Naderend afscheid...

Heel veel sterkte.....

Doen ze bij honden ook aan pijnbestrijding?
Wie weet dit?

Ik weet dit niet echt maar ik vermoed dat het altijd mogelijk is als je het vraagt aan je DA. 

Pijnbestrijding bij mensen is met morfine ?  Om verslaving te voorkomen doet men daar soms moeilijk over of het moest echt terminaal zijn. 

Dus ik denk echt dat het voor terminale dieren zeker wordt geaccepteerd. 

Of het de juiste oplossing is echter? ......ik zou ineens gaan voor beeindigen van het leven. 

Korte pijn , want je dier platspuiten lijkt me ook niet dát. 

Als je het overlegt met je dierenarts lijkt me dit zeker mogelijk, niet standaard volgens mij.

Kiara begint weer wat strammer te lopen en ik ga hier binnenkort dan ook om vragen (pijnbestrijding dus).

Pijnbestrijding is wel mogelijk hoor, ik heb gisteren rimadyl meegekregen en iets tegen misselijkheid. Volgens de da geven honden pas laat aan dat ze pijn hebben. Je merkt dat eigenlijk als ze met pijnbestrijding toch wat vrolijker zijn. Ik heb het nog niet gegeven want het gaat eigenlijk nog best goed, inderdaat als hij wat moeilijk gaat lopen of benauwd wordt geef ik het hem gelijk. Rotziekte is het en volgensde da kan het ineens razendsnel gaan. Ik hoop dat het voor jullie en voor mij nog een lange periode goed mag gaan met de hondjes.

Dat hoop ik ook. Kiara gaat toch al weer 1,5 maand mee en eigenlijk merk je helemaal niets aan haar. Het is dat het een echte knuffelkont is en het liefst heel de dag kroelt, want ik denk dat menig persoon haar lymfeklieren niet eens zou voelen. De dierenarts moest ook even goed zoeken zelfs ^^. Stiekem hoop ik dat het in dit tempo verdergaat want dan kan ze nog wel een maandje of 5 mee. Ook zijn alleen nog maar die in haar nek verdikt.

Het stramme komt door een hernia die ze heeft gehad een aantal jaar geleden, heb net de da gebeld voor pijnstillers daarvoor :)

Ik ben gisteren naar de dierenarts gegaan omdat ik dit topic had gelezen. Bij mijn hond zijn de lymfeklieren in de hals en bij de achterpoten al heel duidelijk voelbaar, ook die bij de borst zijn al verdikt. Maar verder merk ik niet zoveel aan hem, ja net toen kwam zijn eten van vanochtend er weer uit en het water wat hij dronk kwam er gelijk weer uit. Straks toch maar dat pilletje tegen de misselijkheid :-(

Wij kregen in 2010 te horen dat onze hond Joep van 5 jaar B cellymfoom had. Wij hebben wel voor chemo gekozen en hem helemaal niet ontzien van aandacht. Onze specialist zei dat je beter een hond met chemo in huis kon hebben dan op een druk kruispunt gaan staan, dat is meer kankerverwekkend. Ook onze hond, uit Spanje en daar mishandeld, was erg eenkennig en heeeeeeeel gek op aandacht van ons en we hebben hem nog 3 jaar in leven gehouden met chemo. Hij heeft nauwelijks last gehad van bijwerkingen, we ruimden wel altijd zijn poep op.De behandeling werd volledig aangepast aan onze Joep, de dierenarts zat op de grond, Joep had wel een snuitje om, maar ik had zijn kop op schoot en dat is eigenlijk altijd goed gegaan. Dus er zijn wel opties, maar dat is natuurlijk wel individueel. Wij zijn heel blij dat we hem nog 3 jaar hebben kunnen geven.   Verder zijn we naar de homeopaat geweest met hem, den Hoek in Zeist, dat heeft hem zeker ondersteund. Maar goed, nu bijna een jaar gelden hebben we toch afscheid van hem moeten nemen. Kansen op herstel zijn natuurlijk maar heel klein.   Ik wens je heel veel sterkte de komende tijd en de de te maken keuzes!

