Heeft castratie nog zin?

nee Bassie, hij wil graag advies over de castratie meer niet.

Misschien weet jij nog iemand ? daar zou Rob zeker blij mee zijn.

En een discussie zo voeren, kom Bassie, hou op. daar jaagt je iemand alleen maar van op stang, niet doen, geef advies over de castratie, en of je iemand weet waar Rob mee kan samen werken.

Ik heb even je vorige topic gelezen, staan eigenlijk al zo veel antwoorden over castratie en zo veel goede tips.

Kennelijk ben je er nog niet uit? 

Het is trouwens altijd makkelijk op „problemen" aan je hond te wijden, maar ik vrees dat het grootste probleem vaak wordt veroorzaakt door de baas!

Een hond aan de lijn gromt naar andere honden. Baas geeft een harde ruk aan de riem, auw! Volgende keer het zelfde, auw. De hond krijgt elke pijn bij het zien van een andere hond en gaat pijn met de aanwezigheid van een andere hond associëren en krijgt zo agressie aan de lijn tegen andere honden. Zegt de baas: mijn hond is agressief aan de lijn.

Ik zeg niet dat dit zo bij jou het geval is, maar ik zou eerst heel goed bij mezelf gaan nadenken hoe jij met je hond omgaat en je veel meer met hem zelf bezig gaan houden ipv alleen maar met hem buiten lopen.

 Geen een hond wordt agressief geboren! 

Wat ik merk met mijn hond (niet gecastreerd), àls er hier problemen zijn met andere honden, dan is het toch wel steeds met intacte reuen (die groter zijn).  Die komen meestal afgedonderd of proberen dat.

Deze week dacht ik nog oh nee, feestje, een kolos van een hond een reu (dat zag je zo ) dat wordt hier weer wat, hopelijk kunnen ze hem houden maar er gebeurde niks, hij bleek gecastreerd te zijn.

Ik weet het niet. Zelf ben ik niet voor castratie, maar tegenwoordig kan ik er toch niet naast kijken dat het blijbkaar toch wel iets doet aan de verhoudingen onderling.

Charlie staat ook anders tegenover die gecastreerde reuen, is het de geur of hebben ze een andere houding ik weet het ook niet...

" nee Bassie, hij wil graag advies over de castratie meer niet.

Misschien weet jij nog iemand ? daar zou Rob zeker blij mee zijn.

En een discussie zo voeren, kom Bassie, hou op. daar jaagt je iemand alleen maar van op stang, niet doen, geef advies over de castratie, en of je iemand weet waar Rob mee kan samen werken. "

willemijn, baasje van bamse .

In het vorige topic zag ik zijn al zoveel goede adviezen geweest, dat ik dit topic  niet zo snap.

ik twijfel of hij wel advies wilt over castreren of toch meer over tips hoe met zijn hond om te gaan. Maar wie ben ik! 

-----------------Quote Robbie 23 nov. 2013 - Hetzelfde onderwerp--------------------

