Na bevriezen op andere hond afduiken

Wil jullie vragen wat jullie zouden doen.

Als ik met mijn hond loop en we komen een andere hond tegen, loop ik daar meestal met een boog omheen. Mijn hond wil namelijk met iedere hond spelen en duikt dan enthousiast op ze af.

Soms lukt het niet om een boog te  maken, soms is daar gewoonweg geen ruimte voor.

Het gaat dan zo:

Als mijn hond een andere ziet aankomen gaat hij stil staan (bevriezen), prima, kalmerend signaal. Ik hou de riem dan kort. Maar zodra de andere hond voorbij is, duikt mijn hond op hem af. Ik zorg er dan wel voor dat hij niet bij die hond kan, maar hij geeft een enorme ruk aan de riem en ik moet me schrap zetten...En dat lukt hem alle keren, hij draagt een tuig, dus heeft best wat speelruimte om toch weg te komen.

Afleiden met een snoepje/speeltje gaat hem niet worden, andere honden zijn vele malen leuker...

Zou ik hem echt bij zijn tuig moeten vastpakken zodat hij geen kant op kan? Aan de andere kant, je weet ook nooit wat de andere hond gaat doen (misschien loopt hij wel niet door maar wil ook spelen) en dan belemmer ik mijn hond in zijn kalmerende signalen...

Wat zouden jullie doen?

Probeer door te lopen, je hond aan de buitenkant, met je benen er voor, niet laten snuffelen. Je kan proberen voertjes tegen zijn neus aan te houden en hem zo als een magneetje mee te krijgen. Hou de vaart er in.

Mijn hond wil ook altijd met alle honden spelen, aan de riem sta ik dit nooit toe. Snuffelen mag af en toe. Ik houd hem altijd aan de buitenkant, en hou me been er tussen en doe een soort van drafje snelle pas en dan zeg ik heel vrolijk "Kom Bouncer, door", want dan ben ik ineens interessanter, hoop dat ik over een tijdje alleen nog vrolijk Bouncer door hoef te zeggen en niet meer half huppelend over straat hoef :)

Ik zou er erg mee uit kijken, niet elke hond vind het leuk zeker niet als zij aan de lijn lopen. Ik zou hem in jouw geval aan het tuig pakken en mee laten lopen.

Ik ben dit zelf ook nog heel erg aan het oefenen, maar als je het nooit toelaat en hem beloont als die braaf door loopt gaat het vanzelf steeds beter.

Ik ben ook begonnen met fietsen met de hond, gewoon rustig tempo dat hij in telgang mee loopt, maar dan ga je wel net zo snel dat hij zonder snuffelen en andere honden moet negeren. (kijk wel uit dat hij niet besluit tussen je spaken naar de andere hond te gaan)

Voel je jezelf ontspannen in zo'n situatie? Dat was bij mij voornamelijk het probleem. Ik wist wat er ging komen, dus werd ik altijd best zenuwachtig. Ik liet haar dan maar zitten als er weinig ruimte was (desnoods er ook nog voor gaan staan of bij het handvat van het tuig vastpakken). Door wat tegen haar te praten werd ik dan zelf erg rustig van. Uiteindelijk snapte ze dat ze moest blijven zitten. Die van ons draagt een tuig + halsbandje. Nu probeert ze het nog wel eens, maar loopt wel mee als ik zachtjes mijn wijsvinger onder haar halsband steek. Snoepjes en speeltjes werkte bij onze meid op zo'n moment ook niet haha

ik heb ook als regel dat honden aan de lijn niet met elkaar in contact moeten komen.

Ik persoonlijk zou hem niet laten zitten maar doorlopen met een boog om de andere hond heen, in een stevig ritme, de hond goed naast je houden, met twee handen de riem vast zodat ie niet voor je langs kan schieten en doorlopen zeggen.

Desnoods liever nog teruglopen dan hem uiteindelijk naar de andere hond te laten springen, want ook voor de andere partij is dit niet echt leuk en ontspannen.

en iedere keer krijgt je hond een flinke ruk van de riem van je, voorkom dat.

als je hond bevriest, ga je om of naar de overkant, zodat het niet gebeurt dat je hond..bevriest.
en jij niet hoef te wachten dat je hond op de ander afspringt, en jij een flinke ruk moet geven om je hond weer in het gareel te krijgen, het heeft zo geen enkele zin wat je doet, je hond krijgt iedere keer de kans om zich uit te leven op de andere hond, ook al kan die er niet bij omdat jij hem wegrukt.

zorg dat als je ziet dat je hond..bevriest, jij het hef in handen neemt, niet afwachten, je draait je om of je gaat naar de overkant. alleen los mag je hond naar een andere hond omkijken, mits de andere hond ook los is.

