Guilty Dogs Compilation. :-)

Echt geweldig hoe honden reageren op een schuldgevoel en op d'r eige manier laten zien dat ze spijt hebben! :-)

Haha..das geen spijt hoor..das weten dat het niet mag en bang om op hun donder te krijgen 

Hahaha!

En dan nóg beweren dat je een hond niet achteraf kan confronteren met zijn daden!

Geweldig.

Wat mij opvalt aan een schuldige hond.

• Oren naar achter.
• aankomen kwispelen met een kromme rug.
• ogen iets samen geknepen.
• Snoet naar beneden en heel erg zielig kijken.
• de rug toe keren.
• op de rug gaan liggen.
• Baasje voorzichtig likken.

Pip knijpt altijd een beetje met d'r ogen als ze iets gedaan heeft wat niet mag, maar heb dat bij Bo nooit zo gezien.

 Das onderdanig gedrag...

Dat heeft meer met de stem van de baas te maken ..zo klinkt de baas als iets niet mag

De ene hond zal daar sterker op reageren dan de ander.

Daarnaast is het aangeleerd gedrag...als ik me zo gedraag als baasje boos is is het snel voorbij

Die kwam ik ook al tegen op YouTube, heb bij sommigen wel wat traantjes gelaten van het lachen 

Als Lady iets heeft gedaan wat niet mag dan kruipt ze in de badkamer onder de kast 

En als we dan tegen haar praten dan kijkt ze weg of ze komt naar ons gekropen met haar buik tegen de grond en van die zielige puppyoogjes 

Vind trouwens het accent van de baasjes van Jack Russel Blue echt om te schaterlachen 

Baaaaaaad boooooooooy Bluuuuuuuuuuuuue  (4:48)

Mooi voorbeeld van een menselijke interpretatie 'schuldgevoel' geven aan gedrag/signalen van een hond.

De honden laten allemaal deemoedsgebaren, kalmerende, vermijdende en stress signalen zien.

Onterecht wordt dit aangemerkt als "zie je wel, hij/zij weet wel dat het niet mag"  "kijk eens hoe schuldig ze/hij kijkt".

De hond koppelt zijn gevoel niet aan het gedane delict, maar puur aan de (te verwachten/aangeleerde) gedrag/houding van de baas.

Ik vind het jammer te zien hoe een hond nog zo onbegrepen wordt en daarmee opgezadeld wordt met een stuk onlustgevoelens.

Er is een test geweest van een baasje wiens hond regelmatig de prullenbak plunderde en ook dit soort signalen liet zien bij thuiskomst van de baas. Om de proef op de som te nemen heeft de baas op een goede dag de hond buiten gebracht en terwijl de hond buiten was heeft hij eigenhandig de prullenbak omgekeerd in de keuken. Vervolgens heeft hij de hond de keuken ingehaald en de hond liet exact dezelfde signalen zien als altijd wanneer de baas thuis kwam nadat de hond de prullenbak geplunderd had. Met dit verschil... de hond had deze keer helemaal niet de prullenbak geplunderd. De hond had allang in eerdere situaties de rommel in de keuken aan de houding/gedrag van de baas gekoppeld wat stressignalen, vermijdend gedrag en kalmerende signalen uitlokte en niet aan het delict van zelf de prullenbak plunderen.

Pas daarom op met menselijk interpretaties van hondengedrag/signalen.

Je kunt je hond er zo enorm mis mee begrijpen en daarmee onnodig onlustgevoelens bij de hond veroorzaken. Hond linkt niet aan delict, maar aan de baas en de te verwachten reacties waarop de hond kalmerend en met stresssignalen en vermijdingsgedrag reageert ...

" Mooi voorbeeld van een menselijke interpretatie 'schuldgevoel' geven aan gedrag/signalen van een hond.
 
De honden laten allemaal kalmerende, vermijdende en stress signalen zien.
Onterecht wordt dit aangemerkt als "zie je wel, hij/zij weet wel dat het niet mag"  "kijk eens hoe schuldig ze/hij kijkt".
 
De hond koppelt zijn gevoel niet aan het gedane delict, maar puur aan de (te verwachten/aangeleerde) gedrag/houding van de baas.
 
