Ziva - Newfoundlander met kuren

tja..

Is hier ook zo, 1 persoon in het zonnetje en opeens ook een hond erbij.
Likjes geven en pootjes ook natuurlijk.
Maar o wee als je op de grond durft zitten dan probeert ze echt heel kort bij je te zitten, vooral heel leuk als het lekker warm weer is (en je een grote harige beer bij je krijgt) ;)

toch is het een compliment dat ze dan zo dicht tegen je aan kruipen vind ik.

Renate, ja denk ik ook hoor, maar soms niet echt handig !

Zoals vandaag, ben ik aan het werken in huis (oud behang er af en nieuw behang er aan), dan heb ik een beer bij mij die echt naast me aan het volgen is en me bekijkt van "kan ik helpen" en een lig-in-de-weg erbij waar je over moet stappen.. Nu behang eraf halen is niet erg met haar (behalve dat ze vol hangt en daarna moet gekamd worden) maar dan lijm op de muur (en wat zit er in die pot nieuwschierige hond erbij) en dan die vellen die heel interessant zijn (en vooral het over en weer geloop).

Maar tja dat nemen we erbij, soms vraag ik me af wat andere mensen het meeste zou storen, een ik-zit-of-lig-altijd-in-de-weg-hond (Arslan) of een ik-vind-alles-wat-jij-doet-toch-zo-interessant-hond (Ziva)..

Zij is wel vermoeiender dan hij denk ik, maar je krijgt van haar wel nog zoveel liefde en aandacht terug.

Voor Pasen hebben ze beide een nieuwe halsband gekregen (neen nog geen foto van genomen), een mooie zwarte met blinkende steentjes voor Ziva natuurlijk, mag wat bling bling zijn voor haar. 
En dan zie je direct aan haar die vreugde, het gevoel dat ze iets krijgt van jou en dat jij haar mooi vindt hiermee, dat is mijn mooiste compliment.
Ze is trots op haar halsband !

Voor Arslan hebben we een brede donkerbruine (lees stevige) halsband gekocht (een nogal saaie vergeleken met Ziva's halsband), maar deze past wel bij hem, en hij is bijna niet te zien tussen zijn vacht. Arslan leek niet blij met zijn nieuwe halsband, maar is er ook niet kwaad voor, hij staat gelaten te wachten (terwijl zij zoo blij is) en je kan hem gemakkelijk omdoen, maar dat is dan ook alles.. Typisch Arslan volgens ons.

Hier is Nina de ik-lig-of-sta-altijd-in-de-weg hond en Izzy de ik-vind-alles-wat-jij-doet-intressant-en-ik-wil-je-helpen hond, is inderdaad heeeeeeeel vermoeiend soms maar ook wel weer vreselijk om te lachen 

Ze kunnen zo dankbaar zijn in de winkel als je wat voor ze haalt maar ook thuis als er een pakketje wordt bezorgd met inhoud dat voor de hond(en) is althans hier wel. Ze weet het precies wanneer er een pakketje is binnengekomen met inhoud voor haar of t nu speeltjes een tuig of wat lekkers of haar brokken zijn.

Vanmorgen toen mijn man en ik naar beneden kwamen waren we even in paniek, Arslan lag in de gang te slapen, maar Ziva was nergens te bekennen..

Na wat zoekwerk was mijn man opgevallen dat de deur van onze fitness/sauna/zonnebank kamer opstond, en ja hoor wie lag er te slapen in deze kamer ? Ziva natuurlijk !

We doen deze kamer altijd dicht maar niet op slot, blijkbaar heeft ze ertegen gelegen en de deur is open gegaan.
Maar het beste detail : Ziva lag niet op de grond, maar onder de halfopen zonnebank te slapen !