Fijn dat het bij joep nog voor wat mooie jaren heeft gezorgd. Helaas is het niet alleen wat eenkennig zijn maar pure angst inclusief angstagressie en daarnaast haar hernia die weer opspeelt in combi met de leeftijd. Het zou puur in mijn belang zijn als ik het ga proberen te rekken. Ik weet hoe ze is als ze ergens heen moet wat ze eng vindt en dat is gewoon triest (aan een stuk door trillen, uitvallen, piepen, bang zijn...de weg erheen tot we weer thuis zijn). Ik denk dat als ze zou mogen kiezen .....ze zou tekenen voor haar laatste tijd rustig op haar vertrouwde plekje zonder polonaise aan haar lijf. Al moet ik wel eerlijk bekennen dat als ze pas 5 was geweest en gezond (toen had ze ook nog geen hernia gehad) de keus wel een stuk moeilijk geweest zou zijn.

Overigens heb ik wat tips voor homeopathie gehad en we gaan haar daarmee wel ondersteunen

Helaas, het heeft niet lang mogen duren. Gisteren 22 mei hebben we afscheid moeten nemen van onze hond. Slechts 1 maand na de diagnose, we zijn er kapot van. Hij is 16 jaar, 1 maand en 17 dagen oud geworden.  

Goh... hier wordt je toch even stil van...
Ik kan je niet helpen, enkel zeggen dat ik ontzettend met je mee leef...

Jeetje, wat erg. Heel veel sterkte

Sterkte Jo.

snel....

Sterkte in dit verdriet.  Een lang leven... maar het voelt altijd als veel te vroeg.

Gast jo . Veel sterkte met dit verlies .

Pauline geniet nog van de tijd die jullie samen hebben . Hopelijk mogen dat nog weken / mnd zijn .

Veel sterkte in deze mooie maar moeilijke tijd .

Hoi Pauline

Ik hoop dat je hondje niet veel hoeft te lijden en dat de kanker niet uitzaait. Geniet nog enorm met haar...En chemo lijkt me wel heftig voor een dier. Bij mensen heb ik het gezien die kunnen nog zeggen ik ben misselijk of het hoeft voor mij niet meer. Een dier kan niks zeggen en houden zich vaak sterk.

Wie weet blijft het een beetje stabiel. En homeopathie kan nooit geen kwaad toch. Ik zou dat ook proberen

veel sterkte en succes!

Jeetje Jo, veel te snel. Veel sterkte.

Met Kiara gaat het tot op heden goed, we zijn inmiddels al weer 4 maanden verder sinds de eerste symptomen. We merken wel dat ze ineens heel snel oud wordt. Ze had nog geen grijze haren maar begint nu echt een grijze snuit te krijgen. Ze is in 4 maanden tijd ook ineens 2 tandjes kwijt terwijl ze een helemaal gaaf gebitje heeft.

Verder gedraagt ze zich nog steeds alsof ze een pup is, dus levenslust ontbreekt het gelukkig nog niet aan :)

Bedankt voor de tip, momenteel gebruikt ze 3 verschillende soorten "medicijnen" ter ondersteuning, waaronder ook 1 om haar weerstand zo goed mogelijk te houden.

" Hoi Pauline
 
Ik hoop dat je hondje niet veel hoeft te lijden en dat de kanker niet uitzaait. Geniet nog enorm met haar...En chemo lijkt me wel heftig voor een dier. Bij mensen heb ik het gezien die kunnen nog zeggen ik ben misselijk of het hoeft voor mij niet meer. Een dier kan niks zeggen en houden zich vaak sterk.
 