Zo, de reactie lopen lekker binnen hier
Bij dezen even een update over de stand van zaken met Logan.
Ik heb besloten niet te castreren en de redenen hiervan zijn dat er zich een hoop onzekerheden voor doen.
Ik heb rond gebeld en gemaild en veel gelezen maar het is mij nog steeds niet zeker of een castratie het probleem verergerd of oplost. Dat is niet goed genoeg.
De meningen over eventueel kanker en andere ernstige aandoeningen waren in eerste instantie verdeeld maar de feiten zijn behoorlijk duidelijk over dat de kans op kanker behoorlijk wordt vergroot. Nu vindt ik kwaliteit van leven belangrijker dan kwantiteit, maar door de aanhoudende onzekerheid over het gedrag wil ik dat risico niet nemen.
Logan en ik zijn de afgelopen dagen intensief bezig geweest met trainen en oefenen en het versterken van onze band en de roedel. En zeer zeker niet zonder resultaat! Hij begint duidelijk te leren dat je problemen ook uit de weg kunt gaan.
reuen zijn nog steeds lastig om bij uit de buurt te blijven maar het gaat zeer zeker vele malen beter.
Een gigantische bonus is dat hij nu beter reageert op mijn waarschuwingen als hij van plan is naar een andere hond te lopen. We zijn net thuis van een lange wandeling en het ging zo enorm goed dat hij voor het eerst zonder lijn door de woonwijken is gelopen. Zelfs katten en vogels  werden gelaten voor wat het was naar een stevige "NEE!" van mijn kant. Toen we in onze straat waren hoefde zelfs dat commando niet meer.
In eerste instantie verwacht ik van hem dat hij alle honden negeert.Dus ook teefjes en puppy's waar hij het heel erg goed mee kan vinden. Als dat goed gaan gaan we terug werken naar onderscheid maken tussen reuen en teefjes.
Het doel van dit alles is dus dat hij moet leren om reuen te ontwijken met uitzondering van gecastreerde reuen omdat hij die gewoon ziet als teef.
Kortom, een heel erg goed begin. Maar het was duidelijk dat er in onze roedel iets mankeerde omdat de nieuwe aanpak meerdere dingen heeft opgelost. Wederom gigantisch bewijs dat je relatie met een wolfhond (en misschien andere honden maar daar heb ik persoonlijk geen ervaring mee) staat en valt met hoe sterk je band is.
Zo. Ik ga even lekker onderuitzakken en alles laten bezinken.
Nogmaals veel dank iedereen voor de reacties.

Groet,

Robbie

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Ben je hier mee opgehouden dan? Waarom/ wanneer ging het weer mis?

Laat je hond eerst chemisch castreren als je onzekerheid omtrent het effect op zijn gedrag zo groot is.

Maar om in te haken op je bovenstaande quote. Ik denk dus niet dat castratie een dusdanig positief effect zal gaan hebben op het gedrag van je saar. Ik denk dat moet blijven trainen en oefenen - consequent zijn. Ik snap heel eerlijk gezegd niet waarom je chemische castratie nog niet geprobeerd hebt (alsook deze vraag weer stelt omtrent castratie, terwijl alle mogelijke opties al voorgelegd zijn)? Lichamelijk is je hond al volgroeid, de hormoonhuisvesting stabiel. Dat was hij in je eerste topic ook al. Je kunt dus:

• Kiezen voor (een chemische castratie, alvorens) permanent te casteren
• Je laat je reu intact en steekt meer werk in de training/ opvoeding

De meningen zijn wederom grotendeels hetzelfde. Castratie biedt geen garantie, tevens kans op complicaties. Trainen heeft vaak veel meer succes.

Vorige topic was van november we zijn nu eind februari, valt wel mee toch die frequentie?

Hij vraagt toch gewoon of het nog zin heeft op 2 jarige leeftijd, beter een keer teveel ervaringen vragen dan te weinig toch alvorens je je hond laat opereren?

Heb al irritantere topics voorbij zien komen eerlijk gezegd.

Op één of andere manier is de kern van mijn post weggevallen, dat was namelijk de zin:

Of het met twee jaar nog kan, kan de dierenarts je het best vertellen.

Wat er nu staat is eigenlijk niet eens wat ik wilde zeggen...

Nee, dat heeft mijn inziens geen zin (vrijwel nooit). Wil je het toch proberen, overweeg dan eerst een chemische castratie. Dit had hij echter in november ook al kunnen doen, maar nog niet gedaan. Tevens heeft ts niet verder toegelicht waarom het gedrag weer veregerd is, terwijl er stappen voorwaarts waren gezet omtrent het gedrag jegens andere honden. Ik ben vooral benieuwd naar de reden daarachter. Het is vaak zo, dat wanneer je dezelfde vraag aan dezelfde doelgroep stelt, je hetzelfde antwoord krijgt toch? Er zijn maar een beperkt aantal opties, die nog niet eens allemaal, of voldoende zijn benut.

Nee dat zal alleen maar erger worden

Hoezo?

Een reu maakt dan geen testosteron meer aan, waardoor een „agressieve" reu (deze agressie komt voort meestal uit angst) nog onzekerder en angstig zal worden. Door de testosteron, blijf hij nog een beetje een mannetje.

Nou, dat heeft mijn vorige hond dan niet helemaal doorgehad.

Die werd weldegelijk een stuk rustiger, hoor.

