De lijst van overwinningen groeit.

Ik ben trots op mezelf. En trots op Dobby. Al is de reden ervoor wat minder, maar ik hou het positief: ik ben trots. ******************************************************************************************************************************** Ik liep nog een rondje in de schemering en loop over een smal dijkje. In de verte staan 3 mensen te praten en pas toen ik dichtbij was zag ik dat één ervan in een scootmobiel zat. Dat zou kunnen betekenen dat de blaffende Rottweiler daar was, maar ik wist dat die altijd aan de lijn zit. Alleen... deze keer dus niet.*************************************************************************************************************************** Nog steeds maakte ik me geen zorgen, want een fokster uit de buurt had me een keer gezegd dat het zo'n lieve hond was. Ik sloeg vóór die hond af naar links, want dat was het plan al. Komt die hond ons achterna en gaat zo dreigend 'dominant' staan doen. Dobby haalde de hele poppenkast kalmerende signalen tevoorschijn. Wegkijken, wegdraaien, staart laag, oortjes laag. En die hond bleef maar vervelend doen. Ik noem dat "een excuus zoeken om te gaan vechten". Al te vaak mee gemaakt helaas. ******************************************************************************************************************************** Op mijn eerste "Hee" reageerde hij nog door achteruit te gaan. Toen was er een schermutseling van een paar seconden en toen ze uit elkaar gingen heb ik de Rottweiler geblokt. Alleen, en daar komt het weer, meneer zocht een excuus om te vechten en kwam langs me heen. ******************************************************************************************************************************* En tja... al te vaak meegemaakt. Daar sta je dan met twee vechtende honden. Dobby is ouder, minder krachtig, en gewoon de l*l als het te lang door gaat. Van het baasje van de Rottweiler hoefde ik niets te verwachten als het faliekant mis zou gaan, dus ik greep in. Linkerhand aan Dobby's halsband en met rechts de Rottweiler vast grijpen. ******************************************************************************************************************************** Toen kwamen de mensen met wie de scootmobiel mevrouw stond te praten. De vrouw zei dat ik Dobby los moest laten, maar ja, dan loop ik ook nog het risico dat hij wegloopt. Niet echt een realistische optie dus, direct naast het water. ;-) ******************************************************************************************************************************** Ik heb nog overwogen om die Rottweiler de sloot in de mikken, maar wat als hij net Dobby vast zou hebben? Niet gedaan dus. En toen maar met vereende krachten 28 kg Dobby naar links drukken en 40-50 kilo Rottweiler naar rechts drukken. En dat lukte uiteindelijk. ******************************************************************************************************************************** Toen kwam die man van het echtpaar dat ernaast stond en die heeft omdat ik hem zowat het commando gaf die hond te pakken, de Rottweiler aan zijn halsband gepakt en naar de scootmobiel/ riem gebracht. En toen zakte Dobby door zijn hoeven van de inspanning. Die had een minuutje nodig voor hij weer kon lopen. Arme Dob. ******************************************************************************************************************************** Maar, Dobby hield meteen op toen ik de Rottweiler onder controle had. Daar ben ik trots op. Wat dat betreft heeft hij echt een gouden karakter. ******************************************************************************************************************************** En ik heb een robbertje "gevochten" met een Rottweiler en ik heb gewonnen. En ik heb mijn cardio workout weer gehad: het duurde minstens 15 minuten voor mijn hartslag weer redelijk normaal was. O-)

Geen idee wat er mis gaat, maar ik heb toch echt meerdere enters tussen de paragrafen gedaan.

Heeft Dobby iets? Goed gedaan en goh wat een„lieve " hond die rottweiler als hij gelijk zo doelgericht op Dobby afgaat.

Wat een schrik! Waarom loopt die hond ook los.

ppffffff schrikken! 

Neuh, Dobby heeft niets. Tja, spierpijn morgen. Ik ook denk ik.

Jawadde !!! .... een grote dikke geweldige proficiat voor alle twee dan hoor !!!!!

Je mag best heel erg trots zijn haha !!!

Dat jullie morgen spierpijn zullen hebben is niet uitgesloten hihi maar dat maakt niks uit he 

Goedzooo!!
Wat een lieve hond zeg....tsssss

Wij hadden vrijdag ook een incidentje met een Rotweiller, hij was uit het huis ontsnapt en de bazen waren niet thuis. Mijn vader liep met Bruun en die Rotweiller viel hem aan Arme schat...mijn vader heeft die Rotweiler gwn een schop gegeven...wat moet je anders? Hij heeft Bruno opgetild en naar huis gedragen, mn kleine is flink geschrokken

Fijn dat t zo goed is afgelopen, geworsteld met een Rotweiller EN gewonnen!

En spierpijn??

" Goedzooo!!
Wat een lieve hond zeg....tsssss

Wij hadden vrijdag ook een incidentje met een Rotweiller, hij was uit het huis ontsnapt en de bazen waren niet thuis. Mijn vader liep met Bruun en die Rotweiller viel hem aan Arme schat...mijn vader heeft die Rotweiler gwn een schop gegeven...wat moet je anders? Hij heeft Bruno opgetild en naar huis gedragen, mn kleine is flink geschrokken

Fijn dat t zo goed is afgelopen, geworsteld met een Rotweiller EN gewonnen!

"

Angelique&Bruno

Fijn zo hahaha, een kus van je juf en een bank vooruit !!!

Ja...geen spierpijn ????

Wel spierpijn helaas. Dobby ook, die liep vanochtend helemaal stijf in zijn schouders. Ik voel het ook flink aan mijn schouders, rug en benen. Maar ja, ook niet zo vreemd. Dobby is zo'n 29 kilo en een Rottweiler reu gaat aardig richting de 50 kg. Dan heb ik met tegenstribbelende dingen zitten vechten die bij elkaar meer wegen als ik.

Vanavond eens lekker lang douchen, kijken of dat de boel een beetje los maakt.

Jeetje, is niet fijn. Blijft vervelend honden die loslopen die niet lief zijn. Sterkte! 

wees maar trots Dobby 

en extra tukje  en kluifje werkt prima bij spierpijn en turbulentie..zeg dat maar tegen de baas 

Leestekens maken niet uit, de boodschap blijft; recht en reden voor trots!