spijt van Labradoodle

" Ik heb niets met de labradoodle... een lab of een poedel wil ik daarentegen wel. De meerwaarde van de kruising van twee relatief gezonde populaire rassen met een grote genenpoel... ik zie de meerwaarde van kruisen in dit geval niet in. 
  "

Lien, Luca† en Wifi /wi:fi:/

In het geval van de goede heer Wally Conron had hij in eerste instantie ook geen bedoelingen om te gaan kruisen en dacht bij de vraag/opdracht naar een niet verharende (allergie vriendelijke) blinde geleide/hulphond gelijk aan een Poedel om al zijn al aanwezige goede kwaliteiten. Pas na 33 gefaalde pogingen om Poedels op te leiden/trainen tot die taak binnen een tijdsbestek van 3 jaar gaf hij het op en kwam op het idee om zijn beste Labrador teef met een Poedel te kruisen. Hij had hetzelfde ook met andere rassen met gelijkwaardige niet verharende/allergie vriendelijke rassen kunnen proberen maar ik neem aan dat de Poedel het trainbaarst(?) is en dat hij er daarom niet eens aan begonnen is.

Ik denk dat er in zijn geval (hulpbehoevende mensen van een allergie vriendelijke hulphond voorzien)dus weldegelijk meerwaarde in zat daar het hem puur om functie en niet om uiterlijk ging. 

De pech was dat de mens niet tevreden was met een (Labrador)kruising en hij er 'noodgedwongen' uiteindelijk maar een (ras)naam op plakte. En ja toen ging het snel en werd het tot zijn eigen spijt een 'hot item' met de welbekende gevolgen.

De grootste grap vind ik nog dat degenen die na hem grondig en gretig verder zijn gegaan inclusief hun absurde voorwaarden nu wijzen naar de 'nepperds' ook al zijn het ervaren fokkers die wel alles testen en weloverwogen doen.

Je uitleg houdt steek, ik heb echter een huishond ipv hulphond, net zoals velen met mij. Daarvoor voldoet een poedel of lab dus ook...

in alle geval zij die er een hebben, veel plezier en succes met jullie maatje!

Wat maakt het in godsnaam uit of er gekruist wordt of niet? Als het weloverwogen en verantwoord gebeurd maakt het toch helemaal niets uit.

Wanneer er een leuk karakter uit komt en ook nog eens een leuk uiterlijk so what?

Het gaat hier niet over een "oepsnestje" oid...

Ik begrijp niet zo goed dat mensen hier zo ontzettend tegen zijn.... Mij maakt het in ieder geval niet uit.

daar ging het idd niet over maar je hebt wel gelijk je bent niet allergisch aan hondenhaar maar aan huidschilfers en  de andere stoffen die een hond aanmaakt.

Onderzoek uit 2011 http://www.alcn.nl/Nieuwsbrief-Canf1project-augustus.pdf

Zowel in haren als huidschilfers van hypoallergene honden werden meer allergenen aangetroffen dan in haren en huidschilfers van niet-allergene honden. Waarom mensen met een allergie er dan toch minder op reageren was destijds niet bekend.   

Hoe dan ook, wat de reden ook mag zijn, onze zoon is binnen een half uur niezerig en erg benauwd, wanneer er een andere hond in huis is. Bij Moos gebeurt er niets. 

De ruwharige is van de eerste (of in een enkel geval nog tweede) kruising. Het ruwharige hebben ze dan nog van een labrador. 6e en 7e generatie heb je voor zover ik weet nog niet, omdat ze er nog niet zolang zijn. Een multigenerale labradoodle (dat is vanaf de derde of vierde kruising doodle x doodle) verhaart niet meer. Mochten ze daarna wel weer verharen, komt dat omdat mensen er dan andere dingen doorheen zijn gaan kruisen, bijv. opnieuw de labrador. Maar dan begint de telling dus eigenlijk weer opnieuw. Een tweede generatie betekend dat beide ouders al doodle zijn (f2), als je twee f2's met elkaar kruist krijg je f3 enz. Soms heb je dat ze er opnieuw een poedel tussenzetten, zodat je meer de krulvacht krijgt die jij al aangeeft (dan komt er een 'b' achter). Maar een 6e generatie is er vrijwel nog niet, omdat dan dan twee f5's gekruist moeten worden die er amper zijn. De meeste labradoodles die je in Nederland ziet zijn de eerste en tweede generaties, af en toe nog hoger. Maar de eerste en tweede kunnen inderdaad nog flink verharen, dan moet je net mazzel hebben. 

