Pfff na mn zoveelste rondje vandaag lichtelijk gefrustreerd. Soms is het zo lastig om een stukje te wandelen met Mila (bijna 18 weken). Ze is heeeel erg snel afgeleid door allerlei geurtjes, en dingen uit de omgeving. Dat laatste vind ik niet zo erg, als de fietsen/auto/hond oid weer voorbij is gaan we weer verder. Maar mila stopt bijna bij iedere boom, iedere plant, iedere grasspriet etc. Waardoor we vaak geen meter vooruit komen. Ik wil graag dat ze genoeg beweging krijgt en leert om mee te lopen. Maar nu ben ik veelal aan het lokken, af en toe proberen mee te krijgen door aan de riem te trekken. Ze doet het vaak goed als ik haar Door een snoepje te pakken naar me laat kijken. Dus: 'kijk is' dan volgt ze me een aantal meter en dan krijgt ze haar beloning. Daarna ben ik haar aandacht gelijk weer kwijt. Dit kan ik een aantal keer doen tot ze hier geen zin meer in heeft en weer afgeleid wordt Door allerlei geurtjes. Als we dan eenmaal op de terug weg zijn kan ze nog wel is heel hard gaan lopen, zodra de lijn strak begint te staan stop ik en wacht ik tot ze niet meer trekt, begin ik weer met lopen gaat ze weer hard en blijft trekken, dit blijft dan zo doorgaan. Het is niet zo dat ze dan per se naar huis wil want ze loopt gerust langs het huis om nog even verderop in de straat te gaan kijken.
We rijden ook vaak een stukje en gaan dan ergens anders wandelen maar het probleem met 'de geurtjes en de terugweg' blijven hetzelfde. Ik merk dat ik er nu wel geïrriteerd van raak soms dus ik wil er graag wat aan doen...
Help?
Heb je misschien al gekeken hoe ze op belonen en afleiden met speelgoed is? Ik heb nu een piepende bal van kong die ik weleens gebruik en daar kan ik de aandacht heel goed bij mij houden. Mijn hondje is ook helemaal gek van de frisbee waarmee ik haar focus vaak bij mij weet te houden en zij is ook van bijna alles afgeleid en ze is al 1 jaar.
Ik vind dat Zak George hier wil een goede uitleg over geeft:
https://www.youtube.com/watch?v=gDnJ7dwnSwo
edit: Ik heb ook weleens dat ik dan geïrriteerd ben en dan laat ik haar helemaal nergens aan ruiken in principe en een stevige pas erin.
Ze is niet zo van het speelgoed. Knuffels is ze gek mee binnenhuis, balletjes eigenlijk niet... Ze is echt gek op eten, maar het staat me een beetje tegen om haar iedere wandeling vol met voertjes te proppen om haar maar mee te krijgen. Ze krijgt ze wel onderweg als ze plast en als ze komt als ik roep bijvoorbeeld... Zo lastig, ik denk niet dat zij er echt wat aan kan doen het lijkt af en toe wel een speurhond als ze met die neus plat over de grond gaat haha.. lijkt me.lastig alles te ruiken, zoveel prikkels.
Als ik stevig Door probeer te stappen betekent dat dus dat ik haar aan het mee sleuren ben, (niet altijd hoor, maar het lijkt niet echt te verbeteren) pfff vind het zo moeilijk
ik heb heel wat weken met een kromme rug gelopen! haha
hij is trouwens ook heeel gek op eten.
Jack was rond de 20 weken heel erg de buitenwereld aan het verkennen/alles was heel interessant, haha (en hij is best klein, dus moest vaak bukken om m te lokken met n snoepje)
ik heb er een oefening van gemaakt, en heb dit ook eerst rustig opgebouwd, heb vaak lopen vloeken, maar dacht bij mezelf de aanhouder wint.
ik stond buiten t terrein, op de stoep, de riem had ik ''halverwege'' vast, (was n lijn van 1.20m. arm naar beneden, lijn stond niet strak, jack had voldoende bewegingsvrijheid) en bleef stilstaan, ik zei niks, jack die dan druk bezig was met trekken omdat hij ergens naar toe wilde negeerde ik op dat moment. pas als hij naar mij keek, reageerde ik heel enthousiast en kreeg hij een voertje, en ging binnen de riem lengte ergens anders staan. ( waar ik naar toe wil)
hij kreeg heel snel door dat als hij naar mij keek, hem dit wat opleverde wat leuker was dan de buitenwereld. heb toen op het moment dat hij naar me keek gelijk ''kijk eens'' bij gezegd.(gevolg, hij keek heel vaak naar me)
toen hij dit eenmaal redelijk onder de knie had, ben ik zijn aandacht blijven vragen voor 5 tot 10 meter, en later ook voor meerdere meters (hij wist dat als ik vrolijk tegen hem praat, hij (onverwachts) een snoeppie krijgt, dus terwijl ik vrolijk tegen hem praatte liepen we, was zijn aandacht voor een paar tellen weg, dan liet ik hem het snoepje ruiken, volgde hij het snoepje? dan praatte ik weer vrolijk en liep weer verder...
