Wie heeft er wel eens een (gegronde!) klacht gekregen over zijn hond?

Ik ben een aantal maanden geleden verhuist van een kleine portiekflat (6 woningen) naar een veel grotere flat (+/- 70 woningen). Voorheen was dit een bejaardenflat, maar sinds een aantal jaren worden ze ook weer verhuurd aan 'gewone' mensen. Maar omdat de senioren toch nog in de meerderheid zijn komen jongeren (blijkbaar voldoe ik daar met bijna 26 al niet meer aan, oeioei!) niet in aanmerking in verband met overlast e.d. Huisdieren zijn bij deze woningbouwvereniging altijd toegestaan.

Nu heb ik dus Winter, mijn 8 maanden oude Witje, die epilepsie heeft. Wanneer hij een aanval heeft gehad is hij een stuk onzekerder en feller dan normaal, en vooral de lift wordt dan een struikelblok (wij wonen 2 hoog). De lift op zich is geen probleem, maar zodra de deuren open gaan en er staat iemand voor, dan gaat Winter tekeer alsof hij levend gevild wordt. Heeft diegene die de lift in wil een hond bij zich, dan is zijn reactie nog eens x10.

Helemaal niet leuk dus, en wij hebben al een aantal keren wat mensen de stuipen op het lijf gejaagd. Ik kan niet veel anders bedenken dan er aan werken (kan hem moeilijk 10x per dag 4 trappen op en af laten sjouwen), maar als mensen er iets van zeggen (wat ik begrijp! Dit is absoluut niet leuk!) vind ik mijn uitleg eigenlijk al snel klinken als een slap excuus... Dus vaak put ik me in plaats daarvan maar uit in excuses en loop zo snel mogelijk door.

Hoe doen jullie dat? Gaan jullie een gesprek aan met degene die overlast ervaart? En dan wanneer er daadwerkelijk sprake is van ongewenst gedrag, niet met mensen die eigenlijk altijd wel érgens last van hebben. Ergens zou ik graag uitleg geven over zijn gedrag, eveneens omdat er echt wel mensen hier in de portiek zijn die het zullen begrijpen en misschien zelfs wel willen helpen door als ze ons tegen komen dingen wel of niet te doen. Maar ik merk dat ik een beetje huiverig ben dat het dus inderdaad overkomt als een slap excuus en ik nog eens de wind van voren krijg (in het verleden met Ginny - de kinderhater - vaak gebeurd dat mensen er juist extra boos van werden).

Dus ik zou heel, héél graag ervaringen horen. Of meningen. Of allebei

Kleine edit: Ik heb dit onderwerp op de een of andere manier ontzettend dom neergezet in deze categorie, maar ik ben dus niet op zoek naar tips voor wat ik met Winter aan moet Samen met de instructrice van onze hondenschool werken we 'hard' (en rustig =P) aan het probleem. Natuurlijk waardeer ik jullie input altijd, maar het gaat me voornamelijk om hoe mensen met 'probleem' honden gedrag wel of juist niet bespreken met mensen die hier overlast door ervaren. Thanks!

Ik denk dat jij eerst zeker van jezelf moet zijn en rustig je hond voor moet bereiden en begeleiden wat de lift betreft. Ik begrijp dat je nog niet lang woont in deze flat?

Een lift is altijd een onverwachte situatie, voor de hond. De deur is dicht, gaat opeens open en er staat ook opeens iemand voor de deur, die naar binnen gaat, in een kleine ruimte.

Edith, ik haal mijn reactie niet weg, leeg ik ook zo.?, maar ik had het niet goed begrepen, nu wel.

Hier ook een hond die niet altijd even vriendelijk is!

Ik heb het altijd uitgelegd. Ik vond het ook vaak klinken als een slap excuus ( ja uhmm... hij is gewoon bang... )
Maar mensen kunnen voor veel dingen begrip opbrengen hoor! Vooral mensen met een eigen hondje. Ik stond er versteld van.
Hier in het dorp heb ik aan veel mensen uitgelegd wat er met Odi aan de hand is. De meesten begrepen het en rekenen me niets aan. Een aantal mensen doen gewoon waar ze zin in hebben (hond los laten lopen en niet terugroepen als Odi eraan komt), deze mensen leg ik ook niets meer uit.
Toch heeft het merendeel het aardig door. Ze lopen een blokje om als ze mij met Odi aan zien komen, of als Odi en ik naar de andere kant van de weg gaan, wordt er niet vreemd opgekeken.

