Wat zoeken jullie eigenlijk in jullie toekomstige pupje? Honden die graag sporten vind je namelijk in alle soorten en maten (en karakters ook natuurlijk~).
Ik wou graag een hond waar je eens lekker gek mee kon doen en als ie groot is ook veel mee kon sporten. Ik ben namelijk niet zo sportief aangelegd en door omstandigheden (lees: ziekte) is in beweging blijven voor mijn lichaam dus wel cruciaal, haha~ Niets beter dan een hond om je uit je luie zetel te krijgen, zeker als het een pupje is.
Wij hebben dan uiteindelijk gekozen voor de Samojeed daar ze ontzettend 'versatile' zijn. Welke sport je ook maar bedenkt, de Samojeed is er prima geschikt voor. Dat wil niet zeggen dat ze ervoor te vinden zijn natuurlijk want als een Samojeed iets niet wilt doen dan kan je lekker op je hoofd staan draaien. Dat heb je zowat met alle poolhonden denk ik en vreemd genoeg blijft mijn voorkeur uitgaan naar die rassen. Zelfs nu als 12 weken oude pup is die 'ball of fur' niet moe te krijgen...
Zelf denk ik ook dat veel afhangt van de opvoeding. Als je voor voldoende uitdaging zorgt en consequent bent in de opvoeding dat je ook een heel ander hond hebt. Heb je een hond die veel uitdaging wilt en je zorgt voor de uitdaging, zal hij binnen lekker tevreden zijn. Helaas kopen mensen niet altijd een hond die bij hun past, kijk naar hoeveel staffies die om hun lieve uiterlijk worden gekocht en uiteindelijk in de opvang terecht komen. Ook helaas borders en mechelse herders zie je regelmatig als herplaatser. Ik denk ook dat het de taak is van de fokker om met kopers in gesprek te gaan over wat ze van ze met de pup willen en wat voor type ze zoeken en goede voorlichting geven. De kunst van een fokker om te kijken of het iets wordt, garantie heb je nooit, maar het zou wel een hoop uitmaken.
Onze hond is dus beheerst en gecontroleerd, behalve dan met andere honden, maar dat is angst + slechte socialisatie en we doen hard ons best om dit te verbeteren, maar of dat er ooit nog echt uit gaat, weet ik niet...
Maarrrrr als wij bijvoorbeeld een week lang telkens maar rondjes van max. 20 minuten met haar zouden doen, dan zou ze dus wél hyperdepieper worden en heel onrustig. En dát zie je denk ik vaak bij border collies (bij veel meer rassen hoor!): dat de eigenaren toch niet echt genoeg met ze doen. Als deze honden zouden werken, zou het grootste deel denk ik rustig en beheerst zijn. Maar omdat ze dat niet doen, zijn het ongecontroleerde stuiterballen.
Vond het trouwens wel grappig; was net toevallig bij een zwemplas en daar was ook een labrador die ontzéttend graag met ons stokkengooispel mee wilde doen. Mevrouw was natuurlijk niet bepaald gediend van hond in kwestie, buurhond vond het prima als ik maar een stok gooide. Maar het verschil van die honden in mij benaderen! Ik zag aan de labrador dat hij heel goed had geleerd dat hij niet mocht opspringen naar mij als ik de stok oppakte. Maar hij was een en al opgekropte lomp stuiterende energie hahaha, echt supergrappig. Kon het niet helpen of hij had een grote voet tegen mijn been. Maar vond buurhond en onze hond dus enorm beleefd in verhouding met deze hond, ondanks dat hij goed was opgevoed. Buurhond en onze hond zijn gewoon... voorzichtiger? Lopen niet tegen je aan, springen niet zomaar op, etc. Zoals het hoort bij borders? ;)
Vind labradors trouwens ontzettend leuk :D Het verschil viel me gewoon op.
Ik zie het al helemaal voor me Aurelia! Alle labradors die ik ken, zijn super lief, maar zooooo lomp!
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?