Want op feestdagen lopen er heel veel mensen buiten die hun hond maar laten gaan, met honden die normaal nooit een mooie wandeling krijgen en dan helemaal uit hun dak gaan, honden die totáál niet luisteren, of andere onwenselijke gevallen. Zo liepen op tweede kerstdag er allemaal mannen met stoere honden. Los, natuurlijk, want de mannen waren de hond natuurlijk wel de baas. Niet dus.
Ik had me dus al voorgenomen om gisteren en vandaag niet naar het losloopgebied te gaan, maar gewoon een rondje in de wijk te doen. Ik kom de flat uit, loop naar links. Iets meer dan 100 meter verder, net voorbij het einde van de flat, staat Dobby aan een graspol te snuffelen. Ineens hoor ik geroep: de Stafford uit de flat. Los. In volle rengalop. Ik ken deze hond. Hij is hartstikke leuk als ik zonder hond ben, en dan lebbert hij je het liefst af terwijl hij van gekkigheid niet weet of hij nou blij rondjes moet draaien of in je nek wil kruipen. Maar met Dobby, ook een reu, dat gaat niet goed. En ja hoor. In een paar seconden legde deze hond de 100 meter af, remde iets af zodat hij kon mikken en klapte bovenop Dobby. Die had ik al gewaarschuwd, zodat hij wist dat er een hond op hem af kwam, want Dobby stond ook nog eens met zijn rechterkant (slechte oog zit rechts) naar de hond toe. Want deze uitkomst was natuurlijk te verwachten.
Toen het vechten was kwam de baas er ook eindelijk in gestrekte draf achteraan. Binnen 5-10 seconden had ik ze uit elkaar, waarbij ik voor de gelegenheid eerst de Stafford maar vastpakte. Normaal pak ik Dobby eerst, maar een jonge Staff hoeft niet nóg meer mogelijkheden zich eventueel vast te zetten. Toen ook Dob kort, en zo ver mogelijk uit elkaar gehouden. Rust. De stafford stond afwachtend naar zijn baas te kijken die aan kwam rennen. Hij was zo rustig dat ik even twijfelde of ik hem niet gebiedend naar zijn baas moest sturen, maar dat heb ik toch maar niet gedaan.
De halsband mét hond netjes aan de baas gegeven en zelf het rondje maar afgemaakt.
Hopelijk heeft deze jongen, naast de meid die ook wel eens met de hond loopt, nu óók geleerd dat deze hond niet zomaar los kan. En helemaal niet naast de flat waar het niet eens mag.
Misschien ga ik tijdens etenstijd nog wel even naar het losloopgebied, dan zit iedereen zich vol te stouwen en lopen mensen niet met de hond buiten.
Lekker dan....
Goed gehandeld Wilma, maar wel balen.
Ik ben morgenochtend om 7.15 weer blij als ik in mijn uppie (nou ja, met Santa dan) het bos in kan, nu loop ik ook andere rondes, maar dat is meer omdat ik geen zin heb in al dat geklets, en Santa die bij elke hond die hij ziet wil gaan liggen, en al het loslopend wat gewoon op hem af mag lopen etc.
Met Pinksteren zitten we toch al in Zeeland, en dan is het feestgedruis weer voorbij tot de Kerst
En dat is nou precies waarom ik inderdaad het bos in het weekend vermijd..
Maar respect dat je ze uit elkaar durfde te halen.. ik weet niet wat ik op dat moment gedaan zou hebben!!
Het bos ga ik ook niet in tijdens het weekend, maar dat heeft meer te maken met mountainbikers en drukte - wat niet handig is met een hond aan de lange lijn. Maar op een feestdag zoals nu ga ik dus ook niet naar de polder hier, want dan lopen er mensen met honden die je normaal nooit of bijna nooit ziet.
Tja, dat uit elkaar halen leer je op een gegeven moment wel. Ik ben intussen de tel kwijt van hoeveel honden met Dobby willen gaan vechten en die ik er af heb mogen halen. De truc voor mij is dat ik mezelf heb gezegd dat áls ik bij het scheiden van honden gebeten wordt, er een melding naar de politie/gemeente gaat over die hond. Dan moeten de baasjes van zo'n hond hun dier maar aan de lijn houden, of in beslagname en erger riskeren. Okee, dan ben ik tijdelijk gewond, maar ik genees wel weer. Die redenatie geeft bij mij onbewust een gevoel van de touwtjes in handen hebben waardoor ik zonder angst er in spring. Het is niet mijn leven dat op het spel staat, maar dat van de aanvaller.
En ook is mijn adrenaline nivo bij het scheiden steeds lager, tenzij het echt veel moeite kost, zoals bij een Rottweiler een maand geleden. Dan heb ik liever een Staffie van <25 kg dan een Rottweiler van 40 kg die ik moet tegenhouden met één arm.