Ze was gewoon ertussen gekropen en lag lekker te slapen..

haha wat een geweldige hond )

Heb je er een foto van?

neen, spijtig genoeg niet ;) mijn man is mij komen halen en we hebben er eigenlijk gewoon om staan lachen, en daarop is ze wakker geworden.. eigenlijk had ik haar moeten terechtwijzen want ze mag helemaal niet daaronder kruipen (ze hebben 1 zetel waar ze in mogen liggen de rest is verboden terrein) maar ik ben dus maar geen goed baasje geweest en heb gewoon gelachen.T klinkt zo raar om te zeggen, maar nu zal dit wel de running joke zijn de volgende weken, op de hondenschool zeggen ze altijd dat Newfoundlanders het mooiste zijn als ze bruin zijn (volgens vele mensen specialer van kleur dan "gewoon" zwart), en nu zegt mijn man al sinds gisteren : "Ziva wil zo graag bruin zien vandaar dat ze onder de zonnebank lag, om zonnebankbruin te worden, maar ze kon het aan-knopje niet vinden." Om eerlijk te zijn vind ik persoonlijk bruine even mooi dan zwarte, maakt mij geen verschil, en ik heb Ziva gekozen (al had ze paars met roze vlekken als vacht gehad) omwille van wie ze toen was (en nu nog is).

ooo zie hier dat ik niet ingelogd was, dus de post hiervoor is gewoon van mij hoor..

Haha geweldig mocht het ooit weer gebeuren graag een foto, lijkt me geweldig om te zien. (al is het natuurlijk niet de bedoeling...)

Mijn ik-vind-alles-wat-jij-doet-interessant-en-ik-wil-altijd-bij-je-zijn hond begint kuren te krijgen !

Lief is ze nog steeds, en aanhankelijk ook nog hoor.
Maar luisteren ? Pff voor zo een grote oren te hebben gebruikt ze die helemaal niet !

Op hondentraining luisteren, neen dus !

Niet trekken aan de lijn (deed ze al lang niet meer), ook afgeschaft want voorop lopen is leuker !

Binnen wild spelen met Arslan (en die doet flink mee) en dan lekker doen alsof wij tegen een kast ofzo iets hierop zeggen, vooral doen !

Van buiten in de tuin komen en voor de deur blijven staan met staart hoog en in speelmodus (zo van kom op baasje kom me maar halen), iedere dag al, en als je haar buiten achterlaat (gewoon deur voor haar neus terug dicht), dan blaft en jankt ze heel de buurt bij elkaar..

Toch moet ik zeggen, gaan wandelen dit weekend naar een rommelmarkt met bijhorende kermiskramen en terrasjes en ja ze heeft getrokken van de auto naar de rommelmarkt maar op de rommelmarkt was ze braaf en heeft ze niet getrokken en ook gewoon samen met Arslan onder onze tafel gelegen terwijl wij een colatje dronken op een terras, verschillende honden tegengekomen (loslopend en aangelijnd) en heel positief overgekomen zoals altijd..

En ook thuis is ze niet altijd stout hoor, ze kan ook uren liggen knabbelen aan haar been (liefst aan je voeten of op je voeten), of meekijken met je naar een programma op tv ofzo.

Het luisteren is er momenteel niet echt, en het uittesten weer wel..

Maar toch merk ik dat de grote aanstoker (stoker machinist conducteur noemen we hem al lachend) Arslan is, die perfect weet hoe hij haar wild kan laten spelen enz.. dus zo ontschuldig is hij niet echt.

Wat te doen ? Even laten uitwaaien ?

We reageren nu echt wel kort op haar doen en laten, tonen heel duidelijk als ze iets wel goed doet en tonen ook duidelijk dat haar gedrag niet getolereerd is bij ons thuis indien nodig.

 Ik zit hier met een grote glimlach je stukje te lezen, en vooral met herkenning! Boefie doet namelijk net zo op het moment. Hij heeft 2 diploma's, hij KAN dus wel degelijk luisteren... Maar nu even niet. Regelmatig trekt hij zo hard dat ik achter hem aan vlieg. (Hij weegt 75 kilo en is beresterk) Ik blijf corrigeren, en dan gaat het weer even goed. Gelukkig weet ik uit ervaring dat dit gedrag weer afneemt. En tot die tijd? Consequent blijven. Soms erg moeilijk. Maar stiekem geniet ik ook wel van zijn fratsen. 

