Hallo iedereen,
Mijn eerste onderwerp (YAY!)
Alleen de rede is iets minder leuk :S. Mijn vriend en ik hebben nu bijna een jaar onze geredde hondje Max. Max is heel erg lief en luistert in principe prima (jong en wil graag spelen dus soms hoort hij niet meer als hij los een andere hond ziet). Allemaal geen probleem en daar werken we aan.
het probleem ligt bij de begroeting als we samen weer thuis komen. Hij ziet mijn vriend dan amper staan en gaat alleen maar op mij af. Dit vind mijn vriend niet leuk en hij geeft mij min om meer de schuld. We hebben hier zeker in het begin wel eens ruzie over gehad. (Hij denkt dat als het andersom was ik de hond had weg gedaan, wat ik dus echt niet zou doen omdat ik me daar gewoon minder druk om maak).
Nou vroeg ik me af of jullie misschien weten waarom Max meer naar mij trekt en minder naar me vriend. En of er een manier is waardoor ik dit een beetje kan minderen. Hij loopt wel echt vaak achter me aan en ik stuur hem dan meestal heel consequent naar zijn mand (het is een ninja en ik heb het dus niet altijd door).
Please Help
Ronja en Max
Hoi Ronja,
Wie doet wat met Max? Wie wandelt met hem, wie voert hem, wie knuffelt hem, wie traint hem? Bij mij thuis zeiden mijn ouders altijd dat een hond degene die hem voert het leukst vindt. Ik twijfel of dat zo is. Ik denk dat je een sterkere band krijgt door samen leuke dingen te doen, dingen te leren, etc. Als je vriend niet heel veel met Max doet, kan de situatie misschien verbeteren als ze samen leuke dingen gaan doen!
Verder denk ik, tja, wij mensen vinden ook de één leuker/aardiger dan de ander. Je kunt de taken verdelen, maar ik zou niet forceren dat hij jou niet leuk mag vinden en je vriend juist wel.
Succes met Max en leuk dat je je eerste topic aan hebt gemaakt! Hopelijk krijg je veel bruikbare tips!
Grappig: ik had het daar van de week met iemand over en het viel ons op dat bij de meeste honden die we kennen de vrouw de rang hoogste in huis is. Wat de hond betreft dan!
Ik negeer de honden altijd als ik binnen kom. Wanneer ik iemand bij me heb wordt die dus uitbundig begroet en het bezoek vind dat natuurlijk heel leuk! Ze willen dan ook meteen spelen.
Misschien is het een idee voor je vriend om bij thuiskomst uitbundig met de hond te gaan spelen en dat jij de hond negeert? Eventueel met een speciaal stukje speelgoed wat alleen door de hond en je vriend gebruikt word.
Hoewel ik denk dat het niet na 1x al is opgelost. Er zal toch wel wat tijd en moeite aan besteed moeten worden.
Ik denk dat je vriend het los zal moeten laten
Waarom mag de hond niet voelen wat deze voelt?
Mijn honden hebben ook hun eigen favorieten hoor ,en van mij mogen ze..
ik vind het zelf wel grappig om te zien
hoe ze zich enorm aanstellen voor een bepaalde persoon
Dat betekent echt niet dat ze niet gek op mij zijn
Misschien inderdaad wel even handig om te vermelden wie wat doet met de hond.
In de eerste maanden dat we hem hadden heb ik heel veel met hem gedaan omdat me vriend op stage was. Ik liet hem 2x a 3x per dag uit en in de avond samen met me vriend. Het eten gegeven is eigenlijk wisselend. Nu maak ik hele lange dagen en is hij de hele dag thuis met me vriend die hem dan ook uit laat. We spelen beide veel met hem en hij knuffelt nu vaker met me vriend dan met mij omdat ik er vaak niet ben en ik lichtelijk afstand heb genomen (ik knuffel nog steeds natuurlijk maar minder intensief).
