Roy de Griek. Zo noemen we hem. Hijis geboren op Kos in Griekenland en op 15 maart 2 geworden. Hij heeft een naar levensbegin achter de rug en in sommige dingen is dat overduidelijk. Iedereen raadde het ons af. Maar we hadden al gezegd toen we onze eerste hondje Binky als pup kregen we na hem een hond zouden nemen uit asiel of anders.
Nou dat werd Roy. Hij was 5 maanden totaal Niet opgevoed. Had zelfs nog nooit aan een riem gezeten. Dus wij verwachten niets alleen maar een lieve hond. En dat is hij. Bevriend met de katten, lief voor elk mens behalve voor 1 iemand en dat kunnen we niet plaatsen. Na 1x met de riem gelopen te hebben was het goed. Nog nooit onzindelijk geweest en blaffen zo zelden da je daar van schrikt.
Je kan aan zijn gebit merken dat zijn begin slecht was. Hij heeft geen haast met eten en is zelfs zinnig met wat hij voorgeschoteld krijgt. Hij kan Uren op de bank zitten en naar buiten staren en als 1 van ons thuiskomt lijkt het alsof je jaren bent weggeweest zo word je begroet. Dus al met aI is het voor ons een groot succes onze Griek maar denk dat het ook aan de persoonlijkheid van de hond ligt. Maar we zien dat Roy gelukkig is. Wij hebben hem gekregen via SOS voor dieren Fryslân die 4 pups per jaar naar Nederland haIen. Altijd bij dezelfde mevr in Kos. Gekregen Is een groot woord, hij is gechipt en volledig ingeënt. Hij is hier met het vliegtuig gekomen. En hij heeft een paspoort. Dat je dan aan een vrijwillige stichting 150 Euro betaalt is logisch. Ze zijn hier nog 2 keer wezen kijken, hoe het met Roy die Griek ging. Dat was prima dus ze komen niet meer. Wel moet Roy naar hen terug als we de zorg om welke reden dan ook niet meer aan zouden kunnen maar dat gaat niet gebeuren. Maar het is super om hem hier te hebben. Prachtdier!
Wat goed dat jullie een buitenlandertje opnamen. En gelukkig met geen al te grote rugzak. Nog veel plezier met Roy en fijn van dit met ons te delen.
Roy heeft vanaf dat hij 4 weken oud was in een ruïne gezeten met zijn 2 broertjes en Zusje. Die vrouw die honden daar opvangt kon hen er niet bij hebben. Om de 2 tot 3 dagen ging ze erheen met wat eten. Toen ze ze eindelijk kon opvangen
waren er hondjes in hoge nood dus Roy en zijn broertjes en zusje zijn snel naar NL gestuurd. Hij heeft nog altijd enorme nachtmerries. Langzaam word het minder. Idd niet zo'n rugzakje maar hij is wel autistisch en die onzekerheid van toen zorgt voor verlatingsangst. Hij is ook op zijn gelukkigst als baasje, vrouwtje en de katten vlak hij hem zijn. Dus kleine dingetjes laten zien dat zijn begin niet was zoals hoort! ;-) Dat maakt hem wel erg bijzonder! :-D
Wat een fijn positief verhaal!
Ik heb ook een hondje uit het buitenland; Kiwi.
Veel geluk en plezier met Roy!
Dank je! Jij met Kiwi leuke naam :-)
SOS voor Dieren is een prima stichting. (Vind ik dan)
Vooral qua service, als je dat zo kan noemen.
Zolang als onze vorige hond -die er vandaan kwam- geleefd heeft, konden we er terecht voor opvoedkundige adviezen.
Geneer je dus niet en stuur je vragen gewoon (ook) naar hun.
Ze hebben een heel goede gedragsdeskundige die je altijd zal antwoorden met een advies.
Wat leuk dat jullie een buitenlandertje hebben, hier een van Malta (was 4 maanden, niet gesocialiseerd en heeft een rugzak waar al wat uit is, maar waar soms ook ineens weer iets uit tevoorschijn komt).
Geniet van jullie Griek en houd ons op de hoogte
Wat leuk een buitenlandertje uit Griekenland ,hier 3 uit Spanje.
Heerlijk als je zonder verwachtingen aan zo'n hond met rugzak(groot of klein) wilt beginnen.
Ook herkenbaar de verlatingsangst ,die is er ook in gradaties .
Conan de oudste van de drie die een heel zwaar leven heeft gehad en bijna 13 kiezen en tanden mist door het stenen eten bij gebrek aan voedsel heeft het meest last van verlatingsangst.
Hij kan alleen zijn als de andere twee er ook zijn anders huilt hij de boel bij elkaar en als je thuis komt dan gaat hij helemaal uit zijn dak.
Dat is dan meer opluchting dan blijdschap dat je weer terug gekomen bent .
