Happen naar de baas? 
Niet iets voor jou?
( echt een aanrader )
Je leert zo je hond lezen.
Ik weet dat je een grote en sterke hond hebt , maar zijn gevoelens zijn niet veel anders als dat van andere honden.
Wat mij vooral opvalt ( en dit is echt geen kritiek hoor ) is dat je vóóral de "baas" over je hond wilt zijn , en niet zijn maatje.
Als je een goede band kunt opbouwen met je hond denk ik dat jullie samen veel gelukkiger zijn
"Ga ik zeker eens naar kijken, dank je!
K heb al veel boeken over honden gelezen en maak zelf ook boekjes waar ik informatie in bundel. Door dit te maken leer ik zelf ook weer veel over honden.
Ik ben ook zeker altijd zijn maatje en het is onterecht dat mensen mijn band met hem betwisten, maar die twee x wist ik miss niet meer wat ik moest doen omdat het helemaal niet ging zoals gewoon. Dit gebeurt verder nooit....
"
graag gedaan
Ik heb m zelf ook en er veel van geleerd.
Ik ga de andere ook halen van deze auteur " help mijn hond trekt " ( zo iets was het ) mijn honden trekken niet ( mijn husky iets ) maar er schijnen ook andere goede tips in te staan
Ik heb m zelf ook en er veel van geleerd.
Ik ga de andere ook halen van deze auteur " help mijn hond trekt " ( zo iets was het ) mijn honden trekken niet ( mijn husky iets ) maar er schijnen ook andere goede tips in te staan
"klopt, zo heet het ook... ga ik ook eens bekijken
Met niet meer mee doen bedoel ik uit de situatie halen.
Om een paar voorbeelden van ons zelf te nemen... Vorige week had mijn Fee'tje ineens weer eens het geniale idee op eenden te gaan jagen. Die trekt een sprint tot zo'n 100 meter bij me vandaan (ze is niet gek) en wilt daar de plomp in springen. Ik brul dus keihard 'nee' en 'hier' waarop ze terug komt gerend, ik haar aanlijn en we het veld verlaten. Ik ben niet boos, beloon haar ook niet voor het komen... Het was gewoon een foute actie en niet gedragen is niet spelen. Inmiddels zijn we er al weer een keer of 10 geweest. Zelfde sloot, zelfde eenden alleen ze kijkt er niet meer naar.
En zo ook in huis. Iemand bedreigen, te ruw spelen met de katten, mensen claimen... Naar dr plek en daar blijven. Niet meer meedoen.
Ik geloof niet in opzettelijk grove fouten maken (vanuit de honden) maar soms is het net even teveel of net even te verleidelijk. Kan gebeuren. Mijn hond vertraagt dan ook nooit iets, duikt niet in elkaar... Ik ben namelijk zo voorspelbaar als het maar zijn kan. En ja ook ik word wel eens boos maar niet omdat het moet. Vanmorgen nog toen ze zonder te kijken in mijn hand beet. (Suf van mij ook ik zat zelf ook niet op te letten en ze ging er vanuit dat ik de bijtrol zoals altijd wel goed in dr waffel zou stoppen terwijl zij iets anders aan het bekijken was).
"
Ohh dat zou best kunnen.
Ik weet iig dat dat boekje ook van turid rugaas is.
Edit: ik zie dat je je tekst gewijzigd dus mijn bericht is nu niet helemaal duidelijk meer sorry
Om wel nog even er aan toe te voegen dat ik met 'uit de situatie halen' niet afzonderen bedoel zoals hij in zn eentje binnen.
En nog extra... Zoals hier in jouw voorbeeld... Spelen met de buurkinderen is natuurlijk dikke pret. Zorg dus in eerste instantie altijd voor een alternatief. Speel er op in. Tuurlijk blijft het 1 keer en omdat jij het zegt maar een beetje realistisch blijven is niet verkeerd.
Toch, het allerbelangrijkste: Wees jezelf. Wees eerlijk. Reageer ook met je gevoel. Vooral daar mee. Opvoedingsregels zijn leuk maar het belangrijkste is dat je trouw bent aan jezelf anders nemen ze je nooit serieus. Instinctief, puur. Fouten maken we allemaal dat geeft niets. Je hond heeft alsnog meer aan een fout dan aan een onvoorspelbare baas. 
Alle feedback over mijn relatie met mijn hond of respect voor mijn hond leg ik naast me neer. daar is namelijk niks mis mee. "
Geen idee of je hiermee ook doelt op mijn reactie, maar ik doe geenszins uitspraken over jullie relatie.
