gaat dit te ver? up-date

Het is gaan onweren en kiba raakte helemaal van het padje af :( hij ging als een bezetene rond lopen in huis. Ik had hem een kong gegeven en de badkamer open gezet maar zijn kong nnegeerde hij en de badkamer was wel fijn maar ook weer niet. Toen besloot hij dat hij de wc in wilde en begon tegen die deur op te springen... toen heb ik besloten dat we samen in de douche gingen zitten en daar zitten we nu dus... hij ligt helemaal tegen me aan geplakt.. nu we hier zitten is ie enigszins tot rust gekomen maat is nog altijd erg bang... ik vind het helemaal niet erg om bij hem te moeten zitten en als t de hele avond duurt dan zitten we hier nog wel even zonder dat ik er over zeur... maarja... nu vraag ik me eigenlijk wel af... ik offer eigenlijk mn avond anime kijke op om hem te steunen.. nogmaal, ik vind het helemaal niet erg en doe het met liefde! Maat vraag me ergens toch af of dit niet te ver gaat eigenlijk...

Sorry voor de vele typfouten! Ik typ via mijn telefoon en dat gaat niet echt heel lekker gezien mijn iets wat onconvertabele positie :p

Kiba heeft trouwens een thundershurt aan die hij heel fijn vind en we hebben al eens zo'n cd geprobeerd maar dat werkte niet :(

Ik denk dat het juist goed is.. je hond steunen !
Maar ik zou hem niet echt troosten, van 'och gossie.. stil maar hoor.. ja het is wel erg eng hoor'.. en ook niet zelf paniekerig reageren, dan voelt de hond dat het eng is en dan vindt hij het zelf ook eng!
Ga er samen doorheen en steun hem (zoals je al goed doet )

Waarom zitten jullie in de douche eigenlink? Waarom juist daar?

Vervelend dat hij onweer zo eng vindt.

Maar ik vraag me af, als jij zo met hem mee gaat in zijn angst, je hond gaat denken dat onweer echt gevaarlijk is?

Ik negeer vanwege de honden het onweer compleet, ook al gaat het nog zo hard.

Probeer te doen alsof het heel normaal is, soms ga ik juist dan oefeningetjes doen.

Ze kijken wel op als het 'dondert' maar gelukkig nog niet bang.

Ik zou persoonlijk een bange hond niet bij me nemen op het moment dat ik het zielig vind. Hem bij je nemen is prima, maar ik zou hem niet het gevoel geven dat je ook angstig bent of hem goed begrijpt. Ik leer m'n honden juist altijd dat het goed is en dat er niks is om bang voor te zijn. Dat wilt niet zeggen dat ik hen niet troost, maar ik troost ze wel op een manier waarbij ik geen medelijden heb met hun.

Het kan zijn dat de angst al te groot is, waardoor je hem niet af kunt leiden. Maar is er niks wat hij héél lekker of leuk vindt waar je hem mee af kunt leiden? Iets met hem gaan doen, waardoor z'n gedachten elders op worden gezet. Lekker bezig zijn met hem. 

Je hond heeft steun nodig, heel goed dat je dit doet. De angst gaan niet weg, maar een hond kan de angst zo beter aan.

Kun je niet in je woonkamer gordijnen dicht en tv hard, en daar met hem zitten? http://www.moniquebladder.nl/blog/2011/06/14/angst-niet-negeren-maar-steunen/

Ik reageer even in het algemeen omdat ik via mijn telefoon niet goed kan na lezen wie wat zegt

Terwijl we hier zitten zeg ik eigenlijk niets tegen kiba. We zitte hier gewoon te zitten.
De angst voor de onweer is zo heftig dat hij uit angst overal wil verstoppen en we over alle deuren en zelfs sommoge muren krassen hebben staan omdat hij daar tegen aan springt. Hij heeft het zelfs een keer voor elkaar gekregen zich buiten te sluiten op het balkon en gezien we op twaalf hoog wonen vind ik dat heel eng.
Hem afleiden werkt dus helaas niet meer :( wat mijn "ritueel" tijdens onweer is, is gewoon door gaan met wat ik aan het doen ben. Vanavond was dat dus op de bank liggen anime kijken. Toen ik zag dat hij tegen de deuren op ging springen zette ik de tv op pauze, zei : kom maar mee. En ben in de douche gaan zitten zonder iets te zeggen. Heb hem een aai over zin bol gegeven en ben met mn telefoon gaan zitten. Kiba werd meteen rustiger en is nu ondertussen aan het dommelen van vermoeidheid door de extreme stress.