Ik vind het jammer te zien hoe een hond nog zo onbegrepen wordt en daarmee opgezadeld wordt met een stuk onlustgevoelens.
 
Er is een test geweest van een baasje wiens hond regelmatig de prullenbak plunderde en ook dit soort signalen liet zien bij thuiskomst van de baas. Om de proef op de som te nemen heeft de baas op een goede dag de hond buiten gebracht en terwijl de hond buiten was heeft hij eigenhandig de prullenbak omgekeerd in de keuken. Vervolgens heeft hij de hond de keuken ingehaald en de hond liet exact dezelfde signalen zien als altijd wanneer de baas thuis kwam nadat de hond de prullenbak geplunderd had. Met dit verschil... de hond had deze keer helemaal niet de prullenbak geplunderd. De hond had allang in eerdere situaties de rommel in de keuken aan de houding/gedrag van de baas gekoppeld wat stressignalen, vermijdend gedrag en kalmerende signalen uitlokte en niet aan het delict van zelf de prullenbak plunderen.
 
Pas daarom op met menselijk interpretaties van hondengedrag/signalen.
Je kunt je hond er zo enorm mis mee begrijpen en daarmee onnodig onlustgevoelens bij de hond veroorzaken. "

Petra, *Lily Jane* & Jip

 jij legt het duidelijker uit...we bedoelen hetzelfde 

Hier was een tijdje terug een interessante discussie over op HP! 

Er werd een artikel aangehaald die ik me helaas niet meer kan herinneren, zo jammer. Ik moet echt eens een bestandje aanmaken en daar alle interessante links inzetten. ;) 

Ging over een experiment, hoop dat ik het me goed herinner. Een hond werd in een kamer geplaatst, baasje werd weggehaald, en er werd een verscheurde krant in de kamer gelegd.

De baasjes werd vervolgend verteld dat de hond de krant had vernield, en baasje ging terug de kamer in. 

Nog voordat baasje boos werd vertoonde de hond al dit  'schuldgevoel' gedrag.

Conclusie: de honden zien kapotte krant + baasje , en vertonen dus dit gedrag.

Terwijl die honden helemaal niks verkeerd hadden gedaan. 

Vond het enorm interessant om te lezen, want dit gedrag was voor mij ook altijd een raadsel, en een excuus voor veel mensen om de hond alsnog te straffen bij thuiskomst al is het uren geleden gebeurd. Terwijl je van trainers juist over het algemeen hoort dat je een hond binnen x tijd moet straffen, anders werkt het niet.

(Wie o wie heeft het artikel nog? ;) , excuus als ik het verkeerd heb herinnerd.  ) 

Via google even een artikel gezocht over het onderwerp schuldgevoel bij honden met een een test.

kan-een-hond-zich-schuldig-voelen

Kan een hond zich schuldig voelen?

31 januari 2014

Hoe vaak horen we niet dat ‘de hond weet dat hij fout zit’. Vaak gaat het dan om een hond die iets ‘gestolen’ heeft, iets gesloopt heeft of in huis heeft geplast. De eigenaar denkt zeker te weten dat zijn hond ‘schuld bekent’ door naar zijn gedrag te kijken. De hond maakt zich klein, loopt weg en heeft een typisch ‘schuldige blik’. Niets is echter minder waar!

Emoties ja, normen en waarden nee

Honden kennen net als wij emoties, maar ze kennen geen normen en waarden. Ze weten dus niet dat ze ‘fout zitten’ en kunnen zich niet schuldig gedragen. Wat de hond laat zien, laat hij zien in reactie op zijn eigenaar. Psycholoog Alexandra Horowitz heeft daarnaar interessant onderzoek gedaan in 2009.

Onderzoek toont aan dat hond geen schuldgevoel kent

Hondeneigenaren moesten in dit onderzoek eerst omschrijven wat hun honden deden waardoor ze zich als ‘schuldig’ leken te gedragen. Hier viel aan op dat de genoemde gedragingen in andere situaties ook voorkwamen: in situaties waarin honden angstig, bezorgd of vriendelijk gedrag toonden.

