clomicalm : wel of niet....

In overleg met de da hebben wij ( bijna ) besloten om onze hond Luna 'clomicalm' te geven ivm met haar verleden en de angst die ze nog steeds heeft ( zie geschiedenis Luna mijn profiel ) dit icm een gedragstherapie. We zouden dan eerder beginnen met clomicalm ( 2 x 20 mg om te beginnen ) en dan ná de verhuizing ( zie ' grote stap ' ) beginnen met gedragstherapie. Dan is haar lichaam ook al gewend aan clomicalm. Onze vraag is : heeft iemand hier ervaring mee? Heeft het bijwerkingen? En vooral werkt het? Ik wil namelijk niet onnodig dingen toedienen als dit geen effect heeft. Pootjes van Luna

ik zie dat je nog geen enkele reactie hebt gehad.

zou je dit in overleg doen met een gedragstherapeut ? zij heeft misschien, of een hij, de ervaring ermee ?
zelf heb ik geen ervaring met dit middel.

iedere dag hele kleine stapjes met haar doen om haar uit haar angst te halen ? ik heb je vorige topic niet mee gekregen.

We zouden dit in samen werking mét een gedragstherapeut doen.
We hebben er al een gehad met een school erbij en een trainer aan huis ( natuurlijk niet allemaal tegelijk ) maar dit heeft weinig tot niets uitgehaald.
We hebben het voor elkaar gekregen dat ze een hond erbij accepteerde en nu speelt ze continue met hem.
Dus we hadden een beetje hoop gekregen.

In mn profiel staat dr hele verhaal.
Bedankt voor je reactie

ik heb het verhaal in je profiel gelezen....

 

 ik heb bewondering voor jullie.

Ik zeg:doen! Heb met Luca niet gemerkt dat ze bijwerkingen had. Gaf het in een stukje kip worst na het eten. Of een likje pindakaas op een stukje kaas.

 

heb je het topic over clomical gezien?  Heel veel ervaringen en ook over de dosis. Ze krijgen allemaal een hogere dosis. 

Ik zoek t wel,op.

https://www.hondenpage.com/hondenforum/168659/clomicalm:-update!.php

 

Succes!

 

Dat moesten 3doggies zijn sorry

Bedank vr de tips.
Ik ga het denk ik wel doen.

Ik heb je verhaal op je profiel gelezen, arme hond weer de dupe van ons mensen. Ik ben blij dat ze nu veilig is en het goed heeft, en mensen heeft die gewoon echt voor haar gaan ondanks al haar issues.

 

Wat ik denk is dat gedragstherapie of hondenscholen, trainers e.d. niets echt iets toevoegd  tenzij ze nog tips hebben waar je zelf niet aan gedacht had.

 

Er moet eerst vertrouwen komen, dat is het belangrijkst, een rustig vast dagschema, korte succesvolle wandelingen, geen oefeningen onder druk, altijd zelf kalm en rustig, haar laten komen niet naar haar toegaan, in alle rust laten eten etc. etc. Misschien vindt ze hersenwerk wel heel leuk?

 

 

Wb de clomical ik zou het doen, heb zelf geen ervaring maar heb er goede ervaringen over gelezen.

 

Monique Bladder geeft ook lezingen over angst bij honden, misschien ben je in de gelegenheid er heen te gaan

 

http://www.moniquebladder.nl/lezing-angst/

ze heeft jou, heb het een en ander van je gelezen, jij geeft haar vertrouwen, denk dat je een ander niet eens nodig hebt.

kleine stapjes vooruit, en er voor dr zijn, zegt ontzettend veel , vertrouwen , een hond wat wat angstig is is gebaat met vertrouwen en dat ben jij voor dr.

 

In huis gaat het redelijk goed.
Ze luisterd perfect en naar ons idee niet uit angst.
Maar oh wee als ik iets uit mn handen laat vallen of simpel weg een blikje limonade opentrek.
Dan springt ze een meter hoog.
Eten doet ze appart om bijtincidenten te voorkomen en we hebben gemerkt dat ze rustiger eet als ze alleen even zit.
Ze kan buiten onze eigen hond echter niet met anderen dieren overweg.
Alleen pupjes accepteerd ze wel.
Mensen niet.
Het is verschrikkelijk om steeds te moeten horen dat je ze beter in kan laten slapen.
Ze is echt super gezond ze heeft alleen een rugzakje.
Nou ja een behoorlijk gevulde rugzak dan.

 

We doen ons best
We hebben dr echter wel al 1,5 jaar.

Ik gebruik voor bailey clomicalm
Ik merk bij hem geen bijwerkingen
Wel is t een hele andere hond geworden
Die weer speelt en weer gelukkig en fijn in z'n vel zit

 

 

Lola is binnen ook nog steeds wel onder de indruk van harde geluiden bijv. of opgewonden stemmen, ze trekt zich dan terug op haar eigen plekje.

