DA laat hond vallen

Mijn moeder haar hondje moest vandaag naar de DA voor een castratie.
Is een DA waar we regelmatig naartoe gaan maar zij heeft nu een eigen praktijk en ze heeft een collega erbij.
Wij komen toe in de praktijk en eventjes gebabbeld en de collega vraagt aan mij, durft hij bijten.
Ik zeg hmm ik weet het niet maar denk het wel.
Hij zegt tegen mij, ja geef de hond maar aan mij, hij pakt hem met enige aarzeling van me over en zegt tegen mijn moeder, doe zijn bandje maar uit en dan zet ik hem weg.
Ik zeg ja moet ik hem anders wegzetten, nee nee zegt hij en draait zich om waarop het hondje in zijn vinger bijt en de DA laat het hondje vallen, loopt weg richting lavabo om zijn vinger onder de kraan te houden en te ontsmetten.
Waarop ik antwoord als DA zijnde gooi je wel geen hond tegen de grond, hij zegt tegen mij ja maar ik heb wel een flink stuk vel van mijn vinger, dat moet je toch verstaan.
Ik zeg tegen hem ja snap ik wel maar als DA zijnde... hij heeft me verder niet meer bekeken of niets meer tegen mij gezegd.
Ik snap de reactie van die DA wel dat als het hondje bijt dat je hem los laat maar hij liet hem echt vallen vanop buikhoogte.
Heb ik nu overdreven door dit te zeggen tegen de DA?
Hij heeft niet eens sorry gezegd of heeft het hondje nadien zelfs niet na gekeken.
Ik ben iemand die normaal niet snel iets zegt van iets maar als het over de hondjes gaat dan maak ik een soort klik en flap ik er alles uit zonder na te denken en heb nu zoiets van mja ik had dat beter niet gezegd.
Straks moet ik natuurlijk terug om het hondje op te halen, ben eens benieuwd.

erg, dat dit is gebeurd. had zeker niet gemogen, een hond op de grond zetten, ala, maar gooien ? zou toch de andere dierenarts erbij halen wat er voorgevallen is.

deze arts had een muilkorfje om kunnen doen, of als hij angst van een hond heeft, een ander kunnen vragen.

Dit had inderdaad niet mogen gebeuren. Als jullie al zeggen dat de hond misschien kan bijten omdat hij niet zomaar door een vreemde weggedragen wil worden, dan had hij daar al op in moeten springen door een muilkorfje om te doen.
Is de castratie verder wel goed gegaan?

Willemijn, de andere DA stond er bij, want de DA die was gebeten stond zijn vinger af te spoelen onder de kraan en zij stond naast hem met een pleister of iets want hij keek haar zo aan van hoe durft zij (ik dus) zoiets te zeggen tegen mij maar zij reageerde niet op hem waar hij volgens mij nog bozer om werd.

Judith, ik weet het niet, ze zijn er nog mee bezig, ze gingen mij bellen want het ging langer duren als een normale castratie omdat het hondje een balletje had in zijn lies.

Erg!

Misschien moet de DA nog wat meer in het vak groeien?
Ik zie dat je eerst schrijft de hij de hond tegen de grond aan gooide..
Daarna schrijf je dat hij hem liet vallen?

Er zit een groot verschil tussen deze twee dingen?!

Hoe dan ook,vervelend dat het gebeurd is!

Mm.. ik denk dat ik de hond mooi terug naar huis had genomen..

Ik denk niet dat je de da daarop kan aankijken.

Als ik gebeten word dan is mijn eerste reactie het gene wat bijt los te laten.

Vervelend voor je hondje maar dit had voorkomen kunnen worden.
Als hij niet graag vast gehouden word door een vreemde dan had je de hond niet over moeten geven.
Beter was het dan geweest om hem te muilkorven of hem mee laten lopen aan de riem.

Hoe dan ook hoop ik dat de castratie goed is gegaan en dat je hondje snel herstelt.

