Super trots!

Wow, wat een mooi verhaal.

Wat kun je dan trots zijn op je hond.

En gelukkig is geen enkele hond/mens gewond geraakt.

Wauw! Dat is echt ontzettend flink en lief van Swift. Daar zou ik ook apetrots op zijn.  Hij heeft die avond dan toch een extra beloning gehad? 

En in rot, nat gras ben ik ook al eens goed onderuit gegaan.   

Fantastisch, dan heb jij echt een heel sociaalvaardige hond, een hond die ruziënde honden weet op te splitsen. Wat jij beschrijft, dat is nou precies de reden dat ik drukke losloopplaatsen vermijd. Scott zou zich zo maar met ruziënde honden gaan bemoeien, en niet op de manier zoals jouw hond doet. Hij raakt getriggerd door door elkaar rennende honden en raakt dan opgefokt. Veel te veel stress voor hem, de opwinding loopt dan veel te veel op en dan kan hij vervelend reageren, daarom laat ik hem nooit los in groepen honden. Fijn dat jouw hond het zo heeft kunnen oplossen; dit had heel anders af kunnen lopen!

Ja, hij weet natuurlijk al lang niet meer waar het over gaat en op het moment zelf was het voor hem ook gewoon "normaal", maar toch... Zo'n fantastische hond, de extra verwennerij zal hem toch maar goed bevallen.  Hij verdient het! 

Mooi verhaal... beetje dubbel he.

Wel supertrots natuurlijk. Ik hoop die mevrouw en haar hond binnenkort nog even aan te kunnen spreken, om te vragen of er echt geen letsel is, vond dat haar hond nogal naar struikelde...

*houd flauw opmerking in, houd flauwe opmerking in, houd flauwe opmerking in* Lukt niet, ga het gewoon zeggen!

Lopen is moeilijk he Kevin? :p

Knap van Swift dat hij zoiets in goede banen kan laten leiden! Het is knap lastig om zoiets als eigenaren te moeten doen bij zeven grauwende honden en dan zie je hoe belangrijk het is als er een hond is die goed kan communiceren. Als Swift er niet was geweest dan was het vast heel anders gelopen! Je bent met recht trots op hem. :)

Honden kunnen je zo verrassen.

Ik weet nog dat mijn oude witte hondje mij vroeger eens gewaarschuwd heeft.

We liepen rond 24.00 's avonds het laatste rondje en opeens wilde hij niet de weg oversteken op de terugweg naar huis.

En even later liepen er een paar mannen weg die daar achter de struiken zaten aan de overkant van de weg.

Geen idee of die sowieso kwaad in de zin hadden, maar ik was blij dat m'n hond ze gehoord had.

Want welk normaal mens gaat om die tijd achter een paar struiken zitten?

En ik vond/vind hem net zo'n sulletje als jij jouw hond vindt.

Evy gaat winnen hoor! Ik kan haar al vooruit sturen naar de riem! Daar gaat ze dan liggen en als ik haar roep neemt ze haar riem mee en krijg ik hem weer! Komt Swift al verder dan jouw schoenveters drijven?! :p :p :p