Wat doe je als je hond op vakantie overlijdt?

God wat een vreselijke vraag.

Mijn grootouders kwamen op logeren met hun pekineesje,  toen we heel lang geleden aan zee vakantieappt  hadden. Bij het parkeren sprong hun hondje uit de wagen en liep de straat over , recht onder auto, dood. 

S avonds heb ik samen met mijn man, het diertje begraven ergens in de duinen. De plaats is er nu nog....ongerept. 

Dit was zo erg.....vooral omdat mijn grootouders al zo oud waren en hun hondje ook. 

Moest het nu bij ons in buitenland gebeuren, wij gaan nooit naar ski gebieden, altijd naar warm land. Dan denk ik dat ik weer terug zou kiezen om hem ergens in een mooi stuk natuur te begraven. Waar ik nadien dan terug zou komen en met hem te praten in mijn hoofd. Ja zo zou ik het oplossen. Maar hoop dat ik deze nachtmerrie nooit moet doormaken.

Thuis is mijn tuin mijn pet cemetary  Daar wordt heel veel gepraat....

Ik denk dat ik persoonlijk niet zou gaan, of haar bij een goede oppas achterlaten, in elk geval niet meenemen. 

Even over de kale plekken, had ze die toevallig op de flanken/zijkant?

Aan allen die dit is overkomen :   dikke knuffel....XXX

Toen wij op FRISO's laatste vakantie gingen (van de Randstad naar de Veluwe) was ik overal op voorbereid.

Er lag een vuilniszak in de auto, ik had het adres van de dichtsbijzijne dierenarts en dierencrematorium bij me.

We zaten in een bungalow en FRISO heeft genoten van zijn laatste vakantie, dagelijks mee in de buggy.

Uiteindelijk is hij gewoon mee naar huis gekomen (en een paar weken later ingeslapen bij de dierenarts...).

Maar ik was er wel degelijk op voorbereid.

Afhankelijk van de omstandigheden. Als het onverwacht is zou ik hem naar een patholoog brengen. Daarna eventueel daar laten of cremeren, hangt van mijn vriend af.

De hond van mijn schoonouders is op vakantie geëuthanaseerd en bij de dierenarts achtergelaten. Dat zat er al zo lang aan te komen dat het, hoewel verdrietig, een opluchting was. 

Die kale plekken zaten achterop op haar ruggewervel en op haar schouder. Maar er groeide ook gewoon weer nieuw haar op.

Nee, ik breng haar niet ergens anders. Dan kan ik gewoon niet.

Weet je wat het is, ik kan die week thuis blijven en dan heeft ze zoals nu weer zo'n opleving waarbij ze denkt dat ze drie jaar is. Dus ja.. we gaan en zien wel waar het schip strand.

Nu is ze zo, dat als we naar familie in Rotterdam gingen ze het verdomde om daar iets te doen. Ze wachtte dan totdat we thuis waren en vloog dan gelijk de dijk op om. Ik denk dus (hoop) dat als het inééns heel slecht met haar gaat ze wacht met haar laatste adem uitblazen totdat we thuis zijn (en na het eten)

Goede tip!

Voldoende passend plastic

-

Wat betreft die kale plekken, Bruce heeft seizoensgebonden flank alopecia, dit komt vaak bij boxers voor. Dit jaar begon het in januari al, dus ik dacht, misschien heeft ze dat, gaat weer over en is onschuldig, al ziet het er niet fraai uit. Maar dit komt eigenlijk altijd op de flanken/zijkant voor.

Ik denk, dat als ze moet sterven, ze dan toch het liefst bij jou is. Dus ook al sterft ze op vakantie, is ze in elk geval bij jou. Maar ik ga er van uit dat deze mooie oude dame gewoon weer vrolijk thuiskomt, hoor!

Fijne vakantie alvast!

ik ga me ééns even verdiepen in alopecia. bedankt

Weet je wat het is, ik lijd al een paar jaar aan verlatingsangst ik ben zo bang dat beest ooit een keer kwijt te raken. Ik heb nu al diverse keren 'de laatste sacrementen aan haar uitgedeeld" maar iedere keer stond ze weer op en vrat haar bak leeg en ging me dan aankijken met zo'n blik van: "Hoe zit het , gaan we nog wat doen?"

Ik ben er dus nogal mee bezig

Onze vakanties staan altijd in teken van: samen de natuur in. Dus in de veronderstelling dat m'n hond daar komt te overlijden, zal ik haar ook daar achterlaten: in die weidse, vrije, prachtige wereld waar we met z'n allen steeds zo gelukkig zijn. Dan kan ze eeuwig rennen in schoonheid.  