Mijn familie reageert wisselend op Odi. Het merendeel weet echt wel dat hij niets doet, maar een aantal mensen zijn erg huiverig. Juist die mensen hebben een grote invloed op de buitenwereld (roddelen is zo leuk...). Ik heb het iedereen in de familie uitgelegd, en ze zeiden allemaal dat ze mij verstandig vonden dat ik het heb verteld.

Dus ja... Mijn advies is, leg het eens uit. Of je dit nu doet als je hem bij je hebt of je alleen op pad gaat, leg het uit aan de mensen die je hebt laten schrikken. Je zult echt verbaasd zijn hoeveel begrip je kunt krijgen!

Verder denk ik dat je erg serieus met zijn ''probleem'' om gaat, dus geen tips daarvoor... Je bent op de goede weg!

Misschien kan je proberen hem een poosje standaard af te leiden met iets dat hij heeeel lekker of leuk vind?
Bijvoorbeeld rodiworst?
Met een beetje geluk gaat hij de liftdeuren dan associëren met wat leuks.

Klopt, sinds december woon ik hier. De lift is pas een probleem geworden na Winter's laatste aanval, en ik ben hier met de instructrice van de hondenschool mee bezig. Het gaat mij nu dan ook niet zozeer om wat ik met mijn hond aan moet, maar hoe je omgaat met of reageert op mensen die hun ongenoegen uitspreken Niet dat ik je reactie niet waardeer hoor, en het staat tenslotte ook in opvoeding volwassen hond (hoe ik dat gehad heb weet ik zo snel even niet ), dus misschien ben ik erg onduidelijk!

Cosmic blaft bij het alleen thuis zijn. Althans, dat zou ze doen. Ik neem haar altijd mee of laat haar hooguit 15 minuten alleen met een kluif, en dan neem ik haar op, beeld en/of geluid.

Toen Punk overleed voelde ik de bui al hangen, ik had al zo'n flauw vermoeden dat Cosmic het helemáál alleen zijn niet tof zou vinden. Ik heb toen bij de mensen naast me (die me altijd lelijk aankijken en nooit groeten) en de jongen boven me (die zegt dat hij Cosmic regelmatig hoort, wat niet kan, en zelf de muziek zo hard zet dat ik van m'n bank afdreun door de bas) een briefje in de bus gedaan dat Punk overleden was en dat ik niet wist hoe Cosmic zou reageren wanneer ik haar alleen zou laten. Ik heb gezegd dit weer op te moeten gaan bouwen, en dat ik max. een kwartiertje per keer weg zou zijn. Ik heb ook mijn telefoonnummer erbij gezet, voor het geval ze tóch een keer overlast zouden ervaren. Geen van beide hebben hierop gereageerd. Ze hebben er geen woord over gezegd.

Ook bij mijn nieuwe buren volgende maand wil ik kennis gaan maken met mijn buren en vertellen dat ik (een) hond(en) heb. Dat ik mijn uiterste best doe om geen overlast te veroorzaken en of ze mij erop willen wijzen wanneer ik dat toch doe. Met een beetje communicatie kom je best ver

Misschien een raar idee, misschien ook niet. Uiteraard ben je hard aan het werk het gedrag om te buigen. 

Zou het een idee zijn om in de tussentijd een A4 tje in de lift te hangen met een uitleg van jou. Dan lezen de mensen het voor ze jullie tegenkomen, en zullen ze voorbereid zijn. Je kunt in de brief ook al aangeven dat je het heel vervelend vind, en beseft dat het op anderen misschien beangstigend kan overkomen.

Wij wonen erg buitenaf, hebben geen buren.... dus geen klachten.

Maar wat ik me afvraag, hoe sta je dan in de lift met je hond, gewoon naast elkaar naar de deur te kijken tot hij open gaat?

Ik zou dit gewoon gaan trainen (weet niet of je dit al doet), zelf met de rug naar de deur toe en aandacht van de hond vragen die dan voor je zit, de hele tijd als je in de lift zit en genoeg beloningen geven. Dit kun je best lang oefenen, naar boven en weer naar beneden..... net zolang tot het gewoon wordt voor de hond en er geen reactie meer komt. Het liefst in het begin natuurlijk op een heel rustig tijdstip zonder teveel mensen (zondagochtend om een uurtje of 6?) en dan langzamerhand drukkere tijden opzoeken.