Maar tot nu toe zijn er al dingen genoemd die te proberen zijn
Het is ergens best kinderachtig en ik heb ook gezegt dat ik er niets aan kan doen, maar hij is erg onzeker en om dan ook nog door je eigen hond een beetje als tweede keus te worden gezien is niet erg leuk natuurlijk. Heb het gister nog met hem er over gehad en we gaan proberen om hem alles te laten doen.
Lastig. Ik kan me ergens het gevoel van je vriend wel voorstellen, hij had zich het hebben van een hond waarschijnlijk anders voorgesteld. Natuurlijk is het rationeel gezien misschien kinderachtig, maar gevoel is nu eenmaal niet rationeel.
Ik hoop dat jullie een goede oplossing vinden!
Heel herkenbaar. Hier wil ze niet eens met mijn vriend lopen.. ik moet haar echt weg sturen.. Mijn vriend vind dat ook niet leuk en word dan boos op haar. Dat voelt zij en dat maakt het alleen maar erger. Helaas denkt mijn vriend dat alles aan komt waaien.. Ik maak me er niet druk om. Ik snap mijn hond helemaal en als mijn vriend niet wil luisteren? Tja.. eigen schuld..
Ik ben echt al heel blij met de reacties, en we hebben voorlopig genoeg ideeën om er aan te werken. We gaan in iedergeval dat negeren bij binnenkomst oefenen. Dat is eigenlijk waar hij de meeste moeite mee heeft. Maar heb hem ook gezegt dat omdat ik in het begin alles deed en omdat ik een iets natuurlijker overwicht over hem heb, hij altijd iets meer naar mij toe zal trekken. En dat was gelukkig oke.
Om even terug te komen op zijn achtergrond:
Hij is geboren in Polen en toen met 3 maanden naar Nederland gehaald. Hier heeft het gastgezin te snel besloten om hem te adopteren. Na een jaar moest hij daar toen weer weg en hebben wij hem in huis genomen. Jong gezin met kleine kinderen en ouders die allebij werken. Ze hadden dus geen tijd meer en dat vonden ze zielig. Ze waren echter ook bezig met een scheiding ben ik nu achter gekomen. Ik wilde graag puppy foto's van hem. En zo ben ik er achter gekomen omdat ze niet bij de computer kon komen.
Hij is erg lief tegen kinderen maar zeer schigtig bij volwasse vreemde. Negeren is bij hem de beste manier om hem snel weer op zijn gemak te krijgen. HIj is ook overal bang voor, een punt waar we ook aan moeten werken. Gelukkig is hij niet bang voor onweer en vuurwerk zoals mijn vorige hond (die alles in huis stuk ging krabben). Dus genoeg werk voor de boeg, maar hij is dol op knuffelen dus krijg er gelukkig geoeg liefde voor terug
Ik herken het wel een beetje, maar in een andere situatie. Onze hond kent mijn man al van pup af aan, maar ze woont pas sinds een half jaar bij mij. Hij was altijd al haar god en ik zomaar iemand. Vind ik ook niet altijd leuk, hoor, dan zeg ík "hier" en dan gaat ze voor mijn man zitten
Maar wij doen idd dat ik haar over het algemeen voer. Ook wandel ik evenveel of meer met haar, maar dat hangt wel van onze roosters af. In ieder geval zie ik na een half jaar een wereld van verschil, ze vertrouwt me nou zó veel meer dan voordat ze bij ons woonde. Maar ik ga er eerlijk gezegd niet vanuit dat ik ooit op gelijke voet kom met mijn man, in haar ogen. Soms wel jammer, maar zo lang ze ook van mij houdt...
Ik zie het probleem ook niet erg en is inderdaad wel een beetje kinderlijk gedrag. Onze eerste 2 honden trokken beide meer naar mijn man toe. Terwijl ik ze 9 van de 10x uitliet, ik was degene die ze eten gaf, die de boel opruimde als ze ziek waren etc. Nu hebben we er twee, en het teefje trekt meer naar mij en de reu meer naar mijn man. Hoe dat kan? Ik heb geen idee, ik ben nog steeds degene die het meeste met en voor de honden doet. Ik denk dat hij zich er gewoon bij neer moet leggen en er niet zo'n issue van moet maken. En het al helemaal niet afreageren op de hond en natuurlijk ook niet op jou.