Wie weet blijft het een beetje stabiel. En homeopathie kan nooit geen kwaad toch. Ik zou dat ook proberen
 
veel sterkte en succes! "

Missy & Lady †

Ze zeggen vaak dat dieren er minder last hebben van hebben dan mensen, maar ik zet daar ook altijd mijn vraagtekens bij hoor. Zolang ze het niet letterlijk tegen ons zeggen nemen wij dit aan, maar of dit ook echt zo is? Ik weet in ieder geval van Kiara dat ze echt niets zou laten merken ook al zou ze er last van hebben, die is echt super hard voor zichzelf. Bedankt voor je lieve berichtje

Alle flashbackes komen weer terug met onze Ziko. Ook gestorven aan lymfeklierkanker. Wordt er echt stil van, Ziko heeft 1,5 maand weten vol te houden. Hij at niks meer en had op het laats geen energie meer,  dit kwam omdat een lymfeknop tegen zijn maag duwden en dat deed pijn. Van een stevige 11 kilo was het nog maar een hondje van 7 kilo. 

Als ik zo achteraf kijk was het voor Ziko de beste keuze geweest om hem meer lijden te besparen. Maar mis hem nog elke dag, ondanks dat we Maylo hebben. Ook altijd spijt gehad dat ik van Ziko geen mooie studio foto's heb.

geniet elke dag van Kiara ze is zo n schatje.

De tranen schieten me in de ogen bij het lezen van je bericht....

Het blijft zo onwerkelijk, oneerlijk. Toch ben ik dankbaar dat we al weer 4 maanden gehad hebben samen, zeker als ik vaak lees dat veel honden dit niet meer mogen halen. Ik heb inmiddels alles kunnen doen wat ik nog wilde, zoals mooie foto's maken en hiervoor ben ik wel dankbaar.

Een vrolijk berichtje in dit wat minder leuke bericht.

Wie had dit nog gedacht!

Hiep hiep hoera! Kiara is vandaag 10 jaar oud geworden!

Trots op mijn kleine knokkert.

Als kleine pupselfrutsel

En nu, 10 jaar oud als wijze dame

Dat is een grote felicitatie waard.

Wie had dat kunnen dromen; dat zij vanaf het slechte nieuws eind april, nu toch haar tiende verjaardag kan vieren. Toen was bij wijze van spreken elke dag meegenomen.

Hoe gaat het nu met Kiara?

Hopelijk is de reservetijd van Kiara nog lang niet op.

Fijne verjaardag!

Dit had ik ook echt niet meer durven dromen (al deed ik dat stiekem wel).

Het gaat naar omstandigheden redelijk maar ik zie haar wel langzaam aftakelen.

Wandelen gaat steeds minder, waar ze eerst vrolijk voor je uit hupste loopt ze nu na 10 minuten hupsen naast je omdat ze moe is. Nog steeds wel plezier, maar het gaat gewoon niet meer zo vlot. Daarnaast heeft ze inmiddels een aantal bultjes in haar huid, dus ik denk dat het aan het uitzaaien is? Verder slaapt ze ook veel. Toch gaat ze nog 1 keer per week met mijn ouders mee surfen en dan lijkt het weer een jonge pup. Dan scheurt ze rond, rolt in de krabben, bewaakt de caravan en zwemt er op los.

Ojee, Pauline, dit topic is tot nu toe compleet aan mijn aandacht ontsnapt...

En nu zet ik in je verjaardagstopic voor Kiara "nog vele jaren erbij"... beetje...eh... onhandig van mij...

Ik hoop dat je toch nog een tijd van Kiara mag genieten...

Wauw..., van harte gefeliciteerd Kiara..., dit is wel een hele speciale 10-de verjaardag.

Geniet vandaag een beetje extra van elkaar...., en we wensen je nog een hele lange reservetijd toe 

Ik zag je topic nu pas. Ik vind het heel erg voor jou en Kiara. De hond die mijn ouders een paar jaartjes geleden uit het asiel hebben gehaald lijdt nu ook aan lymfeklierkanker. We weten dit sinds een maand. Hoe erg het ook is, zodra ze niet meer kan/wilt, dan willen wij haar vredig laten inslapen.

Ik wil je iig een mooie dag met Kiara wensen, en geniet van haar!

Heel veel sterkte de komende tijd.

Geeft toch niks! Ik hoop zelf ook nog op vele jaren (je mag altijd hopen toch ^^).

Het gaat om het bericht achter het bericht en ik weet dat niet iedereen weet dat Kiara ziek is :)