Hoi.. je kan een briefje met foto in de lift hangen met.. bv..de mail in je Topic ??
Denk dan dat veel mensen er wel begrip voor hebben hoor!!

geen problemen met mijn honden , overlast zijnde buren, maar.....

ik zou altijd een gesprek aan gaan met degene die een klacht over je hond heeft, vraag deze op de koffie, leg uit dat je er over wilt praten en wat aan het geblaf, want vaak is het de luidruchtigheid van de hond die voor overlast zorgt.

als je tegenover elkaar zit, met een kop koffie en eens daarover praat dat je je best doet om het geluid te minderen, zijn ze echt de beroerdste niet hoor. nimmer de klacht naast je neer leggen, wil je niet dat degene bij je thuis komt, dan ga je er naar toe, en vraag of je even een gesprek samen erover kan voeren. dan is er zeker een oplossing voor jullie.

een mooie oplossing en een goeie oefening.
.

Hier heb ik ook al over na zitten denken! We hebben direct naast de voordeur een prikbord waar geregeld dingen aan hangen, dus ik heb er over zitten nadenken om daar iets op te hangen. Toen ik hier vlak voor kerst kwam wonen heb ik een kaartje bij mijn directe buren in de bus gedaan met een introductieverhaaltje en mijn telefoonnummer, en het verzoek of ze mij alsjeblieft willen laten weten wanneer ze last hebben van de honden (vooral ook omdat ik de vloer heb overgenomen van de vorige bewoner en geen idee heb hoe 'geluiddicht' die is... dat ze niet gek worden van tikkende nageltjes etc. =P). Die zijn heel goed ontvangen, en veel mensen zijn daarna ook even komen 'buurten' om zich voor te stellen. Misschien dat dit eenzelfde soort effect kan hebben...

Eerst ga ik een gesprek aan voor uitleg...maar niet van te voren al in lichten.

Een incident bespreken op het moment dat het gebeurt. Zeg ook dat je hard aan het trainen bent.

Mijn ervaring zegt niet op het prikbord plakken. Ik heb daar echt negatieve ervaring mee, en iemand heeft dit misbruikt, met een aanklacht, als bewijs..gelukkig is dit goed afgelopen, en vonden deze buren het "raar" dat ik veel honden had. Ik doe dit dus nooit meer. Waarom zal je nu al dingen gaan inbouwen, die er nog niet zijn, waar je bang voor bent? Er is toch nog geen aanklacht..of begrijp ik het weer verkeerd.
.

dat zou ik dan net weer niet doen 

beter kun je juist degenen die overlast van je hond hebben eens een keertje over het probleem aanspreken zonder dat je je hond bij je hebt. want als jouw hond uit zijn plaat staat te gaan, is er op dat moment toch geen fatsoenlijk gesprek te voeren

Ik zeg eigenlijk alle twee. Ik bedoel eigenlijk niet van te voren al dingen gaan uitleggen.

Ja, we trainen! Zoals we het nu doen gaan we de lift in en door naar achteren (de liften zijn vrij lang ivm scootmobiels etc), waar de hondjes (Gin ook eigenlijk altijd mee) achterin gaan zitten. Als we dan bijna op de verdieping zijn zeg ik 'wachten' en pak wat lekkers uit mijn zak. Op het moment dat de deuren dan open gaan mogen ze dat uit mijn handen peuteren (halve vuist, dus een half zoekspelletje). Soms vind ik 'slachtoffers' om het mee in scene te zetten, maar Winter en ik staan geregeld een half uurtje in de lift continue op en neer te gaan

Nog een kleine toevoeging... De lift IS voor Winter heel normaal. Maar na een epileptische aanval is het vaak ongeveer een week flink mis, net alsof alle socialisatie er via zijn oren uit is gelekt. Vaak trekt het daarna weer bij

Nee hoor, je begrijpt het niet verkeerd, er zijn geen 'officiële' klachten ingediend o.i.d. Wat naar dat jullie er zulke negatieve ervaringen mee hebben... toch ook wel iets om over na te denken. Dankjewel!