Santa doet dit ook, als hij los is.

Aan de lijn zou hij het ook doen, maar net wat gezegd wordt, ik ben ook geen fan van ontmoetingen aan de lijn. Voor  je het weet zitten ze in de knoop, die van mij wil er dan ineens bovenop klimmen.... geeft alleen maar gedoe.

(ik heb hier ook niet de braafste uit de klas.... )

Soms is er inderdaad geen ruimte, maar dan loop ik even op straat of zo.

Willemijn, geloof me, als Santa stilstaat, krijg jij hem niet mee hoor.

Ik snap je tip, en je hebt gelijk, maar ik ben weleens nieuwsgierig hoe iemand dat hier zou doen, gewoon doorlopen wordt er altijd gezegd, nou, tenzij ik hem nog een nekhernia erbij wil bezorgen gaat dat niet lukken.

Daarom is het hier ook veel vooruit kijken, ik kijk altijd of er iemand aankomt, onder het mom voorkomen is beter dan genezen.

Van mij mag hij ook niet naar een andere hond toe als hij zelf aan de lijn (of de andere hond) zit. Het probleem is dus: hoe voorkom ik dat dat hij dat doet als er geen ruimte is om afstand te nemen van de hond. (lees: smalle strook in het park met aan weerszijde water).

Het is niet dat ik een ruk aan de riem geef als hij naar de andere hond toeduikt, dat doet hij "zelf" door als een konijn vooruit te springen.

Zien jullie het bevriezen ook als kalmerend signaal? Ik heb er  moeite mee omdat te doorbreken door hem mee te trekken en dus het kalmerende signaal te negeren. Of zie ik dat verkeerd?

Als een hond een kalmerend signaal laat zien bvb een kind wilt je hond aaien en deze kijkt weg, liplikken enzo, dan moet je je hond helpen om uit de situatie te komen. Of je stuurt het kind weg, of je haalt je hond weg. Als je niet ingrijpt op de kalmerende signalen, kan het dat een hond zich zo onprettig voelt, dat hij een keer kan gaan uithalen. 

Je moet je hond gewoon leren door te lopen en niet te snuffelen aan een vreemde hond als je er langs wilt. Op een smal gedeelte is het heel lastig, probeer je hond naast je benen te houden.

Stel dat het een kalmerend signaal is, laat jij je hond zien, door er gewoon langs te lopen, hoe je hond met deze situatie kan gaan. 

Bevriezen is volgens mij niet echt een kalmerend signaal. Mijn hond gaat wel eens op afstand liggen, ik denk dat ze zo goed kijkt, hoe de andere hond is alvorens te reageren.

Mmm ik bekeek het bevriezen altijd zo: Ik heb geen kwaad in de zin, ik zal jou niets doen...

Dat 'bevriezen' hè, lijkt dat op; kop laag, poten een beetje gespreid, staart laag, oren naar achteren en vanonder zijn wimpers door kijken ? ( ik hoop dat ik het een beetje duidelijk omschrijf )

 Dat zou ook zo maar kunnen hoor.

Ik weet van mijn hond dat ze op een afstand liggend afwacht en kijkt, maar het zal ook wel 2 kanten op kunnen zijn. Ze kijkt hoe de ander is en de ander ziet dat ze het goed bedoelt. Als het een brutale hond is, rent ze weg, soms staat ze op en loopt voorzichtig op de ander. 

  Het wilhelmus gaan  fluiten.terwijl je de vogeltjesdans doet..

Euhm...

Ik bedoel...verbreek de frees met iets wat de hond niet verwacht..

Tja, enkel verwachten de tegemoet lopende baasjes dat dan ook weer niet.

Maar doe iets geks wat de hond totaal niet verwacht.

Ik heb het huppelen geleerd met onze vorige reu..

Mijn stem, de kracht op de riem, het stilstaan, zelfs het snoepje, beloning..

Alles was gewoon voor hem, hij wist precies wat er komen ging.en hield de andere hond netjes in het vizier..

Nee, het bevriezen is meer een alerte houding.