Ik ben hem dus niet aan het toe spreken of aan het betuttelen want daar word het inderdaad erger door en dat wil ik niet.

" Ik reageer even in het algemeen omdat ik via mijn telefoon niet goed kan na lezen wie wat zegt

Terwijl we hier zitten zeg ik eigenlijk niets tegen kiba. We zitte hier gewoon te zitten.
De angst voor de onweer is zo heftig dat hij uit angst overal wil verstoppen en we over alle deuren en zelfs sommoge muren krassen hebben staan omdat hij daar tegen aan springt. Hij heeft het zelfs een keer voor elkaar gekregen zich buiten te sluiten op het balkon en gezien we op twaalf hoog wonen vind ik dat heel eng.
Hem afleiden werkt dus helaas niet meer :( wat mijn "ritueel" tijdens onweer is, is gewoon door gaan met wat ik aan het doen ben. Vanavond was dat dus op de bank liggen anime kijken. Toen ik zag dat hij tegen de deuren op ging springen zette ik de tv op pauze, zei : kom maar mee. En ben in de douche gaan zitten zonder iets te zeggen. Heb hem een aai over zin bol gegeven en ben met mn telefoon gaan zitten. Kiba werd meteen rustiger en is nu ondertussen aan het dommelen van vermoeidheid door de extreme stress.

Ik ben hem dus niet aan het toe spreken of aan het betuttelen want daar word het inderdaad erger door en dat wil ik niet. "

Marjo en Kiba

Prima toch hoe je het nu doet :) Zo vindt hij ook steun bij je, maar verzuipt hij niet in zelfmedelijden. Het is goed voor hem dat hij weet dat jij er voor hem bent.

Het enige wat je denk ik kunt doen is het mee nemen voor de volgende keer, dat je weet dat hij het zo eng vindt. Als je volgende keer weet dat het gaat onweren, alvast dingen met hem gaan doen en veel afleiden zodat de angst niet de overhand neemt. 

Succes in de douche ;) haha

Arm ventje! 

Misschien een idee om een onweer cd te kopen. Deze zet je heeeeel zacht en dan ga je iets leuks doen met je hond. 

Het idee is, dat je hond heel langzaam aan het geluid went.

hopelijk is de onweer snel voorbij!

Oh wat ik vergeet te zeggen!! Wat ik netals ritueel beschreef is niet echt een rritueel! Ik kijk gewoon de situatie aan want soms werkt een kong wel of is alleen zn shirt genoeg en komt ie naast de bank liggen. Alleen als ie in blinde paniek begind te raken ga ik met hem in de douche verstoppen

Mijn hond zit zwaar hijgend op mijn schoot. Weet ook niet zo goed wat ik moet doen...

En een hoekje creëren in de huiskamer? 

Mellow haar eerste vuurwerk-periode hier lag zij in de hoek waar de banken tegen elkaar staan (op de grond), ik zat naast haar, zodat ze tussen mij en de bank lag. Arm over haar heen, beetje kriebelen op d'r borst en gewoon tv kijken.

Net met het onweer (is inmiddels weer rustig) blafte ze af en toe, ze schrikt dan van de flits en gaat bij de knal blaffen.

Wij gaan gewoon door met tv kijken, soms zie ik haar vanuit mijn ooghoek naar me kijken, net of ze mijn reactie peilt.

