verlatingsangst

Ik heb sinds 10 dagen een Labradoodle in huis. Hij is nu 12 weken.

Hij slaapt in de bench, sinds een paar nachten gaat dat goed. Soms piept hij nog even voor hij gaat slapen, maar meestal niet langer dan 5 minuten. S nachts rammelt hij soms aan de bench, maar eigenlijk gaat het goed.

Sinds 2 dagen blijft hij s ochtends ook rustig. Als mijn man hem heeft uitgelaten(om 6 uur) geven we hem eten en doen we hem nog even in de bench. Het huis is nog vrij donker. Ik kan dan op mijn gemak douchen en wat dingetjes in huis doen. Hij blijft lekker rustig in zijn bench maar volgt mij wel, maar maakt geen geluid.

Onze hond hangt enorm aan mij. Dat is fijn maar als ik uit de kamer verdwijn dan gaat hij vaak meteen piepen. Ik probeer het met seconden op te voeren. Maar eigenlijk is er geen pijl op te trekken. Soms lukt het een minuutje stil te zijn, maar soms begint hij al al ik maar de kamer uit stap. En het verschilt ook in welke kamer ik verdwijn..

Ik kom niet eerder terug bij hem voordat hij stil is, zodat ik niet zijn gedrag beloon. Ook negeer ik hem.

Maar soms moet ik echt even weg. Vanochtend naar de was.. hij heeft de hele flat bij elkaar geblaft.

Hoe kan ik dit het nu het beste aanpakken? Ben ik op de goede weg/is mijn aanpak goed? Is 5 minuten naar het washok funest als hij zo over zijn toeren gaat?

Ik heb ook geprobeerd als hij lekker slaperig is hem in de bench te brengen... maar dan is hij meteen zo gefocust dat hij 200% wakker is en ik hem niet voor de gek kan houden.

Hoe lang duurt het ongeveer voordat ik een half uurtje weg kan.

Ik vind hem ook wat angstig, maar dit is mijn eerste hond, dus heb ik geen referentie kader. Ik woon in een stad en hij is geboren op een boederij. Als ik met hem ga wandelen probeer ik hem aan het drukke verkeer en geluiden te laten wennen. Als hij schrikt spreek ik hem bemoedigend toe... Hij stap dan weer dapper door... en dan ben ik zo trots op dat kleine ventje wat een grote stoere hond gaat worden...

Wie heeft wat advies zodat hij en ook ik ons wat beter voelen als ik van huis ga?

Dat hij wat angstig is, kan te maken hebben met de socialisatie die hij heeft gehad.

Je hebt hem vrij 'laat' gekregen dus de eerste weken van de socialisatie heeft hij op de boerderij gehad.

En dan hangt het er vanaf wat hun met de pup gedaan/geoefend hebben?

Is hij daar binnen opgegroeid of meer buiten.

Mijn pup is 13 weken en dat wisselt ook nog wel.

Hij is nu maximaal 2 uur alleen thuis (samen met ander hondje) en dat gaat prima.

Maar evengoed kan hij piepen als je even de kamer uit gaat om boven iets te halen.

Ik gebruik alleen voor de nacht de bench, overdag is hij gewoon in de kamer als hij alleen moet zijn.

Tot nu toe heeft hij niks gesloopt, hij gaat op een plekje liggen waar hij zich goed voelt en gaat daar slapen.

Volgens mij doe je het verder wel goed, hoor.  Wat jij beschrijft lijkt me prima, heeft waarschijnlijk alleen tijd nodig.

En sommige honden kunnen makkelijker alleen zijn dan de ander.

Ook goed inderdaad zoals je met hem omgaat als je met hem buiten loopt.

Vanaf ongeveer 12 weken komen ze in een angstfase, gewoon doorgaan met socialiseren dus!

Daar moeten ze gewoon doorheen, en leren wat er in deze wereld allemaal te koop is.

ik denk dat je op de goede weg bent hoor....ik lees tenminste niets verkeerds in je verhaaltje.....

het is gewoon belangrijk voor je pup om te weten en te zien dat je steeds weer terug komt....

en idd het alleen leren zijn dat doe je in kleine stapjes..., steeds een klein beetje opbouwen,  dus daar ben je al goed mee bezig...

iedere hond heeft zijn eigen tempo....

bij mij ging het met de oudste hond ook wat makkelijker en sneller dan met de jongste...,

je zult zien dat je straks over een maand alweer een stuk verder bent!

dus geef niet op.....gaat helemaal goedkomen.....

