in dubio, wel of niet

Ik heb al eerder een topic geopend wat te doen... Iedereen zei toen, nog even wachten tot je jack volwassen is.. Omdat ik toch wel heel veel waarde hecht aan jullie kennis (ik ben tenslotte een leek in de hondenwereld), heb ik gewacht.. 

Mijn lieve luna (JR) is inmiddels anderhalf jaar oud en een heerlijke rustige jack, natuurlijk ook rustig omdat ze de juiste aandacht en beweging krijgt... 

Nu is het zo dat een kennis van mij een nestje 3/4 pitbull terrier / 1/4 amstaff heeft en ik natuurlijk op ''kraamvisite'' ben geweest.. Ik als hondenliefhebber ben natuurlijk direct verliefd op die kleine puppies, maar wat is nou wijsheid.. Want je onvoorbereid op een nieuwe pup storten is sowieso niet handig..

Ik moet er wel bijvertellen dat ik ontzettend veel last heb van vooroordelen dat deze honden al hebben, anders gezegd ik ben er bang voor. Als ik met luna in het bos loop en ik zie een pit of een amstaf aankomen dan ga ik de andere kant op omdat ik heel bang ben dat ze niet hond sociaal zijn want dat lees je overal.. Ik zou graag willen dat ik dat anders zou zien, maar ik krijg die angst gewoon niet weg.. 

Mijn vriend is opgegroeid met Amstaf/Rottweiler kruising dus qua ervaring zit dat wel goed.. Luna is mijn eerste hond en qua opvoeding ging dat eigenlijk vanzelf.. Nu ben ik bang dat als ik dus een pup neem van mijn kennis dat het misschien allemaal wel in de soep zal lopen en dat ik ze straks gescheiden moet houden.. Ben ik nu te negatief? Vervolgens als ik dan die kleine pups weer zie ben ik weer verliefd en denk ik misschien zal het wel goed gaan met de juiste begeleiding.. 

Mijn vriend wil er graag 1..  Eigenlijk al voordat we Luna al hadden.... Als we besluiten er toch 1 te nemen zal ik degene zijn die met de pup naar cursus gaat.. Dus ik zal op zoek moeten naar een goede hondenschool die deze honden ook accepteert..

Met andere woorden, in dubio!!

MIsschien kunnen jullie mij wat tips geven?

als ik je verhaal zo lees zie ik teveel twijfels, je zegt zelf al dat je omkeerd voor amstaff en pit hondjes. Nou dan zal ik zeker niet zelf zo hondje in huis nemen(nou ja gekruist dan wel). Iedereen word verliefd op puppies, maar ze zijn zo groot en is het dan nog de hond die bij je past? Ik zal zeggen ga lekker op zoek nr een ras die helemaal bij je past, en dan word je echt wel weer verliefd op die puppies :p

Ja ik keer om omdat ik de honden niet ken.. Nu is het ook zo als ik de hond wel ken en als ik weet hoe hij/zij in elkaar zit dat dit een ander verhaal is.. Luna heeft in het bos wel meerdere keren gespeeld met een pitt of een amstaff (toen ik nog niet bang was).. Er zijn gewoon te veel dingen gebeurd met dit ras waardoor ik ze nu ontloop.. Voor luna ook niet goed als ik er bang op af ga... 

Ja alle pups zijn leuk, maar ieder ras heeft ook zijn of haar karaktertrekken..

Ik denk ook dat je teveel twijfelt om direct te beslissen. Misschien moet je nog wat meer lezen over het ras zelf en jezelf afvragen: 'Is dit het ras waar ik minstens 10 jaar voor wil zorgen?'. 

Zo ja: Hartstikke leuk! Ik zeg doen!

Zo nee: Geen paniek, er zijn nog genoeg leuke rassen over die waarschijnlijk beter bij jullie passen. Ga nog eens rustig op zoek naar het ras dat wel goed bij jullie past 

Inderdaad, bij twijfel niet doen!