Als het een harde knal is, dan zeg ik wel eens wat tegen haar. Niet op troostende toon, meer van "zo hee, dát was een harde knal!" en dan kijk ik weer naar tv of laptop.

Wat je tegen die écht heftige angst kunt doen weet ik niet. Ik denk dat het voor Kiba al heel fijn is dat je er bent voor hem.

Merry zat eerst onder het bed maar ze is zo in paniek, zelfs met vuurwerk was t minder. Al had ze toen een thundershirt... :( Arm kind. Mn broek is helemaal nat van dat gehijg van der

Haha wat we al niet over hebben voor onze viervoeters!! 

 Dat is jammer! 

"  


Haha ja precies hihi daarom vroeg ik me ook af of het niet wat te ver ging "

Marjo en Kiba

Ach, lekker belangrijk wat anderen ervan vinden.

Ik ging afgelopen donderdag naar de markt en nam al m'n honden mee. Doe ik normaal gesproken ook niet, maar het leek me een goede wandeling voor hun. Ik kreeg veel leuke reacties, maar ook mensen die het raar vinden. Sja, ieder z'n ding denk ik dan maar. Zolang m'n honden maar gelukkig zijn, interesseert het me niet zo wat andere denken of vinden 

@ suzanne, ja dat is het zeker :( had toen zo gehoopt dat het zou helpen..

@ Maaike, haha ja dat is ook wel waar idd anderen zouden het ook doen voor hun kinderen denk ik dan wel eens. toen ik klein was en bang ging mijn moeder ook bij me in bed liggen tot ik in slaap gevallen was dus wat dat betreft

Als het voor jullie werkt is het toch goed? Je doet het toch nooit goed, er zullen altijd mensen zijn die vinden dat je het zus of zo moet doen want 'hij moet zich niet zo aanstellen'.

Ik doe het vast ook fout met mijn onzekere hond ('ze moet gewoon meelopen, jij bent de baas!'), maar de manier die ik heb gevonden werkt voor ons prima (doen wat zij aankan). En als een ander dat raar vindt: jammer dan.

Ik hoop dat het snel ophoudt met onweren en dat jullie weer lekker op de bank kunnen zitten.

Je hond is 100% van ons afhankelijk. Wat anderen ook zeggen, ik steun haar en ben er voor haar. Sommigen begrijpen gewoon niet hoeveel een hond voor ons betekend. 

Angst is moeilijk. Konden we ze maar duidelijk maken dat bang zijn niet nodig is. Onze lieve vriendjes

Kinderen vind ik een stuk makkelijker. Die kun je nog wat vertellen en wat uitleggen. Een hond niet.. 

Ik ken een hondje met extreme angst voor onweer en die neem ik bij me onder het dekbed op de bank terwijl ik tv kijk (die wat harder dan normaal staat). Zonder z'n angst te versterken geef ik het beesie een gevoel van veiligheid. Met de bal spelen werkt ook heel goed maar dat wordt ik op een gegeven moment natuurlijk zat Wat valium wil ook helpen het alles wat gedempter binnen te laten komen

gewoon lekker bij hem blijven

een arm om hem heen en steunen

laat hem merken dat je er voor hem bent

binky was voor heel veel dingen bang

en ben elke situatie samen met hem aan gegaan

van enge mensen tot de enge bench

wij gingen samen hier op af

mannen vind hij nog steeds niet alles

maar andere dingen gaat hij nu zelf naar kijken

met soms achterom kijkend naar mij zo van kijk dan

daarbij beloon ik met goed zo binky

dus lekker je woeffie steunen en samen deze situatie ingaan

en daarna lekker samen weer terug naar de woonkamer

Even voor de goede orde... je kunt angst niet versterken of verergeren door je hond te 'troosten'. Dat is een veelgehoorde misvatting. Gedrag kun je versterken, emoties niet. Dus, m.a.w., je doet het hartstikke goed. Je kunt dit met de tijd wel gaan afbouwen, in kleine stapjes. Dat is een heel traject. Voor nu: je doet het prima! Sterkte!