Advies gevraagd

Hallo allemaal,

Ik zal mij eerst even voorstellen;
Mijn naam is Gerrit-Jan, 37 jaar getrouwd, 2 kinderen van 2 en 4 en we hebben een hond, een border collie van mijn vrouw.

Nu heb ik in het verleden zelf een Duitse Herder en een Border collie gehad en hier veel plezier mee gehad. Ik heb eigenlijk nooit gedragsproblemen met mijn honden gehad. Alleen Kyra, de Duitse Herder was soms wat onzeker. Maar met training was dit altijd onder controle.

Mijn vrouw heeft nu dus een Border Collie en ik zou zelf graag weer met een hond aan de slag gaan. We zijn op zoek geweest naar een hond en zijn zo gisteren een Mechelse Herder van 16 maanden tegen gekomen in een asiel.
Timo heet hij en Timo verdient absoluut een goede baas.
Ik ben zelf helemaal weg van Timo maar heb wat twijfel over zijn gedrag. Timo is onzeker. Schrikkerig en erg eenkennig.
Dat eenkennige is logisch en heeft tijd nodig. We hebben gezien dat Timo absuluut niet zal bijten. Hij schrikt maar heeft geen enkele neiging tot happen. Hij kent de basis, loopt netjes aan de lijn en weet wat zit af los enz. is. Maar het schrikkerige baart mij wat zorgen. Is het, als we Timo langzaam brengen in ons gezin, te combineren met de kinderen of nemen we een onverantwoord risico. Ik wil, als ik Timo uit het Asiel haal, absoluut zeker zijn dat hij bij ons kan blijven. Ik maak de tijd vrij om hem zijn prikkels te ontnemen en hem langzaam te laten wennen aan het gezin. Overdag zou hij om te beginnen zijn plek in de garage kunnen krijgen en dan 's avonds langzaam in huis wennen. We wonen achteraf dus ik kan langzaam gaan wennen met wandelen aan de lijn om hem zo gelijdelijk aan mensen te laten wennen. Maar ik zoek toch wat advies of ervaringen van mensen die hier mee te maken hebben gehad. Wat is wijzheid. Alvast bedankt!

Hallo Gerrit-Jan,

Ik snap je dilemma....:(

Ik begrijp dat je graag wilt.. Vindt het ook "super" dat je gaat voor een hond uit het asiel, super....

Als ik eerlijk ben, zou ik ook twijfelen.... :(

Ik ben van mening dat je kinderen té jong zijn...

Tenzij jij en je vrouw dit zó goed kan scheiden in het begin en goed kan begeleiden.... Je kinderen zijn nog zo jong... Met name je jongste kind vind ik eng... :(

Maarja, pfffft...
Moeilijk hoor....:(
Een Mechel is wel wat anders dan een Duitser...
Maar ik neem aan, dat je wat dat betreft wel weet waar je aan begint.... ;

Als jij en je vrouw er in geloven....
Dan moet je er voor gaan....!

Lieve groet, Ilja
High-five van *Sterre*

Zoals je schrijft, lees ik iemand die alles heel bewust doet. Ik denk dat daardoor al de helft van de evt. problemen te voorkomen zijn.
Toch lijkt het me best 'eng' om over een schrikkerige hond op basis van een ontmoeting in het asiel te zeggen dat hij niet bijt. Je kindjes zijn nog echt heel klein... Heel gemeen misschien, maar ze zouden misschien ook kunnen testen of Timo, wanneer in een hoek gedreven van zich afhapt. Kinderen zijn zo snel en drijven onbewust de hond nog weleens in een positie waarin de hond zich bedreigd voelt. Ook laat een hond pas na een aantal weken zijn echte karakter zien dus zou ik ook echt een heel goed gesprek met de vaste asielmedewerkers willen. Wat je zelf al zegt: Timo heeft er niks aan als blijkt dat hij toch wegmoet.
Een hond die weinig prikkels aankan, ik spreek helaas uit ervaring, zal deze toename maar heeeeeeeeeeeel langzaam aankunnen. Een stap vooruit, twee stappen achteruit en dan ineens 3 voor uit en dus na een maand wel vooruit gekomen! Dus zie het als een meerjarenplan waaraan iedereen moet meewerken en achter staat. Voordeel is dat je buitenaf woont en hem de prikkelarme omgeving kan bieden.
Je hebt veel ervaring met herders zo te lezen en je hebt er echt zin en je hebt al een plan, ik zou het voor Timo geweldig vinden als zo'n iemand met hem aan de slag gaat. Toch: denk goed na ivm je kindjes.