Schrikken zeg, goed gehandeld, hopelijk weten de eigenaren nu zeker dat ze hun hond niet zomaar los moeten laten.
Hier was het gisteren ook druk, iedereen was buiten aan het fietsen, joggen, wandelen, mountainbiken, paardrijden en nordic walken. Terwijl je anders nauwelijks iemand ziet als je het bos ingaat.
In het weekend vind je ons ook niet in de bossen, in elk geval met mooi weer niet. Veel te druk en chaotisch. En inderdaad allemaal honden die ze met de tuinkussens iit de schuir hebben gehaald en even hebben afgestofd. Nee daar is voor mij geen lol aan. Wij gaan wel weer naar de bossen als het weer minder is en doordeweeks aan de maas. Jammer maar ik ga het niet opzoeken!
dat heb je heel goed opgelost
wij hebben gisteren naast de dijk gewandeld vanwege de wielrenners en toen we even over de rommelmarkt liepen met de honden kwamen we 2 keer een meisje met een zwarte labrador tegen die de hond duidelijk niet houden kon en dan kijken naar mij en zuchten omdat mijn honden reageren... tja... haar lab trok helemaal hyper naar mijn honden, als hij zijn tong uit stak kon hij ze kussen en dan moeten mijn honden maar netjes de andere kant op kijken en doorlopen
laat ons zeggen dat ik vooral not ammused was
Goed gehandeld zeg!
Ik ontwijk ook het liefst het bos in het weekend.
Alleen soms als we bij mijn ouders zijn, zoek ik het toch even op, zo vaak zien we geen echt bos :p
Dit weekend bij het huis van mijn ouders in de buurt gebleven, prachtig veel bomen en maar weinig honden gezien. (je moet weten waar je moet zijn, haha :P)
Wat ben ik blij dat onze bossen rustig zijn in t weekend alleen op de zandvlakte mensen :P
ik hoop wel eens om iemand tegen te komen, kom niemand tegen, echt .
feestdagen of niet, loop altijd alleen.
aan de ene kant heerlijk, en aan de andere kan minder leuk voor Bamse, voor haar is het best eens leuk om een andere hond te ontmoeten.
laatst twee labradors, dat was voor haar toch groot feest, en dan loop ik in de wijk met Bamse, een ronde Scheemda, ga ik naar de blauwe stad, niemand.
Ha Willemijn, kennisje van mij loopt ook veel in Scheemda, komt ook nooit iemand tegen :) ze loopt met twee labradoodles ( hulphonden)
Bah! Goed gedaan van jou, zo snel handelen. Had Dobby iets?
Jammer zo iets. Waarom denken sommige da enige op de wereld te zijn?
Nee, Dobby had niets. Ik was er heel snel bij. Ik heb tegenwoordig geen geduld meer met honden die een beetje gaan lopen vechten terwijl de baas spreekwoordelijk in geen velden of wegen te bekennen is. Dan pak ik ze meteen vast, duw ze uit elkaar en klaar. Nou ja, zo snel als het gaat. Bij die rottweiler van 40 kg duurde het eventjes wat langer.
Gelukkig had hij niets. Helemaal gelijk hoor om direct in te grijpen. Het is wel jou hond, waar jij wel je verantwoording voor neemt. Voor je hond is het ook nog eens belangrijk dat je laat zien door in te grijpen dat je hem steunt.
Sommige bazenLeren het nooit. Is toch een kleine moeite je hond aan de lijn te houden op plaatsen waar ze niet los mogen.
Hier merk je het verschil ook zo duidelijk. Is het somber, koud, grijs, dan zie je (letterlijk) geen hond. De enige mensen die je dan eventueel tegenkomt zijn de 'die hards', die ook met slecht weer, storm en regen met hun hond naar het bos gaan.
Zondag zijn we (sinds héél lange tijd!) weer eens naar 'ons' vaste stukje Oostvaardersplassen geweest (wat er nog van over is dan...), paar mensen tegen gekomen, dus dat viel me reuze mee, ondanks het mooie weer. De andere mensen (een stuk of 864...) liepen in het naastgelegen deel, nog steeds hopende op beelden die je ook in De Nieuwe Wildernis ziet.
Gisteren naar een ander bos geweest, waar ik ook om de dag loop. Het was wat grijzer, af en toe wat regen. En dan zie je dus haast niemand.
Ik loop graag alleen, vind ik heerlijk. Stuk fijner dan die losgeslagen honden die we soms tegenkomen (onbehouwen, opdringerig, niet luisteren en soms gewoon bijna op het agressieve af).
Op dit soort dagen loop ik ook alleen heel erg vroeg in de ochtend en heel laat in de nacht.
Feestdagen schijnt een vrij brief te zijn om alles overal maar los te gooien en zich vooral niet met de honden bezig te houden.
Was gisteren blij dat de boswachter wel aan het werk was in een broedgebied waar ik vaak loop met de honden. Denk dat ie wel een boekje vol heeft geschreven.....
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?