Je denkt helemaal niet te negatief, gewoon realistisch. Deze rassen staan er om bekend dat ze bij een bepaalde leeftijd niet meer (goed) met soortgenoten overweg kunnen. 

Daar moet je dus voor willen kiezen. 

Je moet er volledig achter staan natuurlijk, en wel voor dat je er aan begint. Als het nu lekker gaat net je hondje en he voelt je goed zou ik het zo laten. Komt natuurlijk wel weer wat bij kijken,een tweede hond erbij.
Succes met de beslissing !

ik snap heel goed dat er bij twijfel gezegd wordt niet doen..  mijn vriend is er van overtuigd dat alles goed zal gaan omdat hij de ervaring heeft met meerdere soortgenoten bij elkaar. 

Uiteraard zal ik deelnemen aan een cursus en zorgen dat de hond voldoende beweging krijgt..

aan de ene kant vindt ik het helemaal geweldig en aan de andere kant heb ik mijn twijfels, maar is dat niet logisch? 

Hebben jullie nooit getwijfeld over een tweede hond of jullie afgevraagd of het wel goed zou gaan?

Persoonlijk zeg ik 'doe het niet'. Juist omdat je zo twijfelt.

En je vriend wil deze hond, maar jij moet de cursus doen? Waarom dat dan eigenlijk?

En stel nou dat deze nieuwe hond op de leeftijd komt dat ie niet meer sociaal is naar soortgenoten? Wat dan?

Tuurlijk kan het goed gaan, maar 'het kan' is geen garantie dat het ook goed blijft gaan.

Zelf zou ik ook best een tweede willen, maar nu kan het nog niet (Mellow is nog niet stabiel en ik denk niet dat ik op dit moment mijn aandacht zou kunnen verdelen tussen 2 onzekere honden).

Twijfel is niet erg, twijfel is gezond. Maar waarover je twijfelt, dan heb ik zoiets van 'je kan het beter niet doen' 
Omdat je de rassen een beetje eng vind. Daarom denk ik dat je het beter niet kan doen

Allereerst moet ik natuurlijk niet he.. Ik ga de cursus doen omdat ik vindt dat ik dat nodig heb.. er is zoveel negativiteit omtrent dit ras dat ik zoiets heb, ik wil goed geschoold zijn, de juiste begeleiding krijgen bij het opvoeden van de hond, zodat ik een stabiele hond krijg.. 

Op het moment dat hij niet meer sociaal is naar soortgenoten moet daar een oplossing voor komen, dus dat houdt in dat ik andere activiteiten moet bedenken dan naar het bos of strand te gaan, maar zal vaker op de fiets moeten stappen en eventueel een gedragstherapeut inschakelen hoe ik hier het beste mee om kan gaan. Daar gaat een hoop tijd en training inzitten, daar ben ik me goed van bewust... 

Klopt, maar aan de andere kant train je zelf je hond en kun je zelf goed inschatten hoe je hond is..  En als ik in het bos of op het strand loop en ik zie van die jonge jongens aankomen met dit ras waarbij ze ze al in bomen laten hangen enz. heb ik er geen vertrouwen in.. Deze gasten gebruiken dit soort honden vaak om hun ego te vergroten ofzo terwijl er ook heel veel mooie kanten aan deze honden zitten..

Omdat mijn hond zo klein is en binnen 1 hap is het gebeurd zeg maar..  als zo'n hond bijt dan doet hij het goed en is de schade groot..  voordat zo'n bijt is er natuurlijk wel wat aan vooraf gegaan, maar ik kan niet goed inschatten hoe de baasjes met hun hond omgaan.. 