Hoi
Max is heel enthousiast als mijn vriend binnenkomt maar als wij samen binnenkomen loopt Max naar mij. Maar in mijn situatie is dat normaal ik geef Max eten, ik laat Max uit, Max is altijd bij mij,... Ik denk dat heel normaal is.
mijn vorige hond ging altijd helemaal uit haar dak als mijn ex thuis kwam bij mij was ze gewoon blij. Toch vond ik dat ze bij mij veel meer op haar gemak was. Dus ik denk dat je het niet te zwaar moet opvatten (je vriend dus) en het ook nog weleens een compliment kan zijn dat ze hem niet begroet. (dat zou ik hem dus vertellen, dat degene waarbij de hond zich het meest op zijn gemak voelt het niet nodig vindt om zich teveel op te winden, ook al hoeft dit in jullie geval helemaal niet zo te zijn natuurlijk. Maar misschien gaat hij dan de hond ook leuker behandelen en vindt de hond dus ook hem weer leuker )
Op mijn vriend heeft hij nooit angstig gereageerd, maar hij is wel snel gefrustreerd in tegenstelling tot mij (ik haal drie keer rustig adem en probeer het nog een keer). Maar mijn vader vind hij nog steeds als hij binnenkomt dood eng, maar me opa weer niet omdat die hem compleet negeert. Daarom zeg ik ook tegen iedereen die als vreemde binnen komt, negeer de hond compleet. Maar ik zie weinig tot geen verschil tussen mannen en vrouwen. Alleen mannen met een petje op vind hij wel extra eng. Dus waarschijnlijk is er in Polen iets gebeurd. Ik kom er zelf al jaren en het is me opgevallen dat heel veel mannen daar baseballpetjes dragen.
Toen wij met elkaar kregen had ik nog mijn oude hond Tessa (zij is februari vorig jaar overleden). Hij begreep dat zij echt mijn hond was en dat ze meer naar mij toe trok, hoewel mijn wijze Tessa daar minder verschil in maakte. Toen zij was overleden besloten we samen een nieuwe hond te nemen. Zijn eerste hond, want hij had altijd katten en konijnen gehad. Dus ja ik kan ergens zijn teleurstelling begrijpen dat vervolgens ook deze hond meer naar mij trekt. Door zijn onzekerheid trekt hij het zich nog erger aan dan dat het in werkelijkheid is. Maar de verhalen die hier nu verteld worden, doen hem wel begrijpen dat het een normale zaak is, en dat het dus echt niet mijn schuld is. (Hij dacht omdat ik minder consequent overkom, dat Max daarom meer naar mij trekt.) Hij dacht dat als je een hond neemt, hij evenveel naar zijn baasjes trekt, maar door jullie verhalen (bedankt hiervoor) ziet hij nu dat dat niet zo is en dat hij niet de enige is.)
Dus al met al, we hebben nu middelen om het een beetje rechter te trekken voor zijn gemoedsrust en hij weet nu dat hij niet de enige is hier in
Super Bedankt!
Hier was dat aan het begin ook zo. Ik was/ben het meeste thuis, ik train het meeste met hem, ik gaf hem eten enz enz.. Wij hebben ervoor gekozen om manlief de basiscursus te laten volgen, ik ging wel mee maar bleef op de achtergrond en trainde thuis. Hij geeft hem sowieso s ochtends zijn eten.
Oké ik ben de echte baas (was ik ook voor de hond. Whahaha ) maar hij luisterd prima naar manlief. Ze liggen vaak samen op de bank.. zodra het donker wordt gaat Gijs kijken of hij al thuiskomt enz.
Alleen als we samen zijn weggeweest en dan thuiskomen. Krijgt manlief ff een kwispel maar dan is het gauw opzoek naar het vrouwtje.
Ik heb me dus op sommige punten een beetje terug getrokken.