Klopt inderdaad, maar de huidschilfers komen vrij/los zodra het haar loslaat. Bij een verharende hond kom je dus veel meer in contact met huidschilfers (net als dat je een kat aait, zie je al het haar rond zweven, daar zitten dus ook de huidschilfers tussen). Het doet er natuurlijk wel toe in hoeverre je allergisch bent. Je hebt verschillende soorten allergieen en daarin weer verschillende gradaties. Ik ben heel erg astmatisch voor werkelijk waar alles, behalve (gelukkig!!) honden. Maar bij ons thuis kunnen geen verharende honden komen. M'n neef heeft een stafford, die was hier en met 10 minuten was ik stikbenauwd en lag ik in het ziekenhuis. Overal in het huis lag ook gelijk haar. Met de (verdere kruising) labradoodle heb je dit haar dus niet. Daarnaast blijft het weinige haar dat los laat in de vacht hangen. Doordat je niet gelijk in aanraking komt met veel huidschilfers, kan je lichaam langzaam aan de stof wennen en het zo accepteren (en niet overreageren, zoals bij een allergie). En wordt je er dus niet/minder ziek van.
Je kunt het een beetje vergelijken met een heel oude stoffige zolder.. iedereen die daar komt zal gaan niezen en allergische verschijnsels krijgen. Terwijl je van dat beetje stof in je huiskamer geen last hebt. Dat kan je lichaam namelijk wel aan. 

Maar mensen die heel ernstig allergisch zijn kunnen zelfs reageren op het speeksel van een hond. Ze zeggen dat dat bij een australische labradoodle minder is, maar hoe dat verder zit weet ik ook niet zo goed. De fokkers zeggen namelijk dat dat wel zo is, terwijl veel longartsen zeggen dat het onzin is. Mijn gevoel gaat eerder mee in het laatste.. een hond is en blijft een hond. Je kunt alleen de prikkels verminderen, maar dat kan ook bij poedels, portugese waterhond enz. 

"
" " Ik heb niets met de labradoodle... een lab of een poedel wil ik daarentegen wel. De meerwaarde van de kruising van twee relatief gezonde populaire rassen met een grote genenpoel... ik zie de meerwaarde van kruisen in dit geval niet in.    " Lien, Luca† en Wifi /wi:fi:/   De meerwaarde is misschien een langere vacht die niet verhaard? Ik ben dol op het karakter van de labrador, maar kan er nooit een in huis hebben i.v.m. het verharen. Nu heb ik een soort van labrador in een ander vachtje Het is een kruising van twee rassen die naar mijn mening qua karakter goed samen gaan. Heel fijne gezinshonden, ze leren makkelijk, zijn baasgericht en zo kan ik nog wel even doorgaan. Ik denk dat het maar net is wat je zoekt in een hond.  "
Maaike

Ik denk dat de peodel ook aan je omschrijving voldoet  "

Lien, Luca† en Wifi /wi:fi:/

Ik moet eerlijk zeggen dat ik niet zo snap waarom dat altijd wordt gezegd. Ik heb toch niet voor niks voor de labradoodle gekozen? 
Ik ben zelf heel erg allergisch voor pollen, grassen e.d. Een poedel heeft een erge krulvacht, waardoor alles in de vacht blijft hangen. De labradoodle heeft dezelfde vacht, maar dan minder krullend (als je voor de juiste vacht kiest), waardoor er minder in blijft zitten. Als ik nu de waterblazer erop zet, is alles er veel sneller uit. Voor mensen met een allergie heeft dat wel degelijk invloed. Anders zou ik m'n eigen hond moeilijk mee naar binnen kunnen nemen na een wandeling. 

Buiten het feit dat ik een poedel verder een super hond vind (we hebben er ook zeker naar gekeken), zijn er wel wat verschillen met de labrador. Wat dacht je van het aporteren? Het zwemmen? En qua uiterlijk de bouw? Natuurlijk zijn er wel verschillen :)

En ik weet heus wel dat de poedel ook leuk is. Maar er zijn nog meer rassen die niet tot amper verharen, waarom moet ik me altijd verantwoorden op het forum dat ik niet voor een ander ben gegaan? Wij vonden de labradoodle en kruising waarbij alle eigenschappen van de honden goed samen kwamen; alle eigenschappen die wij zoeken in een hond. En daarbij speelde de vacht ook een grote rol bij, maar ook het karakter. 