Heel veel plezier met Roy de bofkont.
Hier ook 2 uit Spanje! Bo was heel erg bang van alles en heb veel moeten trainen om dat eruit te krijgen. Ik zou he zo weer over doen.
Hier ook 2 Spanjaardjes
Wat fijn dat Roy zo'n goede plek heeft gevonden!
Ze zijn inderdaad super speciaal die 2e handsjes met een verleden
Dat dromen is inderdaad verwerken...dat kunnen oude dingen zijn maar ook de nieuwe indrukken van de begin periode bij jullie.
Dat eindeloos de verte in staren doet Jeff ook (dan is hij super relaxed en blij.)
Dat autisme wat je beschrijft wat bedoel je daar mee?Kan je het omschrijven?
Is hij echt autistisch ,of is het een gebrek aan socialisatie doordat de hond zo vroeg bij de moeder weg was(kennel syndroom)
Waldo is niet gesocialiseerd tot hij 7 was en heeft dus kennelsyndroom vandaar mijn interesse.
Geniet van die lieverd!
Hee, dat stukje over autisme heb ik gemist.
Is bij Mellow ook meerdere malen door mijn hoofd gegaan, ik herkende gewoon dingen. Van leerlingen dan, maar toch...
dit bedoelde ik cindy
maar er was ook eerder een topic over autistische hond
vandaar mijn vraag.
Het zou me niks verbazen als mellow een vroeg socialisatie probleem heeft in een soort vorm...
Ik ervaar Waldo ook als soort van autistish trouwens
Ik ben benieuwd naar het antwoord van de ts
Had een keurig antwoord geschreven vaIt mijn tel uit dus ik kom nog terug op Roy en waarom ik denk dat hij autistisch is! Sorry
Is elke hond niet (licht) autistisch?
Het gros voelt zich toch het lekkerst als elke dag hetzelfde gebeurt als de dag ervoor en het liefst op dezelfde tijden.
Wat fijn dit, zo te horen is Roy in een paradijs terecht gekomen. Ik vind her zo bijzonder, dat hoewel sommige honden van alles hebben meegemaakt, ze toch zo lief zijn!
wat een mooi positief verhaal, je bent er ook helemaal met de juiste instelling aan begonnen.
Wij hebben een poolse dame in huis, ook een hond die gewoon heel lief is en die we genomen hebben zoals ze is.
Rob is een heel mooie hond en heeft heel veel geluk gehad dat hij bij jullie terechtgekomen is.
Oh da's irritant..hihi...heb je zo je best gedaan om antwoord te typen..
haha dat klopt wel ,maar bij kennelsyndroom is het toch wel stukje meer dan dat.
Echt Autisme schijnt ook te bestaan bij honden ...daar heb ik geen ervaring mee ,maar wel topics over gelezen.
Ik denk dat het qua verschijnselen wel iets op kennelsyndroom lijkt
ivm bij kennel syndroom bepaalde takjes in de hersenen ook niet zijn aangemaakt en dat on omkeerbaar is(hond kan maar tot maand of 3 oud die takjes in de hersenen ontwikkelen.)
Omdat Roy waarschijnlijk vroeg bij de moeder weg is gegaan kan het zijn dat hij stukje van de vroege socialisatie heeft gemist
Al hoor ik niet de angst die bij kennelsyndroom hoort ..maar roy was niet alleen als jonge pup.
Waldo heeft alleen gezworven als jonge pup.
ik ben benieuwd hoe het inmiddels met Roy de Griek is
Ik moet ineens aan Zorba de Griek denken. Ken die hele film niet eens...
Wel een leuke naam voor een tweede hond
Eens, rust en regelmaat, maar moet je daarvoor autistisch zijn?
Het geeft je zekerheid en dat geeft je weer vertrouwen. Een onvoorspelbare gebeurtenis, ineens op zondag 10.00 je schoonouders op de koffie, wordt je chagrijnig van. Kan je ook onzeker van worden.
Ik heb hele lieve schoonouders, hoor.
En als je nou andere plannen had Die van mij zijn ook lief, alleen erg bewerkelijk, een lekkere rustige luie zondag zit er dan niet meer in hier.
Rust en regelmaat is belangrijk, maar ook kan het spannend zijn om daar vanaf te wijken. Het traint de hersens. Altijd het zelfde is niet goed voor mensen en ook niet voor honden.
Zekerheid is wel belangrijk. Altijd het zelfde rondje om het huis stompt af.
Er zijn op internet leuke spelletjes te vinden die de hersens trainen.
Wat geld voor mensen geld ook voor honden. In het wild is het ook niet altijd het zelfde.
Ik zie het aan onze Cindy.