Enkel attenderen.
Ik wil je (in reactie op jouw reactie dat boosheid soms nu eenmaal moet) er van bewust maken dat boosheid nooit moet, nooit nodig is in de interactie en ook niet leidt tot verbetering van de verstandhouding. Boosheid heeft echt te maken met je eigen frustratietolerantie, wat overigens ook heel voelbaar is voor je hond. Door commando's te herhalen vergroot je het risico op frustratie bij jezelf. Beter 1x een commando niet opgevolgd ( en dan achter je eigen oren krabben) dan 2x blijven herhalen en uit je eigen frustratie dan maar boos worden.
Over het niet luisteren. Een hond kan niet generaliseren. Vaak hoor je: op puppy cursus luistert hij prima, maar in het bos niet. Dat klopt dus, een hond leert een commando op een plek, ergens anders zul je het op nieuw moeten leren. Dit geld voor elk commando, op elke nieuwe plek.
Je zegt dat je hond weet dat hij niet de tuin uit mag. Heb je dit op commando geleerd? Zo nee, dan weet je hond dit echt niet. Als hij in de tuin blijft is dat toeval en uit de tuin gaan, is dus ook geen ongehoorzaamheid.
Je riep hem en hij kwam niet. Ook daar geld, heb je hem in de tuin leren komen?
Het is dut niet niet luisteren, maar gewoon niet weten wat er van hem verwacht wordt
In de nek pakken doet pijn. Je hond leert door associeren en kan jou met pijn associeren, of de kinderen die jn de buurt zijn. Dat is dus het gevaar van fysieke correcties.
Over hem heen hangen, is bedreigend, net zo als schreeuwen of je hond op de grond pinnen, helaas zal dit de relatie niet ten goede komen. Staart tussen de benen, oren laag, zegt genoeg.
Hij zal deze correctie ook niet snappen, hij heeft eigenlijk ook niets fout gedaan, gewoon nooit geleerd in de tuin te blijven en het hier commando in de tuin geleerd.
Het is jammer, dat honden vaak correcties krijgen omdat men denkt dat een hond het heel goed weet, er wordt gezegd dat hij weet dat hij stout is. Een hond kan niet zo denken dat ze bewust stout zijn, bewust niet luisteren of de baas pesten.
en uiteindelijk heeft hij gedaan wat ik van hem wilde. Als je kind op de spoorlijn loopt, vraag je toch ook niet of ze een snoepje wil?
"
Oh, ik geef het eerlijk toe, hoor. Ik verhef mijn stem wel eens, sterker nog, ik noem het een brul. En wonder boven wonder heeft hij dan ineens oren die hij gebruikt.
Als hij bijvoorbeeld iets ziet, waar hij op af wil, en dan de straat over wil rennen. Een flinke brul HIER!! doet dan wonderen. 
Als hij bijvoorbeeld iets ziet, waar hij op af wil, en dan de straat over wil rennen. Een flinke brul HIER!! doet dan wonderen.
"
Eens, doe ik ook soms. Je schrikt je rot. Als het terecht is, kan dit ook.
Ps voor de oneens op mijn reactie, ik kan je het boek: dit is de hond van Bradshaw aanraden. Kun je het rustig nog eens nalezen!
Ben ik even blij dat ik een super tevreden hond heb, die mij als baas volledig vertrouwd en die ik als baas volledig begrijp!
Het ligt gewoon ook aan de hond. Die van mij grijp ik gewoon in zijn nekvel, handig handvat als hij geen halsband om heeft. Daar geeft hij niks om. Als zijn neus ingesmeerd moet worden, grijp ik hem bij zijn kwabbel onder zijn hals, anders trekt hij weg. Het interesseert hem niet.
Hij weet dat ik hem geen kwaad doe.
En een keer brullen, of de riem op zijn kont gooien om hem uit de focus te halen maakt hem ook niet uit. Hij schrikt alleen, kijkt achterom en is weer bij de les.
Als ik dit niet deed, was hij waarschijnlijk al 10x onder een auto gelopen. Hij kan goed los, maar is soms wat onbenullig 
Sammy & Faya
Je bedoeld meer zoals je een leerling aan zijn tafel laat zitten in de klas als hij ongewenst gedrag vertoont. In de situatie houden, maar toch even negeren.
En Bruce, die brul werkt bij mij ook altijd prima. Alsof je even tot ze door moet dringen.
