It takes a village to raise a DOG.

Mijn ideaal, pups van kleins af aan los laten en "laten opvoeden" door de oudere honden, en de baasjes natuurlijk. Daarnaast kennis vergaren door andere baasjes, fora etc...

Ik lees hier zoveel verschillende methodes..., maar ieders methode lijkt heilig. Is dat misschien een reden, waarom het zo vaak mis lijkt te gaan? Of betreft de opvoeding, of betreft het contact tussen honden.

Ik vergelijk het een beetje met de huidige samenleving, vele opvoedingsmethodes, iedereen denkt HET te weten, waardoor onverdraagzaamheid en onduidelijkheid.

Ik werd als kind mede door het "dorp" opgevoed, mijn ouders maakten daar ook gebruik van... (en terecht),immers als ouders/baasjes kun je toch niet alles....?   

Ja...nouja, iedere hond is ook weer anders natuurlijk, ik denk dat we hier vaak reageren vanuit onze eigen opvoedmethode gedacht, en vanuit onze hond gedacht...

dit strookt natuurlijk niet altijd met een ander, met een totaal andere hond, die dingetjes net weer anders doet. maar het werkt heel goed, voor beiden, dus is dit de manier! althans, dat denken we dat allemaal...

maarja, voor ander hoeft dat juist weer niet de manier te zijn

opzich, zit er een hoop in die stelling...maar ik ga er niet zo in mee...

ik vertrouw iemand niet zo snel met mijn hond, ik zie veel teveel baasjes die alles maar laten gaan, dingen totaal verkeerd lezen, totaal verkeerd ingrijpen. en zo ook veel honden die verre van stabiel zijn, niet dat ik heilig ben hoor, verre van, maar hoe dan ook, vetrouw ik niet zo erg in dat "village" om mijn "child" op te voeden   ik doe het zelf wel

Ik zou mijn hond ook niet willen laten opvoeden door 'the village' :). Heb ook een beetje moeite met een ander dat vertrouwen geven. En absoluut niet omdat ik het allemaal wel weet, maar juist doordat iedereen zoveel verschillende methodes gebruikt. En welke methode je ook kiest het moet wel duidelijk zijn en niet elke 5 minuten veranderen :)

Ik heb er inderdaad wel moeite mee dat iedereen HET denkt te weten. Ik vind het fijn om van ieders methode iets te kunnen leren, maar het moet niet door de strot geduwd worden :).

Eerst was de dominantietheorie het helemaal en nu is dat achterhaald en wordt dat ook telkens herhaald. Uiteraard kan dit, maar ik sta er wel van te kijken dat een willekeurig nieuw artikel nu dan ineens weer als een soort 'bijbel' gevolgd wordt. 

Ik denk dat je als baasje een methode moet kiezen waar zowel jij als de hond zich prettig bij voelt. 

Ik ben het niet met je eens (verrassend heh LOL). Mijn ideaal is dat iedereen zijn hond bij zich houd en hun honden goed opvoeden. Overigens begrijp ik heel goed wat je bedoeld, maar in de huidige maatschappij zie ik juist dat deze manier niet meer werkt helaas. Pak je buur jongetje maar eens aan en je heb zijn ouders voor je deur staan die verhaal komen halen en als je pech heb mis je gelijk wat tanden....

Er zijn diverse methodes en dat is maar goed ook! Als ik bv een vergelijking maak met het onderwijs zie je waarom 1 vaste methode niet werkt, sommige kinderen kunnen helemaal niets met de huidige methode, gaat te langzaam en vormt geen enkele uitdaging en daardoor komen ze pas heel laat op gang of helemaal niet. Je ziet nu in het onderwijs dat er eindelijk ingespeeld gaat worden op het kind als individu, montessori, daarbij word gekeken naar het kind en op welke wijze het kind denkt en doet en vervolgens word daar de manier van onderwijs op aangepast. De juiste methode is afhankelijk van het type persoon dat je bent in combinatie van het type hond die je hebt. Er is geen vaste methode te vinden die voor een ieder werkt, ik hou bv al helemaal niet van die snoepjes en koekjes methode, maar als ik zie dat dat voor combi baas - hond werkt zal ik hem wel advieseren.