Nooit een klacht  gehad over Obi, al snap ik jouw gedachtengang compleet en zoiets kan heel erg lastig zijn. Vrijstaand huis hier maar ik denk dat als we directe buren hadden we ook een probleem hadden gehad met Obi. Hij kan soms nog behoorlijk piepen/janken als hij meent dat er iets aan de hand is.

Laatst een verhaal bij iemand met een kruiwagen deze persoon had interesse in Obi (wou hem aanhalen) maar Obi begon naar hem te blaffen en ik legde hem uit dat de kruiwagen eng was voor Obi. Toevallig kwam ik dezelfde persoon de dag erna nog eens tegen zonder kruiwagen. Toen was er niets aan de hand en de man moest er nog om lachen. En zei zelf nog: "Heey het lag inderdaad aan de kruiwagen!" Maarja, ik leg dingen altijd uit aan mensen of ze het nu snappen of niet... Of het willen horen of niet.  
Obi kan niet praten en ik wil niet dat mensen hem zien als een slechte hond omdat het af en toe een onzekere hond is. Bovendien is hij nog hardstikke jong en juist dat hebben veel mensen niet door omdat het al een hond is van 35kg. Geef zo'n hond ook eens de tijd om dingen te leren. 

Misschien kun je mensen uit de flat die je tegenkomt juist eens gaan begroeten met Winter? Op het moment dat  hij wat ontspannen is... Vaak zijn honden sowieso een goede gespreks-starter. Je zult al snel wat vragen krijgen van "Ohh hoe oud is hij dan?" "Wat voor ras is het eigenlijk?"Dat geeft je misschien ook de kans om wat te vertellen over hem. Maar vooral om eens een andere kant van Winter te laten zien ipv de hond die het even niet heeft in de lift. Dat wekt misschien wat sympathie voor Winter op. Het is ook niet niets een hond met epileptische aanvallen...

Ik herken het gedrag van terug val bij Lady na een aanval, ben er ook al heel lang mee bezig, en heb heel veel niet voor elkaar, en berust me daarin..Vind het wel top van je! Hoop dat het goed komt. Ik heb overigens geen lift probleem.

.

Ik zou proactief mensen informeren over het probleem met een brief. Het droog weergeven, alleen feiten over wat de hond doet. Duidelijk aangeven dat je het zelf ook las probleem ervaart, empathie tonen voor de overlast die je veroorzaakt. Uitleggen dat het na een aanval erger is, hoe lang dat duurt. Dat je eraan werkt met hulp van een trainer. 
Ik hoop dat het gaat lukken, als je pech hebt verbieden ze je met je hond de lift te gebruiken.

Je kan met je trainer overleggen op welke manier je er het best mee om kan gaan en hoe je mensen die dat willen kan laten helpen. Liefst een foolproof methode. 
Als ik (zonder hond) voor de deur zou staan en het helpt om juist wel de lift in te gaan of een praatje met je aan te knopen, zou ik dat wel willen doen. En misschien wonen er mensen in je flat die je willen helpen.

Bedankt voor alle reacties! Ben ik blij mee! Zojuist ben ik maar eens even langs onze huismeester gelopen, die hier een centraal aanspreek punt is voor van alles en nog wat. Ging er eigenlijk heen om te vragen of het wellicht een idee was iets van een vuilniszakje in de liften te plaatsen. De vloer is daar een verzamelpunt van snoeppapiertjes, andere vormen van plastic en zojuist (IELG!) een gebruikt wattenstaafje. En daarna toch ook maar even gevraagd of zomaar alles op het prikbord mag worden geplakt. Zo kwamen we dus aan de praat... En de situatie uitgelegd. Eventuele klachten zullen altijd eerst bij hem terecht komen, en ik heb gezegd dat ik altijd open sta voor een gesprek. Hoe meer mensen Winter leert kennen hier, hoe beter het waarschijnlijk ook zal gaan.

