Onze vorige honden...

Goed, leuk is misschien anders. Maar ik denk wel dat het een interessant onderwerp is;

Waar zijn jullie vorige honden aan overleden? En welke factoren hebben hier eventueel bij meegespeeld? Denk aan: ziektes, ouderdom, voeding, aantal jaren geleden)

---

Ik zal met mijn honden beginnen;

1e Bouvier: Een grote teef van 55 kilo. Overleden aan ouderdom, Ze is 12 jaar geworden en begin jaren '90 overleden. 

2e Bouvier: Een teef van 45 kilo. Overleden aan epilepsie. Ze kwam op een dag niet meer uit haar aanval. Medicatie hielp niet bij haar. Ze is 3 jaar geworden en midden jaren '90 overleden.

3e Bouvier: Een teef van 32 kilo. Overleden aan ouderdom, ze was op. Ze wilde niet meer eten, niet meer wandelen, niks meer...  Ze is 13 jaar worden en overleden op 12-09-2011

1e Boerenfox: Teef van 9 kilo. Aangereden op een 80km/h weg. Ze leefde nog, direct naar de dierenarts gegaan en ingeslapen. Ze is 2 jaar geworden en midden jaren '90 overleden.

2e Boerenfox: Teef van 16 kilo. Overleden aan een luchtweginfectie met een zware longontsteking. In mijn vaders armen overleden, op de oprit bij de auto. We hadden net de dierenarts gebeld dat we eraan kwamen, rond 03.00u 's nachts, maar het was niet meer nodig. Ze is 14 jaar geworden en overleden 
op 7-7-2010

Max is mijn eerste hond maar ik woon nog thuis en wij hadden 2 border collies. 

Zora ( heb ik geen foto van op mijn gsm staan) was een border collie teef die 13jaar oud heeft mogen worden. Ze is overleden aan een hersentumor. De fokker heeft 1 nestje van haar gefokt en daarvan hebben we een reu gehouden. Deze reu hadden we cabouche genoemd. Een hele knappe reu! Wij hebben hem moeten laten gaan, hij had leukemie, artrose, schildklier problemen, ... Hij is maar 8 jaar mogen worden. Zijn leven had geen zin meer en mijn ouders hebben de knoop doorgehakt nadat bleek dat hij ontzettend veel pijn had dag in dag uit. 

Hier een foto van cabouche 

hier mijn hondjes dan

Golden retriever teef mandy was er al toen ik geboren was en is overleden bij haar 13de jaar aan ouderdom. Ze was gewoon op. Hebben haar in laten slapen

Golden retriever teef boyka is in mij leven gekomen in 2002 en is overleden toch ze 8 was aan kanker. We hebben haar in laten slapen

Golden retriever teef kyra is in 2011 bij ons gekomen en mocht maar 10 dagen bij ons zijn en is aan parvo overleden echt een moeilijke periode voor mij. In mijn armen overleden onderweg naar de dierenarts.

nu labrador retriever leska en zij is hopelijk nog heel lang in mijn even

1e: Kruising terriermix Blacky: Had een lekkende hartklep (achteraf gebleken) was ongeveer 3 jaar oud en zakte ineens door z'n poten heen en bleef dood. (Heb deze hond zelf niet echt gekend ik was toen heel jong). Was in de jaren 80 nog.. en de dierenarts vertelde nog tegen mijn moeder dat hij niet snapte dat ze het nooit gemerkt had aan de hond. 

2e Onze Duitse herder Hector, prachthond groot en beresterk, zal wel rond de 40kg gewogen hebben. Is rond z'n 15e (!) levensjaar op een nacht niet meer wakker geworden, dus ouderdom. Is rond 2000 gestorven schat ik. 

3e: Onze jack russell, Roef Had z'n naam te danken aan het feit dat hij echt mega-snel was. Niet kapot te krijgen was hij echt.. onvermoeibaar.  Hij stierf op z'n 17e we vonden hem toen in de tuin. Is in 2003 geloof ik gestorven.