Prachtige honden heb je trouwens!

Grappig dat Arslan de TM net zo slim ondeugend is als onze TM Tarim was haha.

Tarim kon ook heel geniepig stoken. Andere dominante reu strak aankijken of er langs lopen en duwen met zijn schouder tegen de andere reu. En als die dan boos werd was het van maar ik begon toch niet. Ik doe toch niets

Even conseqwent zijn, nee is nee, en ja is natuurlijk.

Het uit de band springen doet iedere hond, ook een newfy, alleen dan is het wat heftiger, ze zijn al zo groot en sterk. vandaar even heeeeeeel conseqwent met alles zijn, dan opeens is daar die heerlijke gesettelde lieve rustige begrijpende beer weer.

Nu heb ik weer even tijd om dingen te plaatsen, we hebben veel tijd in Ziva en Arslan hun opvoeding gestopt (heropvoeding denk ik zo)..

Consequent blijven is niet altijd gemakkelijk, en je lach inhouden ook niet soms !

Maar het gaat momenteel weer beter, enkel het trekken (toch leuk volgens Ziva dat je soms haar moet volgen en niet omgekeerd) is er nog de eerste 50 meter (dan heeft ze al een paar keer correctie gekregen en dan stopt het).

Door het warme weer hier de laatste dagen liggen de honden 3/4 van de tijd binnen (veel te warm buiten), en als ze buiten zijn dan is het in de late namiddag of s avonds of s morgens vroeg.
Dan doen we wel eens waterspelletjes (tot Arslan zijn grote vermoeienis)..

Dan krijgt ze met de tuinslang heel veel water over haar heen, dat is het leukste moment van de dag voor haar (vooral als ze daarna Arslan kan "aanvallen" en die door haar nat zal worden).

Arslan en Ziva buiten aan het spelen (Ziva is kletsnat), sorry voor de onduidelijke foto maar het is van achter het raam genomen (anders was de camera en ikzelf ook kletsnat van Ziva)..

We vonden het best wel grappig om zien, Arslan met zijn oren die flapperen !

blijft een heerlijk gezicht zo'n lekkere natte newf. 

En dat trekken zo herkenbaar .... Nanook is nu 1 jaar en bijna 9 mnd en geloof de laatste maand dat eindelijk het kwartje gevallen is. 

Ook daar wel veel mee in de weer geweest maar toch .... en haar moeder was ook zo ... pas na 2 jaar kwam bij haar de rust erin dus ik had nog hoop 

Maar nu ... honden / katten kunnen passeren ze vindt ze nog wel erg interessant enzo maar er wordt geen arm meer uit de kom getrokken. 

Zei gisteren nog tegen man, er lag weer veel paardenpoep op paden, normaal dan stormde ze daar op af en nu liet ze deze links liggen. 

Ofwel ... de geur komt haar neusgaten uit nu ofwel door mijn enorme pedagogische deskundige opvoedkundig bezig zijn hahaha. 

Gisteren heeft Ziva haar jaarlijkse inentingen gehad bij de dierenarts (ze heeft het zelfs niet gemerkt) !

Ook een gewichtscontrole (na sterilisatie doen ze dit bij alle honden) en hoogtebepaling was inbegrepen.

Allereest wist de dierenarts te melden dat Ziva helemaal niet dik was en zelfs nog wat mag bijkomen.

Haar gewicht was iets meer dan 58 kilo en schofthoogte was 68cm, wat volgens de dierenarts toch groot is voor een vrouwelijke newfoundlander.

Ziva is dus goedgekeurd en kan weer een jaartje verder (en dan weer inentingen).

Ziva is naar het hondenkapsalon Doggy Style geweest, en dit is het resultaat !

:) al denk ik het niet lang zo zal blijven, met twee speelvogels in huis..

Dit is momenteel de leukste foto die ik heb van Ziva..

