Flyball ervaringen gezocht

Een paar vragen voor hen die met hun hond (al dan niet een BC) aan flyball doen:
-Hoe ervaren jullie de sport in het algemeen?
-Hoe ervaren jullie je hond voor, tijdens en na de flyball sessies?
-Merk(te) je een blijvende verandering in gedrag? Zo ja, positief of negatief?
-Welke maatregelen nemen jullie of hebben jullie genomen voor het fysieke aspect van deze toch wel blessure gevoelige sport? (als in: testen, bijkomende oefeningen,...)
-Clubverband, wedstrijdverband en/of recreatief?

Aangezien dit een openbaar forum is, mogen reacties van personen wiens eigen hond niet aan flyball doet natuurlijk ook maar zet dit er dan even bij

Thanks!

algemeen: Ik vind het echt geweldig. Sky vind het ook super. Ik denk dat als ze kon spreken en je vroeg welke sport ze het liefst doet, dat flyball er wel zal uitkomen. Het is heel intens. Dus als de energie van je hond hoog ligt is dit wel goed om dat energie gehalte te doen zakken. 

Voor de les: Als ze weet waar we zijn en we gaan het terrein op, dan trekt ze heel hard. Ze weet ook dat we gaan flyballen. Elke hond daar trekt daar aan de lijn, ik denk dat dat onvermijdelijk is. 

Tijdens de les: super gefocust, ze weet wat ze moet doen en zal er alles aan doen om zo snel mogelijk over en weer te gaan. 

na de les: Ze is super tevreden. Ik als baasje ook. Ik ga meestal nog rustig eens iets drinken. 

Blijvende verandering: Eigenljik een verbetering. Sky was balgek, nu nog maar minder omdat ik dat voor de flyball heb moeten leren dat ze beter het speeltje neemt in plaats van de bal. Ze zeggen meestal dat als je flyball doet, je hond meer gaat blaffen. 

Ik merk het omgekeerde. Sind sik flyball doe in team en Sky daar de longen uit haar lijf blaft, blaft ze op doggydance en agility bijna tot niet meer. Vreemd, maarja het is Sky.... 

Maatregelen: Ik loop nu met Sky om haar conditie en spieren wat te laten groeien. Je kan ook beenbeschermers aankomen voor de hond.

Nu is het nog clubverband, maar ik hoop toch ooit eens een wedstrijdje mee te pikken. 

het is een geweldige teamsport en de sfeer op onze club is echt de max 

Hier twee flyballhonden, beide zijn superblij als we gaan trainen en ja, dan ligt hun energieniveau heel hoog.
Ze trekken en blaffen, ook tijdens de les.
Na de training zijn ze gewoon tevreden, ze hebben dan echt een gelukkige blik in hun ogen.
Op wedstrijden blaffen ze wel tijdens het lopen maar tussen de runs door liggen ze rustig in hun bench ( tot de coach opstaat haha)
Ik kan niet zeggen dat er iets is veranderd in hun normale gedrag thuis.
Qua conditie fiets ik veel met ze.

Ik heb 1 seizoen flyball gedaan...maar ik vind het zelf echt dodelijk saai haha :p

-Hoe ervaren jullie de sport in het algemeen?

Lang wachten tussen beurten dat je aan de beurt bent, zeker in het begin als de andere honden de bak nog niet door hebben en jij wel... 

-Hoe ervaren jullie je hond voor, tijdens en na de flyball sessies?

Mara deed het niet veel, leuk spelletje maar niet bijzonder. Andere honden waren of heel rustig of erg opgefokt..

-Merk(te) je een blijvende verandering in gedrag? Zo ja, positief of negatief?

Nope..na de cursus gewoon niets meer, ja nog energie over om nog meer te doen ;)

-Welke maatregelen nemen jullie of hebben jullie genomen voor het fysieke aspect van deze toch wel blessure gevoelige sport? (als in: testen, bijkomende oefeningen,...)

Ik heb Mara haar heupen laten testen, maar dat wilde ik toch al doen. Verder heeft Mara goede bespiering om de klappen op te vangen

-Clubverband, wedstrijdverband en/of recreatief?