 

Inmiddels gaat het buiten ook heel goed, maar toen ik haar net had, knorde ze iedereen en alles aan en viel ook uit.

 

Ik ging in het begin alles uit de weg omdat ik ook niet wilde dat mensen misschien aangifte gingen doen van een hond die naar hen uitviel en we haar misschien kwijt zouden zijn. En ook voor de hond zelf was het natuurlijk geen doen.

Ik ging dus in het begin grote bogen maken, afstand creeeren, op heel rustige tijden wandelen en ook nog heel kort wandelen, de eerste weken hield ik haar ook nog altijd aan de lijn. Ik deed onderweg ook kleine spelletjes, vaak liepen we ook gewoon in het bos lekker genieten en snuffelen.

Ik leerde haar (geleerd uit Turid Rugaas haar boekje help mijn hond trekt, wat ik echt een aanrader vind om rust in de wandelingen te krijgen) een signaaltje (bij ons de woorden: kijk eens) om haar aandacht te vragen. Als we dan iemand tegen kwamen,  maakte ik een boog en zei ik: Lola kijk eens en strooide dan wat snoepjes zodat ze rustig kon snuffelen terwijl op afstand die persoon (of hond, of fietser, auto, bus tractor etc) voorbij liep. Al snel begreep ze dat zij niets hoefde te doen en leerde vertrouwen daarin te krijgen dat ik haar niet in situaties zou laten komen die ze niet aankan.

En zo konden we de afstand steeds ietsje verkleinen. Ik bleef en doe dat nog steeds werken aan leuke dingen onderweg, een spelletje doen,  eens over een takje springen oid, lekker snuffelen, vaak mag zij ook de weg kiezen.

 

 

Wel houd ik nog steeds aan dat als ze aan de lijn is, we niet naar andere honden lopen om te snuffelen (tenzij een bekende hond waarvan ik weet dat het goed gaat)

 Inmiddels ken ik haar door en door en kan haar goed lezen en is dus ook in te schatten of ik naar de overkant moet lopen of gewoon recht door kan lopen.

 

Heb je inmiddels de clomicalm al gehaald?

 

@ dobry.
Nee maandag gaan we die halen bij de da.
Ik durf haar ook niet te dicht in de buurt te laten van andere mensen of honden moet ik eerlijk zeggen.
Ik ga het eens proberen met snoepjes strooien wellicht werkt het bij haar ook.
Trekken doet ze haast niet gelukkig.
We hebben wel het boekje "kalmerende signalen"
Daat staan ook een hoop goede dingen in.
Dan leer je je hond een beetje lezen.

Ps ik wilde je 3 botjes geven ipv 2

Ja kalmerende signalen is ook een goed boekje, daar heb ik ook veel aan gehad qua honden leren lezen, en het andere boekje ook. Lola trok ook verder niet hoor, maar ook tegen uitvallen e.d. is de methode goed, het gaat erom om rust te brengen in de wandelingen en de aandacht van je hond te leren vragen. Wat bij trekken handig is, maar ook bij uitvallen of andere problemen.

 

Oh maar dan ga ik die ook halen!
Maar wel ná de verhuizing
Ze gaat daar trouwens ook ( alweer ) naar gedrag therapie.
Dat adviseerde de da.
In combinatie met de clomicalm.

 

Je mag clomicalm alleen geven in combinatie met gedrag therapie. Het is een ondersteuner tijdens de gedragstherapie. Maar je gedrag therapeut weet hier alles van als het goed is.Vraag hier ook over..ik bedoel laat je voorlichten over het medicijn.
Ik ken je hond verder niet, maar wees wel voorzichtig met medicatie. Het is niet zomaar een medicijn.

 

Dat klopt maar omdat wij gaan verhuizen hebben wij in overleg eerder de medicijnen gehad.
Ik ben normaal niet van de pilletjes en drankjes hoor.
Maar dit is ( hoop ik ) voor ons de enige en laatste redmiddel. Het is verschrikkelijk voor de hond om dag in dag uit met angst te lopen.

Dat is ook zo, ik weet er alles van....maar verwacht je dan dat dit met medicatie als ondersteuning over zal gaan..ik bedoel de angst.

Cloiclam, is meer ondersteuning, over gedrag, veroorzaakt door bv. angst. Lees..slopen, in huis alles doen, enz.

Ik ben ook een beetje huiverig..maar een goede therapeut, zal je voorlichten. Ik zit achter de pc...en jij zit er midden in.

Wellicht kan je bachbloesemremedies je ook een heel eindje op weg helpen. Ik heb er zelf heel goede ervaringen mee.

 

Dat hoop ik wel. Als ik een blikje limonade openmaak springt ze al een meter de lucht in. Ze gromt ( uit angst ) soms ook naar ons. Ik ga dan een meter of 2 meter van haar af zitten en wacht net zo lang tot ze naar mij toekomt. Dat kan soms een uur duren, en dan wacht ik een uur. We hebben wel oefeningen mee gekregen. Al verschillende gedragtherapeuten zowel daar als thuis gehad en niets heeft geholpen. Dus dit lijkt ons de laatste redmiddel

Alles wat ik nu ga schrijven is geen aanval.