Er loopt ook een man in het bos die ik regelmatig tegen kom met zijn amerikaanse stafford waarvan ik weet dat het een ontzettende lieve hond is en ik totaal geen angst heb.. Dus eigenlijk kun je beter zeggen dat ik eerder bang ben voor de baasjes dan voor de hond zelf :P

Tja, een beetje twijfel, gezonde spanning, is niet zo erg...

maar, denk wel goed en heel eerlijk na. ten eerste je zit er zo 12-14 jaar mee...

het is geen makkelijk ras, en niet voor iedereen...of nouja, ze zijn niet moeilijk, maar er zijn nogal wat kanttekeningen

het is niet enkel een kwestie van opvoeden, en je hebt een sociaal exemplaar...

lees je in, ga ze ervaren...

hier op het forum bv al, vind je best wel wat topics over staffords en/of pitbulls, gebruik de zoekfunctie of google maar even.

mochten jullie dit graag willen, neem dan iig een hond van het andere geslacht als je nu hebt.

dan zal eigen roedel vaak goed gaan, ook al zijn er nog steeds geen garanties, dus ja, je hebt best kans dat je uiteindelijk toch je honden moet scheiden. zo vaart loopt het vaak niet, maar hou er rekening mee! het kan zeker!

vaak gaat het thuis wel goed, als je aan een paar dingen denkt, zoals geen speeltjes, voer apart...ze hebben nogal wat triggers om het zo te zeggen

denk er verder even goed aan, dat je geen gezellig losloop park / bos hondje hebt, en hun contact met vreemde honden moeizaam verloopt

verder zijn het voor gezin, mens en kind enorme aanhankelijke knuffels met een erg klein hartje. willen altijd wat voor je doen, in voor een geintje of avontuur. vragen wel wat beweging en aandacht en dan zul je een tevreden hondje thuis hebben

DAnk je wel voor je antwoord.. Ik heb me inderdaad al ingelezen en ik weet dat het geen sociale honden zijn, in dat opzicht, dat ik niet moet verwachten dat ze leuk spelen met andere honden.. Ik kom nu dagelijks in het bos en heb al heel wat meegemaakt met het ras (vandaar mijn angst als ik ze tegenkom), gelukkig ook hele leuke staffords hoor..

Beide ouders van deze pups zijn sociaal naar andere honden, komen ook veel in het bos waar ik loop.. En de omgang met andere honden is goed, wat natuurlijk niet wil zeggen dat dat automatisch met de pups ook zo is...

Bij twijfel: niet doen. Je moet er allebei achter staan.

Misschien is er een ander ras/kruising die jullie allebei ook leuk vinden? En waar jij wel achter staat? Buiten deze combinatie?

Denk er gewoon wat langer over na. Er komt vast iets op jullie pad dat jullie allebei aanspreekt. Je moet alleen even geduld hebben.

Ja....het belangrijkste is inderdaad...Willen jullie echt een volwassen hond erbij.

Dat puppywuppiekroeldoos gedoe is na een een paar maanden over, dus de aller , aller , aller slechtste reden is dat je verliefd bent op zo'n kleintje..(hoewel compleet logisch )

Dan nr 2 op de lijst...."zo leuk voor de andere hond om er een maatje bij te hebben".

Daar hoor ik je niet over, dus geen probleem.

Maar ook dat is vaak een probleem als de honden dan niet bij elkaar kunnen.

Het word er niet veel gezelliger op als de hond die je als maatje binnen hebt gehaald, opeens geen maatje blijkt te zijn....

Ik laat me verder niet uit over de combi, of raskeuze.

Maar als jullie zelf een hond willen...een bepaalde lijn, voor een bepaalde sport..dan maakt het niet zoveel uit om ze apart te houden.

Dus of de honden dikke vrienden worden of niet...als jullie echt die ene hond erbij willen, dan neem je de (misschien) extra kosten en energie die het gaat kosten op de kop toe.

Ik bedoel..

Kunnen ze makkelijk samen in de auto, of moet je ze gaan scheiden.

Is je auto te klein, kan er maar 1 mee op visite of naar het bos.

Samen in de huiskamer, bench, apparte ruimtes in huis.sloopt de 1ne, mag die juist wel in de badkamer waar hij niets kan slopen.

