gaat dit te ver? up-date

@ Suzanne, dat is ook zeker waar idd. Het zou heel handig zijn als ze je uitleg zouden begrijpen. dat zou een hoop angst weg nemen idd.

@ Maaike, ja dat is ook wel waar ja.

@RVS, valium wil ik niet aan beginnen.. dat vind ik een iets te extreme maatregel als het op deze manier ook opgelost kan worden

 

Hoe bedoel je precies met emoties niet versterken? Ik heb zelf regelmatig paniekaanvallen en als iemand mij gaat vertellen dat mijn angst terecht is enzo dan sla ik helemaal door.. gelukkig doet niemand dat en word ik gewoon getroost maar mijn angst kan dus wel degelijk versterkt worden.. dan moet dat toch ook bij honden zo kunnen? (ik bedoel dit niet aanvallent hoor!!! )

Zo we zijn weer terug in de woonkamer. Kiba is nog steeds bang maar het onweer is opgehouden dus hij zal zo wel kalmeren. Ik heb ondertussen zware rugpijn en een slapende kont haha Kiba staat gelukkig wel weer open voor zijn kong dus dat is mooi ^^

word een kussentje bij de douche leggen hahaha

 

 

Haha ja ik had een kussen gepakt maar na een tijdje gaat ook dat zeer doen hihi Ach ja, moet er wat voor over hebben

 

Helemaal mee eens. De angst puur negeren is ook in mijn beleving 'niet' de manier. De hond ervaart nu eenmaal deze angst, zoals bovenstaand, is dit een emotie.

En uiteraard, geen ''ach gossie'' en ''ahhhh'' maar gewoon een gevoel van geborgenheid geven, prima toch?

Precies zoals RVS het omschreef, gewoon onverschrokken tv blijven kijken.. met de hond tegen je aan (even als voorbeeldje)

Ik sus Rocky ook wel eens, altijd vind Jan en alleman dat dat toch vooral niet de bedoeling is. Onzin! Schrik, pijn, heimwee, angst… als de hond daarmee naar je toekomt, dien je een vast baken voor hem te zijn, zo denk ik erover.

Toen ik Rock net in huis had, kon hij bidderen als een rietje.. slechts mijn hand op zijn schouders deed hem bedaren. Mee deed ik niet, keek gewoon tv of las mijn boek.

hahaha ja das waar

 

Raak jij tijdens zo'n aanval juist niet kalmer van iemand die heel luchtig en relaxt is?
Jou even een klop op de schouders geeft en zegt, rustig aan meid, even goed inademen en weer tot jezelf komen.
Het geeft niks dat dit je overvalt, gewoon rustig proberen te blijven. Ik ben er.. ik ga niet plukken, friemelen, beetpakken of je uitleggen wat er in jouw hoofd gebeurd.. ik ben er gewoon, en ik ben kalm.
Werkt dat niet veel beter dan iemand die zich op je stort, of iemand die net doet alsof hij jouw angst niet voelt?
Ik doe maar een greep uiteraard, ik ken jouw situatie uiteraard niet.

 

Ik denk dat iedereen hier hetzelfde bedoelt :) 

 

Er wel voor de hond zijn, maar niet meegaan in zelfmedelijden en aangeven dat de angst terecht is (en hij dus angstig móet zijn). Maar wel troosten en steun bieden. 

De een omschrijft het alleen iets anders dan de ander. Maar volgens mij bedoelt iedereen die tot nu toe heeft gereageerd hetzelfde. 

 

 

Dat klopt wat je zegt hoor! Dat kalmeert mij inderdaad maar ik bedoelde meer dat als iemand mij gaat zeggen: wat je denkt is waar en gaat en beuren enzo dan word het alleen maar heftiger. En van wat ik begrijp wat mensen bedoelen als ze zeggen dat je niet : aah gossie ben je zo bang! en zo moet doen, dat soort dingen, is dat de hond dan eigenlijk verstaat: jaa het is ook eng en gevaarlijk! waardoor de angst dus heftiger word.

snap je wat ik bedoel? :P

Marjo, er is niks teveel; als de angst er is, dan is ze er.

Ja doet het goed, een arm, een klopje, en ondertussen verder doen. Niet teveel 'oehs' en 'ahhs', want anders zitten jullie samen elkaars gebibber te versterken.

 

wat hier goed werkt; een open bench met een deken erop.

Lekker knus en safe.

Daar een Kong bij...relaxt baasje en tv oid (huishoudgeluiden)

 

succes

 

Maar is dat niet een fijne gewaarwording?

Te bedenken dat vrijwel altijd en overal geroepen wordt ''het toch vooral te negeren?''

Rock stierde een keer op me af en duwde zijn kop tussen mijn benen (hij was erg geschrokken van een motor met knallende uitlaat) Het enige wat ik deed was stil blijven staan en mijn hand op zijn kop leggen.

Uiteraard moest ik even aangetikt worden door een passant die toch even moest opmerken dat ik dat vooral niet moet doen.

Heel erg off-topic, maar lijken honden soms niet haast een publiekelijk bezit?