Clubverband, 1x in de week een uurtje ;)

Ik  flyball  met mijn australian sheperd, en  vind dit erg leuk om met haar te flyballen, ook mijn aussie vind het erg leuk om te doen.

tijdens de les blaft ze heel veel, en trekt ze ook erg hard aann de riem, zodra we van het veld  gaan na de les is ze weer rustig en loopt ze naast  mij van  het veld af.

Tijdens de wedstrijden ligt ze gewoon rustig in haar bench, totdat ik opsta en met haar richting de ring loop, dan  begint ze te trekken en  blaffen.

In haar gedrag thuis is naar mijn mening niets veranderd, thuis  blaft ze bijna nooit en ligt ze gewoon rustig te slapen.

Wij doen qwa conditie niet heel erg veel, wandelen 3X 45 minuten tot 1 uur,  waarbij we nog een aantal keer met de bal gooien.

Ik zal strakjes even reageren zodra ik achter de computer zit, maar even een klein berichtje dat ik je topic makkelijk kan terugvinden . Ik flyball met twee honden en beide honden hebben een andere reactie.

Hierbij dan mijn uitgebreide reactie .

-Hoe ervaren jullie de sport algemeen?
Toen Billie Jean net 1 jaar oud was, waren we bezig met een gehoorzaamheidscursus. Op het veld ernaast werd er flyball getraind. Ikzelf was eigenlijk op zoek naar een schaapsherder die ons wilde trainen. Helaas liep die zoektocht op niets uit, en wilde ik graag een andere sport doen met hem. Het tempo tijdens de G&G ging voor Billie Jean erg traag, en hij keek tussendoor dan graag naar de flyball groep. Hij keek mij aan, ik keek hem aan en zei: 'neeeeee, dat meen je toch niet echt?!' en zo zijn we met flyball begonnen . Zelf vond ik het maar een stel druktemakers bij elkaar, maar toen ik eenmaal het geluk in de ogen van mn hond zag, kreeg ik er meer en meer plezier in.


Zeg nou zelf, die blik is toch geweldig om te zien?!

Wat ik persoonlijk wel erg leuk vind aan flyball, ten opzichte van Agility, is dat je op wedstrijden veel vaker aan de beurt ben. Bij Agility loop je 3x op een wedstrijd, bij Flyball is dat veel vaker.

-Hoe ervaren jullie je hond voor, tijdens en na de flyball sessies?
Billie Jean heeft heel goed door wanneer het tijd is om te gaan trainen. Voor de training zal hij rustig, ietwat miepend dat we moeten opschieten, wachten tot de baan opgebouwd is. Zodra we richting de baan lopen zal zijn energie level behoorlijk hoog oplopen, hij trekt en wil graag inspringen. Zodra dat voorbij is, en we "echt" gaan trainen, is hij tussendoor rustig. Ik kan hem rustig los laten terwijl de groep naast ons een baan aan het lopen is. Indien we ons gaan opstellen als team, zal hij wel enthousiast blaffen tot hij aan de beurt is. Ik merk wel, omdat hij zo'n ontzettend hoog energie level heeft, andere honden op hem reageren. Er zijn verschillende honden aanwezig die het af en toe nodig vinden om Billie Jean te corrigeren/aan te pakken, terwijl hij daar totaal niet op ingaat. Hij steekt zn kont naar voren en gaat met zn kop tussen mijn benen staan en wilt het liefst zo snel mogelijk de baan gaan lopen. Hij is er dan ook totaal niet van onder de indruk. Het is me nog enigszins een vraagteken waarom juist hem. Na de training staat hij naast me, vragend voor meer. Hoewel het best intensief is, je gaat maar achter elkaar door. Maar ja, dat is BC eigen dan denk ik maar. Uitzonderingen daargelaten ;-)

-Merk(te) je een blijvende verandering in gedrag? Zo ja, positief of negatief?
Ja en nee. Maar dat geldt voor elke willekeurige sport denk ik. Billie Jean heeft dit echt nodig. 1x in de week flyballen is eigenlijk ook al te weinig, laat staan als er winter- of zomerstop is. Daarom zijn we nu ook begonnen met Agility.

-Welke maatregelen nemen jullie of hebben jullie genomen voor het fysieke aspect van deze toch wel blessure gevoelige sport? (als in: testen, bijkomende oefeningen,...)
Ik heb Billie Jean geröntgend. Maar ook omdat hij als dekreu beschikbaar is. Verder fietsen we veel om zijn conditie op peil te houden. Ik denk ook wel dat de Nederlandse bak minder blessure gevoelig is dan de internationale bak.

