Staart is aan het verkleuren?

Vito heeft toen hij kleiner was zijn staart zwaargekneusd en is een wervel in z'n staart verschoven. Ze hebben er toen niet veel aan kunnen doen en het is ook niet gespalkt ofzoiets. Hij heeft er nog steeds last van,en dan bedoel ik meer dat hij nog steeds snel ergens tegen aanslaat en dan merk je dat het toch zeer doet. Ookal zei onze oude dierenarts dat het gevoelloos is geworden. Nu zijn we bij een nieuwe DA terecht gekomen omdat de oude en wij wat meningsverschillen hadden over vito..

Deze heeft er vorige keer naar gekeken en hij laat wel zien dat het zeer doet,alleen meer op het plekje van de breuk,verder naar onder lijkt hij niet veel te voelen. 

Nu gaat dus de onderkant vanaf de breuk verkleuren,het lijkt wel ander haar en dus ook wat donkerder. 

Zou dit nu toch afgaan sterven...? De 27e moeten we al naar de DA dus wil ik het ook aan hun laten zien natuurlijk,maar dacht misschien iemand die het herkent of weet wat het nog meer kan zijn?

Zal ook even foto's toevoegen maar het is nu te donker. 

Je zou een chiropractor kunnen vragen of hij het terug kan duwen..

Als je denkt dat het afsterft, zou ik er wel snel mee handelen..

Ik weet niet zeker of het afsterft,het viel me vandaag op dat de staart een andere kleur had gekregen..Als het nu ineens heel hard gaat qua verkleuren dan ga ik zeker bellen of eerder terug. DAcht,misschien kan het ook aan de rui liggen? Dat die haren langzamer gaan,weet ik het..haha. Bedankt voor je antwoord

Oh trouwens,een chiropractor durf ik niet zo goed aan,aangezien Vito erg bang is voor de DA,zodra ze aan z'n staart gaan zitten duikt hij weg en kan hij best lelijk doen. Het gaat nu bij de nieuwe Da heel erg goed,deze meiden zijn heel lief en geduldig met hem. Kan het wel even overleggen met ze.

Als goed is hoef je maar 1x heen..

Dat hij boos word als de da aan zijn zere staart komt, vind ik niet meer als normaal..

Afsterven gaat het niet doen; dan zou je haaruitval constateren ipv een andere kleur.

een osteopaat zou misschien ook een optie zijn; dan is er toch geen pijn meer (als het nog mogelijk is)

misschien operatief opnieuw laten zetten!

Maar hoe komt het dan wel....

ik herinnet me je topic van de staart, dat is al een hele lange tijd geleden, dat het haar verkleurd daar heeft denk ik niets  met de breuk te maken . verschoven wervel.

rui , verkleuring kan daar zeker door komen, je hond wordt ouder , de ruitijd is er of komt er aan voor je hond, verkleuring is een heel normaal verschijnsel.

wanneer {Kiki geef het al aan} een afsterving van het haar plaats vind, dan is er als eerste haaruitval, is dat niet het geval, alleen de verkleuring kan dat door de rui of het seizoen zijn, of de leeftijd.

Auw, verschoven wervel! Dierenarts die zei dat t niet pijnlijk is, ik ben geen arts, maar het lijkt me niet lekker.

ik zit te denken, zou er misschien door de beschadiging een zenuw knel zitten of minder doorbloeding is, dat daardoor een verkleuring komt?? Geen idee of het kan??

Zou wel proberen de wervel recht te laten krijgen, lijkt met toch niet prettig??

Kan dat de lichtkleurige haarzakjes zwakker zijn in aanleg, en dat door de kwetsuur die 'de geest hebben gegeven'

of....dat de lichte haarzakjes door de wijziging ook mee donker pigment zijn gaan aanmaken.(maar vraag me niet hoe)

er bestaat een ziekte folliculaire dysplasie....maar die doet net het omgekeerde.