Vervolgens werd er bij de eigenaren thuis een experiment opgezet. De deelnemende honden waren getraind om alleen iets eetbaars te pakken na toestemming van de eigenaar. Tijdens het experiment werd de hond iets lekkers getoond. Vervolgens gaf de eigenaar de hond instructie dit niet op te eten en vertrok uit de ruimte waar de hond zich bevond.

 Volgens protocol van het onderzoek kon er daarna een van twee dingen gedaan worden door de onderzoekers. Het lekkers werd weggehaald door een onderzoeker of de hond werd aangemoedigd het op te eten. Daarna werd de eigenaar teruggeroepen. Net voor deze de ruimte betrad werd de ene keer aangegeven dat de hond het lekkers had gepakt, de andere keer dat de hond het niet had gepakt. De eigenaars mochten hierop reageren als ze anders ook zouden doen. De eigenaar die dacht dat zijn hond ‘braaf’ was geweest, kon deze dus prijzen. De eigenaar die dacht dat zijn hond ‘niet braaf’ was geweest, kon hem daarvoor een standje geven.

Hond reageert op gedrag eigenaar, niet op schuldgevoel

De resultaten van dit slim opgezette onderzoek hebben duidelijk aangetoond dat de honden reageren op het gedrag van hun eigenaar, niet op of ze wel of niet ‘braaf’ zijn geweest. De ‘brave’ honden die niets hebben gedaan, maar wiens eigenaar denkt dat dit wel zo is, tonen het gedrag dat de eigenaar als ‘schuldig’ zou omschrijven. Terwijl ze dus niet ‘schuldig’ zijn.

De onderzoekers omschrijven het getoonde gedrag als angstgedrag en als poging om de relatie met de eigenaar te herstellen.

In situaties waarin de hond ‘zou weten dat hij fout zit’ is dus geen sprake van schuldbesef, maar van een reactie op het gedrag van de eigenaar. Als een eigenaar thuiskomt en iets vindt dat gesloopt is of plas of ontlasting vindt, dan zal deze direct dit laten zien in gezichtsuitdrukking of houding. De hond reageert daarop. Het kan zelfs zo zijn dat de hond na een aantal keren ‘gestraft’ te zijn, al ‘bezorgd’ of ‘angstig’ wordt als er voorspellers van straf in zijn omgeving zijn, zoals gesloopt materiaal, urine of de thuiskomst van de eigenaar.

Plaats je relatie met je hond en zijn welzijn voor je frustratie of ergernis

Dat dit slecht is voor het welzijn van de hond spreekt voor zich. Tijd dus om niet langer de hond als ‘schuldig’ te zien wanneer er iets niet goed gaat in huis, maar om deskundige hulp te zoeken! Dat is beter voor de hond en beter voor de relatie met de hond.

Hoe dan ook: Geweldig filmpje.

Deze is ook leuk:

http://www.youtube.com/watch?v=nGeKSiCQkPw

Ik vind het dus helemaal niet zo geweldig

Een goede wake up call om onze honden nog beter te gaan leren begrijpen en dus eerlijk te benaderen in hun eigen 'zijn', dat dan weer wel.

Hahaha geweldig! Een van de leukste hondenfilmpjes op youtube, al zeg ik het zelf. 

"  
Ik vind het dus helemaal niet zo geweldig
Een goede wake up call om onze honden nog beter te gaan leren begrijpen en dus eerlijk te benaderen in hun eigen 'zijn', dat dan weer wel.
  "

Petra, *Lily Jane* & Jip

Ik heb dat ook Petra , maar ik denk dat wij onze lessen wel  hebben geleerd met onze angstige honden.

Ik zou dit soort gedrag van mijn honden niet willen stimuleren

Ik heb liever een positieve band

Kalmerende signalen neem ik serieus en je hond leert hier helemaal niks van, maar voelt zich geintimideerd

Het betekent een negatieve emotie naar mij bevestigen (als grap)

Ik snap overigens wel dat mensen die nooit een angstig dier hebben gehad ,dit gedrag minder storend vinden

Kalmerende signalen van turid rugaas een simpel en duidelijk boekje

werpt een aardig licht op dit filmpje

Ik heb inderdaad een heel gevoelige hond die in tal van situaties dit soort signalen laat zien.