Gaan jullie beide voor de nieuwe hond...dan maakt dat allemaal niet uit, dan doe je dat gewoon , mocht het toch niet helemaal lekker lopen met elkaar

Is de hond van 1 persoon in het huis...dan zou het bij mij al gaan kriebelen.

(moet ik nu alles aan gaan passen, omdat die andere zo nodig die 2de hond erbij wilde hebben)

Dus als jullie er beide achter staan.?, dan zou ik zeker de positieve en negatieve kanten lezen.

Maar dan is de basis verder prima....

Succes met de beslissing..

Ik denk niet dat het verstandig is om aan een ras te beginnen waar je zelf niet zo weg van bent (om het maar even zo te zeggen). Ook vind ik als je zelf bang bent voor een bepaald ras je er beter niet aan kan beginnen als je er niet 100% achter staat. Het is leuk voor je vriend dat ie dit ras geweldig vind maar hij moet ook aan jou denken, niet dat je straks een hond hebt waar je bang voor bent. Dat is niet prettig voor de hond en niet voor jou.

Mijn vriend bijvoorbeeld, is gek van herders. Ik vertrouw herders voor geen meter, het is mijn ding niet en ik wordt er eerder terughoudend van als ik ze zie dan dat ik denk "Jee wat leuk..". Dus hebben we besloten dat hoe leuk hij dat ook vind, er geen herder bij ons komt.

"Proberen" vind ik geen optie bij honden, als je het niet zeker weet, NIET DOEN!

Neem geen overhaaste beslissing, pups zijn leuk maar die worden ook groot.

Ga anders eens op zoek naar een ras die jullie allebei leuk vinden.  

Dit hebben wij ook gedaan en gelukkig ook gevonden.

" Ja....het belangrijkste is inderdaad...Willen jullie echt een volwassen hond erbij.
Dat puppywuppiekroeldoos gedoe is na een een paar maanden over, dus de aller , aller , aller slechtste reden is dat je verliefd bent op zo'n kleintje..(hoewel compleet logisch&nbsp
 
Dan nr 2 op de lijst...."zo leuk voor de andere hond om er een maatje bij te hebben".
Daar hoor ik je niet over, dus geen probleem.
Maar ook dat is vaak een probleem als de honden dan niet bij elkaar kunnen.
Het word er niet veel gezelliger op als de hond die je als maatje binnen hebt gehaald, opeens geen maatje blijkt te zijn....
 
Ik laat me verder niet uit over de combi, of raskeuze.
Maar als jullie zelf een hond willen...een bepaalde lijn, voor een bepaalde sport..dan maakt het niet zoveel uit om ze apart te houden.
Dus of de honden dikke vrienden worden of niet...als jullie echt die ene hond erbij willen, dan neem je de (misschien) extra kosten en energie die het gaat kosten op de kop toe.
Ik bedoel..
Kunnen ze makkelijk samen in de auto, of moet je ze gaan scheiden.
Is je auto te klein, kan er maar 1 mee op visite of naar het bos.
Samen in de huiskamer, bench, apparte ruimtes in huis.sloopt de 1ne, mag die juist wel in de badkamer waar hij niets kan slopen.
 
Gaan jullie beide voor de nieuwe hond...dan maakt dat allemaal niet uit, dan doe je dat gewoon , mocht het toch niet helemaal lekker lopen met elkaar
 
Is de hond van 1 persoon in het huis...dan zou het bij mij al gaan kriebelen.
(moet ik nu alles aan gaan passen, omdat die andere zo nodig die 2de hond erbij wilde hebben)
 
Dus als jullie er beide achter staan.?, dan zou ik zeker de positieve en negatieve kanten lezen.
Maar dan is de basis verder prima....
Succes met de beslissing..
 
 
 
 
 
 
 
  "

Landseer ect

DAnk je wel voor je reactie.. 