Het is overigens een hond die met alle honden heel graag en goed kan spelen, maar ook weggaat als een hond (door houding of blaffen) duidelijk maakt dat hij niet wil spelen.

Het bevriezen is geen kalmerend signaal,dat wijst juist op spanning.Wat doet hij nog meer naast het bevriezen? Hoe staat zijn staart? Kijkt/fixeert hij ondertussen naar de hond?

Als je echt geen kans/ruimte meer hebt (wat mij betreft is er altijd een uitweg,tussen de auto's ,direct oversteken,een portiek in,een bosje in,de blubber in,het fietspad op enz enz maar misschien heb ik er gewoon geen beeld mij wat jij dan mee maakt) dan ga je je hond afleiden,door aandacht te vragen..maar waarschijnlijk zal dat ook niet echt meer lukken..

Zorg gewoon dat je geen krappe paden of bochten neemt op een hoek of zeer krap pad,dan voorkom je voor je hond dat de spanning/stress en druk te hoog wordt en hij uit wil vallen.

 Is dit een pad met direct alleen water aan beide kanten? Er zit geen gras naast?

Je kan ook nog je hond aan de kant houden van waar de andere hond niet loopt,dus dat jij opsplitst,verder goed oefenen op het aandacht vragen,zodat je kunt doorlopen,terwijl je zijn aandacht vraagt.

Kalmerend zou zijn als hij stil staat,slappe lijn,snuffelt aan de grond ,weg kijkt,gaat liggen-zonder te staren en juist gaat weg kijken.

Ik heb hier 2 herders die beiden gedrag vertonen dat omschreven zou kunnen worden als 'bevriezen'... met 2 heel verschillende redenen.

Ginny, mijn super sociale meisje, 'bevriest' door zichzelf kleiner te maken, oortjes naar achteren, vanalles waardoor ze, juist aan zichtbaar onzekere honden, duidelijk probeert te vertellen dat ze best dichterbij mogen komen en dat ze ze niks zal doen.

Winter daarentegen bevriest op een heel andere manier; hij maakt zich groter, zijn oren schieten naar voren en hij 'wijst' met zijn voorpoot. Dat is voor mij HET punt om hem af te leiden (eigenlijk ben ik dan al net te laat). Kan ik geen ruimte creëren, dan zal ik doodleuk moeten omdraaien en terug lopen tot waar ik die mogelijkheid wel heb. Anders valt die uit... iedere keer en elke keer. 

'Bevriezen' staat dan ook erg open voor persoonlijke interpretatie. Wat laat je hond nu precies zien? Is het pure speelsheid waardoor die naar een andere hond vliegt, of zit er iets anders bij? Ginny zal namelijk nooit achteraf nog eens naar een andere hond toestormen, Winter wel. Ginny is op en top sociaal, Winter is dit niet. En toch worden deze twee vormen van gedrag met hetzelfde woord beschreven... 

 Ik heb een hond van 40 kilo. Die heeft wel eens de lol te gaan liggen, dan krijg ik hem echt niet mee. Hij wil dan ook wel eens er op af duiken, als de ruimte te klein is, en de andere hond te dicht er langs moet.  Ik probeer dit soort situaties te vermijden, door bijvoorbeeld even te wachten, tot de ander weg is, evt. om te draaien, of een andere weg kiezen. Dit is niet altijd mogelijk. Lukt het niet, laat ik hem van te voren zitten en hou hem aan zijn halsband of tuig vast, dat hij geen kant op kan.  Ik laat hem niet op een ander afduiken. 

In het begin davht ik ook, hij wil spelen, maar toen hij ouder werd, had ik door dat het geen spel was, maar werd het meer een aanval.  Hij werd toen ook bozer naar honden die te dichtbij kwamen. Dus dat moet je zien te voorkomen.

Ik weet niet zeker of het kalmerend is, of juist spanning, er zullen nog meer nuances inzitten, maar op dat moment heb ik niet de tijd en aandacht om uitgebreid te observeren hoe de staart exact staat, of de oren etc.

Toevallig gisteren, aan lange lijn, ging Santa sluipend telkens een metertje verder (er kwam een hond aan die weleens uitviel tegen hem, en waar hij dan op reageert).

Ineens, het overviel me, vloog hij zelf uitvallend naar die hond en moest ik alle zeilen bijzetten om hem bij me te houden, met dat dunne speurlijntje

Is hij los, en ziet hij in de verte een hond, dan doet hij in mijn ogen hetzelfde, alleen dan stuift ie er op af, de ander op hem, en gaan ze samen spelen.