Terug naar jou Marjo, ik denk dat tijdens zo'n aanval maar weinig woorden je zullen helpen. Het is vaak gezonde afleiding, en een kalm en rustig aura naast je van een ander,, dat enigszins verlichting kan geven.

Ben jij soms zelf ook een beetje bang van onweer? Maakt het je onrustig, voel je je kwetsbaar door zulk bruut natuurgeweld?

 

Ja dat is wel waar. Het enige wat goed helpt is idd een hand op mn knie en tig keer aan horen dat het niet erg is dat ik een aanval heb meer komt er toch niet echt binnen op zo'n moment.

Zelf ben ik niet bang voor onweer zolang ik binnen zit. En ik zit meestal binnen als er onweer verwacht word haha Ik reageer eigenlijk niet echt op onweer, behalve dan dat ik hooguit zal zeggen: oh? het onweer. En dan ben ik alweer verder aan het gaan met dat wat ik aan het doen ben

Ik heb niet alle reacties gelezen, dus wellicht is het al genoemd ......

Klinkt misschien raar, maar kun je niet gaan spelen met hem wanneer het begint met onweren (dat gerommel in de verte)?

Ceasar word ook heel onrustig van onweer, net als van vuurwerk... Niet zo erg als Kiba, maar bij ceasar helpt spelen..... Ik weet dat odh's ook erg speels zijn over het algemeen.. Dus misschien heb je er wat aan? Is het niet voor nu, dan misschien voor de toekomst...

 

Dat verschilt per keer. Het is zelfs een hele tijd goed gegaan doordat ik met snoepjes strooide in huis bij elk kleine beetje gerommel en soms dan is hij wel te porren voor een spelletje maar zodra het dichterbij komt slaat ie om en wil hij alleen nog maar verstoppen :( het is een ongelooflijke stress kip en van onweer (maar ook van vuurwerk) raakt ie echt in paniek als het eenmaal dichtbij is :( vannacht kon ik ook mn bed uit omdat hij aan de deuren aan het krabben was.. toen was zijn thundershirt genoeg. maar vanavond hielp het alleen om bij hem in de douche te zitten. Soms helpt het hem als hij bij ons op bed mag liggen (als ik dus wakker word van hem) en dan slaapt hij tussen mij en de muur in. het licht heel erg aan zijn stemming lijkt wel.

Oké... Het is dus net hoe zijn pet staat als je ik je goed begrijp?

Hoe gedraagt hij zich buiten tijdens onweer?

Ik zal je ook uitleggen waarom ik dat vraag, die angsthaas van mij is namelijk binnen heel onrustig, maar zodra hij buiten is, is er niks meer aan de hand, heel apart, maar het is echt zo..

Niet dat je dan in de keiharde onweer naar buiten moet gaan hoor, dan zou je mooi gek zijn, haha.. Maar wellicht dat je dan wanneer het gerommel wat dichterbij komt naar buiten kan gaan en dan bij binnenkomst even spelen enzo....


Ik heb zo allemaal gekkigheid aan de hand gehaald om te kijken wat het beste werkte voor Ceasar en uiteindelijk was het gewoon een kwestie van tijdens het gerommel wat dichterbij bij huis naar buiten en daarna gewoon tijdens het geweld spelen als hij onrustig werd... Wellicht dat je paniek dan voor kan zijn op een gegeven moment?

Hmm ik snap wat je bedoeld maar buiten hangt hij zichzelf op aan de lijn en laat ie mij vliegen richting huis dus dat is helaas geen optie :(

 

Oei nee doe dat maar niet!! Slechtste idee ever zeg maar ..

Wat lastig zeg! Sneu voor Kiba, maar ook erg vervelend voor jou!

Ik ga nog eens even voor je nadenken over opties.... Als ik me wat kan bedenken hoor je het

Haha ja best wel hihi :p maar het had gekunt

Das goed ^^ ben benieuwd. En anders blijf ik me gewoon verstoppen in de douche met hem ^^

Hebben jullie roosters in huis boven ramen en/of deuren die jullie kunnen openen en sluiten?

En zo ja, zitten die dicht of staan ze open?
Bedacht me ineens dat dat ook enorm kan schelen... Hier rijd de stadsbus bijvoorbeeld letterlijk voor het huis langs, met de roosters open hoor je hem heel goed, roosters dicht en je hoort niks meer... Kan ook schelen in zijn angst..

Nee nog niet. Straks als de flat gerenoveerd is wel maar dan gaan die idd dicht als het onweerd!

Dat zal al enorm schelen! Anders misschien een klein hoekje maken ergens? Bijvoorbeeld tussen banken met een deken erover als dat lukt oid

 Dat is een goede, emoties kun je idd niet versterken. Die ga ik onthouden!

Je maakt het wel dragelijk als je een hond troost. 

Een hond geen troost bieden vind ik persoonlijk een achterhaalde theorie...

Vroeger hoorde je dat inderdaad altijd, maar heb me er nooit in kunnen vinden..

