hond wil niet wandelen

Na het verdriet van onze hond die we hebben moeten laten inslapen afgelopen maart, hebben we weer een pup in huis genomen.
Was al bijna weer vergeten wat het is om een jonge pup in huis te nemen, hij is nu 11 weken oud en lekker rebels.
Hij is zindelijk, heeft nog een beetje moeite met het alleen zijn, alhoewel het steeds beter gaat.

Alleen...Het uitlaten is een ramp. Hij wil/durft niet echt naar buiten. De eerste dagen heb ik heb naar buiten getilt naar waar hij zijn behoefte mag doen, wat hij dan ook wel doet. Aan de lijn lukt ook wel. Dit heb ik getraint door hem aan te lijnen en dan blijft hij zitten, als ik hem dan roep en door de knieen ga, komt hij naar me toe en krijgt hij een (trainings)koekje en prijs ik hem, maar dan gaat hij weer zitten of liggen en moet ik eerst weer weglopen en het hele circus herhalen. Je kan je wel indenken dat dit niet ideaal is. Als ik probeer door te lopen zonder door de knieen te gaan, gaat hij protesteren en wil hij terug naar huis. Dit maakt een wandeling maken onmogelijk. Misschien moet hij nog wennen, maar had eigenlijk verwacht dat hij dit geweldig zou vinden om naar buiten te gaan. Inmiddels wordt hij ook aardig zwaar om hem maar te blijven dragen naar buiten.
Heeft iemand hier misschien ervaring mee? Ben heel benieuwd hoe ik dit kan oplossen. Hem echt meesleuren lijkt me ook geen optie..

Neem hem eens mee naar een rustige plek, een veld of speelwijde, zonder teveel prikkels?

Woon je in een drukke straat?
Dat kan enorm schelen.

Vertrouwen kweken tussen jou en de hond wil hem ook nog weleens over de drempel helpen denk ik.

hoi gea ik heb het ook ge had met banjo
hij wil ook niet naar buiten ik hielt een snoepje in mijn hand die hielt ik voor hem daar mee naar buiten als dan een stap buiten was dan zij goed zo en gaf zijn snoepje en zo ging ik het dan steets veder uit bouwen

groetjes dorina

Ik heb dat ook gehad totdat ik ontdekte dat het om 1 specifieke plek ging.

Ga ik rechtsom de deur uit wil hij niet lopen, loop ik linksom is er niks aan de hand.. Probeer eens een x een andere route.. misschien helpt dat.

En meesleuren, nee het is niet fijn om te doen, maar ik heb het wel 1x gedaan (zachtjes natuurlijk en door mn knieen heen) daarna wou hij wel lopen, misschien is het ook een beetje koppigheid..

Zou je misschien eens wat lekkers in je hand kunnen houden en dan hem meelokken zonder gelijk het lekkers te geven. Dus hij krijgt het lekkers pas na 5 meter of zo. En bij de volgende wandeling pas na 6 meter, etc. Zo langzaam opbouwen. Of neem een piepspeeltje mee of een ander speeltje dat zijn favoriet is.
Wat ook misschien helpt, is iemand meenemen die 10 meter verderop gaat staan en die hem dan roept. Als hij daar enthousiast op afloopt, dan krijgt hij wat lekkers als hij bij die persoon is. Hij moet leren dat wandelen leuk is. De ene pup leert dat heel snel en de andere niet. Het kan helpen om naar een rustige plek te gaan.

hoi gea het is wel naar voor je maar ik denk dat je je hondje zo weinig mogenlijk moet optillen het zijn net kleine kinderen als je ze wat toegeeft nemen ze je hele hand jou pup vind gedragen worden dus erg prettig en maakt daar dus handig gebruik van ga naar een rustige plek en speel wat met hem met een bal dat vinden ze erg leuk en door dat teherhalen weten ze we gaan uit en wat leuks doen veel sucses els en max

Eindelijk is hij wat beter naar buiten te krijgen, we hebben het geprobeerd met een andere route te nemen, te belonen en hem mee te nemen naar een groot veld waar we met hem aan het rennen zijn geweest wat hij natuurlijk geweldig vond!
Ben blij dat hij eindelijk zonder te veel moeite nu mee gaat! Iedereen nog bedankt voor jullie tips!