4e Lobbes mijn steun en toeverlaat, mijn knuffeltje mijn rots in de branding. Was een mooie grote golden retriever reu die rond z'n 2e levensjaar bij ons kwam wonen. Was op slag verliefd op deze hond en dat is nooit meer overgegaan haha. Hij woog 35kg en werd op z'n 9e ziek. Wat begon met hoesten. Heel af en toe hoesten... Na onderzoek bij de dierenarts en foto's bleek hij longkanker te hebben... 3 weken na de eerste symptomen lieten we hem gaan hij had het zo benauwd dat hij niets meer kon. 9 jaar vond ik veel te jong... ook mede hierdoor ben ik er nog steeds kapot van, want deze hond stond nog midden in het leven in tegenstelling tot de hoog bejaarde 2 die hem voorgingen. Lobbes is vorig jaar (oktober 2013) gestorven. We zijn toen nog voor een SE bij een andere DA geweest omdat onze dierenarts toen hem na het zien van de foto's geen enkele pijnstiller of iets meer wou voorschrijven en de afspraak voor de spuit al bijna wou inplannen. Tweede dierenarts heeft nog gedaan wat ie kon voor Lob maar het mocht niet meer baten. En we konden zijn leven niet eindeloos gaan rekken met het vooruitzicht op weer een enorme terugval.

Mijn eerste teckel Oukje is 11 jaar geworden, overleden aan een slecht werkend hart.
Mijn poedeltje Joepje is 13 jaar geworden en overleden aan kanker.

Mijn vorige hond, Rocky, is op een week na 14 jaar geworden.

Rocky had moeite met opstaan en sliep veel.
Hij werd gediagnosticeerd met een rughernia. Hij zou nooit meer kunnen springen, maar met de medicijnen zou hij wel kunnen wandelen en pijnloos kunnen leven.

Wij gingen ervan uit dat het probleem hiermee over zou gaan. Maar Rocky kon nog wel springen en leefde helemaal op. Tot hij na een maand helemaal instortte.
Hij kon niet meer opstaan, zakte door zijn achterpoten en piepte veel.

Weer bij de dierenarts, werden er aanvullende onderzoeken gedaan. Rocky had een levertumor. Zo groot, dat het bijna zijn hele achterhand vulde. Hij had al uitzaaiingen naar andere organen en het was een kwestie van tijd tot het naar zijn hersenen zou trekken.

We hebben toen ter plekke de beslissing genomen hem in te laten slapen. Hij heeft nog een spuit met pijnstillers gehad om de dag door te komen, zodat we nog afscheid konden nemen. Mijn vader is de hele middag met hem weggeweest en we hebben nog foto's gemaakt met Rocky aan onze zijde.

Rocky was van 24-07-1994... Ik ben van 11-07-1994; dus ik wist niet beter dan dat hij er was.

Cocker spaniel 15 geëuthanaseerd tijdens epileptiforme aanval. 1990
Chow x dh 14 geëuthanaseerd, bleek een tumor te hebben in de kleine hersenen, dement 1998
Australian cattle dog geëuthanaseerd, plotse erge pijn, bleek vol met uitzaaiingen te zitten. 2004

1e hond: Terry, Dalmatiër, ? juni 1987 - 27 januari 2000. Kauwspieren verdwenen langzaam (deuk in hoofd), viel op latere leeftijd soms zomaar om, als hij nieste klapte hij met zijn kin op de grond (en hop, daar vloog weer een tand). Hij was oud, op. Het was ook goed zo, hij is 12,5 geworden.

2e hond: Max, Dalmatiër, 20 januari 2000 - 25 mei 2009. Ziek. Wát hij precies had is nooit duidelijk geworden. De laatste 2 jaar werd hij steeds dunner. Was nog altijd hartstikke blij als hij ons zag (vooral mijn vriend was zijn grote vriend), at ook nog wel, maar (vooral het laatste jaar) moest steeds overgeven. At ook veel groen buiten. Als hij had gegeten ging hij smakken en 'flappen' met zijn tong. Dan ging hij bij de tuindeur staan en moest de tuindeur open. Buiten moest hij dan overgeven. Bruine stopverf. 
Opgenomen geweest in een kliniek, maar nooit duidelijk geweest wat hij had. Erg verzwakt en in mei 2009 hebben mijn ouders hem laten gaan.
Ik kan nog verdrietig worden, ben de avond ervoor nog langs geweest, heb hem lekker wat pindaatjes gegeven en heb afscheid van hem genomen, wetende dat hij er de volgende dag niet meer zou zijn

Geen hond, maar minstens zo belangrijk voor mij: Poes Puk: bij ons gekomen op 23 december 2002 (ze was toen volgens hun een jaar of 5, maar wij denken dat ze toch ouder was), ons verlaten op 29 november 2012. Asielkat die ze wilden laten inslapen omdat het een draak van een beest was. Zij koos ons uit. En ze was zó verschrikkelijk lief! Tot we voor het eerst bij de dierenarts kwamen...
Elke keer een waar drama, uiteindelijk kreeg ze een notitie in d'r dossier: alleen bij vrouwelijke arts. En er was er 1 die zó goed met haar was, dus ik ging altijd naar haar toe. Ik was dan ook heel blij dat zij die bewuste avond dienst had.
Puk was nierpatiënt, zat al in reservetijd. Ging op een nare manier heen, ik was blij dat het 's avonds gebeurde, toen wij allebei thuis waren. 