Helaas kunnen vele mensen niet verder kijken als wat voor hun werkt en die zijn vaak heel stellig dat hun manier de juiste is en al het andere is maar onzin of onjuist. Heb ik ook wel eens last van hahaha. Ik zie dat als een beperking van die mensen (en mezelf) en haal mijn schouders op en loop door.

 Nee, geen verrassing idd . Maar ik denk wel dat het daar fout is gegaan, en waarom steeds meer individualiseren ipv een stapje, of een paar stapjes terug te gaan?

Ik ben hier op tegen, juist omdat er zo veel verschillende meningen zijn kun je de opvoeding niet overlaten aan "het dorp" zeker met honden niet. Als het een kind betreft kunnen dorpeling nog met het kind naar de ouders, het kind begrijpt dan waar het over gaat als hij/zij alsnog straf krijgt. Met honden reageert iedereen impulsief en moet er ook meteen gereageerd worden, achteraf met de hond naar het baasje toe is geen optie. 

Voor kinderen geldt dat vreemde ogen dwingen, bij honden is dat als de baas er niet bij is vaak niet het geval. Mijn honden luisteren echt niet zo maar naar iedereen hoor, en daar ben ik blij mee ook. Stel je voor dat je hond er met iemand anders vandoor gaat omdat het zo'n braaf beest is!

Ik zou het binnen eigen omgeving houden, binnen het gezien, familie en vrienden mag iedereen een steentje bijdragen :)

Mijn manier zal vast ook niet ideaal zijn, volgens sommigen ben ik vast te soft, maar voor ons werkt het wel. Doen wat zij aankan. Na 1 plas naar huis? Prima, doen we dat.

Terwijl een ander misschien denkt 'wat nou naar huis, lopen zul je!'

Komt zoiets eens ter sprake, hier op HP, dan zeg ik ook dat wij het zo doen en dat dit voor ons prima werkt (na verschillende andere manieren en een GT).

Ik vertrouw haar aan niemand toe. Mijn moeder wil wel oppassen, zodat wij op vakantie kunnen. Maar nee, niet op vakantie of met hond op vakantie.

Niet dat ik denk dat ze slecht voor haar zullen zijn, maar mijn ouders zijn anders met hun hond dan wij met Mellow. Ik hou graag mijn eigen methodes aan.

 Dat elke hond anders is, was de reden voor allerlei verschillende opvoedmethodes, en die clashen... Wat klopt er dan niet, de methode of het feit dat de methode niet integreert in een complexe samenleving?

haha ik ben zo iemand die denkt dat ie het misschien wel niet goed, maar toch zo goed mogelijk doet met haar hond.

 En hier leven nogal wat heidekneuters, die maar beter ver weg van mijn hond moeten blijven. Ze kennen Lola ook niet en weten niet waar ze rekening mee moeten houden.

Het beste zou zijn als iedereen zich gewoon inlas over het ras wat hij heeft en naar zijn eigen hond kijkt, op de hoogte blijft van nieuwe ontwikkelingen en rekening houdt met elkaar.

" haha ik ben zo iemand die denkt dat ie het misschien wel niet goed, maar toch zo goed mogelijk doet met haar hond.
 
 En hier leven nogal wat heidekneuters, die maar beter ver weg van mijn hond moeten blijven. Ze kennen Lola ook niet en weten niet waar ze rekening mee moeten houden.
 
Het beste zou zijn als iedereen zich gewoon inlas over het ras wat hij heeft en naar zijn eigen hond kijkt, op de hoogte blijft van nieuwe ontwikkelingen en rekening houdt met elkaar. "

Dobry

 Maar doen we soms ook niet te moeilijk? Ik heb niet de wijsheid in pacht, vind tips van anderen vaak erg fijn! Ik kan een mening hebben, maar tien meningen... wie ben ik dan? En dan niet zeggen; tien CM's, maar werkelijk tien mensen die een gefundeerde mening hebben... Ik zie liever een hond die weet wat hij kan verwachten van "alle" baasjes, dan een gillend, boos en/of bang baasje. Dan maar een snellere correctie of een iets andere correctie door een ander...

ik heb ook niet de wijsheid in pacht hoor, en ik heb ook heel veel gehad aan tips hier op het forum.