Mocht de staart 'gezet' worden, en er volledige genezing komen, dan kan het ook nog dat de haren weer juist kleuren. (dit is(kan) een proces van een jaar)

We zijn bij verschillende DA geweest,hier in de buurt bij 3 verschillende praktijken en ook een afspraak bij sleeuwijk. (bij onze vaste DA van toen is hij 9x geweest) Bij allemaal werd gezien dat het een verschuiving is,maar niemand kon er wat aan doen. We hebben natuurlijk gevraagd van en nu? Maar er is niks aan te doen zeggen ze,niemand heeft het over terug zetten gehad. We hebben pijnstillers in huis voor als hij veel last heeft,dat is nu al enige tijd geleden.Hij heeft het nu al anderhalf jaar,en in die tijd zijn we dus bij 4 verschillende geweest. de 27e gaan we weer naar onze huidige,die er vorige keren niet naar heeft gekeken omdat we alleen nog zijn geweest om te wennen. Vito is echt heel erg bang (onderandere gekomen doordat hij zo vaak is geweest en ze iedere keer pijn deden,als hij nu maar iemand ziet in een doktersjas gaat hij al tekeer,hij zou die gene echt bijten,ookal is het een goedzak en zou hij nooit bijten,hij gaat echt los en je kan hem dan echt niet houden met 60 kilo. Bij de DA waar we nu zitten zijn ze erg lief en gaan we regelmatig heen om alleen te wegen en kleine check up om alles weer rustig aan op te bouwen. Hierbij is ook 2x een gt meegeweest om hem te begeleiden,het gaat langzaam dus beter.

Dit zijn de foto's, dat witte stukje aan het begin is dus de ''breuk'' en vanaf daar is het een andere kleur. In het echt zie je het nog beter.

Wij hebben precies hetzelfde met Diesel.

Ongeveer een jaar geleden verloor zijn staart het van de tafelpoot, het was een enorme klap, maar dat gebeurd vaker, hij gaf geen kick, alleen de volgende morgen liep hij helemaal mank, eigenlijk wilde hij ook niet meer lopen. Zijn staartbeen was gebroken en zijn staart zelf ook nog. Pijnstillers gehad en ontstekingsremmers voor 6 weken.

Nu kwam er laatst een grote bult op zijn staart waar toen de breuk zat, wij dachten eerst dat het weer gebroken was, maar het bleek allemaal los en verkleurd haar te zijn. Als ik goed voel kan ik daar ook een verdikking voelen. Onze da zei toen ook dat er niets aan gedaan kon worden,

oh, zie net de foto's, zelfde plaats als bij Diesel, en bij hem was het ook op zijn rug gebroken, zijn staartbeen.

Maar ziet er idd net zo uit als bij Diesel, lossen haren, leek wel of ze zich daar ophoopte, we hebben toen alles voorzichtig met een kammetje weg gehaald.

misschien een paar maanden iedere dag biotine gebruiken ? dat bevorderd de haarzakjes , wie weet ook bij jouw hond.

Bamse heeft na haar operatie een grote plek zogroot als een voetbal waar geen haar opkwam, alles groeide aan maar dat niet, een jaar lang dacht ik , jammer beschadigde haarzakjes, ben biotine gaan gebruiken, binnen drie maanden groeide de plek van binnenuit de kale plek tot een prachtige haar groei, duurde even maar het hielp. en na een jaar, de haarzakjes beschadigd, en de biotine deed het werk, haarzakjes herstelde. duurt even, geef het de tijd als je het wilt gaan gebruiken, zeker drie maanden.

Ik persoonlijk zou het echt terug laten duwen. Je hond heeft er pijn aan. Dat komt waarschijnlijk omdat de zenuw afgekneld word. Dat zou ook de gevoelloosheid in het einde van de staart kunnen verklaren.

Artsen zijn meer niet als wel op de hoogte van de mogelijkheden bij een chiropractor/osteopaat.

zo te lezen is het al anderhalf jaar terug gebeurd, als er een afknelling zou zijn zou de hond nu toch helse pijnen moeten hebben...... een second opinion kan je natuurlijk altijd laten doen. met een scan is het goed te zien of er een afknelling te zien is.