Hij weet dat ik hem geen kwaad doe.
En een keer brullen, of de riem op zijn kont gooien om hem uit de focus te halen maakt hem ook niet uit. Hij schrikt alleen, kijkt achterom en is weer bij de les.
Als ik dit niet deed, was hij waarschijnlijk al 10x onder een auto gelopen. Hij kan goed los, maar is soms wat onbenullig "
Een boxer (heb wel eens verteld mijn ouders fokten ze vroeger, ben er mee opgegroeid) is erg loyaal naar zijn baas en kan ook wel wat hebben. Zeker als je hem eerlijk opvoed. Ze zijn vrij nuchter. Een schotse collie is een super gevoelige hond, daar kan dan gewoon niet. Is ook eigenlijk niet nodig.
Het is niet mijn manier van met mijn hond omgaan, maar als ik mijn hond een commando geef en hij volgt het niet op, mag ik best even laten zien dat het mijn menis is, denk ik.
Dan lijkt me een correctie toch nodig om hem te laten weten dat dat echt niet kan, wat hij dan doet.
"
Weet je zeker dat je hond daar op die plek dat commando kent?
Een hond weigert niet, een hond wilt graag samen werken met en voor de baas. Je hond weet gewoon niet wat je bedoelt.
Een correctie omdat je je hond wilt laten weten dat wat hij doet echt niet kan. Waarschijnlijk heeft hij geen idee dat hij iets fouts doet. Krijgt straf en heeft geen idee waarom, zo wordt je voor hem een onvoorspelbare, onbetrouwbare baas.
Een hond weigert niet, een hond wilt graag samen werken met en voor de baas. Je hond weet gewoon niet wat je bedoelt.
Een correctie omdat je je hond wilt laten weten dat wat hij doet echt niet kan. Waarschijnlijk heeft hij geen idee dat hij iets fouts doet. Krijgt straf en heeft geen idee waarom, zo wordt je voor hem een onvoorspelbare, onbetrouwbare baas. "
Daar ben ik het toch niet 100% mee eens, ik heb hier een hond die toch echt keihard kan weigeren. Roep ik haar soms terug (in het natuurgebied waar ze al 3 jaar loopt en ook echt weet wat 'kom hier' betekend), dan kan ze stilstaan en naar mij kijken (ze heeft me dus echt wel gehoord) en dan gewoon weer weg kijken en door te lopen. Niet sneller, of langzamer, of een andere kant op, maar gewoon stug doorgaan waar ze mee bezig was. Das toch echt weigeren in mijn ogen... Ik zeg dan vaak 'okay doei' en loop de andere kant op. Dan is het net alsof de hond zoiets heeft van 'oh shit, ze meent het ook nog' en komt vaak dan toch maar mee.
Daar ben ik het toch niet 100% mee eens, ik heb hier een hond die toch echt keihard kan weigeren. Roep ik haar soms terug (in het natuurgebied waar ze al 3 jaar loopt en ook echt weet wat 'kom hier' betekend), dan kan ze stilstaan en naar mij kijken (ze heeft me dus echt wel gehoord) en dan gewoon weer weg kijken en door te lopen. Niet sneller, of langzamer, of een andere kant op, maar gewoon stug doorgaan waar ze mee bezig was. Das toch echt weigeren in mijn ogen... Ik zeg dan vaak 'okay doei' en loop de andere kant op. Dan is het net alsof de hond zoiets heeft van 'oh shit, ze meent het ook nog' en komt vaak dan toch maar mee. "
Oke ligt ook aan de omstandig heden.
Buiten daar, valt zoveel te ruiken, die prikkels zijn sterker. Je hond heeft ook zoveel vertrouwen jou, dat ze dit ook doet, zonder bang te zijn voor straf.
Gewoon doorlopen reken maar dat ze komen, ze heeft heel goed in de gaten waar je bent.
Het is idd niet luisteren, maar niet om stout te zijn of jou te pesten, een andere prikkel is sterkte.
Dit kan ook alleen (vind ik) als jullie beide vertrouwen hebben in elkaar, een goede band.