Maar de gemiddelde dorpeling hier kent ben ik bang die tips helemaal niet, Lola is niet een hond die correcties zou pikken, ze zou zich dan gedragen als de hybride die zich tegen CM keert en dat wil ik haar niet aandoen. En toch ook het slachtoffer niet.

Niet eens, van mij mag iedereen zijn of haar eigen verantwoordelijkheid nemen.
Voor de honden is het ook verwarrend.
Laatst ging iemand in het bos Santa commando s geven die hij niet kent, ondertussen met een ballenwerpstok boven zijn hoofd zwaaiend.
Wie heeft daar nu baat bij?

Om de link naar mensen en kinderen door te trekken.
Ik vind dat er een beetje teveel wordt verwacht dat anderen kinderen in het gareel moeten houden.
Of het nu gaat om voeding, sport, pesten, seksuele voorlichting, alcohol of drugs.
Moet allemaal op school of via tv spotjes worden bijgebracht.

Vind ik meer bij de ouders horen...

ik denk dat dat wel kan moos, opzich...bij de gemiddelde, en gemoedelijkere exemplaren...

bij een "moeilijkere" hond niet...

voor hetzelfde geld heb ik mijn hond bv aan het knokken als iemand anders ermee aan de gang gaat, en het net even anders doet...of onze herplaatser, als een vreemde hem gaat corrigeren, bv net te hard, zitten we echt met een trauma, en kost dat weer maanden tijd om om te buigen...

in veel gevallen, als iemand het net even anders doet, boeit niet zoveel...

in andere gevallen, maakt dat echt een wereld van verschil...

ik merk aan hoe je het schrijft moos, wel wat je bedoelt, maar iedereen is daar anders in.

het klinkt als ik het zo hoor, als dat jij regelmatig op de losloopparken en routes bent,  honden lekker door elkaar en druk, baasjes aan het kletsen, blijven even hangen ergens,  de een pakt de hond van een ander even aan...no worries, komt allemaal goed

ik ken dat wel, en denk dat je zoiets bedoelt? maar zo, wandel ik dus bv nooit (meer)

dus ik sta daar heel anders in, ik snap je idee, ik snap dat het bij sommige heel goed zo werkt...

maar ik kan dat bv met lootje niet op die manier...en zo is iedereen er anders in, zelf pak ik ook liever geen honden van iemand anders aan. enkel wegsturen als het nodig is...opvoeding o.i.d bemoei ik me niet mee

" ik heb ook niet de wijsheid in pacht hoor, en ik heb ook heel veel gehad aan tips hier op het forum.
Maar de gemiddelde dorpeling hier kent ben ik bang die tips helemaal niet, Lola is niet een hond die correcties zou pikken, ze zou zich dan gedragen als de hybride die zich tegen CM keert en dat wil ik haar niet aandoen. En toch ook het slachtoffer niet. "

Dobry

 Maar, wanneer je het ziet als het kind uit Amsterdam-zuid, die volgens de "laatste normen" wordt opgevoed, zich beter en meer superieur voelt, en dit mag uiten..... tegenover de ouderwetse regels van "rust, reinheid en regelmaat"?

 Puur hypothetisch... jouw hond is moeilijk opvoedbaar (hypothetisch, ik weet dat Lola geen problemen geeft). Hoe denk jij over moeilijk opvoedbare kids? Ik ben voor een "streng" regime. De kinderen kunnen er niets aan doen, hebben hun opvoeding en genen tegen. Erg triest, maar toch. Ergens, misschien niet eerlijk om appels me peren te vergelijken, maar ik denk dat dat toch wel kan.