Ze kunnen samen in de auto, dan wel samen op de achterbank of apart (1 voor en 1 achter)

Als er een hond komt, dan gaan we er uiteraard beide voor.. Ik probeer me alleen goed voor te bereiden..

Ik weet niet of ik het helemaal goed verwoord heb over het ras.. Ik weet namelijk dat het ontzettende leuke, lieve honden kunnen zijn mits je goed met ze om gaat want je kan er een moordmachine mee maken als je dat zou willen.. Dat ik andere honden eng vindt en er dus voor weg loop komt omdat ik nare ervaringen er mee gehad heb waardoor ik ze nu over 1 kam scheer.. beter voorkomen dan genezen denk ik zomaar..

Proberen is ook geen optie, je gaat er voor of niet.. Maar goed ik heb het ook niet over proberen gehad volgens mij.... 

En het is niet zo dat ik alleen voor dit ras omdraai hoor.. Dat is eigenlijk voor alles wat groter is dan een jack russell ;)

Okay, dus eigenlijk vind je grotere honden een beetje eng?  Misschien kun je eens gaan wandelen met iemand met een stafford? Of andere grote hond, weet niet waar je woont maar misschien kan iemand op HP je hier wel wat vertrouwderd maken met grotere rassen. Als je dat wilt natuurlijk .

Als ik jou was zou ik het niet doen.
Je moet een hond nemen waar je 100% achter staat.

Je geeft zelf al aan niet comfortabel te zijn met een hond die groter is dan een Jack dus het is verstandig daar eerst aan te gaan werken voordat je een hond van dat formaat aanschaft.

Als je er namelijk niet aan kan wennen zit je met een hond die niet op zijn plek is en in zijn hele belangrijke fase een hoop dingen gaat missen en daarbij ook nog eens een ander thuis moet gaan krijgen.
Voor jullie allebei geen fijne situatie.

Vind je vriend het niet leuk een 2e Jack erbij te nemen?

Als ik de honden en vooral de eigenaren ken is het geen enkel probleem, maar zoals ik al eerder zei, is het bij dit ras heel belangrijk hoe je er mee om gaat.. 

Ik loop vaak genoeg met iemand op in het bos met een Amstaff, maar ik weet hoe deze man met zijn hond om gaat en ik weet dat deze hond goed luistert en goed met andere honden overweg kan.. Ik ben alleen heel voorzichtig met dit soort honden die ik niet ken want ik zie ook vaak genoeg van die jonge jongens die hun pitbull in de boom willen hebben hangen en op lopen te jutten.. 

Ik heb hier ook filmpjes voorbij zien komen van eigenaren van pitt's die dat ook doen in de vorm van sport, maar daar zitten de honden vast en kunnen niet bij elkaar komen..

Ik moet er niet aan denken dat mijn jack straks dood wordt gebeten omdat er een niet sociale amstaff of pit voorbij komt.. ja het is een voor oordeel, maar ik ben liever wat voorzichtiger... 

Er lopen er meerdere in het bos waarvan ik weet dat ze niet lief zijn. dat geeft me al geen fijn gevoel.. en het typische is dat ik die mensen ook alleen in het weekend tegen kom en als het zonnetje schijnt

Het is nooit erg om voorzichtig te zijn en ik snap dat je niet wilt dat je Jack Russel wat overkomt. Maar als je daar al bang voor bent bij vreemde honden dan zou ik als ik jou was niet beginnen aan een stafford (kruising), dan heb je de hond zelf in huis en dan maakt het niet uit hoe goed je hem socialiseert of opvoed, de kans is altijd aanwezig dat je hond andere honden niet accepteert en dat kan zelfs in de eigen roedel voorkomen. Dan zul je ze dus gescheiden moeten houden en als ik jou zo hoor wordt je dan misschien wel bang van je eigen hond. Ik denk dat jij een beetje het idee hebt zolang je je stafford of pitbull maar goed opvoed dat ze sociaal en lief blijven. Naar mensen ja maar naar honden.. ik zou daar niet van uit gaan.

