4 kids mog hondje erbij ?

Kan je Roxy niet meenemen naar de stad?

Het is duidelijk nu nog teveel voor haar om alleen thuis te zijn.

Als je daar niet aan gaat werken dan krijgt ze verlatingsangst en dan heb je echt veel werk.

Ik zou haar meenemen of niet gaan en er aan gaan werken in een rustig tempo dat ze weer alleen kan blijven.

Geef een gevulde kong en ga de deur uit.

Blijf een paar tellen buiten en ga dan weer naar binnen en doe gewoon je ding.

Niet overdreven belonen ofzo. Doen alsof het normaal is dat je weggaat en weer thuis komt.

Die paar tellen kan je dan weer gaan uitbreiden tot zo ver je wilt.

Het is wel belangrijk dat je het rustig aan doet en dat je naar binnen gaat als het stil is.

Als je naar binnen gaat terwijl ze blaft dan beloon je het blaffen.

Ze mag de winkels niet in dus dat gaat niet

Ze begint al te stresse als ik me sleutels pak

Denk dat ik maar thuis blijf of breng haar bij de buuf

Breng haar lekker naar de buurvrouw dan als je toch echt even moet gaan 

Begin dan met het trainen bij de sleutels.

Als dat al de eerste stress factor is dan moet je daar beginnen.

Pak regelmatig even je sleutels op en leg ze ergens anders neer.

Als je trouwens toch naar de stad gaat, ga dan even langs een dierenwinkel.

Je kan daar (hopelijk) halsbanden krijgen met rustgevende feromonen erin.

DAP halsbanden. Misschien verstandig om daar mee te beginnen.

Die halsband werkt kalmerend maar is geen wondermiddel dus je zult nog genoeg moeten trainen maar misschien haalt het de scherpe kantjes er van af.

Probeer de routine die voorafgaat aan haar stress te veranderen.

Geef haar een nieuwe plek in huis die haar "rust plekje" wordt. Gebruik hiervoor niet de plek die ze al gewend was, zoals gezegd verander je best zoveel mogelijk routine die haar van streek maakt.

Op die nieuwe plaats ga je samen met haar gewoon lekker zitten, knuffelen, een goed kauwbot geven/kong/...

volgende keer ga je niet zitten maar hurk je op die plek en geef je haar een kauwbot/kong

En zo ga je steeds een stapje verder van haar af. Als een bepaalde stap haar te veel wordt ga je terug naar de stap ervoor.
Je hondje is niet gewend alleen thuis te zijn, dus je moet die training van voor af aan opnemen.

Beginnend dus met een nieuwe "rustige plek" waar ze tot rust kan komen. Dan steeds meer afstand tussen jullie maar ook steeds terugkeren naar haar, zodat ze weet dat ook al ga je weg, je komt terug.
Ga niet te snel naar de volgende stap, ze moet dus echt comfortabel zijn met de huidige stap.
Eens je uit zicht bent begin je met 1min uit zicht maar nog lawaai maken, dan 1min uit zicht zonder lawaai, 2min uit zicht met lawaai, .... enz enz

Na een tijdje een halfuurtje uit zicht zijn zonder lawaai maken.
En dan hop naar de deur stappen en terug naar haar, terug naar de deur en sleutels pakken en weer naar haar, sleutels pakken en terug naar haar, naar de deur sleutel erin en naar haar enz enz stapje per stapje tot je uiteindelijk buiten de deur bent en dan meteen weer naar binnen enz enz.

Je moet van voor af aan beginnen, is niet fijn en kost veel werk maar je moet het wel nu oplossen anders wordt het erger (knagen, dingen kapot maken, poepen en plassen in huis, ...)

vanmiddag alles goed verlopen, heb even gewacht op de buuf en die heeft haar mee genomen naar huis..daar komt ze eigelijk nooit, maar het is beter dan alleen thuis blijven nu

sinds ik thuis ben verplaats ik me sleutels regelmatig


ik heb een bench staan, maar heb in de schuur nog een hondenmand, is het niet beter om te ruilen aangezien ik dr toch niet meer opsluit in dr bench.. of zijn dat teveel veranderingen? ik zoudan wel de mand op dezelfde plek moeten zetten want heb verder geen plek over

en hoe doe ik dat met andere honden( hondjes) nou was ze samen met kenji altijd nogal fel op andere honden... ken begon altijd te blaffen en roxy deed mee.. kenji wou ze het liefst opvreten, roxy deed alleen maar mee omdat ken dat ook deed.

nu is ze alleen maar toont nu hetzelfde gedrag als kenji.. zodra ze een hond of hondje ziet ( of een kat maar dat is weer wat anders) begint ze te blaffen en rent er op af... het is net pacman zo hapt ze ernaar

enige waar ze wel mee om kan gaan is de hond van mijn moeder..

