kleine vent dus van zich af snauwt.. Die vroeg als eerst "begint dat agressieve gedrag bij die rassen al zo vroeg?" en dan denk ik weer "hell?, wie zijn hond gedraagt zich niet?" 

Nu kan die pup van mij wel redelijk wat hebben , maar toch, ieder dient zijn eigen hond daarin te begeleiden/corrigeren, dan kan iedereen ondanks contact toch rekening met elkaar houden.

Op die manier kan je een hond ook prima aanleren om evt gedoseerd te spelen met anderen.. Met eenzelfde formaat dus lomper en met de kleinere voorzichtiger.

Overigens ben ik ook niet van in paniek mn hond optillen.

Hiervoor een Jack Russel gehad, maar die heb ik nog nooit opgetild voor een ander. Ik maakte me breed voor mijn jack russel en weerde de andere hond af.

Als we soms los achter het huis liepen en er kwam een ongeleid niet luisterend projectiel aangescheurt en zij zag het rende ze altijd direct de steeg in terug naar huis.

Dominant heeft niks met grootte te maken, maar alles met 'overreden'.

zo zie je idd sneller dat 'een kleine' de baas speelt, omdat hij door zijn gestalte 'lichaamstaal' heel handig is gaan gebruiken (wie niet sterk is, moet slim zijn)

en de grote 'loebas' is door zijn grootte wat zekerder van z'n stuk, dus hoeft die qua 'lichaamtaal' niet meer zoveel in de waag te leggen.

zijn grootte is normalerwijs wel meer dan voldoende. (de rust die grote honden uitstralen)

pas op dat je niet in vergelijkende discussies stapt hier, want er valt eigenlijk niks te vergelijken; taal is taal!

en de ene hond heeft daar meer nood en boodschap aan dan een andere.

 Ik zie gedrag misschien wel breder, gedrag ontstaat ook uit iets.

Daarom kan je er niet vanuit gaan dat iedere hond hetzelfde is/reageert. Je kan wel vanuit een basis reageren, maar niet helemaal vanuit gaan.

Denk dat je daarom veel incidenten krijgt.

Veel oneens op deze reactie, maar ik ben het er wel mee eens.

Ikzelf vind het ook niet meer dan logisch dat kleinere honden uit zelfbescherming sneller anders (angstiger of aanvallender) reageren dan grote honden.

Als er een hond of kat op me afloopt voel ik niets. Loopt er een paard op me af, ben ik al wat meer gespannen, maar ik heb lange tijd in de paarden gezeten, dus dat maakt dat het wel mee valt. 

Maar loopt er een olifant (gewoon rustig!) op me af, dan ben ik echt wel extreem angstig en voorzichtig :). Stel je voor dat hij alleen maar even een stap verkeerd zet, kan ik het niet meer navertellen :) Zonder juiste begeleiding zou ik eerst willen vluchten. Lukt dit niet, dan zou ik ook de olifant willen wegjagen. 

Ik denk alleen wel dat als ik 3 maanden tussen de olifanten zou zijn en onder begeleiding hun lichaamstaal zou leren, en ook zou leren hoe ik ze op gepaste afstand kan houden, dat het minder wordt. En de angst, net als bij paarden, meer een gepaste voorzichtigheid wordt.

Ik denk dat het met honden net zo is. En vaak spelen baasjes hier verkeerd op in waardoor een klein hondje niet leert omgaan met grotere honden (op een positieve manier) maar juist feller en agressiever reageert. Want iedere nare ervaring bevestigt weer hoe erg het kleine hondje deze grote honden op afstand moet zien te houden.

En mijn grotere hond, even als voorbeeld, snapt dit niet. Met kleine honden die haar niet eng vinden gaat het goed. Maar bij kleine honden die grommen, blaffen of uitvallen reageert zij soms op de zelfde manier terug. Dat is geen fout van haar, maar van mij. Ik zou dit gedrag voor moeten zijn en zorgen voor voldoende afstand. ;)

En ik denk dat in een tijd als nu, zowel grote honden als kleine honden gewoon vaak te weinig goede ervaringen op kunnen doen met elkaar om ze met elkaar te leren omgaan.