Wat weet je van Timo's achtergrond?

Als zijn onzekerheid het gevolg is van mishandeling of verwaarlozing, of als hij zijn jeugd in een kennel gesleten heeft waar hij alleen uitgehaald werd om te trainen (gebeurt helaas nog te vaak), dan kan het moeilijk zijn om hem goed te rehabiliteren.

Is het gewoon een huishond die bij het opgroeien niet goed begeleid is, en die niet goed met het leven in het asiel overweg kan, dan kan hij in jouw handen al heel snel opknappen.

Een andere factor is hoe de border collie van je vrouw op hem zal reageren. Klikt het tussen die twee, dan zal Timo veel goede dingen van je border collie overnemen. Ook dat werkt in je voordeel.

Ik zou Timo niet in de garage zetten. Wat je wel kunt doen is hem aanleren in de bench te gaan en daar te blijven. De regel voor je kinderen is dan dat ze niet naar de hond toe mogen als die in de bench zit, of het deurtje nu openstaat of niet.

In de verdere interactie tussen de hond en je kinderen zullen jullie beiden zeer alert en consequent zijn, en dit vooral naar de kinderen toe, om te bereiken dat Timo zich op zijn gemak gaat voelen rond je kinderen. Ook hierin heb je een voordeel dat je kindjes al aan de border collie gewend zijn.

Voor advies en ervaringen zit je hier overigens op de beste plek. Er zijn er hier meer die een herder uit het asiel gehaald hebben

groetjes,

Linda.

Ik heb altijd geleerd; bij twijfel niet inhalen.

Met de leeftijd van jouw kinderen zou ikzelf -uitgaand van jouw verhaal- de zekerheid nemen en het NIET te doen.

Maar dat is wijsheid van de zijlijn, van iemand die Timo neit gezien heeft en niet weet hoe en wat van jullie leef situatie.
veel wijsheid met de JUISTE keuze gewenst.

Pien

Hallo Gerrit-Jan,

Wat een heerlijk idee dat je een hond uit het asiel wil redden.

Misschien is er met het asiel een afspraak te maken voor de volgende regeling:

Je gaat een paar x alleen naar 't asiel om Timo uit te laten.
Zo kun je zijn vertrouwen winnen en kun je zien en meemaken wat voor hond Timo nu precies is.

Daarna neem je je vrouw en kinderen mee (met de wandeling), ook dit vertrouwen moet je weer opbouwen.

Als dit goed gegaan is neem je ook de Border mee, je weet in feite al hoe Timo reageerd op andere honden, maar ook zij moeten even kennismaken.

Als dit alles goed is gegaan kun je Timo na het uitlaten mee naar huis nemen. Bekijk hoe Timo zich bij jullie thuis gedraagt. Weer na 't b.v. avondeten terug naar 't asiel. Herhaal dit een aantal dagen. Zo kunnen jij, je gezin, de border en Timo alles rustig opbouwen.

Zo wordt het vertrouwen in de mensen hersteld bij Timo, en heb je geen zenuwachtig gevoel, wat je toch overbrengt aan honden, "als dat maar goed gaat".

Het is maar een idee, maar in mijn omgeving heeft dit prima gewerkt.

Ik wens je veel wijsheid bij je besluit.

Groetjes, en een poot van Joey,
Cella.

Bedankt voor jullie snelle reacties!