Je kan best een mand neerzetten hoor.

Als jij en zij dat fijner vinden.

Als ze een andere hond ziet dan moet je haar afleiden.

Niet heel gemakkelijk misschien maar dat moet je volhouden en geduld hebben.

Leidt haar af met wat lekkers of speelgoed ofzo.

Goed belonen als ze naar je kijkt.

oke dat ga ik proberen

nog 1 dingetje waar uit blijkt dat ze erg aan ons hangt ( iets wat ze ook deed toen kenji er nog was hoor)
maar als ik naar boven ga ( we wonen in rijtjeshuis) dan komt ze altijd achter me aan en wacht op de bovenste trede tot ik weer naar beneden ga ( soms lagen ze er met ze tweeen brak je bijna je nek)
maar dit doet ze nu ook snachts, ze ligt de hele nacht op de trap

wat moet ik hier nu weer mee... gewoon laten doen? ze mag van mij op de bank slapen of mand of bench of whatever, maar ze kiest voor de trap omdat ze dan dichter bij ons is denk ik

het is zo gek, geloof dat het nu pas tot me doordringt dat ie nooit meer hier rond zal lopen.

3 van de 4 kinderen pakken het redelijk goed op.. alleen die van 7 niet, heb school wel gemaild en praat er wel over met m... heb m uitgelegd dat kenji in de hondenhemel is. en dat als het donker is we naar buiten kunnen kijken naar de sterren en dat 1 van die sterren dan kenji is...het enige wat ie toen zei was.......grappenmaker

en hij vind roxy ook wel leuk, maar ken was echt ze maatje....

en zoals de meeste kinderen die een dier verliezen begint ie nu te vragen om een nieuwe kenji... pfffffff

Sorry, negeer deze reactie maar, had eerst reacties best gelezen voor ik iets schreef 

geeft niet kan me voorstellen dat je niet eerst al die berichtjes ga lezen..

Ach nee, jullie hebben eerst de tijd nodig om alles te verwerken. Kenji was toch al lang bij jullie, hoorde bij het gezin en die leegte kan je niet opvullen met een nieuwe hond. Ook niet als je een kind van 7 jaar bent.

Je hoort het zo vaak dat sommige mensen een nieuwe hond kopen om die leegte op te vullen, en uiteindelijk gaan ze die hond dan vergelijken met de vorige terwijl je dat echt niet moet doen. Zorgt alleen maar voor frustratie want "de vorige hond deed dat niet, die was veel liever". 

En uiteindelijk heb je daar toch nog andere diertjes waar je je aan kan opkrikken  Het is zomer, kan je veel leuke dingen gaan doen met je andere hond. Wie weet groeien je zoon en Roxy zo wat beter naar elkaar toe. 

Ten eerste sterkte met het verlies van je hondje.

Ik heb er sinds 3 maanden een pup bij.Wij hadden(gezin 3 kinderen 18,21,22 jaar oud)al een labradoodle van 15 maanden toen mona kwam.

Ook al zijn mijn kinderen bijna zo goed als volwassen mensen,ze hebben me vaak genoeg nog nodig voor tips/adviezen.Na de komst van mona staat de dag toch heel veel in het teken van nu 2 honden.Mona is ook nogal bang en ik volg nu met haar een training prive op een hondenschool.Wanneer mijn kinderen zo klein waren er er met mijn zoon ook veel problemen waren was ik toen niet is staat om ook een pup alleen op tevoeden.Nu met mona erbij e nde kinderen groot zijn gaat dat heel relext,maar met dat blaffen van mona ook de nodige zorgen en stress.

Ik wil alleen maar zeggen dat nadat ik al die heel veel berichten heb gelezen wel een beetje snap wat mensen voelen als ze zich een beetje in je gezinssituatie verplaatsen.Een pupje heeft rust,regelmaat nodig.Het is zo schattig om bij de fokker te kijken en het liefst alle pupjes mee te nemen.Maar eenmaal thuis komen er zoveel dingen bij kijken.Kinderen moeten eten,er moet gewassen,gepoetst worden en opvoeding van kinderen met betrekking tot school e.d komt er ook nog eens bij.Dan heb je ook een partner waar je graag even lekker tegen aan wil kruipen.Maar dan komt er naast dat je al een hondje heb nog een hondje bij(stel dat je dat nog wil he),dat pupje moet heel veel slapen op een dag,rust,eten,spelen,zindelijk krijgen,100 keer naar buiten om dat geen maanden te laten duren voordat ze droog is in huis.Mona en mango mogen totdat mona 1 /12 jaar oud is niet samen uitgelaten worden.Dus als je die pech hebt net als ik met mango loop je 6 keer apart met je 2 hondjes te wandelen.