Nogmaals ik denk niet dat dit het juiste ras is voor jou. Waarom geen ras waar je je prettig bij voelt?

Het is jou beslissing uiteraard maar ik denk ook aan de toekomst van het beestje, wat nu als het toch niet gaat en je vind het helemaal niks? Tja.. daarom ook dat ik zei "proberen is geen optie". Je moet er of zeker van zijn of het niet doen. Denk er heel goed over na!

Wat mij stoort is je vriend wil deze hond en jij moet er mee op cursus?Hij wil er dus eigenlijk niet veel voor doen? En je hebt een jonge hond die nog van alles moet leren. Heb je daar je handen op dit moment niet vol aan? Waarom wil je vriend dit ras? Komt over of hij wil er alleen maar mee opscheppen sorry  . Ik zeg niet doen. Jij draait voor iets op waar je niet achter staat. Geniet van de hond dat je nu hebt. Moest je ooit beslissen er 1 bij te nemen kijk dan vooral dat het ras jou ook aanspreekt. Denk dat je recht hebt hier een behoorlijk zeg over te hebben aangezien jij op cursus ermee moet ;) . Voor nu zou ik aan niks beginnen. Jullie hond is nog wel heel jong. Wacht tot deze begint te puberen  

" Wat mij stoort is je vriend wil deze hond en jij moet er mee op cursus?Hij wil er dus eigenlijk niet veel voor doen? En je hebt een jonge hond die nog van alles moet leren. Heb je daar je handen op dit moment niet vol aan? Waarom wil je vriend dit ras? Komt over of hij wil er alleen maar mee opscheppen sorry  . Ik zeg niet doen. Jij draait voor iets op waar je niet achter staat. Geniet van de hond dat je nu hebt. Moest je ooit beslissen er 1 bij te nemen kijk dan vooral dat het ras jou ook aanspreekt. Denk dat je recht hebt hier een behoorlijk zeg over te hebben aangezien jij op cursus ermee moet . Voor nu zou ik aan niks beginnen. Jullie hond is nog wel heel jong. Wacht tot deze begint te puberen   "

Silke

nee het is niet zo dat ik op cursus moet omdat mijn vriend niet wil.. het is juist zo dat ik op cursus wil omdat ik denk dat ik dit nodig heb met dat ras... mijn vriend is opgegroeid met deze honden en kan de cursussen dromen, ik daarintegen ben een leek op honden gebied en mijn jack is mijn eerste hond, waar ik overigens door veel miscommunicatie niet mee op cursus ben geweest... 

luna is inmiddels bijna 2 en heeft al flink lopen puberen, het is nu een heerlijk rustige hond dus handen vol valt best mee.. ja ik ben er genoeg mee bezig op een dag, maar dat weet je van te voren als je een jack neemt, maar dat geld ook voor een stafford, die heeft ook zijn of haar beweging nodig.. 

overigens ben ik er al uit en zeker na het bericht van van de week op televisie van de 2 zusjes die door 3 staffords van hun vader zijn aangevallen, ik wil niet zo'n hond.. ik sta er niet achter omdat ik weet dat ik niet stevig in mijn schoenen sta en dit ras niet de baas kan.. en hoe verpest je dan je hond als je er toch 1 neemt omdat ze zo schattig zijn als pup. 

ik ben er bijna zeker van dat ik mijn eigen hond nooit zou vertrouwen en de angst blijft, dus daar schiet ik niks mee op en zeker de hond niet.. ik ben maar niet meer op puppenbezoek geweest want dan denk ik er waarschijnlijk wel weer anders over.. 

ik ga mezelf eens verdiepen in de boxer, lijkt me een leuk ras, maar moet mezelf eerst maar eens goed gaan inlezen... misschien eens wat fokkers gaan bezoeken als dit ras het juiste is.. 

dus voorlopig nog lang geen tweede hond..