Groetjes Gea

je leest het gia, de doorzetter die wint, iedere hond vind het leuk om te spelen, dat is dan de beloning voor jouw hondje. wandelen en aan het eind van de wandeling een heerlijk spel met anderen.

misschien ook wel leuk voor jou en je hond een leuke hondenschooll opzoeken, daar krijg je goeie raad en advies voor waar je tegen aanloopt.

succes met je hond gea.

Fijn om te lezen dat het beter gaat Gea. De hond heeft nu door dat wandelen erg leuk is, want dan kun je spelen op een veld...

Fijn dat het nu beter gaat!

Guus zo zeg ik moet altijd ff warm worden voor een wandelingetje....het gekke is dat hij wegloopt zodra ik de riem te voorschijn haal...hij gaat op zijn kontje zitten als we naar buiten gaan...Als ik dan wat "gek" doe hahaha hoef ik niet veel voor te doen Dan wordt hij enthousiast en loopt (huppelt meestal) mee....Dan begint zijn staart te kwispelen en beleeft hij toch wel plezier aan de wandeling.
Guus bepaalt graag de route, na wat protest (gaan zitten en mij de andere kant in willen sturen) loopt hij uiteindelijk gewoon mee. Ik beloon niet met koekjes maar met "braaf" met een erg vrolijke toon en Guus wordt dan ook helemaal blij. Guus doet nu bijna alle plasjes en poepjes buiten aan de riem...een enkele keer achter in mijn tuin en zelden eigenlijk in de huiskamer. Ik ben trots op ons mannetje, want hij is nu ruim een week bij ons.

Boets moesten we de eerste paar keer wandelen altijd optillen tot hij niet wist waar hij was en dan liep hij zo met ons mee.

Ik had verwacht dat dit bij Bo ook wel zo zou zijn, maar die was meteen helemaal happy aan de riem. Ze loopt altijd lekker mee.

Jouw hond moet nog alles ontdekken en dat doet iedere hond op zijn eigen tempo. Het belangrijkste is dat je hem leert dat hij zich bij jou veilig kan voelen. Hij moet graag in je buurt willen zijn. Iedere pup heeft deze fase en meestal gaat het met wat geduld vanzelf weer over. Ik liet onze Morris als pup soms wel eens aantal minuten op zijn kont zitten. Als hij ergens bang voor was, ging ik erbij staan en probeerde hem met wat koekjes er naar toe te lokken, zodat hij kon zien dat het helemaal niet eng was. Ik kwam soms niet aan wandelen toe! Hij deed zelfs zijn behoefte niet op "straat". Dat deed hij in het begin alleen achter in de tuin op een vast plaatsje. Na een aantal weken zag hij plezier in het wandelen en ging graag mee. Ook zijn behoefte ging hij toen buiten de tuin doen. Dus het komt allemaal goed! Het is inderdaad wel weer ff wennen zo'n jonge hond in huis. Vooral als je een opgevoede/lieve hond gewend bent! Ik weet er alles van..., maar met veel geduld en liefde, bereik je heel veel. En natuurlijk niet gaan vergelijken, ook al doe je dat soms automatisch....Iedere hond is uniek!

Groetjes Monique

Hi, hi al die pups toch ook ze zijn allemaal hetzelfde , en tja wat deden wij, de een hield de hond vast, en wij (ik) gingen een stukje voorlopen en dan ook gehurkt zitten, en dan maar roepen puppie, puppie, puppieeeeee kom dan, en als ie dan kwam ja dat is braaaaaaaaaaaaaaaaf, en achter een boom verstoppen of een muurtje werkte ook perfect, en mn vader "inmiddels overleden", zei dan als ie amigo had afgeleid, amigo waar is mama dan, zoek jongen, vooral zoekspelletjes reageren ze op. Maar ik moet zeggen, amigo is nu 5 jaar en 6 maanden oud, maar zoals sommige mensen hier in de buurt al roepen, vloerkleed, gaat ie nog bij een hoop dingen liggen, en dan kan ik roepen en toen als een jojo, amigo heeft zoiets dikke vinger, en tja vooral als er iets komt wat ik niet vertrouw, dan ga ik voor hem staan en heel boos zeggen, en nu meekomen, hup, en dan gaat ie wel, maar vraag niet hoe.