Mellow moet nog 3 worden en we hebben afgesproken dat ze 20 wordt. Die afspraak had ik met Pukje ook, maar ik weet niet of ze dat ook écht is geworden.

De eerste hond van mijn ouders ( ierse setter ) is net geen 10 jaar geworden, zij had last van baarmoeder ontsteking, tijdens de operatie heeft de dierenarts een klem weg laten schieten, waardoor zij veel bloed had verloren.
Mijn ouders hebben haar nog wel levend mee genomen naar huis, maar ze heeft de nacht niet gehaald ( dit is gebeurt rond 1987 )

De 2de hond was een golden retriever zij is 10 jaar en 7 maanden geworden, haar hebben ze in 1998 laten inslapen, zij kon op een gegeven moment niet meer lopen ( we weten niet wat zij precies mankeerde )

De 3de hond was een flatcoated retriever zij is 11 jaar en 1 maand oud geworden, haar hebben we in 2009 in laten slapen.
Zij had last van een zeer agresieve tumor in haar kaak, binnen 1,5 week groeide het van een bultje van ongeveer een centimeter naar een flinke bult, als we haar niet in hadden laten slapen had ze haar kaak kunnen breken ( dat wilde wij haar niet aandoen, op het moment dat haar kaak begon te kraken hebben we besloten om haar te laten gaan )

1e hond was een ierse setter die was er al toen ik geboren werd en is oveleden toen ik 2 was.
2e hond beau een golden retriever teef is 15 geworden. Had een kanker gezwel aan haar lip wat met de dag groter werd. Ze kon niet meer eten en drinken. Hebben haar uiteindelijk in laten slapen.
Haar zusje had mijn tante zij is 1 maand voor beau overleden.
De rest leeft nog allemaal

Denzel is mijn eerste hond maar vroeger hadden we wel honden thuis. 

Barry golden retriever reu. Helaas overleden op 7 jarige leeftijd, hij had epilepsie en kreeg een hersen tumor.

Shandor kruising herder new foundlander. helaas overleden met 5 maanden. Hij had van stilstaand water gedronken werd daar heel ziek van en kreeg ook nog iets der bij, weet alleen niet goed wat meer. Het was echt verschrikkelijk op zo n jonge leeftijd, mijn moeder wilde dan ook eigenlijk geen hond meer. Het afscheid nemen viel haar zo zwaar steeds. Uiteindelijk wilde ze toch wel weer een hond na lange tijd. 

En dat was Randy, een golden retriever. Met deze hond ben ik opgegroeid. Wat een top hond was dat. Hij was vrij pittig voor een goldie maar echt een lieverd. Ik vertrouwde hem voor de volle 100 procent. Randy is 13 jaar geworden. Hij was ook echt oud toen en had veel moeite met opstaan, toch werd hij ziek en kreeg een steeds dikkere buik. Hij had zoveel vocht in zijn lichaam, als we hem niet lieten gaan zou die aan een pijnlijke dood sterven en dat wilde wij niet. Hij was ook op. Mis hem nog steeds. 

Hopelijk gaat Denzel heel oud worden en kan ik heel lang van hem genieten.

Tico, Duitse Dog, 06-02-2008 tot 10-07-2012, veel te jong. Zijn verhaal staat op mijn profiel. In het kort: hij bleek "ineens" een aangeboren nierfalen te hebben. De ene dag testen we voor de zekerheid, naar aanleiding van meerdere vage klachten, zijn bloed, de volgende dag hebben we hem laten gaan.
Zoals gezegd, de rest staat op mijn profiel. Het ligt nog te gevoelig om het weer op te schrijven.

Het kooikerhondje van mijn ouders overleed op 10 jarige leeftijd. We weten niet precies waarom. Ik vond hem hijgend in een hoekje. Ik dacht dat hij stikte en mijn vinger in zijn keel gestoken. Dat hielp niet, mijn moeder opgebeld op haar werk, de dierenarts gebeld. Maar hij was dood voordat we aankwamen. We hebben geen autopsie laten doen. De dierenarts vermoedde een tumor in zijn buik of een zwakke ader die was gesprongen (ze voelde iets in zijn buik).