Dat kan, maar dat het bij jou effect heeft gehad is geen garantie dat dat bij iedereen zo'n effect gaat hebben. Castratie is geen gedragsbeinvloeding, het is hormoonbeinvloeding en daar zijn geen garanties bij. Als een reu bijvoorbeeld angstagressie vertoond kan castratie juist een zeer avarechts effect hebben.

Ter info een samenvatting van resultaten uit een studie van de effecten van castratie

----

Dr. Gabriele Niepel hield in 2003 in Duitsland een enquête onder meer dan 1000 hondeneigenaar naar hun ervaringen met de castratie van hun hond. Het aspect agressie is hierbij naast allerlei andere zaken aan de orde gekomen.

Uit deze ‘Bielefelder Kastrationstudie’ kwam o.a. het volgende:

Reuen
Bij 34 % was sprake van een afname agressie naar andere reuen
Bij 3 % was sprake van een toename van agressie naar andere reuen
Bij 7 % ontstond onzekerheid in de omgang met andere honden
Bij 7 % was er sprake van een afname van agressie naar familieleden
Bij 2 % was er sprake van een afname van de agressie naar vreemden

----

34% klinkt voor reu-reu agressie als veel, maar even in context|: als je reu dus agressie vertoont naar andere reuen heeft castratie slechts bij 1 op 3 reuen effect. Voor alle anderen is het, voor die reden, een onnodige ingreep en weggegooid geld. Op alle andere fronten zijn de effecten op gedrag verloosbaarbaar, uitzonderingen daargelaten.

Honden worden sowieso rustiger na mate ze ouder worden.  De „drukke" reu van mijn zus, kreeg een implantaat. Hij werd rustiger. Na een  jaar is ze gestopt met de implantaten (heeft hem gelukkig niet gecastreerd) en is nog steeds rustig. Kwam de verandering in zn gedrag door de implantaat of door de leeftijd? 

Als je je hond gecastreerd hebt, kom je hier nooit achter.

Eerlijk gezegd vind ik het een beetje jammer hoe hier wordt gereageerd, inderdaad hij heeft deze vraag 4 maanden geleden ook al gesteld maar dat betekend toch niet dat we hem daar op moeten afrekenen?

Ik zou je hond chemisch castreren, uit je verhaal blijkt dat je al andere opties hebt geprobeerd en gezien je nu hier weer de vraag over castratie stelt denk ik dat er dus iets meer dan alleen training nodig is bij je hond. 

Chemische castratie is tijdelijk en (meestal) net zo effectief als een definitieve castratie. Het heeft mij in ieder geval heel erg geholpen bij het maken van de beslissing of ik mijn reu definitief zou castreren. 

Nee het hoeft geen effect te hebben op je hond en het kan zijn dat het helemaal niet helpt maar dan weet je het in ieder geval wel. En dan kun je vanuit daar weer verder kijken en beslissen. 

Succes met het maken van je beslissing. 

heb nog een tip voor je......

Dr. Matthijs Schilder, werkzaam aan de Faculteit Diergeneeskunde aan de Universiteit Utrecht.
Hij geeft les in algemene ethologie gedragsbiologie en welzijn en gedragsproblemen bij de hond.

Bij de gedragskliniek voor dieren in Utrecht behandelt hij agressieve honden met gedragsstoornissen.

Je tobt nu al vele maanden met je hond, je twijfelt wat je zou doen , castreren of niet, nou haal er iemand bij die er naar kan kijken wat er in je hond omgaat, de band van baas en hond speelt daar een belangrijke zaak in, ga er mee aan de slag. informeer er eens naar.

Ik heb het topic niet helemaal doorgelezen. 

Is je hond ooit chemisch gecastreerd geweest, of heb je dat overwogen?

Wellicht kan je kijken of het effect heeft op gedragsverandering van je hond. 

Je kunt er überhaupt niets over zeggen, agressiever of juist niet. Dus een antwoord hierop geven is onmogelijk. Ik zou voor chemische castratie gaan, simpelste lijkt me. Niks definitief maar wel antwoord op je vraag.

@Willemijn

Is dat diezelde Matthijs Schilder als van dat protocol op inbeslag genomen dieren? Indien het dezelfde is krijg is daar namelijk niet direct warme gevoelens bij, hoewel de verwijzing naar een gedragskundige of gedragstherapeut wel een hele goede is.