soms als zijn aandacht weg was hielp het ook dat ik me omdraaide en de andere kant onverwachts opliep, of het tempo verhoogde,
(uiteindelijk heb ik er het commando volg bij aangekoppeld.
je zou kunnen proberen hem af en toe het voertje te laten ruiken als haar aandacht van jou wegzakt, probeer eens verschillende tempo's te lopen, gebruik je vrolijke stem, praat belonend als ze met je mee loopt,
bijvoorbeeld; je geeft het voertje, en 3 tellen daarna praat je enthousiast en loop je plots vrolijk weg, met wat lekkers in je hand wat je ook duidelijk maakt door bijv. te laten ruiken, of smak geluidjes maken enz.)
wat ik trouwens ook wel eens deed was als hij zijn aandacht niet bij mij had, ging ik op mijn hurken in de richting van hem zitten, en praatte van ooo kijk eens enz. kwam hij dan kijken, dan liet ik hem een voertje ruiken, en liep ik een aantal meter verder, gaf hem dat snoepje tijdens het lopen, en liet gelijk het 2e snoepje dat ik in mijn hand had ruiken, en praatte ik weer vrolijk
Ben niet heel goed in het uitleggen, dus sorry voor eventuele onduidelijkheid.
Ja ik snap het hoor :) Wat die Zak George ook qua beloning aanraad is echt vlees ofzo. Echt het lekkerste van het lekkerste.
Als ik je verhaaltje zo lees bepaalt je hondje momenteel de wandelingen....
en jij raakt geiiriteerd, dat is heel logisch.....
Mila voelt je spanning ongetwijfeld aan, dus probeer in de eerste plaats zo kalm en rustig mogelijk te blijven..,
dat is altijd de beste basis om een hond iets te leren....
ik heb het mijn honden op deze manier geleerd..., door te lopen als een leider.....
rug recht, hoofd omhoog, riem ter hoogte van je borst en lopen maar.....
wil je hond rechts, dan ga jij links, wil je hond links, dan ga jij rechts.....
af en toe keer je je plotseling om, en loop je de andere kant op....
je kijkt daarbij niet naar je hond, en zegt niets.., maar volgt gewoon je eigen weg...
doe maar net of ze niet bestaat.....
de eerste keer zal je ( bijna) struikelen over je hond, en soms is het misschien even sleuren..
maar heel snel zal Mila doorhebben
dat ze gewoon met jou mee zal moeten, en dus heel erg goed op zal moeten letten...
doet ze het na een poosje goed, en kijkt ze je aan, dan kun je het aankijken belonen met een 'goedzo!'
maak het steeds moeilijker, door heel onverwacht bochtjes te maken, kijkt ze je aan en loopt ze netjes met je mee in het bochtje...
prijs haar dan de hemel in!
Je zult merken dat ze, als je dit iedere dag even doet ( 5 tot 10 minuutjes ) , vanzelf iedere wandeling steeds beter op jou zal letten....
succes ermee....
dit bedoelde ik inderdaad ook :)
Het is best logisch dat een pup/jonge hond gauw afgeleid is,ze moeten nog veel leren en kennismaken met veel zaken,nog steeds zijn dingrn nieuw en interessant!
Daarnaast is het natuurlijk zo dat een honden graag hun neus gebruiken en willen communiceren dmv geurtjes achter te laten,dit is erg belangrijk voor een hond,dat is de hondse wereld!
Wat doen jullie aan het opbouwen van een vertrouwensband en samenwerking?
Dit is een belangrijke basis denk ik!
Als er vertrouwen is,een goede samenwerking dus focus op jou bv dan gaan dingen ook wat soepeler!
Op zich normaal als een pup veel en snel afgeleid is, met voertjes af en toe aandacht oefeningen doe om rust in te bouwen en de aandacht weer bij jou te krijgen, Sadi is nu 8 maand en twee weken en heeft dat bij tijd en wijle ook echt nodig nog.
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?