Allereerst natuurlijk gefeliciteerd met je pupsel!!

Ik zou hem even meenemen naar het washok, gewoon even aan de lijn of los indien mogelijk, even geur snuffelen en kennis maken met alle ruimtes, maakt het voor hem misschien net even wat makkelijker.

Ik zou ook niet bemoedigend toespreken op 't moment dat hij schrikt. Het blijft een vorm van aandacht en niet dat daar iets mis mee is hoor! maar voor hem kan 't voelen als 'n bevestiging, een "goed zo" omdat hij bang is.

Ik zou helemaal niets zeggen en ook gewoon doen of er niets aan de hand is, je zult merken dat hij er langzaam zekerder van gaat worden. 

Geniet ze maar heerlijk van en met elkaar!!

" ik denk dat je op de goede weg bent hoor....ik lees tenminste niets verkeerds in je verhaaltje.....
het is gewoon belangrijk voor je pup om te weten en te zien dat je steeds weer terug komt....
en idd het alleen leren zijn dat doe je in kleine stapjes..., steeds een klein beetje opbouwen,  dus daar ben je al goed mee bezig...
iedere hond heeft zijn eigen tempo....
bij mij ging het met de oudste hond ook wat makkelijker en sneller dan met de jongste...,
je zult zien dat je straks over een maand alweer een stuk verder bent!
dus geef niet op.....gaat helemaal goedkomen..... "

esther

Hier ben ik het mee eens. Zo lang heb jij je pup nog niet, tevens heb je hem/ haar ook wat later gekregen dan gemiddeld. "Thuis" al lekker gewend... dan opeens in een heel nieuw huis met nieuwe dingen en nieuwe mensen. Deze wisseling net in die belangrijke inprentingsfase. Jij/ jullie zijn de enige die hij op het moment kan/ durft te vertrouwen.

Kreeg mijn hond ook pas met 9 weken en bij hem heeft het wel tot aan de pubertijd geduurd, voordat hij helemaal stopte met "aan mijn kont te plakken" Probeer er zelf ook niet teveel bij stil te staan dat je pup het allemaal nog zo spannend vindt, zonder jou. Onbewust ga jij je dan toch haasten: snel douchen/ aankleden etc, want ohoh, mijn pupje is beneden aan het piepen, dit kan ook weerslag hebben op je pup. Op een gegeven moment gaat echt dat knopje om. Baasje komt echt wel terug hoor!

Geef inderdaad niet op, gaat echt goedkomen allemaal. Vergeet vooral niet te genieten van deze aanhankelijke periode. Voor je het weet is de voorbij. Veel succes.

Bedankt allemaal voor de reacties, ik kan er wat mee! en moet gewoon nog een beetje geduld hebben... .

Misschien moet ik proberen hem niet in de bench te doen als ik weg ga.. maar gewoon in de hal waar ook zijn bench staat. Dan kan hij zelf er in... maar heeft ie wat meer bewegings ruimte. Het proberen waard.

Ik las ook ergens dat het misschien handig is om een aantal malen per dag hem in de bench te zetten.. ookal ga ik niet weg.

Dan went hij er aan dat hij daar ook gezellig aan zijn botje kan knabbelen... en kan ik even weg glippen zonder dat ie het door heeft.

Nu ligt ie het liefst onder mijn bureau.. da's natuurlijk ook veel gezelliger... :-)

Wij hebben sinds 2,5 week ook een labradoodle pup. Hij is nu 11 weken oud. Ik heb precies hetzelfde 'probleem' met Guus. De nachten zit hij in de bench en gaat het goed (op wat piepen in de eerste minuten na dan). Wij slapen gewoon boven. Overdag gaat hij uit zichzelf zelden in de bench liggen slapen. Alleen als ik in de stoel ernaast zit. Als hij moe is leg ik hem er wel vaak in, maar dan kan ik de kamer niet uit zonder dat hij piept en blaft. Als ik het deurtje open laat komt hij er meteen uit. Kortom het lijkt behoorlijk op jouw verhaal.

Ik ben dan ook erg benieuwd of het nu beter gaat met jullie doodle.

Nu regel ik steeds een oppas als ik weg moet, maar dat kan niet zo blijven denk ik.....

