Even van me afschrijven..

Hoi allemaal..

Weet eigenlijk niet zo goed waar ik moet beginnen. Ik denk dat ik gewoon even van me af wil schrijven.

Een aantal jaar geleden was ik heel actief op dit forum. Sommige van jullie weten dit denk ik nog wel. Ik had toen twee honden met mijn toenmalige vriend. Boebie en Cheeko. Inmiddels zijn mijn vriend en ik al een paar jaar uit elkaar en destijds heb ik Cheeko bij hem achter moeten laten. Wij zijn niet goed uit elkaar gegaan, daar wijd ik verder eigenlijk liever niet over uit. Maar Boebie ging met mij mee en Cheeko bleef bij hem. Ik heb hier veel verdriet om gehad, logisch denk ik. Maar na een jaar ongeveer heb ik het wel een plekje kunnen geven. Inmiddels kon ik zelfs weer naar foto's kijken en terug denken met een lach aan de leuke herinneringen aan Cheeko.

Ik kreeg zo nu en dan nog wel te horen hoe het met hem ging, van gemeenschappelijke vrienden enz. Ik ben verder gegaan met me leven en hij ook. Om een lang verhaal kort te maken. 3 weken geleden hoorde ik dat mijn ex Cheeko heeft weggedaan. Hij is naar het asiel gebracht. Ik hoorde dit echter pas een aantal weken later nadat het gebeurt is. Ik was en ben er helemaal kapot van. Heb de maandag na het weekend gelijk contact opgenomen met het asiel waar hij naar toe is gebracht. De man van het asiel wist mij te vertellen dat Cheeko vrij snel geplaatst was bij een gezin. Ik heb gevraagd of hij aan die mensen wilden vragen of zij contact met mij wilden opnemen. Ik wil gewoon heel graag weten hoe het met hem gaat. Ze hoeven niet bang te zijn dat ik hun hond kom afpakken of wat dan ook. Ik wil gewoon weten dat hij het goed heeft. De man van het asiel zei dat hij contact met ze zou opnemen maar dat ik het ook moest respecteren als ze geen contact met me op wilden nemen. Inmiddels zijn er drie weken voorbij en ik heb niks gehoord. Ik denk dan ook dat ik niks meer ga horen. Ik probeer het te begrijpen maar ik kan het niet loslaten. Hoe zou het met hem zijn? Waar is hij? Is hij gelukkig? Ik zou die mensen zoveel kunnen vertellen over hem als pup en weet ik het wat. Ik heb al zijn foto's nog. Ik weet dat ik het moet respecteren maar het doet me gewoon heel veel verdriet en pijn..

Bedankt voor het lezen.

Hoi Lisa.. Aller eerst welkom terug! Ik kan me nog goed de foto's en verhalen herinneren die je op hondenpage geplaatst hebt in die tijd van je 2 prachtige honden. Wat ben je in een rot-situatie gekomen zeg!!! Net als je alles weer een beetje op de rit hebt hoor je ook nog eens dat cheeko weggedaan is en herplaatst, terwijl je ex vast heel goed wist hoe graag jij cheeko zag.
Hopelijk krijg je onverwacht toch nog goed nieuws van het asiel!!!!

Misschien kan je nog eens naar het asiel bellen? Misschien zijn het wel vergeten om te bellen naar de mensen. Anders kan je vragen of de mensen echt wel hebben gezegd dat ze liever geen contact willen. Ik zou nog eens naar het asiel bellen.

Wat verdrietig voor je, en wat ontzettend jammer dat je ex niet jou heeft gebeld.
Ik kan me vanuit de nieuwe baasjes wel voorstellen dat ze terughoudend zijn, ik heb ook een herplaatser.
Maar als het asiel het zo heeft uitgelegd als jij nu, had ik wel een brief geschreven met een foto, denk ik.
Kan je alleen veel sterkte wensen!

Welkom terug Lisa.

Wat een moeilijke periode is dat geweest.
Een relatie verbreken is niet fijn en zeker niet als je niet goed uit elkaar gaat.

Ik kan de nieuwe baasjes ook wel begrijpen.
Wat je anders wel kan doen is een brief schrijven met een foto erbij van Cheeko als pup en die afgeven bij het asiel met een postzegel erop.
Hoeven ze alleen maar het adres erop te schrijven en de brief op de post te doen.

Misschien nemen ze dan wel contact met je op.

Heel veel sterkte!

Ik kan je heel goed begrijpen, het is heel erg om niet te weten waar je hond is waar je zo veel van houdt. Ik hoop dat hij een heel fijn nieuw leven heeft gevonden en daar nooit meer weg hoeft. Hopelijk bellen de nieuwe eigenaren nog even om te vertellen hoe het nu met Cheeko gaat..

Misschien is het idd wel een idee om nog een keer terug te bellen naar het asiel. Maar ik wil ook niet te opdringerig overkomen.. Hij zei immers dat het de keuze was van de nieuwe eigenaren om contact op te nemen of niet..