Mooie foto's Ziva ziet er heel leuk uit

Altijd leuk nog een beer op het forum. En leuke foto's, Ziva kijkt echt heel lief uit dr oogjes.

Pff Ziva heeft haar kuren !

Ze is sinds januari 2 jaar geworden en ja sinds haar verjaardag is ze anders geworden..

Ze is nog altijd lief, speels en aanhankelijk (soms te aanhankelijk) hoor en is bijvoorbeeld niet agressief of vals.
Wel begint ze dingen te doen (of niet meer te doen) die ze anders niet deed.

Voorbeeld : straffen lukt niet meer, alles is spelen blijkbaar, dus stemverheffing geeft een spelende hond, negeren geeft een spelende hond, wegduwen heeft hetzelfde effect, alles is leuk en je merkt ook dat het erop lijkt dat ze niet doorheeft dat ik niet wil spelen.

Voorbeeld 2 : ze trekt terug, na lang tijd wandelen aan de lijn mooi naast mij (met uitzondering van het wandelen tot aan de poort want dan heb ik een hyperkineet die dol is op wandelen en vanaf ze haar halsband aanheeft (waar ze mooi voor blijft zitten) als een gek begint rondjes te draaien want joepie gaan wandelen) of als tweespan met Arlan is er hier ook opeens een trekhond bij, die zeker een paar straten trekt en het liefste voorop wil lopen. Maar ik moet er wel bijzeggen dat ze mooi wacht om over te steken enzo (dat heeft ze geleerd), en als ik stop komt ze terug om te duwen en likjes te geven.

Voorbeeld 3 : continu aandacht willen als ze denkt dat je niets zit te doen (tijdens het koken ligt ze in de keuken te kijken daar gaat het goed) dus als je naar tv kijkt of op de pc even iets doet dan komt ze aandacht vragen, een kop op je schoot of een poot en dan zo proberen aandacht krijgen en streel mij maar baasje.. Doe je dat niet dan blijft ze poot geven (blauwe plekken dus bij mij) en duidelijk aandacht vragen, haar op haar plaats sturen lukt niet (speelgedrag zie 1) of lukt 2 minuten. Wel gebeurt het dat ze uren ligt te slapen (na 19u meestal) onder je stoel of bij de zetel maar dat is enkel na het gebruikelijke tentoonstellen van aandacht vragen.

Ik weet perfect dat ik een hond heb die veel aandacht vraagt, en er zijn ook activiteiten alle dagen met haar (spelen, wandelen) zoals voorheen. Alleen heb ik nu het gevoel dat ze puber aan het worden is (kan dit ?) en dat ze nu even wil weten waar ze aan toe is.

Ze is nog altijd die superlieve aanhankelijke hond (pfff soms heel vermoeiende hond) van vroeger maar het luistergehalte mis ik soms wel hoor, en dit was vroeger niet zo.

Iemand een oplossing ? Opinies van mensen die dit ook meegemaakt hebben mag ook hoor, ik kan hier alleen maar uit leren..

Hahaha, zo herkenbaar

Ik ben opgegroeid met newfoundlanders.

Mijn moeder zei altijd dat er pas fatsoen in komt als ze een jaar of 3 zijn. Wat wij met die van ons allemaal wel niet hebben meegemaakt... Het is maar goed dat ze zo lief zijn 

Het enigste wat helpt is duidelijk en consequent zijn. Ze zijn pas laat uitgegroeid en komen dus ook laat in de pubertijd. Ben bang dat Ziva daar nu midden in zit.

Ik mis in het rijtje...

Het blaffen, bij het vragen om aandacht.

Maar verder....

1 op 1 onze Halve Newfy.

Het wordt minder...absoluut..

Maar in die ''clownmodus'' is het erg lastig commanderen.

Toch heb ik wel het idee dat , hoe minder energie je erin duwt, hoe minder je het terug krijgt.

Wat hier nog wel eens wil helpen..

Jaloezie.

Dus als hij loopt te klieren.

Dan expres met onze landseer gaan zitten kroelen.

Begint hij te blaffen.

Dan begin ik tegen onze landseer te praten, en aaien.