Ik ben het ook helemaal met je eens! Dat is ook de reden waarom wij niet voor een australische labradoodle zijn gegaan, maar voor een normale verdere kruising. Wij wilden en reutje en ik vind dat hij alle hormonen nodig heeft om goed te groeien. Anders krijg je van de slungels haha. Onze is dus ook nog niet gecastreerd (en een echte beer met spieren ;)). 
Ik gaf het alleen maar aan dat het gelukkig verbetering in zit, al zegt dat inderdaad nog niet dat ik het met de nieuwe 'regel' eens ben. Maar dat vind ik nog een punt waarbij je kan discusieren (wel of niet castreren in het eerste jaar). Veel dierenartsen hebben hier ook en verschillende mening over. Maar castreren voor de 8 weken vind ik gewoon pure dierenmishandeling! 

Wij hebben een F1 labradoodle en hij verhaart niet. wij mochten hem 14 dagen op proef meenemen maar ik heb hem 2 uur op schoot gehad en nergens geen last van. Misschien geluk.

Als mijn zoon met zijn labradoor bij ons is of mijn dochter met haar border collie heb ik gelijk last.

Maar ik vind het niet leuk dat je , je soms moet verantwoorden dat je een labradoodle heb genomen.

Zoals ik al gezegd heb we hebben geen dag spijt dat we voor dit ras hebben gekozen

Maaike, je moet je niet verantwoorden. Je kiest daar zelf voor. Je hebt voor je hond gekozen, goed zo, ik hoop dat je er een super maat aan hebt, maar daarom moet ik toch geen doodle willen...

dit was mijn eerste reactie:

Ik heb niets met de labradoodle... een lab of een poedel wil ik daarentegen wel. De meerwaarde van de kruising van twee relatief gezonde populaire rassen met een grote genenpoel... ik zie de meerwaarde van kruisen in dit geval niet in.    

dat is net hetzelfde dan dat iemand zou schrijven naar mij

Ik heb niets met schotse collies, een border collie of een herder zou ik wel willen. Ik zie niet in waarom je een wolbaal in huis wil, dat ze een herdershond noemen, maar niet kan werken... ik zie niet in waarom je voor een collie kiest voor obedience.

Ik lees van alles over e labradoodle..wij hebben een labradoodle F1 en ze verhaart net zo erg als de labrador..ik heb veel honden gehad en gekend maar zo lief trouw gehoorzaam en leergierig als deze hond zag ik ze nog niet. we kochten haar als niet harende hond maar dat viel knap tegen nu ik wat beter rondgelezen heb weet ik dat er altijd een B achter moet staan ..dus f1 f2 enz enz verharen wel maar de f1b enz nauwelijks. inmiddels heeft onze doodle zo grote plaats in ons gezin ingenomen dat we haar nooit meer kwijt willen en nemen de haren maar voor lief,wel ruikt ze niet en kunnen mensen met een lichte allergie gewoon in haar buurt komen en aaien. dus ik zeg poedel x labradoodle geweldige honden ook voor kinderen en andere dieren ..wij willen nooit meer iets anders

De (labra)doodles die ik ken zijn super enthousiaste en leuke honden.

Zo enthousiast dat ik ze soms vreselijk onbesuisd  vindt daardoor.

Maar het verhaal van 'spijt' dat de doodle is gecreeërd is niet nieuw.

Dat had ik vaker gehoord of gelezen, inderdaad met de reden met de slechte genen die er doorheen zitten.

Zelf heb ik 2 honden, allebei authentieke, oude  rassen en praktisch niet veranderd door de eeuwen heen.

Allebei ook niet verharend en goed voor allergische mensen.

Namelijk een Bolognezer en een Barbet. 

Ze zijn allebei niet minder dan de doodle, hoewel de Bolognezer meer een gezelschapshond is.

Maar beide rassen zijn in de vergeethoek geraakt.

En er zijn trouwens nog wel meer rassen die deze eigenschapen hebben, net wat Frank hier in het begin van het topic al zegt.