mensen die dit allemaal in goede banen willen leiden en dat ook allemaal bereiken krijgen van mij een lintje.Misschien ben ik naar mezelf toe heel veel eisend,maar ik heb dat nu eenmaal in mezelf zitten.kinderen hebben er niet om gevraagd geboren te  worden,dus moet ik er ook voor zorgen dat ze samen met de andere kinderen,mijn man en de honden een fijn leven hier hebben totdat ze uitwaaien en studeren gaan/werken e.d.Dit geldt ook voor mijn honden.Ik lietde eerste 2 maanden de honden altijd samen uit en nu blijkt bij de gedragsdeskundige waar ik ben voor mona dat mona onzeker is en heel erg hangt aan mango.Dus apart wandelen en veel oefenen met haar.Het voelde naar mezelf toe als falen,omdat ik juist dacht goed te doen met 2 honden te lopen e.d maar nu ik begeleiding heb groeit mijn zelfvertrouwen en dat van mona ook weer.

Nogmaals,kijk hoe je samen met je gezin fijn dingen kan doen met je andere hondje.Een pupje erbij nemen omdat je hondje de andere mist is geen garantie voor een fijnere hond.Misschien is het leuk om op een curus te gaan met je zoon en hondje.SPelletjes doen ze daar ook vaak en zo bouwt hij een nog betere band op.Succes

Eerst de problemen rond roxy oplossen
Ga geen hond nemen omdat me zoon dat wilt

Straks wilt ie nog een olifant

Kan altijd later nog eens bespreken met me man wat we doen

Wat er met je hond gebeurd is, is heel triest en ik moet eerlijk zeggen dat ik er een dubbel gevoel bij heb. Kinderen gaan voor honden, heel mooi allemaal, maar als een hond in nood is, wordt dat in mijn ogen prioriteit. Ik begrijp niet dat er niemand anders was die met je kind naar de oogarts kon of met de hond naar de DA. Ik spurt ook niet voor het minste naar de DA, maar bij twijfel moet alles wijken voor mijn hond. Beter één keer te veel... Wat mij betreft had je 6 kinderen, 6 levende wezens die van jou afhankelijk zijn.   Ik vraag mij af of je andere hond "afscheid" heeft kunnen nemen? Hier heb ik de andere honden aan de overleden hond laten snuffelen, dan gaan ze er later niet naar zoeken.  

gecondoleerd,
Je zoon van 7 heeft er veel moeite mee. Misschien wat dingen die kunnen helpen.
Als je zoon er niet over wil praten kan het wel zijn dat hij er over wil horen verhalen van toen hij nog leefde.
Als hij er over praat en vragen heeft beantwoordt ze naar waarheid. weet je het antwoordt niet geeft niet wees hier eerlijk in.
Herdenk avonden na 1 week 1 mnd en zo afbouwen.
Ik weet niet wat er met de as is gebeurt. Misschien naar de plek gaan waar het as is uitgestrooid en daar bloemen, tekeningen neerleggen.

Veel sterkte

Mijn andere hond heeft afscheid kunnen nemen
En op moment dat ik wegging was er geen reden om naar Da te gaan

Met me zoon komt wel goed. Die moet het alleen ff goed verwerken

Als ze helemaal mee naar boven aan de trap gaat, denk dat ik voor de nacht dan een mandje in de hal boven zou leggen dan hoeft ze niet op de trap en dan kunnen jullie niet over d'r heen struikelen.

we gaan toch binnenkort traphekje beneden hangen aan de trap dan kan ze de trap niet meer op en moet ze wel in dr bench of mand of op de bank slapen

Dat is ook een goede optie, heb er wel aan gedacht overigens en niet benoemd, mede omdat dat best hele moeilijke besluiten zijn zeker als je weet dat het hondje in rouw is.

hoelang zou zo'n rouwperiode duren?

vanmorgen vrat ze bijna een labrador op, van de week al een maltezer..

zodra ze hond ziet gaat ze grommen, komen ze in dr buurt heel hard blaffen en als ze aan dr willen ruiken, gaat ze happen.. het is angst maar hoe krijg ik dat er ooit uit..

toen kenji er nog was gaf hij altijd de aanleiding en roxy deed dan mee..
sinds ze alleen is is het niet anders geworden, ze blaft en gromt er op los, en komen ze te dicht in de buurt dan is het hap......