Ik lees veel herkenning. Ik ben me heel bewust van de hond. Daarom is er ook twijfel. En gisteren dacht ik "bij twijfel niet doen"
Toevallig ben ik vandaag wezen kijken bij een andere hond voor herplaatsing. En ik miste iedere klik en werd me nog bewuster van wat ik zie in Timo.

Onze border collie is al meegeweest naar het asiel. OP het binnen terrein hebben ze samen los gelopen. En dat ging heel erg goed. Ik denk zelfs dat Timo zich hier erg aan kan optrekken.
Ik had het plan om dinsdag naar het asiel te gaan en alleen een stuk met Timo te gaan wandelen. Een eerste band opbouwen.
En dan de volgende dag weer maar dan met de kinderen en de hond. Zonder te forceren.
In het asiel werd mij verteld dat Timo een keer bekneld heeft gezeten met zijn poot. En dat hij bij het losmaken geen enkele neiging had om te happen.
Hij schrok gisteren van mij maar gaf geen teken van bijt gedrag. Het is echt een prima hond. Maar het gaat mij om het schrikkerige. Hij is nog jong dus ik heb er vertrouwen in dat dat wel goed komt als het goed gebracht word. Dus met heel veel rust en veel vertrouwen geven.
Wat zeker niet gaat gebeuren is dat Timo hier de eerste dag in huis zal zijn met 2 drukke kinderen en hem bloot stellen aan alle prikkels. Maar hoe dan wel. Daarom dacht ik dat een rustige plek in de garage misschien goed was. 's ochtends ga ik met hem lopen. Ik neem de eerste week vrij en doe in eerste instantie alles alleen met hem. Daarna ga ik lopen en neem de oudste mee. Ongedwongen.
Ik wil hem 's avonds laten wennen in huis en b.v. bezoek uitnodigen. Dat hij vertrouwd raakt met mensen die bij ons binnen komen. Negeren b.v. maar wel wat honde koekjes geven als hij intresse gaat tonen. Dat het een lang " project" wordt dat weet. Maar of het slaagt met mijn aanpak. Heb ik wel genoeg ervaring en zouden ze bij het asiel en bioj een honde schol echt goed kunnen begeleiden?
Als iemand mij vraagt of ik veel van honden weet en ervaring heb dan denk ik dat ik boven gemideld veel weet. Maar ik zal zeker niet zeggen dat ik een exper ben op dit gebied. Vandaar ook een stuk
twijfel. We hebben het er samen de hele dag al over
Ik denk dat ik eerst eens ga proberen om met het asiel te overleggen of het langzaam brengen een optie is.

Ik heb er wel vertrouwen in, om de één of andere reden. En die klik is zeker belangrijk.

Als het asiel ervoor gaat, zou ik zeker een poging wagen. En overdag in de garage, mits hij zich daar happy voelt, is niet zo'n slecht idee, vooropgesteld dat je hem idd 's avonds in huis went. Zou ik wel overdag ook een oefenuurtje inlassen in huis met één van de kinderen. Je oudste gaat nu naar de kleuterschool? En je jongste moet nog een middagdutje doen.

Zou je de hond in de kamer kunnen laten en daarbij met het kindje een rustige activiteit op de bank doen - even voorlezen of zo.

Het kan werken, je zult echter af moeten gaan op je eigen inschatting en die van het asiel - vanaf een scherm kunnen we natuurlijk niet alles zo hier inschatten

groetjes,

Linda.

die gerrit-jan heeft zijn besluit al genomen...

Blijf ons dan maar op de hoogte gaan van alle voor uitgangen
SUCCES !!!!

Pien

Hoi,

Ik heb ook een asielhond genomen. En hier kruipt inderdaad veel tijd in. Hond moet nog aan alles wennen. Mira was ook heel angstig in het begin, maar nu (na 2 maanden bijna) is er al verbetering.

