Berner al bijna 2 maand ziek

Hallo,    wij hebben een Berner van nu 9,5 jaar oud. Hij is altijd een rustige hond geweest maar nu sinds begin feb stopte hij met eten of hij verminderde enorm in zijn hoeveelheid eten en dag per dag geraakte hij moeilijker recht. Na 14 dagen hadden we de da gebeld. Die is komen kijken en dacht aan artrose dus ontstekingsremmers.... Na 14 dagen onstekingsremmers ging het nog niets beter met hem, dus terug de da gebeld om terug te komen kijken. Die heeft toen bloed genomen. Het enige wat haar opviel was dat hij een hartslag had van 200 en dat dat iets te hoog was voor hem en dat hij al enorm afgevallen was.    Met het bloed was alles in orde dus een afpraak gemaakt voor een echo en röntgen. Die da dacht nog steeds aan extreme artrose en was laten inslapen de enige optie. We laten dus de Röntgen nemen om zeker te zijn dat er niets anders speelt en wat blijkt... Prostaat, de prostaat was enorm, dus stelde de da voor om hem te laten castreren en dan met antibiotica zou de prostaat terug inkrimpen, kan hij terug stappen en ging hij terug eten.    Dus de volgende dag terug voor castratie, blijkt dat hij ondertussen een 15 kg is afgevallen. De castratie verloopt goed, niets als lof over zijn narcose maar hij moet beginnen eten. Nu zijn we 11 dagen verder en moet ik straks langsgaan om de draadjes te laten verwijderen MAAR, hij eet nog steeds niets of enkel een hap of 2 en het is gedaan. Stappen gaat vlotter, maar hij blijft afvallen. Ik heb vanalles geprobeerd om hem te geven, brokken, puppyvoeding, vers eten, blikvoeding noem maar op... (powervoedsel nog niet) Ondertussen krijgt hij kale plekken op zijn hoofd, ontstoken plekken op zijn poten en hoofd, zijn ene oog wordt grijs....    Ik speel meer en meer met de gedachte dat hij moe is en eigenlijk niet meer wilt. Hij kwispelt nog en is blij ons te zien maar ik weet het niet.    Is er iemand die ongeveer zoiets meegemaakt heeft of er meer verstand van heeft? Ik krijg de indruk dat de da het ook niet goed meer weet en ik wil hem echt niet verder laten afzien. 

Oei, dat klinkt erg ernstig. Heeft de DA ook kunnen zeggen wat de reden was dat de prostaat zo enorm gezwollen was? 

Persoonlijk zou ik voor een 2e opinie gaan bij een gespecialiseerde DA. Misschien kan je even laten weten in welke regio je woont, en kan iemand je een goeie arts/kliniek in je buurt aanbevelen?

Want je huidige DA weet jet niet meer, en voor jou is het vreselijk je maatje zo te zien lijden en niet te weten of je nog wat zou kunnen doen om hem te helpen of niet.

Veel sterkte gewenst, en hoop dat je snel kan achterhalen wat er speelt.

Hey   dank voor je reactie. De da zei dat het was als ouderdomsziekte zoals mannen dat krijgen. Had al met mijn neef ook gebeld die studeert voor da om eventueel naar de dierenkliniek te gaan maar die zei dat dat niet veel ging uithalen omdat die dezelfde testen gingen doen.   

Bij een oudere berner sennenhond is een tumor het eerste waar ik aan denk. Van artrose verlies je je eetlust niet.

Ja een tumor dachten wij ook aan, zeker omdat de ontstekingsremmers en pijnstillers niet hielpen maar op de röntgen en echo is niets te zien.   

als er geen tumor te zien is en het bloed goed is, geen kankercellen.... .dan zou ik naar een dierenkliniek met je hond gaan, je hond eet niet, afvallen gebeurt dan in een razend tempo, het enigste wat ze kunnen doen om je hond dan op krachten te laten komen is een infuus met voeding, misschien zou je daar eens aan kunnen denken ?

een secondopinion zou ik laten doen als je eigen dierenarts er geen raad mee weet, en dan naar een kliniek, leg de situatie uit dan weten ze waar je voor komt. zodat al die onderzoekingen misschien niet nodig zijn, desnoods vraag je je dierenarts om met een kliniek in conclaaf te gaan en het uit handen te geven.

Ik denk dat je Berner gewoon " op" is, zoals je zelf ook al vermoedens hebt.Hij heeft een mooie leeftijd bereikt. 9,5 jaar is al best oud voor een berner, volgens mij. 

Ik zou persoonlijk niet meer gaan dokteren met hem. 

Verder kan ik er weinig over zeggen, alleen heel veel sterkte gewenst!

Ja, hoe hard het misschien ook klinkt, maar ik ga met Bruce Boxer mee. Gaan dokteren met een 9,5 jaar oude Berner; ik zou het persoonlijk niet doen.

Jij kent je hond het best en als jij al het gevoel krijgt dat je hond 'moe is', tja... weet je het dan zelf eigenlijk niet al?

Al die kleine dingetjes bij elkaar, ouderdomskwaaltjes; op een gegeven moment is het ook gewoon op. Ontzettend moeilijk om te zien, en nog moeilijker om toe te geven en uit te spreken, maar op dat moment moet je doen wat het beste is voor je hond.

P.S: Een hartslag van 200, en daar werd verder niks mee gedaan? Voor een grote hond als een Berner is een hartslag van 60-100 normaal (met stress bij de DA zit je waarschijnlijk meer aan de kant van de 100). Dit is meer dan 2x zo hoog; dat vind ik dan wel weer het onderzoeken waard eigenlijk.

Triest bericht...ik weet geen raad maar voel je verdriet.

Ik denk dat voor een Berner dat al een respectabele leeftijd is? Heeft het nog zin om hem terug vele testen te laten doen? Dat is een beslissing die jij alleen kan nemen.

Ik zou het niet doen. Denk dat alle tekens erop wijzen dat het beestje serieus aan het aftakelen is. Jij beslist nu hoelang je dit nog wilt aanzien. Veel sterkte gast. 

We zijn terug van de da. De wonde van de catratie stond heel mooi, hij maakt nog beetje koorts maar hij was op die 11 dagen 4,5 kg afgevallen. Veel te veel. Zijn hartslag bleef 200, maar de echo van het hart gaf niets aan van hartproblemen.    Nu enkel nog eens een blikje krachtvoeding geven en als hij dat niet eet dan moeten we bellen om hem te laten inslapen. Een harde beslissing, maar heb er wel vrede mee. Hij heeft een heel mooi leven gehad.   

Is er nog iets aan het hart onderzocht? Een pols van 200 is niet normaal. 

Zijn hartslag bleef 200, maar de echo van het hart gaf niets aan van hartproblemen.