Nee sorry, als ik mijn hond zou moeten laten opvoeden door 'the village' had ik nu al een verknipte hond gehad die het vertrouwen in de mens en andere honden verloren was :)

Klinkt misschien wat overdreven, maar een oudere hond is niet automatich het goede voorbeeld, een baasje met een hond is niet altijd een garantie dat hij/zij met honden om kan gaan enz..

Daarbij vind ik dat ieder ras ook een eigen manier van opvoeden nodig heeft. (Niet in grote lijnen, maar wel qua details) en ook vind ik de denkwijze van mensen te verschillend en kom je nooit op 1 lijn.

Mikey als (jonge) witte herder is sneller nerveus en heeft meer aan rustige duidelijke signalen en met geduld en een zachte hand, in tegen stelling tot bijv. de hond van onze (vorige) buren. Die is heel rustig van zichzelf en zal niet snel meegaan in of zenuwachtig worden van druk gedoe. Daar kun je bijvoorbeeld ook je stem tegen verheffen zonder dat het beestje in de stress schiet.

Bij Mikey zijn dingen als, niet opspringen, niet trekken, niet te druk, zachtjes en beheerst erg belangrijk. Gewoon alleen al door haar grootte. Terwijl voor een kleiner ras deze dingen minder belangrijk zijn. Baasjes van kleine honden ondervinden vaak geen hinder als hun hondje tegen het aanrecht aanstaat, op schoot springt, opspringt, tussen de bank en de tafel heen en weer loopt met visite enz. Logisch ook, want deze dingen zijn van een klein hondje vaak niet storend. Maar mensen die nooit grote honden hebben gehad, weten niet altijd om te gaan met dingen die voor hun gewoon niet zo van toepassing zijn. (geen verwijt! maar gewoon hoe ik het zie)

Ik denk wel dat honden van andere honden veel kunnen leren. Maar daarbij moet je als baas wel zorgen voor de juiste honden. Als jouw hond enorm wordt afgesnauwd of erger omdat je hond zich gewoon als 'pup' gedraagt, is dat NIET iets leren. Het genegeerd worden, kalmerende signalen, honden die weglopen bij je drukke hond.. dat is leren. Vaak hoor je de reactie 'geeft niet, daar leert hij van'. Pff.. wat heb ik een hekel aan die opmerking ;)

Bij zulke incidenten verliest namelijk iedereen:

- ik: omdat ik blijkbaar mijn hond in die situatie laat komen

- mijn hond: die heeft een nare ervaring en krijgt het verkeerde voorbeeld

- de andere hond: die voelt zich blijkbaar zo ongemakkelijk dat hij zo van zich af bijt

- de andere baas: die laat ook zijn hond in een nare situatie komen zodat de hond van zich moet afbijten en heeft (net als ik) een gefaalt in het nemen van de juiste leiding in de situatie.

In de ideale wereld begrepen alle mensen en honden elkaar. Helaas is dat gewoon niet zo. Zelf merk ik dat Mikey niet altijd alle honden begrijpt en ook begrijpen andere honden haar niet altijd. Daarbij begrijp ik sommige baasjes totaal niet, zij zullen mij ook wel niet begrijpen. :)

Als iedereen zich nou eens volledig op zijn eigen hond zou concentreren, en zorgen dat zijn/haar hond zich goed gedraagt, heb je geen village nodig toch? :)

Gr. Alexandra

" Nee sorry, als ik mijn hond zou moeten laten opvoeden door 'the village' had ik nu al een verknipte hond gehad die het vertrouwen in de mens en andere honden verloren was
Klinkt misschien wat overdreven, maar een oudere hond is niet automatich het goede voorbeeld, een baasje met een hond is niet altijd een garantie dat hij/zij met honden om kan gaan enz..
 
Daarbij vind ik dat ieder ras ook een eigen manier van opvoeden nodig heeft. (Niet in grote lijnen, maar wel qua details) en ook vind ik de denkwijze van mensen te verschillend en kom je nooit op 1 lijn.
Mikey als (jonge) witte herder is sneller nerveus en heeft meer aan rustige duidelijke signalen en met geduld en een zachte hand, in tegen stelling tot bijv. de hond van onze (vorige) buren. Die is heel rustig van zichzelf en zal niet snel meegaan in of zenuwachtig worden van druk gedoe. Daar kun je bijvoorbeeld ook je stem tegen verheffen zonder dat het beestje in de stress schiet.
 