Hey GJ,

Het is heel moeilijk om nu in te schatten hoe Timo bij jou thuis zal zijn. Nu zal hij zeker niet happen en is hij erg onzeker.
Bij jou thuis zal hij als het goed is steeds zekerder worden. Hij zal zich gaan ontwikkelen.
En dat is wat ik met kinderen een beetje eng vind. Timo gaat zich straks veiliger voelen en gaat ook dingen uit proberen. Je kinderen zijn best jong en hebben daarom weinig controle over de hond.
Ik zie daar wel enig risico in.

De klik is wel heel belangrijk en het kan natuurlijk ook allemaal goed gaan.
En je zal de hond en kinderen ook nooit alleen laten, maar het is denk ik wel verstandig om rekening te houden met dat de hond nog aardig kan veranderen als hij zich thuis gaat voelen.

Groetjes, Margje

Hé hallo,

Ik merk wel dat je al helemaal gek bent op Timo. Dat is in ieder geval al een heel goed begin. Dat er twijlels zijn, is heel logisch. Ik bedoel een schrikkerige hond is niet te peilen....Ik zou ook via het asiel een afspraak proberen te maken om het heel langzaam op te gaan bouwen bij jouw thuis. Dit zal echt niet in een weekje lukken! Wel vind ik het heel wat dat je het aandurft met je kleine kinderen....Ik zou daar toch een beetje bang voor zijn! Maar ik kan me voorstellen dat als je zo stapel bent op een hond, dat je de gok wilt wagen om hem dan toch een goed tehuis te geven....Succes met je keuze.

Monique

Hoi GJ,
wij hebben 6 weken geleden een austalian shepherd gekocht van 1,5 jaar.
De oude eigenaar vertelde eerlijk dat buck een onzekere hond was en onderaan de roedel stond,hij was erg schrikachtig en erg gereserveert.
Ook is hij niet echt goed gesocialiseerd,was weinig buiten het erf geweest en had geen ervaring met kinderen,katten en verkeer.

wij hebben 3 katten en 2 kinderen en wonen in een woonerf.
ik twijfelde dus wel of buck wel de juiste keuze zou zijn.
maar ook wij voelde meteen wel een klik! terwijl buck bij de eerste kennismaking echt wel gereserveerd was naar ons.

we zijn eigenlijk ook in het diepe gesprongen en maakte onze keuze dus vooral op gevoel.
buck was de eerste week ontzettend bang en onzeker,vooral buiten ( hij durfde buiten niet eens te plassen..)
we hebben hem veel rust,regelmaat en structuur geboden.
langzaam aan begon hij te hechten aan mij en mijn man,dit was het begin om hem goed door "spannende situaties" heen te loodsen.
nu herken ik al veel signalen van buck wanneer hij gespannen is,hier kan ik nu goed op inspelen en problemen voorkomen.
De eerste periode hebben we als gezin een strategie afgesproken:
mijn kinderen zijn 12 en 15 en weten dat we niet heel onbevangen met buck omgaan, we storen hem nooit als hij rust en eet en pakken niet zomaar een speeltje of bot af. We aaien buck ook alleen als we hem eerst roepen en geven hem dan ook een brokje.
we stumuleren hem om te spelen maar dwingen niks af. we nemen alle tijd om buck buitenhuis opnieuw te socialiseren.
bezoek mag buck niet aaien en we zijn met buck naar een gehoorzaamheid cusus gegaan.
deze omgangsregels hebben hier heel goed uitgepakt.

buck is nu 6 weken laten echt een stuk zelfverzekerder! hij loopt fier mee aan de riem en is erg ontspannen....het was zo mooi om te zien hoe een hond zó kan opbloeien.
hij stond bekend als een hond die niet van knuffelen zou houden,je moet hem nu zien...hij krijgt er geen genoeg van! en slaapt dicht tussen ons op de bank of aan de voet.
hij zit lekker in zijn vel en komt nu een stuk stabieler over!

nieuwe mensen en vreemde honden blijven soms nog moeilijk, bij de verkeerde benadering kan hij een beetje gestrest raken.
We zien dan een buck die kan grommen of de lip optrekt.
Dit is vooral in de eerste weken een aantal keer voorgevallen.
Nu kunnen we deze situaties ook gewoon beter voorkomen.