Charlie, witte herder van 36 kg, overleden op 11-jarige leeftijd aan kanker. 

Hij had twee weken voor zijn dood geknapte tumoren op z'n milt, wat hij ternauwernood heeft overleefd. Helaas was het kwaadaardige kanker en zaten er binnen twee weken nieuwe tumoren, dit keer op de lever. Onopereerbaar, z'n buik begon alweer vol te lopen met bloed, dus we hebben hem in laten slapen. 

Heb nog maar 1 hondje verloren, een dwergpinscher. Die is overleden aan een baarmoederontsteking. Heel spijtig eigenlijk, ze had al eens een baarmoederontsteking gehad, en toen had de dierenarts die er zogezegd uitgehaald. Uiteindelijk na verloop van tijd is mijn moeder overgestapt naar een andere dierenarts, want ze was niet meer tevreden met haar huidige dierenarts. Mitsy (zo heette ze) werd ziek, naar de nieuwe dierenarts en bleek ze toch weer baarmoederontsteking te hebben. Het was al te ver gevorderd, ze was 15 of 16 jaar ofzo dus heeft mijn moeder ervoor gekozen haar te euthanaseren. 

Die vorige dierenarts bleek dus een echte geldwolf te zijn, geld vragen voor operaties die ze niet eens uitvoerde.. Nochtans is steriliseren niet de meest gecompliceerde operatie. Jammer dat ik toen nog zo jong was (10 jaar ofzo), want daar zou die dierenarts bij mij echt niet mee weggekomen zijn.

Onze hond Snoopy was een echte kruising. Wij waren zijn derde baasje toen hij pas een paar maanden oud was en dit heeft zijn gedrag helaas altijd beïnvloed. Voor ons als gezin was hij een super lieve hond, maar we konden hem helaas niet vertrouwen bij alle vriendjes en vriendinnetjes die over de vloer kwamen. 
Uiteindelijk is hij zeker 15 jaar geworden, we hebben hem laten inslapen toen hij door ouderdom ontzettend ziek en zwak was geworden.  
Wat ik wel mooi vond was dat mijn vader eigenlijk nooit 'liefde' toont aan dieren, maar er HEEL duidelijk in was dat de dierenarts bij ons thuis Snoopy moest laten inslapen. Hij wilde het Snoopy niet aandoen om hem mee te slepen in de auto etc. Dit heeft me altijd nog ontroerd.

Ons eerste hondje was een Dwergschnauzer teefje. Ze is veertien jaar geworden. Ze had enkele gezwellen, was blind en doof, incontinent, kortom; op. Ze had een tumor in haar mond. Toen ze daar op ging bijten (hij werd steeds groter) is ze ingeslapen. We wilden geen tumoren meer verwijderen op haar leeftijd maar ze mocht blijven zolang het goed ging. Ik was toen kind. Achteraf gezien vind ik dat we te lang zijn doorgegaan met haar.

En dan Winnie, niet mijn hond, maar mijn opvanghond van april tot juni 2013. Ze had suikerziekte en ging, waarschijnlijk vanwege de onstabiele situatie waarin ze zich bevond, enorm schommelen met haar suiker. Ze werd erg ziek, de urine liep gewoon uit haar, iedere aanraking deed haar pijn. Ze is daarom ingeslapen. Ze is slechts acht jaar oud geworden.

En ten slotte Punk. Ik geloof dat haar verhaal inmiddels bekend is.. Punk was bijna veertien jaar oud. Donderdag rende ze nog door de duinen, vrijdag was ze ineens niet zichzelf, en maandag was ze overleden. Bizar hoe snel het was gegaan. Punk had helse buikpijn en een hoge ontstekingswaarde. Op de echo was "iets" te zien, we hoopten dat het opgehoopte ontlasting was, maar Punk werd zieker en zieker. Daarom besloten haar te laten gaan en niet te onderwerpen aan verdere onderzoeken of operaties, ze had overduidelijk pijn en dat was het meest vreselijke wat ik ooit gezien heb. Ze heeft een mooie leeftijd behaald en ik heb haar altijd beloofd haar niet te laten lijden omdat ik haar bij me wil houden. Mogelijk was wat we zagen op de echo een tumor, ter hoogte van haar nieren. Haar moeder en één van haar broertjes zijn hier ook aan overleden.