Zojuist nog even weer een confrontatie gehad met andere honden in de lift. Wij moesten er uit, en een dame met 3 chihuahua's wilde er graag in... Dan merk je toch het verschil met ervaren hondeneigenaars. Nog voordat Winter ook maar een kik had gegeven gaf ze ons meteen meer ruimte door opzij te stappen. Heen en weer hallo gezegd, en ze merkte direct op dat Winter a) nog erg jong is en b) momenteel super onzeker. Dan kan ik soms wel huilen van geluk, als iemand dat direct uit zichzelf ZIET. Ik vroeg heel hoopvol of ze hier woonde, maar nee, ze was bij haar moeder op bezoek. MAAR toen ik zei 'hè, jammer', zij vroeg waarom, en ik aangaf dat het fijn zou zijn te kunnen oefenen met iemand die óók inzicht had in Winter én honden had, stelde ze voor om de volgende keer als ze op bezoek komt hier ook even te buurten  Dit soort mensen maken altijd gelijk mijn hele dag fantastisch, haha!

Overigens heeft zij de meest stoere, zelfverzekerde chihuahua's die ik ooit heb gezien. Als één man keken ze opzij, weg van Winter. Ze hebben hem totáál genegeerd. En Winter? Die wilde best even snuffelen (maar niet te lang, haha!)

Mijn humeur is acuut fantastisch

Wat fijn voor je Hannah! Ja vervelende ervaringen kunnen je humeur heel erg beïnvloeden maar positieve natuurlijk ook! Wat goed van die mevrouw! Erg fijn ja als mensen plaats voor je maken of rekening met je houden.

Fijn ja als mensen het gedrag van je hond eens goed kunnen inschatten ipv fout. Maak het zo vaak mee...  
Vanochtend nog op de cursus had ik zo'n moment waarvan ik achteraf dacht jullie kennen Obi echt niet he? De cursus was voorbij en 2 honden waren samen in de afgesloten ren nog aan het spelen. Obi sprong tegen het poortje aan zo van: "Ik wil ook mee doen!" waarop ik zeg tegen hem: " Nee Obi joh we gaan naar huis!" Hoor ik de vrouw zeggen waarvan de hond in de box als een malle aan het rondjagen is achter de andere aan. "Jaa doe maar want jouw hond is veeelst te wild!". Mal mens... het is ook niet zo dat Obi te groot was voor de andere twee of te druk. Hij is juist diegene die teveel over zich heen laat lopen door andere honden. De vrouw is al weken ook op de lessen aanwezig maar schijnbaar zegt heeft ze geen idee wat voor hond Obi is.

Super! Jij hebt een goede avond.

Er is ooit een klacht geweest over mijn honden ,van  de buurvrouw van mijn oppas.
De oppas had de honden uurtje alleen gelaten (gebeurd echt zelden)en waldo is gaan blaffen
heel vervelend dat begrijp ik

dus wat is die buurvrouw gaan doen...meerdere keren aankloppen  bellen en roepen vanaf balkon 
Dus toen ging jeff ook mee blaffen....
Sommige mensen snappen het echt niet....

In het verleden had ik een herder die met een Gentle Leader om liep. Inmiddels weet iedereen wel wat het is, maar destijds was het nog onbekend en riep iedereen: Oooo! Die hond heeft een MUILKORF om! Onzin natuurlijk. Het was een onderdeel van een training. Ik heb toen stencils gemaakt met een uitleg + foto wat het precies was en waarom mijn hond het nodig had. Daar had ik er altijd een paar van op zak. Zodra ik een vreemde reactie kreeg, of vragen, gaf ik ze een stencil. Het werkte geweldig: mensen kregen meteen meer begrip en gingen me niet meer uit de weg. Ze maakten een praatje en boden zelfs aan me te helpen door voor figurant te spelen.

Ik zou ook een A4tje ophangen. Iets in de trant van

"Winter, mijn witte herder, heeft epilepsie.

Na een aanval is hij een tijdje zo in de war dat hij mensen en honden in de lift erg eng vind.

Ik doe mijn best dit met een trainer zo goed mogelijk te verhelpen.

Ik hoop dat u na lezen hiervan begrijpt waarom Winter soms zo vreemd reageert."

In lekkere grote letters, aangezien je zegt dat er ook ouderen wonen.

gesprek!

Een babbel met iemand die het al eens heeft meegemaakt met Winter (en dan zonder Winter in de buurt) waarom en hoe dat het komt.

Communicatie is het sleutelwoord.

Ik vind het idee van een A4tje in de lift trouwens een geweldig idee.

Medebewoners zijn geïnformeerd en als ze je zien, heb je een gesprekje.

Zo komt dat los!

Winter doet z'n best, de rest is 'des mensen'; hou de communicatie open, en je lijn is gezet!

begrip