in buck zit geen agressie, hij heeft dan ook geen moeilijk verleden gehad.
maar het is wel een hond met een gebuiksaanwijzing.
hoe dat zit met timo weet ik niet maar liefde,structuur en duidelijk leiderschap kunnen hem waarschijnlijk veel minder schrikachtig maken.
je moet misschien zo'n hond niet vertrouwen maar wel in kleine stapjes vertouwen gaan geven,dit maakt een hond zelfverzekerd.

succes met je beslissing,

gr mariaa

Het houdt ons de hele dag bezig. Timo verdiend een goede baas. Maar naar lang wikken en wegen ga ik toch besluiten het niet te doen. De klik is er absoluut. Maar we kunnen het risico niet nemen. Ik heb er vertrouwen in dat het met de hond en een goede baas zeker goed zal komen.
Er komen veel mensen bij ons over de vloer. En we hebben ook wel een plan hoe we daar mee om moeten gaan. Maar ik zou het oneerlijk naar de hond vinden als het mis gaat en hij niet kan blijven. Of wanneer klanten voor mijn vrouw weg blijven omdat de hond tijd nodig heeft om te wennen en ze niet begrijpen waarom hij angstig naar ze blaft. Ik ben bang dat ik in het begin niet voldoende prikkels weg kan nemen voor deze hond. na lang denken dus alsnog besloten om verder te zoeken naar een "veilige" hond.

Hoi G-Jan,

Ik denk ook dat je een verstandige beslissing hebt genomen...

Er komt vast een goede baas voor Timo... Als de tijd zover is...
Ik denk dat deze hond beter af is bij iemand met - net als jij - ervaring, maar dan zonder kinderen...

Je krijgt toch spanning in je gezin zolang Timo nog niet is zoals je hem graag wilt zien...

Dat werkt ook weer averechts op de hond. Je weet dat een hond de sfeer snel oppikt...

Sucses met je zoektocht...

Lieve groet, Ilja
High-five van *Sterre*

Hoi Gerrit-Jan,

ik weet niet of het iets voor jullie zou zijn maar ik ben op zoek naar een goed tehuis voor een hond die ik heb leren kennen via de HS.

Het is echt een lieve speelse hond, het is een kruising labrador/herder. Kan goed met andere honden overweg en is zeker niet angstig of wat dan ook. Hij moet helaas bij zijn huidige bazin weg omdat zij te veel moet werken en de hond dus meer dan 8 uur per dag alleen moet zijn. Misschien wat voor jullie?

Gr. Esther

goed dat je gevoel&verstand beide serieus neemt!

met timo komt het vast ook goed.
succes met de zoektocht van een nieuwe hond!

Hallo Gerrit Jan,

ik heb deze zomer voor iets soortgelijks gestaan: een tervuerenaar die na een jaar bij de fokker was teruggekomen.

Mijn overwegingen om het te willen waren een beetje zoals die van jou: lekker weer met een hond aan het werk.
Maar ook deze hond was onzeker en schrikachtig. Desalniettemin geen angstbijter.

Vanuit mezelf bezien kon ik alles met deze hond, Belgische honden bloeien op bij de juiste benadering, misschien nog wel meer dan andere rassen.
Maar daarbij isoleerde ik de hond op zich wel van de situatie waar hij in zou komen.

Ook hier kun je veel van maken maar was me te riskant in ons gezin met ook 2 jonge kinderen van 5 en 7 jaar.

Ik denk wel dat een Belg voor jullie een goede keuze is & misschien moet jij je er - net als ik- even bij neerleggen dat je het niet moeilijker moet maken dan de aanschaf van een nieuw gezinslid al is.

Hoi Gerrit-Jan,

Ik ben blij dat je na zoveel wikken en wegen hebt besloten het niet te doen. Met Timo komt het goed, en jullie kunnen verder kijken naar een voor jullie geschikte hond.

Veel geluk bij het zoeken hier naar.

Groetjes, en een poot van Joey,
Cella.