-Clubverband, wedstrijdverband en/of recreatief?
Wedstrijdverband.

Nu de antwoorden namens Reilly:

-Hoe ervaren jullie je hond voor, tijdens en na de flyball sessies?
Reilly is gewoon druk eigenlijk. Hij trekt harder en fanatieker dan Billie Jean. Hij blaft veel, en kan zn koppie wat minder rustig houden. Omdat we eerst bij een andere hondenschool zijn begonnen, die meer druk op hem legde, zien we nu nog steeds waar hij op vast is gelopen.. Hij doet de baan in twee keer, blokkeert bij de bak. Ook vindt hij het nog wat moeilijk af en toe om in team verband te flyballen. Na de training is hij doodop. Maar hij vindt het wel geweldig leuk! Dat is overigens ook mijn beste tip die ik je kan geven. Ga op zoek naar een leuke hondenschool, waar het om het plezier met je hond gaat. Ipv "oh wauw, een border collie, die hadden we nou net nodig in het wedstrijdteam!". De sfeer is dan zo anders, en dat merkt je hondje ook!

-Merk(te) je een blijvende verandering in gedrag? Zo ja, positief of negatief?
Privé niet, behalve dat hij een echte ballengek werd. Hij had voor we begonnen geen interesse in balletjes. Verder maakt het voor hem eigenlijk niet zoveel uit of hij wel of geen training heeft. Hij is enthousiast en gedreven, maar het is voor hem niet nodig.

-Welke maatregelen nemen jullie of hebben jullie genomen voor het fysieke aspect van deze toch wel blessure gevoelige sport? (als in: testen, bijkomende oefeningen,...)
Ik fiets met Reilly ook veel om zijn conditie in orde te houden, de trainingen zijn heel intensief.

-Clubverband, wedstrijdverband en/of recreatief?
Clubverband tot hij toe is aan wedstrijdverband (of niet).

Eerst en vooral: bedankt allemaal voor de uitgebreide antwoorden

Ik ga het eens allemaal doorlezen, maar wat ik tot nu toe lees is dat -itt wat ik hier vaker las- flyball misschien toch een sport is om eens uit te proberen. Ik had de vraag nl gekregen van een vriendin die Beau 'het perfecte hondje' (licht, snel, sterke focus, wendbaar, goeie hoogte) hiervoor vindt maar ik twijfel idd vooral aan het geblaf en het hypere aspect van de sport.

Hiervoor had ik de sport ook nooit echt bekeken, dus andere ervaringen blijven nog altijd welkom!

algemeen: ik vind het een leuke sport. Toen ik voor ik ermee begon een keer ging kijke. Vond ik het saai om te zien maar daar ben ik nu wel op terug gekomen.

voor/tijdens & na de les : voor de les is Skip hartstikke rustig omdat ik bij de beginners met een andere hond loop moet zei wachten zei zit gewoon bij de mensen die zotten te kijken/wachten lekker te kroelen. Tijdens de les wacht ze rustig haar beurt af maar als ze mag gaat ze volop ervoor of ze doet het op haar dooie gemakje prima zolang we er allebei plezier in hebben vind iedereen het best. Na de les is ze lekker moe.

veranderingen:onze band is sterker geworden dus heel positief.

maatregelen: nee niet mijn keus want het is helaas mijn hond niet.

wij trainen nu in clubverband we zijn er nu aan het klaarstomen (rustig aan) voor wedstrijden.

Sophie, pas daar wel mee op hè . Dat bedoelde ik ook uit te leggen net. Ik heb die fout gemaakt en ervaar nog steeds de consequenties met Reilly.
Veel mensen in de flyball zijn best fanatiek. En border collies zijn dan ook erg gewild binnen de wedstrijd groepen (zeker in België, waarbij het toegestaan is om meer dan twee van hetzelfde ras in het team te hebben). Als je al met die instelling gaat beginnen te trainen "een snelle, wendbare border collie, die zien we graag verder komen" dan heb je des te grotere kans om een gefrustreerde en onophoudelijk blaffende hond te hebben tijdens deze sport. Hou in je achterhoofd dat er ook teams bestaan die dat opfokken juist aanmoedigen, in deze sport vind ik persoonlijk het belangrijkst de juiste club te vinden. Dus ga gerust een avondje kijken. Neem Beau mee om te zien of ze het wat vindt. Maar doe het voor het plezier met je hond, niet omdat je een goed ras hebt wat ze kunnen gebruiken in de sport .