 Dit is een heel mooi voorbeeld en ben het met je eens. Ik denk dat het ook belangrijk is hoe de stand van de oren, staart is en is de houding naar voren of naar achteren gericht, kortom de gehele houding.

Als ik ts was, zou ik omkeren en terug lopen. Maak een grote boog en ga over de brug als t veilig is

" en iedere keer krijgt je hond een flinke ruk van de riem van je, voorkom dat.

als je hond bevriest, ga je om of naar de overkant, zodat het niet gebeurt dat je hond..bevriest.
en jij niet hoef te wachten dat je hond op de ander afspringt, en jij een flinke ruk moet geven om je hond weer in het gareel te krijgen, het heeft zo geen enkele zin wat je doet, je hond krijgt iedere keer de kans om zich uit te leven op de andere hond, ook al kan die er niet bij omdat jij hem wegrukt.

zorg dat als je ziet dat je hond..bevriest, jij het hef in handen neemt, niet afwachten, je draait je om of je gaat naar de overkant. alleen los mag je hond naar een andere hond omkijken, mits de andere hond ook los is. "

willemijn, baasje van bamse .

 Dat doet de hond toch zichzelf aan, als hij aan de riem rukt? Mijn hond doet dat ook wel eens, een enorme ruk geven, dan moet hij er van hoesten, als hij zo onbenullig doet. Tja, jammer dan, ik verlang niet dat hij dat gedrag vertoont, hij weet donders goed dat hij gewoon naast me moet lopen, maar soms trekt hij zijn eigen plan. Ik heb dan meer medelijden met mezelf dan met hem. Want ook ik voel die ruk flink.

en alleen los mag hij naar een andere hond kijken....hoe vertel ik hem dat?

" Ik weet niet zeker of het kalmerend is, of juist spanning, er zullen nog meer nuances inzitten, maar op dat moment heb ik niet de tijd en aandacht om uitgebreid te observeren hoe de staart exact staat, of de oren etc.
 
Toevallig gisteren, aan lange lijn, ging Santa sluipend telkens een metertje verder (er kwam een hond aan die weleens uitviel tegen hem, en waar hij dan op reageert).
Ineens, het overviel me, vloog hij zelf uitvallend naar die hond en moest ik alle zeilen bijzetten om hem bij me te houden, met dat dunne speurlijntje
 
Is hij los, en ziet hij in de verte een hond, dan doet hij in mijn ogen hetzelfde, alleen dan stuift ie er op af, de ander op hem, en gaan ze samen spelen.
 
 
  "

s@nt@

 Zodra Bruce vast zit, gaat het meestal niet lekker als er een andere hond op hem af komt, tenzij het een maatje is, of een pup.  Los gaat hij vrijwel met alle honden, ook in het bos met veel vreemde honden, nooit problemen. Hij loopt er of met een boog omheen, of ze snuffelen voorzichtig en hij loopt door. Zelden gromt hij, als hij los is. Maar als hij vast zit, gromt hij veel vaker, ik denk omdat hij dan niet wegkan. Hij kan niet wegrennen en zich niet verdedigen. 

Gisteren liep ik richting uitlaatplaats, een smalle strook. Ik zag iemand lopen, dus ik dacht, ik wacht even. Maar aan het eind stond al de hond, baasje was nog niet zo snel.

hond komt van de uitlaatplaats, en komt op Bruce af. Bruce grauwt een keer, dus ik laat direct de riem los. Spanning van de lijn, het grauwen houdt op. Andere hond rende weg, baasje greep hem en de hond deed lelijk naar Bruce. Bruce gaat er dan wel op af, ff oostindisch doof, maar zijn houding is dan laag, oren naar achteren, totaal niet overheersend. 

De rollen zijn dan omgedraait, bruce is los, de hond zit vast. Vaste hond is boos, losse hond is weer relaxter.  Die lijn geeft een hoop stress, denk ik dan. 

Santa valt eerder uit aan de lijn of klimt er dus bovenop, los is er nooit iets aan de hand.

Maar het is altijd actie reactie.

Ik loop net een rondje met hem, komen er 2 jongens met een Kooiker aan, ook aangelijnd.

Santa gaat liggen, ik kreeg hem niet meer mee, zie mijn eerder post hierover.