Situaties die helemaal niets te maken hebben met gedrag van de hond wat goed/fout is in onze beleving, maar situaties waarin hij zich kennelijk ongemakkelijk of bedreigd voelt al dan niet in reactie op mijn (te verwachten) emotie en gedrag of omdat dit linkt aan negatieve ervaringen in het verleden of angst oproept om bepaalde redenen.

Dat kan gaan van een afstandsbediening waar ik geïrriteerd van raak omdat ie het niet doet

tot struikelen over een hondenspeeltje, of zijn etensbak laten vallen en alles wat daar tussen in ligt aan gebeurtenissen. Dit linkt hij helemaal niet aan zijn gedrag, hij linkt het aan mij, mijn gemoedstoestand.

Voor mij een heel leerproces geweest om tot een positieve zo goed mogelijke vertrouwensband te komen.

Een hond weet immers helemaal niet wat onze normen en waarden zijn van goed/fout.

Het zijn onze menselijke waarden en normen.

We kunnen onze honden leren welk gedrag we graag zien.

We kunnen ook op communicatieniveau onze hond met een kalme communicerende nee leren dat 'stoppen waar je mee bezig bent' gewenst is en ander, meer gewenst gedrag aanleren, op dat moment kan de hond het nog linken aan het gedrag. We kunnen ook, als dat een keuze is in je opvoedstijl, gedrag corrigeren. Maar een correctie is alleen effectief als deze goed getimed ingezet wordt bij eerste aanzet van de hond tot het, door ons aangemerkte ongewenste, gedrag. Alle correcties achteraf is achter de feiten aan lopen en voor een hond niet duidelijk meer te linken aan gedrag. Hij zal het dus linken aan en reageren op de onvoorspelbaarheid van gedrag, emotie en energie van het baasje. Het zijn dan vaak onze eigen frustraties waar een gevoelige hond met een bepaalde negatieve emotie op reageert. Dit is voor een hond onbegrijpbaar, onvoorspelbaar en heel verwarrend. Zeker als hij dan ook nog eens voor die gemoedstoestand gestraft wordt.

Over dit filmpje heb ik zo mijn dubbele mening, maar de kop van de hond op het eind is wel om een beetje te gibberen 

Zoals ik in dit topic al zei: ik lijk alles fout te doen.

Feit is wel dat Elmo van alles deed dat onwenselijk was als hij alleen was.

Simpelweg omdat hij niet kon weten dat het niet mocht, omdat hij bijna rechtstreeks van de straat kwam.

Dus de ene keer vonden we een kapot gebeten afstandsbediening bij thuiskomst.

Dan weer een schoen,

dan weer een schoongelikt bordje dat we hadden laten staan.

("Had je alles maar op moeten ruimen. Ja, ja.")

Feit is ook dat we dat bij thuiskomst voor zijn neus hielden en dan een ferme "Nee, foei", tegen hem zeiden.

Én feit is ook dat hij nu niets meer kapot maakt..

Sterker, we kunnen rustig even weg en een plakje worst op een schaaltje op de salontafel laten staan.

Onze normen en waarden aan de hond opleggen?

Ja, uiteraard.

Hij woont toch ook bij ons?

Dat heet opvoeden.

Moet ik me soms aan hém aanpassen?

Dat zal lekker worden.

Mijn kinderen heb ik ook míjn normen en waarden "opgelegd".

Toch lijken ze heel gelukkig geworden.

Evenals Elmo.

Kan ook niet..

Een hond is heer en meester in het herkennen van menselijke emoties. Als jij op de meest zonnige dag met geen wolkje in de lucht naar je hond toeloopt en hem toesnauwt: Heb  jij dit gedaaan!?

Dan zal hij ook dat gedrag vertonen. Mensen zoeken echter overal iets achter... 

Mijn toelichting waarom ik er anders over denk ook gelezen, Gastinnetje?

Ik weet, het is tegen het algemene gedachtengoed op dit forum, maar ik heb Elmo heel veel bij kunnen brengen door hem achteraf op zaken te wijzen.