Kan ik niet goedkeuren van de dierenarts!
Verkeerd beroep gekozen.
Als je een watje bent, moet je geen dierenarts worden, vind ik.
Dan moet je tegen een stootje kunnen. Een hond die bijt, een kat die krabt, het hoort erbij.
Als je met die situaties niet beter om kan, begin er dan niet aan.
'k Vind dat geen goed teken als je een hond zo laat vallen. Hij had de situatie beter moeten inschatten. Trouwens als de eigenaar aangeeft dat ze denkt dat de hond gaat bijten... doe het dan op een andere manier.
Ik zou dan persoonlijk de hond laten komen tegen dat de operatie begint, hem een spuit geven met het baasje erbij, laten wachten in de wachtkamer tot hij suf is en dan met de hond verderwerken. Zo is dat bij mijn vorige honden nog gebeurd en die beten zelfs niet.

Hij kon zich op zijn minst verontschuldigen.

ik had de hond echt niet achter gelaten daar, en had de da een flinke schop na gegeven..

je bent nog aardig milt geweest..

hij zal hem laten vallen hebben van verschieten denk ik

maar dit is niet goed te praten een dierenarts zou moeten weten dat sommige honden hun niet lief vinden en weleens durven bijten, en er opvoorbereid zijn

Abnormale reactie van een da!

Als het een konijn was wat in zijn vinger had gebeten had het beest zijn rug kunnen breken tijdens zo'n val.

Wat doet hij bij een grotere hond die bijt?...een trap verkopen???

Geen manier...ik had de hond mee naar huis genomen en was daar niet meer gekomen

Da zijn is een vak! Dan moet je de risico's kunnen incalculeren. Als er gewaarschuwd werd dat het hondje mogelijk kan bijten en je doet er als da niks mee, zit je fout. Bij risico's bescherm je jezelf en neem je de juiste preventieve maatregelen. Net zoals een cap bij het paardrijden of de bouwvakker die zijn oren beschermt bij geluidsoverlast.

Mijn hond zou er niet meer komen.

Je gaf zelf aan dat je dacht dat hij kon bijten, op zijn vraag, dan moet die dierenarts toch een muilkorfje omdoen! Veel honden zijn al gestrest bij de DA! Deze DA moet weer even terug de schoolbanken in, dit mag en kan natuurlijk niet gebeuren! Je hond laten vallen, had wel een pootje kunnen breken. Wat een kneus van een DA! 

Ik heb ooit een invaller gehad. Hij bleek bang voor (middel en grote) honden. Dribbel MOEST een snuitje om, net als de bouvier van mijn ouders. Beide honden totaal over de seik, terwijl ze normaal de rust zelf zijn. Dit waren overigens 2 apparte situaties, dus niet de honden samen ofzo.

De bouvier van mijn ouders had toen al ernstige hartproblemen en is door dat gevecht weken lang bek af geweest.

Mijn bouvier begon te hyperventileren en had compleet een blauwe tong!!

Bij zowel mijn moeder als bij mij werd er niet gestopt toen wij op onze streep gingen staan dat wij dit niet wilde en wilde dat ze stopten.

Sindsdien zeggen wij altijd dat wij specifiek een afspraak willen met 1 bepaalde da om niet meer bij deze da te komen. Ineens vernamen wij dat heel veel mensen dit deden en toen ineens was deze inval da vervangen door een andere..

Deze inval da heeft mij direct na dat voorval met mijn hond ook verteld dat zijn 2 jack russels mijn hond zouden aanvallen als ze haar zouden zien en dat dat dan de schuld van mijn hond zou zijn?! Ik werd zooo kwaad.. Ik ben rechtsomkeeert de deur uit gegaan zonder ook maar 1 woord tegen hem te zeggen, maar ik dacht bij mezelf 'de baas van de aanvallende hond is de schuldige'.

Nee hoor, in jouw situatie was ik echt rechtsomkeert gegaan met de hond en niet meer terug gekomen.

"

Je gaf zelf aan dat je dacht dat hij kon bijten, op zijn vraag, dan moet die dierenarts toch een muilkorfje omdoen! Veel honden zijn al gestrest bij de DA! Deze DA moet weer even terug de schoolbanken in, dit mag en kan natuurlijk niet gebeuren! Je hond laten vallen, had wel een pootje kunnen breken. Wat een kneus van een DA! 

