Amputatie teen

Ik heb een golden retriever. Ze hinkt soms met de achterpoot.

De ene dag is er niets aan de hand en dan weer wel. Na het maken van

foto's blijkt dat er een paar botsplinters naast haar teen.

Het zou artrose kunnen zijn.
De dierenarts adviseert amputatie van de teen. Ik twijfel hierover.

Vooral omdat ze niet altijd pijn heeft. Het is zo rigoureus.

Zou af en toe als ze last heeft een pijnstiller niet voldoende kunnen zijn?
Wat is jullie mening?

Alvast bedankt

Ttz welke teen is het ? 

Als ze de teen niet nodig heeft voor stabilisatie, dan zou ik toch ook hem laten verwijderen. Denk niet dat het grote ingreep is ? 

Is wel belangrijk of de botsplinters haar misschien al belemmeren van vlot te lopen ? Als er ineens pijn scheuten in schieten loopt ze ook niet makkelijk he ? 

Bedankt voor het reageren.

Het gaat om de binnenste teen aan de achterpoot. Soms heeft ze er weken geen last van en dan ineens een paar dagen achter elkaar hinkt ze. En zo ineens loopt ze weer helemaal normaal.

Ik ken een border collie die nu een teen mist. Je merkt er niets van. Alsof hij altijd al een teen minder had gehad. Bij hem was het een voorpoot en een zij teentje maar toch.

Ik denk dat het voor de hond heel erg scheelt als hij geen pijn voelt. Waarschijnlijk voelt het ook niet fijn op de momenten dat ze niet duidelijk mank loopt. Als het mijn hond was geweest had ik de teen weg laten halen. 

Artrose doet altijd pijn. Alleen niet altijd pijn genoeg om mank te lopen.

Mocht je het nog een moeilijke beslissing vinden dan zou je bv aan een specialist advies kunnen vragen. 

Bedankt voor de antwoorden. Ik heb zelf ook artrose en het doet inderdaad pijn. Bij mensen gaat men niet snel over tot amputatie, je krijgt pijnstillers.

Daarom vind ik het zo snel, amputatie. Het is zo rigoureus..........

@Wendy waar kan ik advies krijgen van een specialist?

Hoe oud is je hond?

Ik geef je iets ter overdenking.

Nu heeft je hond periodes dat ze mankt. Dit kan inderdaad op te lossen zijn met een pijnstiller. Naarmate je hond ouder wordt kan je hond meer klachten krijgen, aan de teen maar ook in andere ledematen. Je hond heeft haar poten (en dus ook tenen) nodig om haar te dragen. Als, zeker naarmate de jaren vorderen en de aftakeling ook, de teen steeds minder en minder kan 'opvangen' kan het een steeds groter probleem gaan worden en kan 1 teen er de oorzaak van zijn dat je hond ernstig in haar functioneren beperkt wordt. Nu kun je nog 'relatief eenvoudig' ingrijpen, op latere leeftijd wordt dat steeds lastiger.

Ik vind het advies van Wendy goed. Second opinion en overleg met een specialist. Dan kun je datgene wat ik hierboven schreef daar ook in mee nemen.

Je kunt daarvoor terecht in een dierenkliniek die specialisatie orthopedie in huis heeft.

Honden zijn net ff een tikkie harder voor zichzelf, dus duurt het langer en is het al verder wanneer je iets merkt. En ze staan ook niet echt bekend om slim omgaan met dat soort dingen. Verhalen van honden die niet mank lopen wanneer ze achter de bal aan racen te over. 

In belgie weet ik het niet, maar voor nederland geldt dat je een verwijzing nodig hebt voor een specialist. Die moet je dan aan je dierenarts vragen. Wanneer je uitlegt dat je het zo drastisch vindt dat je het er met nog een ander over wil praten zou dat geen probleem moeten zijn. 

Een andere mogelijkheid is naar een eerstelijns dierenarts gaan die zich orthopeed noemt, dat kan zonder verwijzing.

Eigenlijk is het wel zo aardig, om als dat de uitkomst is, de operatie door je eigen dierenarts te laten doen. Dan zou ik bij de orthopeed of specialist aangeven dat het om een second opinion gaat. 

Bij mensen is er natuurlijk meer mogelijk, ook omdat wij verzekerd zijn. En zoals een specialist tegen mij zei, een amputatie is de snelste weg naar pijnvrij bij een teen die niet meer beter wordt. Nadeel is dat je het maar 1 keer per poot kan doen. Bij mensen is artrose in 1 gewricht door trauma wat zeldzamer dan bij honden, denk ik zo. 

Eventueel kan je de foto's meenemen die nu gemaakt zijn. 

Ik denk echt dat het in praktijk lang niet zo rigoureus is als het klinkt. Waarschijnlijk mist je hond die hele teen niet eens ;) Voor mij was de keuze vrij simpel geweest: leven zonder pijn en zonder pijnstillers of leven met periodiek mank lopen, constante pijn en pijnstillers in de hoop dat die blijven werken. Je hebt ook nog kans dat je hond immuun wordt voor de pijnstillers en dan ben je weer wat verder van huis. 

Voor mij zou de keuze ook redelijk simpel zijn: amputatie van die ene teen.

Een hond laat heel vaak geen pijn zien terwijl ze dat wel hebben. Als je je hond ziet manken, dan kan je er vanuit gaan dat het ook écht pijn doet. Wanneer je de pijn kunt zien, dan doet het ook behoorlijk pijn. Waarschijnlijk heeft je hond dus veel meer pijn dan jij ziet (die paar keer manken).

Zelfs met pijnstillers heb je nog kans dat je hond niet pijnvrij is, maar dat merk je dan helemaal niet. Jammer dat ze het ons niet kunnen vertellen!

Maar ik zou dus wel voor die optie gaan. Als het echt alleen om die ene teen gaat, en het is niet cruciaal voor een normaal bewegingspatroon, dan zou ik dat echt meteen doen. Hond niet de hele tijd op pijnstillers, pijnvrij, jij blij. Beter kan toch niet?

Dat hinken doet ze inderdaad wel eens. Maar ze begraaft bijvoorbeeld wel haar uitwerpselen met de zere poot en ook krabt ze zichzelf wel met de zere poot.

Daardoor dacht ik dat de pijn soms er niet is

Doe botsplinters zullen bij bepaalde druk slechts pijnscheuten geven. Maar ze zijn er wél he.

en je hond voelt het dus steeds weer terug.... Kan alleen in de toekomst verergeren.