 Kom op Menno,

Wat niet voor je is ...is ook niet per definitie tegen je 

vroeger(in de jaren 70 van de vorige eeuw) haalde wij  de neus van onze pup/kat door eigen urine bij een ongelukje 

Iets wat ik nu niemand zal aanraden..als onderdeel van de zindelijkheidstraining

Er is ook een tijd geweest dat ik moest lachen om de brede grijns van een chimpansee...tot ik leerde dat apen hun tanden op die manier laten zien als ze doods angstig zijn.

ect ect

Als je eenmaal met de lichaamstaal van de hond bezig bent ,zie je andere dingen in filmpjes dan ze zijn bedoeld.

Als je een grappig filmpje van een angstig kind op het forum  van "ouders van nu" zet ,krijg je ook zeker kritische reacties.

Als ik dat zelfde filmpje in zou sturen naar funiest home video dan krijg je meer kans op hahaha terug

Waarmee ik wil impliceren dat HP meer naar ouders van nu nijgt 

Volgens mij is het toch niet enkel de reactie van de baas die voor het gedrag zorgt, zowel bij onze beagle vroeger als bij de beagle-teckel kruising bij mijn vriend zijn moeder kan je al zien dat ze iets verkeerd gadaan heben nog voor je doorhebt wat. Ze begroeten je al op deze manier, waarna je er pas achter komt dat je schoenen instappers zijn geworden of de inhoud q van de vuilbak geplunderd is.

een teckel beagle....daar noem je dan ook wel iets haha...dat zal een stevig eigenwijs portret zijn 

toch is het ingeprent gedrag..de hond verwacht de boosheid dus wel...maar legt schijnbaar nog niet "de bedoelde  link "naar niet slopen  wel naar  uiterst onderdanig gedrag...

Het moet hun eigen besluit worden om het niet te doen ,voor jou...zonder onderdanigheid

Ik grijp dus in als ze het plan hebben en bij heterdaad...maar nooit achteraf

Ik heb een kat van 20 waarvan ik het eten niet hoog kan zetten

Ik krijg een hele andere reactie bij hun zng schuld gevoel.

Ze lopen met een krulstaartje en opgeheven hoofdje terug naar hun mand (want stelen is spannuuund en vrouwtje  niet boos..wel streng)

95% van de tijd zijn ze prima instaat het poezenvoer te negeren maar het blijven opportunisten mijn ex zwervers

Mijn antwoord is altijd het zelfde" Dat is van de poes .."

Dan tippelen ze vrolijk weer weg..inbraak mislukt 

Geweldig filmpje!

Ik herken het wel terug bij Odi ja...
Vanavond nog, hij wilde zo mijn kroket uit mijn hand pakken! Ik was te verbaasd om te reageren, dus trok alleen mijn hand weg.
Geloof dat hij net zo hard schrok!
Het was echt HAP en meteen wegdraaien met zijn kop. Daarna sprong hij meteen van de stoel af en liep hij met zijn staart tussen zijn pootjes weg. En dan heb ik hem nog niet eens aangesproken op zijn gedrag!

 maar dat is direct...das anders 

 Quoten lukt even niet 

Tja. Logisch nadenken. Je krijgt een hondje waarbij verteld wordt dat hij de eeerste twee jaar van zijn leven op straat geleefd heeft, waarvan een half jaar in een opvang.
Waarvan erbij gezegd wordt dat hij nog niet eens naar zijn naam luistert.
Hoe groot is dan de kans dat hij beseft dat hij niets mag stukmaken als hij alleen is?
 
 Nou, dat is mijns inziens precies wat ik gedaan heb / doe."

Natuurlijk weet een hond niet dat hij niet mag slopen. Dat geld voor iedere pup/hond, niet alleen de straatzwervers. Al zal de een meer grijpgrage tanden hebben dan de andere, zeker in bepaalde leeftijdfases. We zullen iedere pup/hond moeten leren hoe het samenleven gaat bij ons in huis, hoe de huisregels zijn in ons gezin/huishouden.Voor een hond is niet alles even logisch als voor ons

"  

Ooh ik praat ook niet mee met de discussie hoor .... "

Tamara & Odi

 dat hoeft ook niet hoor