 "zodra ze hond ziet gaat ze grommen, komen ze in dr buurt heel hard blaffen en als ze aan dr willen ruiken, gaat ze happen.. het is angst maar hoe krijg ik dat er ooit uit.."

Door haar niet in deze situatie te laten komen. Ze heeft waarschijnlijk veel steun gehad aan je andere hond en staat er nu 'alleen' voor. Aan jou te laten zien dat ze er helemaal niet alleen voor staat en dat jij haar ook kan steunen.

Grommen, is een lichte waarschuwing dat je hond meer afstand wil. Voor jou een teken om in te grijpen: Meer afstand, de andere kant op lopen, aandacht vragen, afleiden enz.. (niet boos worden, want ze vertelt gewoon dat ze het spannend vindt)

Eigenlijk zijn hier al eerdere signalen van onrust aan vooraf gegaan, als bijv. staren, staart gespannen en omhoog, oren wat naar achter, misschien wegkijken, langzamer lopen.. Je zou goed op je hondje kunnen gaan letten welke signalen ze vertoont voor het grommen, zodat je al voor het grommen de situatie kan begeleiden.

Blaffen, is een duidelijke schreeuw dat je hond echt afstand wil en niet met de situatie om kan gaan. Dit punt zou al voorkomen moeten worden, maar ook hier weglopen uit de situatie en zo je hond in bescherming nemen door weg te gaan bij hetgene (de hond) die ze op afstand wil hebben. Ook weer niet boos worden want je hond is aan het communiceren, meer niet.

Happen, dat ziet je hond waarschijnlijk als laatste redmiddel. Al zijn andere signalen hebben niet gewerkt en nu moet ze wel van zich af bijten. Haar baasje helpt haar niet, de andere hond komt te dicht bij enz. Dit zou je echt moeten voorkomen want als je hond succes behaald en zo een andere hond op afstand houdt zal het alleen maar vaker voorkomen en zal ze steeds eerder gaan happen omdat de voorgaande signalen geen effect hebben (dus die worden steeds vaker overgeslagen).

Op het moment dat je denkt dat ze het moeilijk heeft zoek je de ruimte op. Spreek rustig en kalmerend en heeft ze weer aandacht voor jou kan je dat belonend toespreken. Op deze manier zal ze leren dat een hond passeren op grote afstand helemaal niet zo'n nare ervaring is en in haar eigen tempo bouw je steeds afstand af. Misschien is het in het begin wel 20 meter. Gaat dit goed, dan 15 meter, dan 10 enz.. Gaat ze grommen of blaffen, dan weet je dat de afstand te klein was en dat je iets te snel gaat. Gaat het wel goed dan kun je steeds iets dichter langs een andere hond gaan.

Maar hoe vaker het "goed" gaat, hoe meer ze op jou en zichzelf zal vertrouwen. Iedere nare ervaring zijn weer 10 stappen achteruit en zal je zo veel mogelijk moeten proberen te voorkomen :)

Gr. Alexandra

Nu snap ik waarom ik van de trainer waar ik met mona nu ben wil dat ik haar iedere dag 2 keer alleen uit laat zonder mango erbij.De ochtend ga ik een grote ronde doen met allebei,we wandelen in het park en uiteindelijk komen we op de hondenrenbaan.Lekker met de bal spelen.Tussen de middag loop ik met mona.merk dat ze wanneer ze alleen is best onzeker is.Zij hangt ook erg aan mango.die is ouder.Veel oefenen en inderdaad afstand nemen.Ik vind het wel eens saai dat wanneer ik precies doe wat die man zegt ik dus steeds een stukje verder op ga lopen omdat mona aan geef afstand van een hond te willen hebben.Maar ja het is in het belang van haar en hopelijk verandert dit trainen dat ze later gemakkelijker mee loop.succes met je hondje.geduld is een schone zaak :)

dank je wel voor je reactie
hier gaan we eens mee aan de slag

ik moet zeggen dat het eigelijk wel goed gaat met roxy
ze is redelijk gewend aan haar nieuwe situatie. ze speelt weer eet goed

wel hebben we besloten haar snachts in de bench te doen, en dat ging afgelopen nacht heel goed, we hebben haar niet gehoord

ze zoekt ook totaal niet naar kenji.

mijn kids vragen ook niet meer om een nieuwe hond

alleen het blaffen met alleen zijn nog oplossen en omgang met andere honden en dan hebben we weer een stabiele omgevind

gr sandra

Blafte Roxy ook al toen ze nog met zn tweetjes waren?Ik heb even geen zin om alle stukjes terug te lezenIk bedoel wanneer je wegging naar de stad of zo??