"

Suzanne en Luca

zoals ze wel eens zeggen, wie niet horen wil moet voelen.

als de ts zelf inderdaad al aangaf dat de hond misschien kon bijten, zou hij regelmaat moeten treffen

en waarom een hond optillen ? als hij alleen word gecastreerd, die hond heeft niet voor niets pootjes gekregen..

Oh nee, wat erg...

Inderdaad erg slecht ingeschat van de DA. Als je weet van jezelf dat je zo reageert bij een beet dan moet je ook geen vreemde hond waarvan gezegd is dat ie durft bijten aarzelend vastnemen om hem weg te dragen van zijn baasjes. Een hond voelt onzekerheid dus ja...

Ik hoop dat de operatie verder vlotjes is verlopen maar ik had mijn hond absoluut niet bij die DA achtergelaten.

Heb maar twee dierenartsen gekend al die jaren. Telkens vroeg de DA eerst aan mij op de hond op de behandeltafel te zetten. Nooit nam die een hond zelf in zijn armen.

Zeker als jij zei dat je twijfelde of hij zou bijten......dit vind ik ergens niet correct  gedrag. Gelukkig heeft jouw hondje zich niet bezeerd bij het vallen.

Had eerst een muilbandje moeten aandoen, dan hem oppakken. Dat vind ik. 

Net hondje gaan ophalen en de operatie zou goed verlopen zijn.

Hij ziet wel helemaal paars, blauw en rood en gestold bloed.

Leek net of die nog een balletje had zitten dat ze niet verwijderd hadden, zo fel is het opgezwollen.

Strak ga ik nog even langs om een rompertje bij hem aan te doen want hij likt aan de wonde.

Iedereen super bedankt voor jullie antwoorden, ben dan toch niet de enige die vind dat dit anders had gekunnen.

ach dat klinkt ook niet echt fijn

sterkte, hopelijk snel beter met je hondje!

Dan vind ik het raar...geen dier in mijn leven gezien met heftige wond bij normale castratie.

Hou het goed in de gaten.

Dat blauw en de zwelling zou kunnen duiden op nabloeding.

Hopelijk trekt het snel wat bij

Je dierenarts heeft er (sorry) zo te horen wel een slachtveld van gemaakt. Bij een reu is het een kwestie van huis openmaken, zaadleiders afbinden en hechten, en alles weer netjes hechten, zou niet zo dik, bont en baluw horen te zijn! Rompertje is handig, reuen schijnen na castratie erg aan de wond te willen likken, geeft extra irritatie.

heel veel sterkte! 

Toen ik bobbie liet castreren mocht ik erbij blijven toen hij zijn roesje kreeg, moch hem zelf in zijn hokje leggen om in te werken en toen pas ben ik gegaan. Het is trouwens heel normaal dat het lijkt alsof er nog ballen onder hangen. De zwelling trekt vanzelf weg, dan hou je nog lege zakjes over en die trekken vanzelf weg. 

Aha, maar hoort het dan wel zo bont en blauw te zijn? 

Heb er natuurlijk geen foto van gezien van deze hond maar bij bobbie was het ook wat blauw-paarsig...trok vrij snel weg.

Bij alle operaties die ik heb meegemaakt komt de dierenarts alleen aan de hond als die onder zeil is. Vlak voor de ingreep ga ik naar de praktijk, de hond krijgt narcose, terwijl dat begint te werken praten we wat. Pas als de hond niet meer reageert op prikkels van buitenaf wordt deze (meestal op een soort brancard) vervoerd naar de operatie ruimte en ga ik naar huis. Na de operatie liggen ze in een hokje dat dicht kan om bij te komen. Ik vrees dat Spikkel dat niet leuk vond en de boel op stelten heeft gezet. Toen ik haar kwam halen liep ze kwispelend door de praktijk.    

Dan zal het wel zo zijn. Ik heb ook  wel eens een net gecastreerde reu gezien, daar viel het mee, maar goed, kan ook per ok verachillen. Mijn teefje is gecastreerd en dat was ook blauw, niet eens heel erg, maar dat is wel een grotere operatie.