Ik geef aan dat hij moet wachten, doet ie netjes, en probeer dus afstand te houden.

Kooiker passeert, en begint me een partij te grauwen, volop tanden en in de aanval (flexi).

Jongens (jaar of 17) schrikken, zijn totaal niet voorbereid hierop.

Santa springt dan aan de kant, want hij kan hier helemaal niet tegen, maar als die jongens iets meer bezig waren met wat hun hond doet, en ze niet zo vlak langs ons laat lopen, zou dit wellicht niet gebeurd zijn.

Ik heb een herplaatser met wat typische lompe trekjes, maar er zit geen druppel kwaad bloed in, ik ben altijd bezig met mijn omgeving te scannen en hierop te anticiperen, omdat ik wil dat hij leert en dat er geen vervelende situaties ontstaan.

Maar die oplettendheid en het verantwoordelijkheidsgevoel heeft niet iedereen helaas.

Heb nog even goed opgelet net, gelukkig kwamen we 1 (loslopende) hond tegen.

Het gaat zo: Mijn hond ziet het hondje (mijne is aangelijnd) en gaat dan stilstaan (op ong 20 meter). Hij staat met zijn kop omhoog (zeker niet naar beneden, iets hoger dan zijn rug), oren naar beneden (ontspannen) en staart naar beneden (niet tussen de benen). Hij tongelt een aantal keer. Het hondje loopt voorbij en als het hondje helemaal voorbij is, springt hij er achteraan. Ik vermoed om te spelen, hij heeft nog nooit aangevallen aan de lijn, ook niet als er baasjes zijn die hun hond niet bij zich houden en die naar hem toekomen. Dan is het rustig snuffelen of speelboog maken...

Maar wat kan ik nou het beste doen? Doorlopen als hij stil gaat staan (dat wordt echt sjorren) of ook stil blijven staan en hem bij het tuig pakken als hond passeert, zodat hij er niet alsnog heen springt...

Hij vind het heel erg spannend lijkt, tongelen is een stress- kalmerend signaal. Zodra je een hond ziet, draai om en loop de andere kant uit. Als je dit doet, dan leer je je hond dat een andere hond geen kwaad kan. Dan wordt die andere honden minder belangrijk. Je kan op afstand voor dat hij bevriest proberen voertjes te geven, zodat hij een positieve associatie krijgt bij het zien van andere honden. Langzaam de afstand verkleinen, maar steeds het bevriezen voor zijn.

Deze blijft leuk! De lijn geeft zeker stres, hoeveel honden los niet gewoon lief zijn en aan de lijn vel. Aan de lijn zijn ze kwetsbaar, kunnen ze geen kant uit. Los kunnen ze precies de afstand nemen die ze willen.

Het is niet fijn maar ben wel blij te lezen dat ik met mijn muiter niet de enige ben.Tybor is aan de lijn geen hond die vriendelijk op elke voorbijganger reageert,kinderen en volwassene daargelaten.Komen we teefjes of puppen tegen is er niets aan de hand maar komen we andere ongeholpen reuen tegen dan veranderd zijn hele houding en weet ik dat meneer weer zijn machogedrag tentoon gaat spreiden.Ik heb tegenwoordig dan ook niet alleen zijn tuig om,die ik in geval dat..makkelijk vast kan pakken maar ook een halfcheck met lijn.ik heb gewoon geen zin om over de straat getrokken te worden.Maar op die manier kan ik met een boog om de andere hond heen of indien mogelijk via een andere weg verder.Is hij los en komt er een reu of meerdere reuen aan dan kijkt hij de kat uit de boom en nodigt uit om te spelen of loopt bij geen interesse gewoon door.Ik blijf dit topic even volgen want er staan bruikbare tips in.

 Kijken, mag wel, alleen geen contact maken. Door consequent te zijn. In het begin, zorgde ik voor een grote afstand met andere honden aan de lijn. Desnoods, terug lopen. Als ze naar een andere hond keek, voertjes geven. Zo steeds de afstand verkleinen. Ik laat haar altijd aan de buiten kant. Als een andere hond hard gaat blaffen naar haar, vind ze het moeilijk, snap ik ook wel. 

Pavlov, de bel is een andere hond en het voer is de beloning. Steeds voertje geven bij t zien andere hond. Op en gegeven moment is de behoefte om naar de andere hond te gaan verandert, in voertje bij de baas.