Bij Mikey zijn dingen als, niet opspringen, niet trekken, niet te druk, zachtjes en beheerst erg belangrijk. Gewoon alleen al door haar grootte. Terwijl voor een kleiner ras deze dingen minder belangrijk zijn. Baasjes van kleine honden ondervinden vaak geen hinder als hun hondje tegen het aanrecht aanstaat, op schoot springt, opspringt, tussen de bank en de tafel heen en weer loopt met visite enz. Logisch ook, want deze dingen zijn van een klein hondje vaak niet storend. Maar mensen die nooit grote honden hebben gehad, weten niet altijd om te gaan met dingen die voor hun gewoon niet zo van toepassing zijn. (geen verwijt! maar gewoon hoe ik het zie)
 
Ik denk wel dat honden van andere honden veel kunnen leren. Maar daarbij moet je als baas wel zorgen voor de juiste honden. Als jouw hond enorm wordt afgesnauwd of erger omdat je hond zich gewoon als 'pup' gedraagt, is dat NIET iets leren. Het genegeerd worden, kalmerende signalen, honden die weglopen bij je drukke hond.. dat is leren. Vaak hoor je de reactie 'geeft niet, daar leert hij van'. Pff.. wat heb ik een hekel aan die opmerking
Bij zulke incidenten verliest namelijk iedereen:
- ik: omdat ik blijkbaar mijn hond in die situatie laat komen
- mijn hond: die heeft een nare ervaring en krijgt het verkeerde voorbeeld
- de andere hond: die voelt zich blijkbaar zo ongemakkelijk dat hij zo van zich af bijt
- de andere baas: die laat ook zijn hond in een nare situatie komen zodat de hond van zich moet afbijten en heeft (net als ik) een gefaalt in het nemen van de juiste leiding in de situatie.
 
In de ideale wereld begrepen alle mensen en honden elkaar. Helaas is dat gewoon niet zo. Zelf merk ik dat Mikey niet altijd alle honden begrijpt en ook begrijpen andere honden haar niet altijd. Daarbij begrijp ik sommige baasjes totaal niet, zij zullen mij ook wel niet begrijpen.
Als iedereen zich nou eens volledig op zijn eigen hond zou concentreren, en zorgen dat zijn/haar hond zich goed gedraagt, heb je geen village nodig toch?
 
Gr. Alexandra
  "

Alexandra & Mikey

  Ik snap je redenatie, maar daar gaat het volgens mij fout. Iedereen doet zijn eigen ding, wanneer iedereen dezelfde waarden en normen hanteerde, zou het volgens mij beter zijn. "Vroeger" kreeg je niet overal een "grote mond", nu krijg je verklaringen... voor het kind; hechtingsproblemen etc.... voor de hond; angstagressie.... etc.  

Jouw vergelijking met kinderen gaat in mijn ogen ook niet op. Een kind leer je beheersing en respect te hebben voor anderen vooral door verbale communicatie. Een kind doet iets verkeerds en dan wordt door andere mensen snel duidelijk gemaakt dat dàt verkeerd is. Een kind kan het verband leggen tussen een actie en een gevolg, op basis van denken.

Een hond daarentegen legt verbanden op basis van 'zicht'. Die snapt niet altijd dat een bepaalde actie een gevolg heeft. Hij snapt wel dat de persoon die een correctie geeft onbetrouwbaar is. Is dit een man met een baard, dan is een willekeurige volgende man met baard al iemand om met enige wantrouwen te benaderen, want die vorige was ook naar..

Zelfs al 'leert' een hond dat een bepaald gedrag niet gewenst is, dan nog zal de hond waarschijnlijk dit gedrag koppelen aan die situatie. Een zelfde gedrag in een nieuwe situatie zal opnieuw gecorrigeerd moeten worden - en nog wel 20x - voordat de hond gaat leren dat het gedrag niet gewenst is.