Anders is het als je hond sterft ergens onderweg, op de autostrade of zo. Ja, dan rijd ik meteen terug naar huis... No way dat ik haar dan zou achterlaten.

Ik snap je verlatingsangst, TS. Als je hond ouder wordt en je rekening gaat houden met het afscheid nemen... ik denk dat af en toe m'n hart zou stilstaan, wetende welke pijn er zal komen...

Geniet van je lieve meid! Ze is nog lekker bij je!!!! 

" Ja, al moet ik m'n snowboard uitrusting achterlaten, omdat ik de skibox nodig heb....
Maar ze zouden hier absoluut mee naar huis gaan, al moet ik hem/haar via een sluiproute de grens overdragen.
 
  "

Landseer ect

Dat dus.

Zou het bijv. om mijn Mika gaan dan ging die HOE dan ook mee naar huis.

Ik moet er niet aan denken, maar een ongeluk zit soms in een klein hoekje.

Van de mensen waar ik vorig jaar ook een weekje mee heb gewerkt aan de kudde aan de Loire is vorig jaar op een afschuwelijke manier een werkhond verongelukt. Die is tijdens een outrun (om de schapen op te halen) uit zicht op een tak of boom gerend en werd gespiest en was niet meer te redden.

Is een risico die je hond tijdens het werk loopt, kan iedereen gebeuren met wat pech.

Je hoopt natuurlijk dat je zoiets afschuwelijks nooit gebeurt...

Wifje en Manuela, jullie hebben dus ook een soortgelijk drama meegemaakt. Het is iets wat mij ook enorm achtervolgd heeft. De scherpe kantjes gaan ervan af, maar het is iets dat ik nooit zal vergeten.

Het is goed om van tevoren hierover na te denken, want geloof me, als je in zo´n situatie komt, kun je absoluut niet meer denken, laat staan een weloverwogen besluit nemen.

Spondylose is inderdaad een heel vervelende kwaal. Ons teefje heeft dat ook. Verleden jaar, ook op vakantie, te druk gedaan met de reu. Ze kon amper overeind komen, hard janken. Probeerde haar te lokken met een stuk kaas, zelfs dat werkte niet, zoveel pijn. Hier ook altijd pijnmedicatie mee, maar wij konden haar de eerste dagen ook niet in de auto tillen, ze schreeuwde moord en brand. Dus ik kan mij voorstellen, dat dit eigenlijk ook al een punt is, zeker omdat ik begrepen heb, dat er ook een andere hond aanwezig is. Dat in elkaar zakken had onze vorige bull, bij teveel opwinding. Ook al heb je dat vaker meegemaakt, je schrikt je elke keer rot.

Dus mocht je besluiten te gaan, haar toch zo rustig mogelijk houden. Niet spelen met de andere hond. En ik weet niet hoe groot de familie is en hoeveel kinderen en nog belangrijker, hoe druk ze zijn. Misschien als het op een bepaald moment een "gekkenhuis"is, de hond op haar kussen in een slaapkamer liggen, zodat zij een beetje rust heeft.

Maar goed, als ik alles op een rijtje zet, zou ik zelf ook een beetje twijfelen of ik wel zou gaan. Het is nr. 1, niet in Nederland (dus ook altijd lastig als je bv naar een dierenarts moet) en nr. 2, het is met meer mensen als jullie eigen gezinnetje (wat voor haar misschien sowieso al opwinding betekend) Moeilijk, ik zou het nu op dit moment echt niet weten wat ik zou doen. Denk er nog even goed over na. En ja, natuurlijk wordt ze 14 . Afspraak is afspraak!

Ik zou het adres van een dierenarts vlakbij je vakantiebestemming opzoeken. Voor het geval dat. Die praktijk weet dan wel een oplossing, denk ik.

Wel een nare gedachte... Heb hier nog nooit over nagedacht, maar het kan je idd overkomen...

Ja dat is een goede . Dat doe ik ook altijd, ook met jonge honden (je weet nooit wat er gebeurd, kunnen altijd iets verkeerds eten bv, dan is het prettig dat je weet waar een DA zit)

Nee er zijn geen kinderen bij.  Vier mensen en half in de week nog even 6 geloof ik. Het is een héél ruim huis.

Die heb ik, we komen al jaren daar

We zitten hier met 4 mensen dus aan ruimte en ruhe geen gebrek (eigenlijk allemaal wat overdreven maar dat is zo gelopen)

Er zit nog een kelder met sauna en sport/ontspanningsruimte onder dus die honden zijn elkaar ook gewoon welééns kwijt

Ondanks de zorgen heb ik er natuurlijk wel zin in

Oh dat ziet er heerlijk uit, kan me voorstellen dat je er zin in hebt. Ik zou zeggen, lekker genieten met zijn alle en vooral met je hondje. Laat haar niet te wild doen, zodat de spondylose rustig blijft. Mocht het even te druk zijn, lig haar eventjes apart (alhoewel de "oude wijven" altijd erg graag overal bij zijn  ) Vooral genieten en probeer je zorgen aan de kant te zetten.