 

Bij al mijn honden heb ik bepaalde vorm van troost geboden bij onweer en vuurwerk en dit heeft altijd goed uitgepakt.. Ik bevestig hun angst niet door te zeggen "aaaaah, gossie"  of mijn stem te veranderen in de hoge bevestigende toon... Maar ik neem ze wel altijd lekker bij me, op schoot (zelf de Dobermannen die ik heb gehad) ik hou mijn stem neutraal en zeg dan bijvoorbeeld "niks aan de hand, is al goed" ... Als ze als pup erg angstig reageerde en zenuwachtig door het huis liepen nam ik ze ook bij me en zei dan "klaar, niks aan de hand"... En ik kreeg op deze manier honden die niet meer bang waren voor vuurwerk en onweer... Ook de roedel hier nu is niet bang...

 

Dus ik ben zelf groot voorstander van "troost" en "bescherming" bieden in tijden van angst...

 

Ik zou er zelf denk ik niet voor kiezen om in de badkamer te gaan zitten omdat je de hond daarmee zou kunnen laten zien dat het een goed gedrag is (verstoppen, want dat doe jij ook)... Ik zou de hond in de normale leefruimte bij me nemen en proberen veiligheid te bieden en een soort van tegen te houden als het weg wil lopen... Dus ergens op de grond, hond half over je schoot en rustig praten en aaien.. Maar dat is misschien in sommige gevallen makkelijker gezegd dan gedaan ;)

Ga jezelf maar na als klein kind, als ik terug kijk naar mijn eigen kind zijn. Zwetend wakker worden na een enge droom, bang voor onweer..
Niets zo fijn de huiskamer binnen te lopen en je ouders als de rust zelve op de bank aan te treffen, niets aan de hand.
Even tegen ze aankruipen op de bank en verders niets, gewoon om even te voelen dat het allemaal okay is!

I know, geen mens vergelijkingen maken, maar dat bij honden alles haast totaal omgekeerd zou moeten.. nee, soms is alles gewoon logischer op te lossen dan gedacht wordt.

Een paard, dat toch een schrikachtig en vluchtdier is, gedijd nergens zo goed op als de kalmte en geruststelling van zijn leider/ruiter.
De schrik volkomen negeren leid meestal tot niet veel meer dan een paard dat wil vluchten.

Wederom een vergelijking met een ander dier, maar nogmaals: dat er voor honden zulke totaal andere wetten en regels gelden in vergelijk met andere zoogdieren.. daar kan ik me lang niet altijd in vinden.

je hebt het top gedaan, geborgenheid geven, en al zit je daar in de douce op een kussen, met een slapende kont, als je hond maar vol vertrouwen in jou is, super gedaan.

het is niet het geluid van het onweer, maar de trillingen die al ver van te voren zijn opgepikt door de hond, de stres is al uren opgebouwd, ook al zien we dat niet, voelbaar is het wel voor de hond.

en ook de klappen, het geluid is dat ook niet, je kan alles dichtstoppen, maar het zijn de electrische ontladingen en trillingen waarvoor de hond angst heeft.

en dan ben jij daar die mooi geborgenheid kan geven, en een troostende arm om zijn lijf heen geeft, mag.

een hond moet kunnen vertrouwen ten alle tijde op zijn baas.

sorry, HAAR BAAS.

Mooi hoe je hem ondersteund hebt, ik had exact hetzelfde gedaan.   Mijn vorige reu was op latere leeftijd ook bang voor onweer nadat hij tijdens een heftige bui alleen thuis was geweest (waarschijnlijk ergens id buurt ingeslagen want voorheen had hij er ook in zijn eentje lak aan). Hij heeft toen na nooit ook maar iets gesloopt te hebben de badkamer deur lichtelijk gestript en een gat in zijn formaat in de leren bank gegraven. Ik trof een zielig hoopje hond aan toen ik thuis kwam.    En net zoals jij gisteren, heb ik menig onweersbui op de badkamer doorgebracht, ik op het toilet met een kussentje en hij naast me. Op die plek voelde hij zich het veiligst. Hij koos niet altijd voor de badkamer maar had wel altijd de optie, dat hing samen met de hevigheid van de onweersbui. Als het een nachtelijke bui was, maakte hij me altijd wakker en gingen we samen 'veilig' zitten ofwel id woonkamer ofwel op de badkamer dat was zijn keus. Soms na verloop van tijd als het niet te heftig was doezelde hij zelfs een beetje in. Reden genoeg voor mij om dus op zijn verzoek in te gaan.   Genoeg honden kiezen voor de badkamer als zijnde de 'veiligste plek'. Zouden daar de trillingen beter afgeleid worden door de waterleidingen? Minder/kleinere ramen? Iemand? 

Hier boven was ik, bleek niet ingelogd te zijn maar rechtsboven id hoek zag en zie ik me wel incl. forumnotificaties..........Ben benieuwd of deze wel lukt.

Ik vind van niet..

Bella kan ook heel angstig zijn voor bepaalde dingen, en dan gaat ze op mijn bed onder de deken, en ga ik met haar mee. Pak haar vast  en dan voel ik dat de angst afneemt.

Maar of dat de juiste manier is om met angst om te gaan voor haar?