Mensen denken vaak dat honden "het wel weten". En dat vind ik jammer. Dat mijn hond geleerd heeft niet tegen mij op te springen, niet tegen visite op te springen, zegt niet dat ze weet dat ze 'niet moet opspringen'. Sterker nog, komen we buiten iemand tegen die honden leuk vindt en ze springt.. ach geeft niet, en krijgt ze nog een aai toe..

En ja, de volgende die we tegen komen vindt het helemaal niet zo leuk en dan zou diegene mijn hond moeten bestraffen? Mikey leert daar niet van dat ze niet mag opspringen, maar alleen dat mensen met een bepaalde uitstraling beter vermeden kunnen worden.

Het is aan MIJ te leren dat ze mensen moet negeren. Dan kan het ook niet op een verkeerde manier beloond of bestraft worden..

Gr. Alexandra

ik ben van mening dat zowel honden als kinderen een duidelijke opvoeding nodig hebben wat wil zeggen dat je op 1 lijn moet zitten... een heel dorp dat op 1 lijn zit kwa opvoeding... ik denk niet dat dat bestaat

mooi voorbeeld zijn katten... die weten waar er wat te schooien valt, waar ze kunnen kroelen, waar ze beter wegblijven,...

alleen is het grote verschil met een kat en een hond dat een kat heel zelfstandig is dus het vormt de kat niet. als iemand je kat op straat slecht behandeld dan merk je daar meestal niets van maar bij een hond merk je dat des te meer.

 Conditioneren, met name wanneer ze jong zijn....

Waarden en normen moeten ze leren, dat komt pas veel later.

Ik zeg niet dat iedereen de waarheid in pacht heeft, maar erger vind ik het individu, die denkt de waarheid in pacht te hebben!

leg de lat niet te hoog als een pup net bij je binnen komt, aanvaard dat het een pupje is, vaak wordt dat niet gedaan, ze moeten ala minuut zinderlijk zijn, maar dat werkt zo niet, ook zijn dieren geen robots, al willen vele dat wel, even knippen en de hond luisterd, maar ook dat werkt zo niet.

tijd en aandacht en zorg besteden aan je viervoeter, en nogmaals leg die lat niet te hoog. en nee met je stelling ben ik het niet mee eens, ik heb altijd een hond tegelijk in huis, daar draag ik zorg voor, en maar laten opvoeden door een andere roedel ? nee, doe ik liever zelf, en eerlijk ??? ja dat ben ik, heb nog nimmer probleem honden gehad, denk toch dat ik het dan wel goed doe .!!

De uitdrukking betekent dat je veel ervaringen op moet doen (die van een heel dorp)

Het gaat dus over de socialisatie

dat je zonder dat een hond niet op kan voeden .

De uitdrukking betekent niet dat iedereen zich actief met de opvoeding bezig houdt.

Het zegt simpel weg dat je er met leren van handige truukjes (zit poot  kom ect )niet komt,

maar dat je hond de wereld moet leren kennen en ervaringen daarin moet opdoen.

Het lijkt me handig hier 1 coach in het begin..zeker in de fase waar dingen worden aangeleerd.

een ervaren hond zal het "nee" van een andere dorpsbewoner beter oppakken 

Maar iedereen heeft nu eenmaal verschillende normen en waarden:

Voorbeeldje:

Ik heb Mikey geleerd als ik aan het eten ben dat ze wat krijgt als ze lekker gaat liggen. Dat mag waar ze zelf wil, vlak bij, verder weg, op dr mat enz. Zolang ze blijft liggen krijgt ze ook altijd wat, of ze mag iets aflikken. Mikey weet dit ondertussen en bedeelt dus wel, maar ik vind het niet storend. Maar ze is er ook ontspannen bij want ik kom het zelfs brengen als ze lief op dr matje blijft liggen ;)

Een kennis van mij heeft een hond die al een correctie krijgt als hij alleen maar kijkt naar iets te eten van ons. Hij moet ook altijd om z'n plaats liggen en krijgt nooit wat.