Gr. Alexandra

Ik denk altijd dat zeker 90% van de kleine(re) honden die tekeer gaan tegen andere honden, dit doen uit angst.

En niet, zoals vaak wordt gezegd uit "oh, wat is hij dapper en hij weet niet dat tie klein is", als dat laatste waar zou zijn, onderschatten we denk ik de intelligentie van honden.

Helaas werkt het wel versterkend, want ook de baas van de kleine hond realiseert zich (terecht) dat zijn kleine hond uiteindelijk geen schijn van kans maakt tegen de grotere hond, met alle respect voor kleine honden.

En voila, het blafconcert begint, en eerlijk gezegd kan ik me als "grote hondenbezitter' klem ergeren aan bazen van kleine hondjes die dan toch nog wel trots glimlachend en uitdagend langs lopen.

Nu zijn er beslist ook overmoedige kleine honden, en ook mijn hond maakt heel duidelijk een verschil, de angstblaffers loopt hij voorbij alsof ze er niet zijn, degene die hem werkelijk uitdagen kunnen best een snauw terugkrijgen, of hij nu aangelijnd is of niet. Dan is het opeens minder leuk en is mijn grote hond groot en vals........

Moraal van het verhaal: hou lekker je hond aan de lijn, maar als je hem los laat lopen (waar dat mag en kan) moet het wel een hond zijn die dat aan kan.

Ik verbaas me er weleens over dat mensen denken dat honden altijd maar aanvallen/vechten/bijten omdat ze dat zouden willen, ik denk zelf dat het vaak voortkomt uit het feit dat ze die vrijheid van het loslopen helemaal niet aankunnen en dan de verkeerde beslissing nemen.

Is het echt angst, blaffen...ik vraag het me af.

Ik zie bij Shiva groot een gedrag, die ik kan vergelijken met het gedrag van een kleintje Luca...

Door de blaf, houd ik Luca in tot ik overzicht hebt.....maar vraag me door deze discussie wel af, of het blaffen aangeeft dat een hond bang is.

Als ik Shiva hoor blaffen als ze een bal ziet, is dit voor mij het zelfde als Luca in het begin blaffend vooruit rent als hij los mag.

Kan ik het beide zien als enthousiasme?

Nee hoor, ik denk dat blaffen niet altijd angst is, of signalering, je hebt ook beslist blaf die aangeeft dat de hond helemaal niet bang is.

Als je je hond goed kent, herken je vaak het verschil in blaf.

Mijn hond onderscheidt het duidelijk, de angstblaffers en de blaffers die hem uitdagen en provoceren met een ander doel, de 1e negeert hij totaal (wat heel effectief is), de 2e groep laat hij zien dat hij het gezien, gehoord en geroken heeft, en hoewel hij zelf niet zo'n "uitvaller" is, is zijn lichaamstaal niet mis te verstaan.

Juist het mooie he, hoe divers die taal is.


Mijn hond blaft trouwens überhaupt zelden, als hij al blaft dan wil hij perse iemand laten weten dat hij daar is/staat en dat daar een grens ligt die beter niet overschreden kan worden. Maar die blaf is ook nog nooit door iemand niet begrepen

 Hoeft niet. Een hond kan ook naar een ander blaffen omdat hij het spannend vind, uit opwinding, omdat hij zich geen houding weet, onzekerheid, uitdagen.

Dit kan je door het totaal plaatje zien. 

 De hond, an sich niet misschien...

We hebben een boxer van een boomer-achtige af moeten trekken... Ik wilde dat we de boomer op hadden kunnen tillen.. van tekenen, lezen etc. was geen sprake! en zeker zijn er meerdere omstandigheden die invloed hebben.

Laatst, een politiehond. In een gezin. Luistert meestal, behalve bij een bevriende reu... labrador-mix. Niet fijn.

Je zal een waarschuwing krijgen, en de plicht je hond aan de lijn te houden. Gebeurt dit niet en zal de "aanval" nogmaals voorkomen, dan kan het zijn dat je je hond zult moeten laten inslapen.