Ja Frank dat is de zelfde......   TS Blijf ver bij die man uit de buurt! Willemijn..... heel ondoordacht dit te melden.    

weten jullie dat zeker ? het stond vandaag in de krant. groot vermeld. dacht misschien ook iets voor Rob.

als dit een kwalijke zaak is deze man, dan vind ik deze tip natuurlijk geen goede, maar echt het stond vandaag, zaterdag groots in de krant.

Dr. Matthijs Schilder, werkzaam aan de Faculteit Diergeneeskunde aan de Universiteit Utrecht.   Dat is hem Willemijn   echt die man is geen dierenvriend...... vraag het maar is aan margje op dit forum. Ze doet ook dingen voor hulp bij inbeslag genomen honden   En als je het niet wist weet je het nu ;)

ik kreeg niet de indruk, het is een groots artikel wat er vandaag in de krant van deze man staat.

iedereen kan dit artikel lezen, en ja het komt goed over wat deze man daar beschrijft. er zijn tal van baasjes die hun hond willen laten inslapen, wat bij hem niet gebeurt, hij zal ten alle tijden zijn best doen voor een nieuw gezin, zo staat het er. hond en baas , vind hij ontzettend belangrijk de band, dat beschrijft tie op een goede manier, is het zo dat hij volgens jullie een slechte inborst heeft.....

Welke krant Willemijn?   En dit is de man die een test heeft gemaakt voor het OM die geen ene hond haalt!   Als leek kom je daar met je hond en Martin Gaus kan het opknappen met betalingsregelingen....   Nog maals, vraag het aan MARGJE

Correctie.......   Je hond komt bij Dr. Matthijs Schilder, werkzaam aan de Faculteit Diergeneeskunde aan de Universiteit Utrecht. Die test hem en er komt uit : ADVIES: agressie uit angst, dus inslapen! En dat doet de rechter dan. Of je kan als baas een 2de test aanvragen na een verblijf bij Martin Gaus.  Maar die mag je zelf betalen.   Tot de rechter zijn vonnis heeft uit gesproken zie je je hond niet. Dus als baas heb je er niks mee te maken, maar deze onmogelijke test heeft deze man bedacht

Niet in de telegraaf of het AD? Heb het net nagekeken.   Waar staat dit positieve artikel dan Willemijn?  

ik kreeg niet de indruk, het is een groots artikel wat er vandaag in de krant van deze man staat. iedereen kan dit artikel lezen, en ja het komt goed over wat deze man daar beschrijft. er zijn tal van baasjes die hun hond willen laten inslapen, wat bij hem niet gebeurt, hij zal ten alle tijden zijn best doen voor een nieuw gezin, zo staat het er. hond en baas , vind hij ontzettend belangrijk de band, dat beschrijft tie op een goede manier, is het zo dat hij volgens jullie een slechte inborst heeft.....   pfff PB Margje

" weten jullie dat zeker ? het stond vandaag in de krant. groot vermeld. dacht misschien ook iets voor Rob.

als dit een kwalijke zaak is deze man, dan vind ik deze tip natuurlijk geen goede, maar echt het stond vandaag, zaterdag groots in de krant. "

willemijn, baasje van bamse .

Ik kan niet goed oordelen over Matthijs Schilder, maar het protocol dat hij heeft geschreven op basis waarvan inbeslag genomen honden worden getest is te stupide voor woorden. Ik denk dat een van mijn honden ook niet door die test heen zou komen als ik eerlijk ben. Derhalve krijg ik dus niet meteen een prettig gevoel als deze naam valt.

Dat terzijde, nogmaals: het contact zoeken met een gedragkundige is uitstekend. Agressie is gedrag en dus is de gang naar een gedragkundige altijd zinvolle dan een medische ingreep.

Die test is inderdaad absoluut niet om over naar huis te schrijven. Mike zou ook niet door een aantal onderdelen heen komen en volgens Schilder zou hij dan ingeslapen moeten worden want hij is een gevaar voor de samenleving? Ja, hoi. 

Gedragtherapeut is inderdaad een goed idee, maar ga aub niet naar die Schilder.