Ik kan je geen goed advies geven RVS....

maar wil wel even kwijt dat ik geraakt ben door je openheid/kwetsbaarheid....

ik kan me je zorgen, en gemengde gevoelens heel goed voorstellen....

wat je ook doet, of besluit het zal altijd het goede zijn,

omdat je het belang en het welzijn van Vito voorop stelt.....

sterkte, en ik wens je ondanks je zorgen een fijne vakantie...

" Ik kan je geen goed advies geven RVS....
maar wil wel even kwijt dat ik geraakt ben door je openheid/kwetsbaarheid....
ik kan me je zorgen, en gemengde gevoelens heel goed voorstellen....
wat je ook doet, of besluit het zal altijd het goede zijn,
omdat je het belang en het welzijn van Vito voorop stelt.....
sterkte, en ik wens je ondanks je zorgen een fijne vakantie... "

esther

Ja.. het begon natuurlijk voor iedereen als weer ééns een vreemd topic van RVS  maar halverwege viel ik door de mand

ach...je bent ook maar een mens he....

" Ja, al moet ik m'n snowboard uitrusting achterlaten, omdat ik de skibox nodig heb....
Maar ze zouden hier absoluut mee naar huis gaan, al moet ik hem/haar via een sluiproute de grens overdragen.
 
  "

Landseer ect

Na een wilde achtervolging via de sluiproute vlakbij de grens  :

"lol"  Heb u nog wat aan te geven mijnheer landseer ect ?

uchhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhh.............nou neej ...."kuch"

Wilt u die skibox even voor ons openen ,deze ruikt nogal !

Weet u het zeker .........proest !

ja, sicher !!  en wat is dat ?

uchhhhhhhhhhhhhhh mijn nieuwe bontjas  ,de verkoper zei nog vers van de pers ...."kuch"

sorry voor mijn aparte humor ,is al laat he Hoop natuurlijk dat er geen sterfgevallen zullen plaatsvinden en wens je een fijne reis en een gezonde thuiskomst voor jou en je hond en je gezin !

"
" Ja, al moet ik m'n snowboard uitrusting achterlaten, omdat ik de skibox nodig heb.... Maar ze zouden hier absoluut mee naar huis gaan, al moet ik hem/haar via een sluiproute de grens overdragen.     "
Landseer ect

Na een wilde achtervolging via de sluiproute vlakbij de grens  :
"lol"  Heb u nog wat aan te geven mijnheer landseer ect ?
uchhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhh.............nou neej ...."kuch"
Wilt u die skibox even voor ons openen ,deze ruikt nogal !
Weet u het zeker .........proest !
ja, sicher !!  en wat is dat ?
 
uchhhhhhhhhhhhhhh mijn nieuwe bontjas  ,de verkoper zei nog vers van de pers ...."kuch"
 
 
sorry voor mijn aparte humor ,is al laat he Hoop natuurlijk dat er geen sterfgevallen zullen plaatsvinden en wens je een fijne reis en een gezonde thuiskomst voor jou en je hond en je gezin !
  "

dogmaster

Ik heb geen skibox dat is in zo'n geval toch wel ideaal.

Het onderwerp (hoewel bloedserieus) heeft in mijn familie ook al voor de nodige hilariteit gezorgd.

Zo is dáár begraven ook als optie voorbij gekomen. Er is daar boven op de berg een gedenkteken voor mijn vader dus zo'n vreemd plan is het niet. Totdat we realiseerden dat de grond daar natuurlijk kei en keihard bevroren is en ik waarschijnlijk teruggefloten wordt als ik met een dooie hond op m'n schouders het sleepliftje in ga

Eigenlijk nooit bij nagedacht... Casper gast altijd mee op vakantie. Ik zou banger zijn dat er iets gebeurt terwijl hij bij een oppas in Nederland is dan dat er iets gebeurt en we iig afscheid kunnen nemen. Ook voor t schuldgevoel naar de oppas en mezelf toe. Had ik m maar meegenomen, had ik maar zelf voor m gezorgd, was ik maar niet gegaan... 