Hoe zie jij het omgaan met elkaars hond (dus niet je eigen hond) op bijv. een verjaardag?

- Mag hij mijn hond corrigeren omdat ze naast hem gaat liggen kijken? (zijn norm)

- Mag ik zijn hond wat geven omdat zijn hond netjes en niet opdringering bij me zit? (mijn norm)

In jouw optiek van 'the villige' zouden we namelijk op elkaars honden moeten letten dat zij zich 'gedragen'. Maar wat ik als gedragen zie, kan door een ander als ongewenst gedrag worden gezien, of andersom.

Gr. Alexandra

Ik word er juist gestoord van dat 'the whole village' mijn hond op wil voeden... Kijk je hebt etgens gelijk Moos dat het fijn is om verschillende visies te horen, maar hoe vaak krijg je dit ook daadwerkelijk, en hoe vaak wordt het je opgedrongen en wordt je zowat gedwongen dit te doen? Bij mij +/- 99% van de tijd dat laatste.

zoals boven gezegd vind ik het met kinderen wel goed, en zou ik het ook met honden fijn vinden als het 180 graden omdraaide hoe het gebracht werd en wat mensen dat van je verwachten.

 Klopt! Ik wil het nog wel een beetje verder trekken, maar je hebt helemaal gelijk, vind ik!

" Maar iedereen heeft nu eenmaal verschillende normen en waarden:
 
Voorbeeldje:
Ik heb Mikey geleerd als ik aan het eten ben dat ze wat krijgt als ze lekker gaat liggen. Dat mag waar ze zelf wil, vlak bij, verder weg, op dr mat enz. Zolang ze blijft liggen krijgt ze ook altijd wat, of ze mag iets aflikken. Mikey weet dit ondertussen en bedeelt dus wel, maar ik vind het niet storend. Maar ze is er ook ontspannen bij want ik kom het zelfs brengen als ze lief op dr matje blijft liggen
 
Een kennis van mij heeft een hond die al een correctie krijgt als hij alleen maar kijkt naar iets te eten van ons. Hij moet ook altijd om z'n plaats liggen en krijgt nooit wat.
 
Hoe zie jij het omgaan met elkaars hond (dus niet je eigen hond) op bijv. een verjaardag?
- Mag hij mijn hond corrigeren omdat ze naast hem gaat liggen kijken? (zijn norm)
- Mag ik zijn hond wat geven omdat zijn hond netjes en niet opdringering bij me zit? (mijn norm)
 
In jouw optiek van 'the villige' zouden we namelijk op elkaars honden moeten letten dat zij zich 'gedragen'. Maar wat ik als gedragen zie, kan door een ander als ongewenst gedrag worden gezien, of andersom.
 
Gr. Alexandra
 
 
  "

Alexandra & Mikey

 Dat klopt, iedereen heeft verschillende waarden en normen, maar dat lijkt ook de oorzaak van al die misverstanden en conflicten. "Het dorp" zal een gemiddelde norm hebben, die voor iedereen duidelijk is, dat lijkt me grote voordelen hebben. Voor elke partij , al zijn het niet helemaal jouw waarden en normen. 

We leven immers in een samenleving. Ik merk het op ons "vaste" losloopstekje. Tien baasjes, tien verschillende meningen, maar door met elkaar te praten kom je tot een gemeenschappelijke norm, misschien niet helemaal wat je wilt, maar de honden weten precies waar ze aan toe zijn, en ze lijken die rust en duidelijkheid te waarderen. Of ik me er nu mee "bemoei" of een ander. 

Ik heb een internetkennisje ze woont net Buiten Sofia in een landelijke omgeving. De honden die ze daar hebben scharrelen buiten rond, kunnen gaan waar ze willen, als ze ergens niet welkom zijn worden ze weggejaagd. Die honden hebben eigenlijk een heerlijk leventje, zonder al te veel bemoeizucht van de mens en toch genoeg te eten en een veilig plekje om te slapen. Eigenlijk dus honden van het hele dorp, zonder dat ze opgevoed hoeven te worden want ze passen zich gewoon aan.