Nou idd, mijn vader is nogal koppig in dit soort dingen en mijn opa hoef ik het niet eens te vragen. Die komt kijken naar iets in huis (huur zijn oude huis en is een echte klusjesman) en heeft dus geen tijd voor de hond. Sommige mensen begrijpen ook niet wat negeren inhoud. Maar is wel een goede van maar mijn hond niet met mensen. Die ga ik onthouden
Heel eerlijk, vind ik het wel onvolwassen om jou hiervan de schuld te geven en er ruzie over te maken.
En de hond wegdoen om die reden? Want? Wat is daar het nut van?
Misschien dat je vriend iets uitstraalt dat jullie hond zich liever tot jou wendt, dat hij het te graag wil, of dat hij nu een energie heeft waar hij niks mee kan, soort vicieuze cirkel?
En ik weet niet of jullie zijn verleden kennen, maar misschien heeft ie minder met mannen?
Kun je dat nog ergens navragen?
Hier is de onze ook enthousiast tegen vreemden, de postbode en eventuele inbrekers dus ik herken het niet.
Maar bv mijn vriendin, heeft 2 honden, als zij binnenkomt gebeurt er nauwelijks iets, bij haar man breken ze de tent af. Maar hij is veel enthousiaster in zijn energie.
Mijn vriendin ligt er niet wakker van.
Nee ik denk niet dat ik nog kan achterhalen of hij iets tegen mannen heeft, en wat ik al eerder heb vermeld, zie ik ook geen verschil tussen mannen en vrouwen.
Het ligt echt bij mijn vriend, en hij is inmiddels bereid om er aan te gaan werken. Ik heb ook al eerder uit gelegd wat de rede van zijn gedrag is. En volgens mij liggen mannen hier sneller wakker van dan vrouwen wij vinden het misschien niet leuk, maar kunnen het sneller naast ons neer leggen, terwijl sommige mannen het zich heel persoonlijk aan trekken.
EN mijn vent is vaak nog een klein kind in veel dingen dus hier kijk ik ook niet van op :P
Ok, dus een mooi leermoment voor je vriend
Negeren?
Dat mag op een A4 op mijn rug.
Laatste staaltje, de kop van onze hond beetpakken, en "rustig rustig" op sissende toon tegen hem zetten terwijl hij diep in de ogen werd gekeken.
Ik kan je vriend wel begrijpen hoor. Ik zou het ook niet tof vinden om een dier in huis te nemen en vervolgens vind hij mijn vriend veel leuker. Nu is dat bij ons niet het geval, beide honden lijken de voorkeur aan mij te geven. Ze slapen het liefst bij, ik word het eerst begroet. Aan de andere kant doe ik ook veel meer met ze. Ik heb ze alle commando's aangeleerd, ik geef ze vaak eten. Ik sta hun eten te snijden, ik geef aan wanneer de kleine naar buiten moet. Mijn vriend neemt meer de basis dingen op zich. Roepen als ze iets doen wat niet mag, wandelen, eten geven als ik er niet ben, trek of gooi spelletje spelen. Bij ons zie je dus ook duidelijk dat ik een lekker knuffel bed ben maar zodra ze willen spelen ze sneller naar mijn vriend trekken. Ze lijken ook wel beter te luisteren naar mij dan naar mijn vriend.
Soms heb ik het idee alsof ik het er moeilijker mee heb. We kregen een pup in huis en ik stelde me al voor dat Thalia van Niels zou gaan worden, en Gruul mijn maatje. Dan hebben we allebei een hond die ons maatje is. Maar helaas, Thalia wil ook liever bij mij zijn. Ik vind dit ook heel vervelend voor mijn vriend, ik vind het naar dat ik het gevoel heb alsof onze honden hem negeren terwijl hij ook voor ze zorgt en lief is voor ze. Ik heb het er met hem over gehad en hij vind het ook wel jammer maar zit er minder mee dan ik haha.
Er zijn al goede tips gegeven over hoe je het om kan draaien, ik hoop dat de hond straks wat meer naar jullie allebei trekt en dat je vriend ook een leuk maatje erbij heeft en erg blij is met de hond.
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?