Hij ligt graag onder je bureau? is dat alleen als jij aan het bureau zit of ook als je op de bank zit (ik noem maar wat) Want als hij daar gaat liggen dan heb je grote kans dat je hond graag beschut en in soort van holletje ligt als hij lekker wilt slapen. Heb je de bench afgeschermt met iets, zodat het er een beetje donker is en een soort holletje wordt?

Moh haar bench... Moh ligt ook graag beetje beschut en kruipt dus haar bench in als ze echt even wilt slapen

Ik heb gewoon matrashoes eroverheen gedaan,helemaal rondom behalve de voorkant.

Als je je hond dan daar ook lekker af en toe wat te kluiven geeft zodat ze veel positieve ervaring op doet in de bench en dat dit echt een fijn veilig plekje wordt, in eerste instantie blijf je dan tijdens het eten of kluiven in zicht. Dan ga na een tijdje (paar dagen, weken) in dezelfde ruimte opruimen en rond lopen, maar je blijft in zicht, vervolgens ga je elke keer stap verder terwijl je hondje in de bench lekker aan het kluiven is en loop je af en toe heel even de ruimte uit en uiteindelijk kan je dan half uur in andere ruimte zijn terwijl je  hond geen tekenen van stress vertoont (dit kan heel lang duren...) Bij piepen ga je eigenlijk te snel en moet je een stap terug nemen. Daarna ga je als het echt heel goed gaat de voordeur open en dicht doen, vervolgens stap je naar buiten, deur dicht en direct weer naar binnen, dit rek je steeds met een paar seconden naar een minuut en zo bouw je het op naar 2,3 4 minuten van 5 naar 8 van 10 naar 15 enzovoort. Maar bouw niet alleen op. Doe ook een keer na de 8 minuten 1 minuut. En of je dit wilt met de bench open of dicht dat moet je idd zelf bepalen. Mijn hondje had ik in eerste instantie in dichte bench, maar zij had dus de link gelegd, bench dicht is baas weg. Dus nu de bench altijd open en gaat erg goed.

Als je voor dichte bench kiest dan is het dus ook belangrijk dat je je hond er af en toe in doet terwijl je in zicht tv kijkt of iets, of dus simpelweg in huis bezig bent. Eventueel voer je alle maaltijden in een dichte bench.

Slapen in een dchte bench is toch anders want een hond heeft door dat je dan toch wel in huis bent.

Hoi Lisette,

Dankjewel voor je reactie. Wat goed om te horen dat het nu eigenlijk zo goed gaat met Astra! Ik ga dapper door met oefenen en trainen inderdaad en ik heb goede hoop dat het goed komt :-)

Guus is inderdaad een gezelligheidsdier en gelijk heeft hij! 

Gelukkig hoeft hij ook nooit langer dan 3,5 a 4 uur alleen te zijn. Ik werk niet zoveel. Anders waren we er ook zeker niet aan begonnen! 

Ik ben wel bang om het alleen zijn te forseren en dat we straks een hond hebben met verlatingsangst. Dat wil ik in de eerste plaats Guus niet aandoen, maar ook onszelf en de buren niet....

Het gekke is inderdaad dat hij gewoon los in de kamer wel even een kwartiertje of zelfs iets langer alleen kan zijn. Als ik dan thuiskom ligt hij naast de kat op de bank ;-) Vantevoren had ik bedacht dat hij niet op de bank mag liggen.... Maar ja, de kat ligt er wel. En als Guus mij aankijkt met die bruine ogen..... De bank is dus nu voor Guus ook toegestaan hahaha. Het is een super leuke, lieve hond! We zijn erg dol op hem. Het komt vast goed met Guus! :-)

Groetjes,

Linda

Hang eens een camera op zodat je terug kan kijken wat hij doet in dat kwartiertje dat je weg bent. Is leerzaam en ook gewoon prettig om te weten. Maar dat hij samen met de kat op de bank ligt bij thuiskomst is al een heel goed teken. En hond met verlatingsangst is hysterisch als je thuiskomt en zal zeker niet relaxt op de bank blijven liggen. Dus dat is een heel goed teken! Ik heb mijn hondje ook paar keer gefilmd en ik weet nu dat ze rondje door het huis loopt, een keer piept, nog en keer eindje door het huis en vervolgens de katten even pest en daarna op een plekje gaat liggen. De ene keer ligt ze op een kleed in de gang dan weer op de bank en vaak ook in de krabpaal. Gewoon prettig om te weten wat ze doet en of ze stress heeft.

Een camera ophangen lijkt mij inderdaad een goed en leuk idee! Dat ga ik zeker doen :-)