Op zich is afwisseling goed voor honden. Dat weet ik van alle vorige honden. Die konden daar ook mee uit de voeten. Roy die niet! Bij Roy moet de hele dag elke dag precies hetzelfde. Als er ook maar iets kleins anders is dan deugt de hele dag niet meer en Roy is dan meteen ontregeld. En dat uit zich in zijn gedrag. Hij moet dan constant bevestigd krijgen dat we er zijn. Ook moet je hem gewoon zijn gang laten gaan. Hij gaat zelf op bed zonder dat het moet. Kan hij mij s'morgens niet begroeten liefst wakker maken is dat niet goed en gaat hij de trap niet af. Want dat klopt niet. Hij houd er niet van dat je met je gezicht bij zijn koppie komt, dan keert hij zich weg. Roy speelt binnen amper. Hij danst Om een koekje heen maar pas als je hem hebt aangemoedigd. Een bal, knuffel of touw niks maar wel liggen sabbelen op iets wat van fleece is. Alles wat anders is maakt Roy onzeker en we proberen het regelmatig maar wat dat betreft is Roy niet mee te krijgen. Want hij is dan zo dat hij gewoon gaat zitten en pas weer beweegt als hij weet dat we hem met rust laten. Kun je denken jullie zijn de baas, oh ja dat is voor Roy zeker duidelijk maar hij kan het gewoon echt niet, super gehoorzaam maar niet als het afwijkt al probeer je het 100 dagen achter elkaar. Vindt Roy het niks zal het nooit gebeuren. Dat strookt op zich niet met het feit dat hij zo onderdanig is, toch veelzeggend. Roy heeft zijn naam niet van ons gekregen maar van de griekse dierenarts dus Roy de Griek.
Sorry voor de late reactie.
Nee dat klinkt niet gemiddeld ,sterker nog ik denk dat Roy toch een vorm van kennelsyndroom heeft.
Niet onwaarschijnlijk ivm jong en alleen met andere pups onder een brug
het kan dus zijn dat er inderdaad iets in de vroege socialisatie ontbreekt.
Door het contact met jonge soortgenoten heeft er misschien toch een deel wel plaatsgevonden waardoor roy verder niet angstig is.
of inderdaad iets van autisme.
Bij kennelsyndroom is die routine heel belangrijk omdat dingen nooit helemaal normaal worden.Roy lijkt zich daar heel erg aan vast te klampen dus dat geeft hem een veilig gevoel.Indien zijn gevoel verstoord word gaat hij aan jou hangen (de andere veilige factor)
Spelen heeft Waldo het eerste jaar niet gedaan dat is stukje bij beetje begonnen (slopen van een pluche beestje was de eerste hit)
Dansen begon hier ook met snoep en eten.
Ik heb waldo 1 1/2 jaar zijn mand uit moeten halen bij elke uitlaat beurt
Hij begon te beven als een rietje als ik de lijn maar pakte en dook als verlamd in elkaar.
eenmaal uit de mand..2 stappen uitrekken en blij zijn om te wandelen.
Met behulp van een gt heb ik dit gedrag weten te veranderen
Het bleek een associatie van zijn eerste dag..(.dat de mand de enige plek was die veilig was en die eerste stappen daarbuiten eng)
Waldo staat niet op tenzij ik hem roep, of hij hoort dat ik de katten eten geef (daarna krijgt hij eten)
Op andere plek aanlijnen en regelmatig met snoep waldo verleiden om uit zijn mand te komen naar de gang of keuken..Jeff misbruikend door die te roepen en een snoepje te geven
Waldo loopt nu 80 % van de keren zelf naar de voordeur 20 % heeft hij nog duwtje in de rug nodig met een truukje
Kan nog een boel veranderen dus..als Roy het wil.(tijd tijd en nog meer tijd)
Super fijn dat je hem zo de kans geeft zichzelf te zijn
want dat vergt zeker een boel aanpassingsvermogen
Ik vind het helemaal geweldig hoe jullie Roy zo goed kennen en zo goed naar hem kijken waar zijn behoefte liggen. Respect voor als hij rust nodig heeft en iets niet wilt. Jullie laten hem in zijn waarde en daardoor voelt hij zich goed en zal hij alleen maar groeien.
heel,erg mooi te lezen en erg knap van jullie! Complimenten!
Roos haar er goede ervaringen. Voor Roos het ik ook veel respect, hoe goed haar 2 het doen!
Super bazen!
Wat een lieve woorden suzanne
Ik meen het echt en het is gewoon zo!
iedereen die oprecht naar zijn/haar dier kijkt en zorg draagt voor wat het dier behoeft , is een superbaas!
Jij dus ook!
Niks heerlijkers dan onze "harige dondertjes" te zien gedijen en genieten.
er zijn genoeg honden met en goede start die behoorlijk moeten afzien in hun leven,
ook in ons land helaas.
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?