Nou doen ze elkaar verder niets, dus geen gevaar voor conflicten onderling.

(kan bij andere honden ook verkeerd gaan!!!)

Maar vaak gaat hij dan nog gekker doen om de aandacht te krijgen.

Duwen/piepen/blaffen/met speeltjes lopen slepen

En na 5 minuten geeft hij het op, en gaat zielig in de deuropening liggen kijken naar ons.

En op dat moment geef ik hem pas aandacht.

Bij ons werkt dat goe.....euh..............redelijk.

Maar ze zijn soms wat eigenwijs.

volwassen Bams, ik ben heel conseqwent in alles, maar laat haar wel in haar waarde, eigenwijs ? nee niet hier in mijn nabijheid. hahahaha

newfoundlanders zijn niet moeilijk, mits je al die jaren conseqwent bent geweest, en dat ben ik .

het is niet zo dat je een duitse herder of border in je handen hebt, een waardige hond die perfect luisterd maar net zo goed als andere honden zeker uit de band kan springen, en begin dan niet te roepen want dan draaien ze zich maar even om.... van.... uhh heb je het tegen mij ? nu even niet. karakter van de newfoundlander.

nou heb ik een hond alleen dat is misschien anders dan een paar tegelijk... een op een is het hier. toch anders dan een hond in familieverband, dat heb ik ook ervaren, Bams is een alleen hond , heb er meerderen gehad die in familie woonde... toch even anders.

Heel herkenbaar . Izzy is nu 18 maanden en zit ook volop in de pubertijd. Als ze aandacht wil (en dat wil ze vaak!) en ze krijgt het niet ook hier een kop (als het even kan nat van het drinken) op je arm, een douw in je zij, noem het maar op. Als we d'r gewoon negeren dan houdt ze na een tijdje wel op. Ze verdwijnt dan naar de hal en dan komt ze terug met een handschoen, een das, een laars en die legt ze dan midden in de woonkamer neer zo van "lekker puh"!

We hopen dat ze ooit als Nina (nu bijna 8 jaar) wordt, al heeft die ook zo haar dingen, het blijven Newfies hé 

wel Willemijn .... je hebt newfies en newfies. 

Tuur en Nanook zelfde aanpak en ja ook consequent en ook met meerdere honden en toch ... wereld van verschil.

De een de rust zelve de ander eh ... stuiterende enthousiaste, lompe Louise haha.

Alles wat tuur niet deed doet nanook in 3voud zeggen weleens zij is de Scott onder de honden ook hij deed alles anders vergeleken bij zijn broers. 

Wat bij ons helpt en met name met het wandelen want och ze wilt zo graag en dan is ze zo enthousiast en springen is dan zo leuk om te doen en rondjes en weet ik veel wat nog meer.

Ik lijn eerst de anderen aan en negeer haar gedrag en dan wacht ik rustig, blijf gewoon staan zeg niks en och ja .... ik moet netjes zitten haha en dan is ze de rust zelve.

Het wordt echt beter ik zag het soms ook niet zitten totdat ik haar moeders karakter las en zag hoe zij zich ontwikkelde ... ik had weer hoop. 

Het trekken, ik zigzagde met haar 1 op 1 heen en weer en weer terug zodat aandacht bij mij was en bleef. 

En die heerlijke poten en kopjes, negeer het, geef kort commando en handbeweging of ben het soms al voor als ze poging doet naar me toe te komen. 

newfies zo heerlijk eigenwijs zo heerlijk aanhankelijk zo heerlijk bewerkelijk maar zulke heerlijke beren. 

komt goed ... uiteindelijk ... hoop ik toch ook voor hier 

Maar nee ... Nanook is al zoveel rustiger nu kwartje begint meer en meer te vallen. 

vijf beren en allemaal anders van karakter, zusje van Bams ,Ogin , zit er ook bij en ook zij is anders van karakter, de basis zit er in bij alle newfoundlanders, maar toch allemaal anders.

zelf zou ik nimmer een ander ras willen hebben.