Ook een reden dat wij niet op huwelijksreis gaan. Ik kan gewoon geen 2 weken zonder onze beste maat weg.

aangexurn de grenzen in Europa open zijn zou ik Casper mee naar huis nemen. In de auto desnoods in t plastic met ijs zakken. Kosten nog moeite zal ik besparen omlijn mannetje thuis te krijgen. Mocht t echt niet anders gaan laat ik hem cremeren maar mee Nasr huis gaat ie...

Voor iedereen die zijn of haar hond heeft verloren, heel veel sterkte gewenst..! Wijzelf hebben gelukkig nog niet meegrmaakt dat de hond, uberhaupt, overlijdt. Wel haddden we elke zomer een oppashondje. Hij was al flink oud en vol met hart- en ademhalingsproblemen. volgens zijn baasjes had hij al afscheid genomen in de auto, want ipv te stuiteren en blaffen zat hij rustig met zijn koppie op de schouder van zn baasje.. Hij overleed inderdaad na 3 dagen in mijn armen. Zijn baasjes zouden nog 2 weken op vakantie blijven. een zoon die nog in Nederland was, en later ook naar het vakantieadres zou gaan, heeft de hond opgehaald en laten cremeren.

hoi allemaal

het is een trieste zaak als je hond op een vakantie komt te overlijden,door wat voor reden dan ook,ik moet er eigelijk niet aan denken,dit om dat ik dat in het verleden een keer heb mee gemaakt,ik zit met mijn honden in de sledehonden sport,de hond die kwam te overlijden was een van mijn beste honden,waar door dat hond dood ging is voor mij tot nu toe nog  steeds een raadsel,ik heb dat ook niet laten onder zoeken,en waarom niet,omdat ik daar de hond niet mee terug krijg,een paar mushers hebben mij geholpen met het maken van een gat waar we haar in begraven hebben,ik moet zeggen dat dit niet in je koude kleren gaat zitten en toch ga ik nog iedere keer als ik op deze wedstrijd mee doe,nog iedere keer kijken waar hij ligt en sla daar nog iedere keer een kruisje voor hem

grt hans mast

Bedankt voor je reactie, Hans

Ik ben blij dat ik dit topic gestart ben. Het is toch een beetje taboe onderwerp omdat niemand er aan wil denken maar zoals te lezen is komt dit gewoon voor en moet je dan handelen.

Oh, ik krijg er kippenvel van.

Wat  hebben sommigen van jullie meegemaakt|

Wij gaan met Santa niet ver weg, en gaan  niet zonder hem op vakantie.

Maar dan nog.

Wij hebben altijd gezegd dat we hem niet zelf willen begraven of iets dergelijks, dus in theorie maakt het niet uit.

Maar om hem ergens achter te laten vind ik zo iets.

Ik weet het dus niet.

Aangezien wij altijd de honden mee nemen op vakantie.., en eigenlijk altijd redelijk dicht bij de bewoonde wereld zijn, check ik voor vertrek altijd de adressen van een dichtsbijzijnde DA of kliniek en eventuele nooddiensten.

Deze gaan dan in de phone, zodat ik ten alle tijde iets of iemand kan bereiken in geval dat.

Mijn achterliggende gedachte is meer richting 'weglopen' aangezien ik hier twee jagers heb, of ziek worden.., maar ik ga er van uit dat deze mensen ons dan verder kunnen helpen.

Mocht er iets gebeuren en er zou er één overlijden..., dan zou die hoe dan ook mee naar huis gaan..., in de box op het dak en rijden maar.

Maar laten we er maar van uitgaan dat jullie een heerlijke sneeuw vakantie gaan beleven en allemaaal in goede gezondheid weer naar huis keren...., fijne vakantie gewenst samen !!!!

Hoe dan ook mee naar huis........

Ik lees het hier vaker en ben het er absoluut mee eens. 

Sasha zou hoe dan ook mee naar huis, ik had in gedachten al een diepvrieskist gekocht die makkelijk in de auto paste die we destijds hadden. Voor mijn part 'stinkend' in mijn armen op de achterbank om thuis waardig gecremeerd te worden en zijn as te mogen hebben.....'thuis' bij ons waar hij hoort waar dat ook zijn mag.

Was het ergens tijdens de autorit gebeurd, dan waren we daar zonder twijfel voor gegaan. Maar wat als je die mogelijkheid niet hebt?

Dit is een zeer zwaar topic voor mij, heb erg getwijfeld het überhaupt open te klikken maar het kan zomaar op je pad komen.....en een gewaarschuwd mens telt voor twee. Ik heb de nodige tranen gelaten deze dagen maar vind het ook een goede zet van RVS alhoewel het ook weer even tijd nodig heeft om uit die 'herleef hel' te komen.

Dus lieve mensen denk goed na en informeer ook heel goed want niet overal doen ze aan privé crematie als dat je wens mocht zijn.