Mijn hond blijft soms ook nog even snuffelen, ze weet dat ik even op haar wacht, als ik toch doorloop, weet ik dat ze toch komt.
wb commando's weigeren, is de oorzaak van het weigeren wel belangrijk, ik denk dat veel honden graag iets voor hun baas doen maar inderdaad dat een andere prikkel sterker is op dat moment. Vaak is vooruitzien en de lichaamstaal van je hond goed kennen wel heel handig, dat kan je voorkomen dat je een commando geeft wat hoogstwaarschijnlijk toch niet uitgevoerd gaat worden en de hond mogelijk ook nog in gevaar bent als je te laat bent met het commando. Het ligt dus vaak ook aan de timing. Niet pas gaan roepen al hij naar de kinderen wil gaan, maar al vantevoren de hond bij je houden als er kinderen in de buurt zijn. Het gaat erom de hond niet in de fout te laten gaan en dan pas reageren, dat voorkomt een heleboel stress voor alle partijen.
Soms is ook de toon van een commando voor een hond teveel en komt hij dan niet, niet rechtstreeks, of juist heel langzaam, of quasi aan de grond snuffelend naar je toe.
Het kan ook zijn dat de hond simpelweg een commando niet begrijpt en het daarom niet kan opvolgen.
Soms is er al teveel geoefend en heeft de hond geen motivatie meer.
Buiten daar, valt zoveel te ruiken, die prikkels zijn sterker. Je hond heeft ook zoveel vertrouwen jou, dat ze dit ook doet, zonder bang te zijn voor straf.
Gewoon doorlopen reken maar dat ze komen, ze heeft heel goed in de gaten waar je bent.
Het is idd niet luisteren, maar niet om stout te zijn of jou te pesten, een andere prikkel is sterkte.
Dit kan ook alleen (vind ik) als jullie beide vertrouwen hebben in elkaar, een goede band.
Mijn hond blijft soms ook nog even snuffelen, ze weet dat ik even op haar wacht, als ik toch doorloop, weet ik dat ze toch komt. "
Daar ben ik het dan weer helemaal mee eens 
Ik heb vroeger ook flink naar mezelf moeten kijken wanneer mijn hond niet luisterde... Soms reageer je vanuit frustratie, of vanuit schrik, en ik kan emotie absoluut niet uit mijn stem houden. Daarom heb ik toen een aantal woord 'commando's' vervangen door geluidjes die altijd hetzelfde klinken. Zo'n kus geluidje, of even klakken met de tong. Vaak veel neutraler, en ja hoor, de wandelingen werden direct weer een stuk relaxter voor beide partijen.
Al doende leert men... 
Dat vind ik een goede tip Hannah, een geluidje maken!
Wat Doby zegt, de timing is belangrijk.
Ik zat wel eens hier zo diep in een boek, ( op een saaie zondag middag) stak er ineens een kinderhoofdje tussen het boek en me zelf: mama, je luistert niet naar me! Oeps, dat klopte helemaal, hoorde haar echt niet
Hij weet dat ik hem geen kwaad doe.
En een keer brullen, of de riem op zijn kont gooien om hem uit de focus te halen maakt hem ook niet uit. Hij schrikt alleen, kijkt achterom en is weer bij de les.
Als ik dit niet deed, was hij waarschijnlijk al 10x onder een auto gelopen. Hij kan goed los, maar is soms wat onbenullig "
Volgens mij hebben wij zó dezelfde hond......
Volgens mij hebben wij zó dezelfde hond......
"
Labradors en boxers, vreselijk lief, onstuimig, nergens gevaar inzien, een heel groot hart, over al op afgaan, niet onder de indruk en lang leven de lol. Zo iets??
Ik heb een kaukasische owcharka teef, dominant ras, zij weegt 45kg, ik 50kg. Als zij niet luistert, omdat zij het of te wel niet eens is met het commando of ernstig afgeleid, helpt het als ik een hele lage stem gebruik en mij " groot" maak, dan weet zij dat het " menens " is. De enige echte " straf" , die ik ooit toegepast heb, is haar " isoleren" als zij echt iets onacceptabels gedaan heeft. Ik zet haar dan in de badkamer voor ca. 15 min. En negeer haar daarna ( gezicht afwenden, geen oogcontact) voor ca. 15 min. Als ik haar daarna weer aanhaal, is zij enorm blij en zal het gelaakte gedrag echt niet herhalen. Trouwens trainen met snoepjes vind zij grote onzin, heeft veel liever een knuffel en op de vrolijke: ben ik niet een interessante baas tour reageert zij ook niet.
Dank je Dobry, voor je inbreng. Inschatten is erg belangrijk. Als je het zo bekijkt, was ik ook gewoon te laat met mijn commando.
- Zoeken op de HondenPage
-
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?