Cloe, mijn schotse Collie, ook nog een heel gevoelig ras, was extreem bang..ze kwam uit Spanje.

Ik schrok echt van haar angst, ik had haar van een plaatje. Ik Doe dit ook nooit meer. Zelfs de mensen, van de stichting schrokken van haar angst.

Als ik een voorbeeld van jouw lees, moet ik meteen aan haar denken. Ik kon niet eens de telefoon laten rinkelen of zelf bellen, want dan ging ze helemaal uit haar dak.
Dat is altijd zo gebleven.

Als ik naar buiten ging met haar, in het begin kroop ze over de grond van angst, kon ik MET de roedel, alleen maar éénb weg lopen, naar het bos. Omdat het doel het bos was, waar ze los kon lopen, en helemaal haar maatschappij angst kwijt was..kon ze dit seeds beter aan..ik bedoel de weg er naar toe.Mensen vertrouwen, deed ze op haar tempo, in het bos duurde dat een jaar, en toen werden er ook traantjes weg gepinkt niet alleen door mij.

Dit is een heel klein stukje....over Cloe.

Door al mijn hopeloos zijn, en mijn verdriet, ik heb wel eens tegen Cloe gezegt, dit was niet de bedoeling meis, sorry, dat ik je uit je vertrouwde omgeving weg heb gehaald, die afschuwelijk was, maar wel vertrouwd...zo verdrietig was ik.

Maar..toen ik leerde kijken naar de dingen die ze leuk vond, bv, los in het bos, het spelen met gekke tobias enz....begon ik haar angst ook te accepteren, dat deed zij ook, want ze ging gewoon door.

Ik moest altijd zolang ze heeft geleefd rekening met Cloe houden, En toch....zag ik hele kleine stapjes vooruit die ze deed...zag haar ook weer steeds sneller herstellen na paniek.

Ze kon omgaan met mijn klein en kinderen...niet meteen als ze kwamen, maar wel steeds sneller, en als ze dan contact had, dan kon je niet meer stuk bij haar.

Ik wil hier mee zeggen...probeer je eigen verdriet, om de angst van de hond ook te zien, en er mee leren omgaan..dat is niet gemakkelijk, en je hoeft niet hard te zijn, maar het smeed wel een band.....Cloe is nooit van haar angst af gekomen, maar ik heb wel geleerd om te zien dat ze ook gelukkig was. En ook haar kleine stapjes. Ps..ik heb het online boekje klamerende signalen, die ik gebruikte voor Cloe, deed net als een hond doet, de signalen naar haar, en ook dit hielp...ik wil je die wel sturen, dan kan je het op je computer lezen. Ik doe ook T touch bij mijn honden, en bij Cloe zoveel ze aan kon. Dit alles maakt een band, en geeft vertrouwen.


.

Dit is een foto van Cloe, geschoten door Maud, tijdens een HP wandeling.

Deze foto is me heel dierbaar..en geeft me moed.

wat een roerend verhaal Hanna, mooie dappere Cloe, wat moet ze allemaal meegemaakt hebben dat ze zo verschrikkelik angstig was, maar wat heeft ze dankzij jou toch veel bereikt. Daar kun je trots op zijn.

 

 

 

 

Wat een verhaal
Echt geweldig dat je toch door hebt gezet en niet hebt opgegeven.
En wat een mooie hond

Het boekje van kalmerende signalen van turid rugaas heb ik ook.
Ik pas veel toe.
Ik heb veel geduld.
En ik denk ook zeker dat er momenten zijn dat ze wel gelukkig is.
Maar als ik dan toch haar angst zie....
Zij kan niet bij andere mensen ( ook met kinderen vertrouw ik haar niet ) in de buurt komen.
Andere honden , katten enz is ook een probleem.
Ik loop nog steeds in een boog overal omheen.
Ik kan haar niet los laten lopen.
Wij hebben duizenden euro's uitgegeven aan gedragstherapie, hondenscholen , privé instructeurs enz enz .
Het heeft allemaal geen effect gehad.
Ik ben in overleg met de da en na de verhuizing met weer een andere gedragstherapeut erbij nog een poging te doen om een deel ( alles zal nooit lukken ) van haar angst weg te krijgen.
Het is jammer dat ik mijn profiel hebt aangepast anders had je alles kunnen lezen.

Bedankt voor je reactie

Heel veel sterkte..ik was ook heel blij dat het "los in het bos", een minder angstig was voor Cloe...ik hoop zo dat je maatje ook vooruit gaat, en vertrouwen gaat krijgen..ook voor jullie.

Ik blijf je wel volgen..zal me niet te veel mengen, gewoon uit mee leven....

Ook jullie zijn kanjers, dat je niet op geeft, en ik hoop echt dat je resultaat gaat mee maken.