Mango,onze doodle van1 jaar en 8 maanden oud,was toen ze alleen was ook vaak aan het blaffen.Wat zij hier op het forum toen zeiden tegen me was probeer eens met een kong.Die vulde ik dan met een beetje smeerleverworst.je krijgt er vieze vingers van om dan ding te vullen,maar ja,die kunnen je wassen!!

Wanneer ik dan wegging gaf ik die kong en dan ging ik weg.Bleef niet langer dan 10 minuten weg.2 dagen later weer vullen en nu 15 minuten wegblijven.mango vond het zo'n feest,dat ze al in dr bench ging liggen wanneer ik zei dat ze op het huis moest passen.

Nogmaals,ik heb geen zin alles terug te lezen,want het is onderhand een heel dik boek geworden,haha,maar misschien heb je hier wat aan.

succes en geniet vooral van alles wat je hebt nu.Mijn ma zegt altijd; kind kijk wat je hebt en niet wat je niet hebt.Komt helemaal goed,dat weet ik zeker.

soms blafte ze even, maar dan vooral als ze hoorde dat ik weer thuiskwam met de auto

ik stop haar nu weer in de bench als ik weg moet, dat werkt beter dan los lopen

ik vind het nog steeds erug stil met maar 1 hondje

gr sandra

hallo

het is nu bijna 2 weken geleden dat kenji is overleden.
we missen m vreselijk, hij was altijd de aandrijver in huis om te spelen en gek te doen.

en nu? nu is het doodstil in huis, roxy slaapt bijna de hele dag, ze mist m heel erg denken we. ze eet wel redelijk. en vanavond is ze lekker in bad geweest
maar verder ligt ze bijna de hele dag op de bank
ook niet te vergeten dat ze nog nooit alleen is geweest. en dat is natuurlijk wennen voor haar

maar ik vraag me toch af hoelang dit duurd, we doen echt ons best om het leuk te maken voor dr.. geef haar eens een extra kluif, probeer te spelen met haar met een balletje.. neem dr overal mee naartoe

de kinderen willen met dr spelen, maar eigelijk is ze heel erg veranderd van een leuke vrolijke dame in een zielig treurend hondje.. en ik zou echt niet meer weten wat we daar aan moeten doen.

Ik denk dat je niet veel anders kan doen dan jullie nu al doen. Het zal tijd kosten. Ik denk als je straks nog wat weekjes verder bent dat het steeds beter gaat en dat ze vanzelf leert dat het juist fijn is om alle aandacht te hebben en meer naar jullie toe te trekken.

Vergis je ook niet in 'gewoon' rustig gedrag en zielig gedrag.

Want Mikey van mij ligt overdag ook uren lekker op de bank. Gewoon omdat dat het ritme is. 'S morgens is het even gezellig en uit gaan. Soms wordt er overdag nog even lekker in de tuin gespeeld bij mooi weer, maar verder is het overdag rustig tot ik weer thuis kom en dan pas is er weer activiteit.

Met 2 honden is er ook gewoon minder rust omdat ze elkaar meer actief houden. Dat dit nu niet het geval meer is, is niet per definitie zielig of raar.

Gemiddeld slaapt een hond zeg 16 - 18 uur per dag. Haal daar de nacht vanaf van ong. 8 à 9 uur, dan houd je dus 8 à 10 uur slaap over voor de rest van de dag.

Misschien is ze juist wel toe aan wat meer rust. Dus wees voorzichtig met het beoordelen van haar gedrag, want ik denk dat je eigen gemis heel groot is en dat je haar zieliger vind dat ze in werkelijkheid is. (goed bedoeld!)

Nog 1 dingetje: Misschien bedoel je het niet zo, maar ik lees een beetje dat je er nog een hondje bij wilt? (zinnen als: het is stil met 1 hondje, ze is alleen, enz..) Dit gaat niets helpen aan het moeten wennen aan de nieuwe situatie en zal juist nog meer verandering en spanning veroorzaken. Ze mist misschien iets dat ze gewend is, maar niet perse de aandacht van een willekeurige andere hond/pup. Gewoon lekker aandacht geven en leuke dingen doen. Probeer haar eerst wat stabieler te krijgen en meer zekerder van de nieuwe situatie voor je gaat denken aan weer een 2e hond. (En nogmaals, misschien bedoel je het niet zo, maar het komt een beetje zo op mij over)

Gr. Alexandra

Toen het andere hondje er nog was Alexandra, was als ik het topic goed heb gelezen al de overweging van een hondje erbij. Nu de situatie zo verandert is zou ik ook aanraden in elk geval te wachten tot alles weer rustig en stabiel is. En dan de situatie opnieuw te bekijken.