" Sophie, pas daar wel mee op hè . Dat bedoelde ik ook uit te leggen net. Ik heb die fout gemaakt en ervaar nog steeds de consequenties met Reilly.
Veel mensen in de flyball zijn best fanatiek. En border collies zijn dan ook erg gewild binnen de wedstrijd groepen (zeker in België, waarbij het toegestaan is om meer dan twee van hetzelfde ras in het team te hebben). Als je al met die instelling gaat beginnen te trainen "een snelle, wendbare border collie, die zien we graag verder komen" dan heb je des te grotere kans om een gefrustreerde en onophoudelijk blaffende hond te hebben tijdens deze sport. Hou in je achterhoofd dat er ook teams bestaan die dat opfokken juist aanmoedigen, in deze sport vind ik persoonlijk het belangrijkst de juiste club te vinden. Dus ga gerust een avondje kijken. Neem Beau mee om te zien of ze het wat vindt. Maar doe het voor het plezier met je hond, niet omdat je een goed ras hebt wat ze kunnen gebruiken in de sport . "

Susanne

 Ik snap je punt en dat was meteen ook mijn bedenking Naar wat ik van die vriendin hoor, is het best een competitieve hs en daar heb ik niet zo'n zin in. Daarnaast wordt het wel vaak in combi met frisbee gedaan (wat we nu doen) dus misschien is het wel een goeie aanvulling.

Pfft moeilijk. Ik heb wel zin een nieuwe uitdaging -en Beau is wel voor alles in uiteraard, zolang het maar samen is- maar niet in de druk die erbij komt kijken. Misschien dat ik de eerste keer maar alleen ga, de sfeer opsnuiven en kijken hoe het daar is aangezien ik de hs ook niet persoonlijk ken?

Ik heb het met een van mijn honden vroeger korte tijd gedaan. De hindernissen vond ik te hoog. (Hondje had een schofthoogte van 30 cm.) De hond had het erg snel door en vond het na 3 lessen al saai! Er werd veel nadruk gelegd op snelheid. De eigenaren en de instructeur waren erg fanatiek. Ik vond het voor onze hond niet leuk. Hij moest veel wachten (bij behendigheid vond hij het wachten ook een ramp) en vroeg om ander vertier. Hij deed bijv. dogdance tricks zonder dat ik erom vroeg... Daarom zijn we gestopt.

Ik moet erbij zeggen dat de andere cursisten wedstrijden wilden lopen en winnen! Daardoor vond ik de sfeer niet echt leuk. Ik ga meer voor de lol en wilde mijn hond er een plezier mee doen.

Later ben ik nog enkele mensen tegengekomen. Ik schrok van de blessures en de slijtage in de gewrichten die veel honden hadden opgelopen. Er waren 2 mensen met een Border en 1 met 2 labradors. Ze waren met 7 jaar al permanent aan de pijnstillers doordat er verder niets meer aan gedaan kon worden.

Daar schrok ik van. Zelf heb ik van tevoren een fysiotherapeut geraadpleegd. Zij vertelde dat een hond met een schofthoogte van 30 cm. maar de helft aan hoogte mag springen, dus 15 a 20 cm.

Bij flyball had mijn hond geen blessures opgelopen, maar bij behendigheid wel. De minimumhoogte van de hindernissen stond toen op 40 cm., dat moest van Cynophilia, en ik kreeg het niet voor elkaar om de hondenschool te motiveren de hindernissen te verlagen. Het advies van de fysiotherapeut werd van tafel geveegd: Cynophilia stelde de regels vast dus daar wilden ze zich aan houden.

Dat vond ik erg teleurstellend en niet hondvriendelijk. Dus ben ik bij dogdance terecht gekomen. Daar weiger ik de hoge jump elementen te doen.  

Ik heb een kruising maltezer/westie en hij vind het geweldig.