Er is een oplossing, maar ik denk dat je het een akelig idee vindt... Amputatie net boven het aangedane gedeelte. Dan is het ongemak waarschijnlijk weg. Waarschijnlijk, want het geamputeerde gedeelte moet natuurlijk wel goed genezen. Ik weet weinig over fantoompijn bij honden. Ik heb maar 1x een hond gehad die gecoupeerd was. Ze had toch weleens last van het litteken...

Wanneer een da zegt dat er niets aan gedaan kan worden geloof ik dat wel. Maar ik vind ook dat een hond er niet al te veel last van zou moeten hebben. Jij kent je hond het beste. Misschien kun jij het beter inschatten hoe hij het zal vinden om geen last meer te hebben van de breuk.

Een staart is een gevoelig onderdeel: er lopen zenuwen en bloedvaten door die er voor zorgen dat de hond zijn staart goed kan gebruiken, maar dat maakt het ook pijnlijk als er iets mee gebeurd.

Qua communicatie kon ik bij mijn gecoupeerde hond merken dat ze zich dominanter voordeed/overkwam dan dat ze eigenlijk was. Dus er waren wel communicatie missers met andere honden en met mij. Daarom ben ik tegen couperen. Maar wanneer de hond er erg veel last van een blessure o.i.d. zou hebben kan ik me voorstellen dat er een da komt die zegt: amputeren....

In ieder geval ben ik heel benieuwd hoe het je met de hond vergaat. Ik hoop dat je op je weg iets tegenkomt wat helpt en dat de staart behouden blijft.

Heel veel beterschap!

" zo te lezen is het al anderhalf jaar terug gebeurd, als er een afknelling zou zijn zou de hond nu toch helse pijnen moeten hebben...... een second opinion kan je natuurlijk altijd laten doen. met een scan is het goed te zien of er een afknelling te zien is. "

willemijn, baasje van bamse .

De hond heeft ook pijn en een gevoelloos deel.

Hij heeft pijn zodra hij ergens tegen aanslaat,niet als hij ligt,loopt of gewoon speelt. Als hij aan de onderkant van zijn staart ergens tegen aanslaat lijkt het geen pijn te doen,dan geeft hij geen kick.

Over amputeren hebben we het ook gehad maar geen van de artsen wil dat doen. Ze zeggen dat we maar gewoon op moeten passen met dingen waar hij tegen aan kan slaan,dat moeten we dan maar weghalen.

Wij merken niet aan Diesel dat hij er nog last van heeft.

Ik probeer er wel rekening mee te houden, het blijft een zwakke plek, maar dat is bijna onmogelijk, dan kun je de hele dag achter hem aanrennen.

Zijn staart slaat nog regelmatig met enorme kracht ergens tegen aan, maar volgens mij voelt hij er niets van, tenminste, wij merken niets aan hem.

Maar die verkleuring op Vito zijn staart is volgens mij echt haren die los laten, meer niet.

Mocht hij weer breken bij Diesel, en het blijft een zwakke plek, is de da wel bereid om zijn staart eraf te halen, het schijnt namelijk heel pijnlijk te zijn, zeker als zijn staartbeen ook breekt, maar ik hoop dat dit niet nodig is, hij heeft zo'n prachtige staart

Er is wel een verschil tussen geen pijn hebben en het niet laten merken ;)

Als Drib met haar staart ergens tegen aan slaat of iemand haar staart aanraakt, geeft ze echt geen kick.. Jouw hond wel en dat is niet normaal, net als de plotselinge staart verkleuring..

We hebben een bouvier gehad die na een ongelukje een knik in haar staart had. Zo danig dat ze daarop afgekeurd werd op een show. Toch mocht iedereen eraan zitten en gaf ze geen kick als ze tegen iets aan sloeg.. Ze had ook geen verkleuring van de staart.

De verkleuring is wel goed te zien op je foto's.

Misschien eens googlen op folliculaire dysplasie tgv trauma?

Marijke; couperen is idd een optie in het ergste geval (bij aanhoudende staartpijn), is altijd opletten en zeker of het goed gebeurt; littekenvorming!. (bij vroegere slecht gecoupeerde honden bleef dit littekenweefsel 'storen' -obsessie likken-)