Dat is een bijna ideale situatie voor mens en dier vind ik.

Jammer genoeg gaat zoiets hier niet in alle drukte en hektiek en in Bulgarije (bijv.) zie je dat ook steeds minder.

 Beste Moos. ik zou het niet op prijs stellen als een ander mijn hond corrigeerd ,ben het eens als men mijn hond wegstuurd. verder zijn kinderen geen honden. als mijn buurman,s dochter bij mij in de hal op de trap leuning hangt of naar beneden glijd stuur ik haar weg , met toestemming van mijn buurman overigens.ook als ze bloemen plukken uit andermans tuin zeg ik er wat van ,maar andermans hond opvoeden nee beslist niet.Hein.

Bij mij is de vraag niet zo zeer of het kan, maar meer of ik dat wil. Natuurlijk zou het handig zijn als iedereen gemiddeld het zelfde dacht, maar dat is gewoon niet zo.

En nee, ik wil mijn manier van opvoeden niet aanpassen om meer naar dat gemiddelde te komen - En andersom zou ik al helemaal niet willen dat iemand die anders denk dan ik over bepaalde gedragen 'zijn' manier van opvoeden gaat toepassen op mijn hond.

Daarbij is ook mijn gedachte bij een hond anders, want ik wil graag een hond in ons gezin. Niet om buiten te lopen tussen anderen. Ze mag altijd met andere honden spelen, lopen en dergelijke als we ze tegen komen in het bos als het klikt, maar ik ga niet naar het bos voor andere honden. Ik ga daar heen zodat wij samen lekker buiten zijn. (Doen spelletjes, trainen met gehoorzaamheid, lopen lekker ontspannen enz.)

Ik vind het eerlijk gezegd ook een beetje gemakzucht. De zin: of een ander zich er nu mee bemoeit of ik.. Dan heb ik zoiets van: Als je gewoon zelf actief op je hond let en er mee bezig bent hoeft een ander toch helemaal niet in te grijpen?

Ik was van het weekend in het bos en er was een klein jack russel achtig hondje. Eerst werd er wat gesnuffeld maar het beestje was wat angstig en begon weg te lopen. Mikey deed er welgeteld 2 galopsprongetjes achteraan, maar ik riep dr gelijk 'hier'. Ze kwam ook gelijk en verder niets aan de hand.

En andersom is Mikey ook geen held en als zij zich ongemakkelijk voelt roepen ook veel mensen hun hond even terug. Daar hoef ik me ook niet mee te bemoeien. Heb nog nooit een probleem gehad verder. Vaak is het even snuffelen, soms wat spelen, praatje tussen de baasjes en dan gaat ieder weer lekker verder zijn wandeling.

Nu ga ik naar bossen en stranden enzo waar ruimte zat is en niet naar kleine veldjes waar bijv. 6 of meer mensen staan met hun honden. Ik vind dat zelf teveel onrust. De honden kunnen een groep gaan vormen met de nodige machtstrijdjes en zo'n "roedel" is ook niet stabiel. Er zullen waarschijnlijk steeds verschillende honden op het veldje komen en iedere keer moet de groep weer opnieuw ontdekken waar iedereen staat. Mocht het vaste clubje wel een hechtere roedel worden, dan kan dat ook nadelig uitpakken voor buitenstaade honden. De groep honden die elkaar al kennen, kan op een nieuwe hond op het veldje (bijv. iemand die daar toevallig eens komt) best indrukwekkend overkomen. En wanneer 1 hond uit 'de roedel' in conflict raakt met de nieuwe hond, kan de rest van de roedel hier ook op reageren.

Wanneer je met 10 honden op het strand loopt heb je dit niet. Daar is iedere hond met zijn/haar baasje bezig en natuurlijk wordt er begroet, gespeeld en af en toe gekibbeld, maar het is geen 'roedel'.

Gr. Alexandra

 Mag ik vragen, wat voor jou het verschil maakt tussen kind en hond?