Boebie komt ook uit het asiel, ze was 10 maanden en nu is ze bijna 6 maar ik zou best wel wat willen weten van de oude eigenaren. Ik zou het kunnen begrijpen als ze niet willen dat ik langskom natuurlijk maar een kleine update zo af en toe, tja ik zou er geen problemen mee hebben maar ook dat is een eigen keuze van de nieuwe eigenaren natuurlijk.

Ik hou elke dag de asiel websites in de gaten en marktplaats, mocht hij er ineens opstaan..

He wat een rot situatie.. Sterkte en ik hoop dat je nog wat te horen krijgt hoe het met m gaat..

Hoi Lisa.

Je schrijft dit eerlijk en sereen... Daarom : Heeft het asiel geen e-mail adres waarin je deze url kunt mailen ?  De nieuwe baasjes zouden anoniem in dit topic kunnen reageren of zich aanmelden onder een nickname en je een berichtje via Hondenpage sturen.

Ik hoop dat je iets over Cheeko hoort en natuurlijk vooral dat die het goed stelt bij z'n nieuwe baasjes... want dat is wat telt.

Enne... Als dat niet gebeurt... Toch maar positief denken over het feit dat Cheeko zo vlug weer een nieuwe thuis hadt.

Succes gewenst !!!

begrijp dat je hier ondersteboven van bent,hoop dat de nieuwe familie nog contact met je opneemt


maar aan de andere kant,wees blij dat hij zo snel een nieuw plekje heeft gevonden


sterkte

Wat een verdrietige situatie Lisa. 

Mijn eerste idee was ook om een (kort of lang) stuk te schijven over Cheeko als pup, wat hij leuk vond om te doen, wat fotootjes van toen hij klein was erbij. Gewoon een soort verlaat dagboekje zeg maar. Ook wel duidelijk erbij zetten dat je hem niet terug wilt, maar dat je graag wilt weten hoe het met hem gaat gezien het feit hoe hij daar is beland ofzo.
Je gegevens (telefoonnummer, e-mailadres, woonadres?) erbij, zodat zij, als ze willen, contact met je kunnen opnemen.
En dat dan te mailen naar het asiel met de vraag of zij het door willen sturen.
Maar de optie van een brief met foto en postzegel op de envelop is misschien wel nog beter. Dan hoeft het asiel alleen maar het adres van de nieuwe eigenaars erop te zetten.

Ik hoop dat je nog wat hoort over hem. Al krijg je alleen maar bericht dat ze blij zijn met hem en dat het goed met hem gaat. Dan kun je het misschien een plekje geven.

Ik snap je verdriet en onrust hélemaal Lisa,ontzettend erg en naar.

Ik duim voor je dat deze mensen toch snel contact met je op nemen,ik ken het gevoel van "ik hoef alleen maar te weten hoe het met de hond gaat en heel misschien eens in het jaar zien of zo".

Soms gaan dingen in het leven anders,maar dat wil niet zeggen dat je dan ook iets dierbaars zomaar je hart uit kan gooien.

Ik zou het asiel nog een keer bellen als ik jou was en vragen of het bericht is doorgegeven aan de mensen bij wie Cheeko nu is.
Ik weet niet of dit asiel in jouw woonomgeving is, maar anders zou je misschien nog een foto op bijvoorbeeld Facebook kunnen zetten met de tekst wat jij de nieuwe mensen van Cheeko wilt zeggen.
Als het bericht is doorgegeven en hoor je niets van je bericht op Facebook, denk is dat het beter voor je zelf is om Cheeko los te laten, hoe moeilijk ook.
Sterkte!

Ik denk idd dat ik van de week het asiel nog een keer bel. Het is geen asiel hier in de buurt anders was ik wel langsgegaan helaas. Die brief is misschien ook wel een optie, dat kan ik dan ook voorleggen als ik het asiel nog een keertje op bel.

Ik had heel graag een puppen foto gehad van luca, onze herplaatser. Denk dat iedereen dit wel zou willen.
Ik vind het een rotstreek van je ex.

Hoop dat je iets te horen krijgt.

dag Lisa. ik begrijp je verdriet, je zou nog eens contact op kunnennemen met het asiel en eens vragen of ze aan je wens voldaan hebben.

wie weet is het hem helemaal ontschoten, krijg je een ander aan de lijn, gewoon weer uitleggen, en vragen, vraag er ook bij als de familie geen contact wens te hebben met je of je dat ten gehore krijgt, dan is dat voor jou een weet.

verdrietig hoe het gaat in het leven, en ik hoop zo dat je hond het daar naar zijn zin heeft, en dat jij het toch een plekje kan geven, maar vraag het nogmaals aan het asiel.

en Lisa, welkom weer, blijf hier, zo dat je je verhaal kwijt kan..

Sterkte met deze rot situatie! Misschien kun je email sturen met foto's erbij naar Asiel en vragen of ze het door willen sturen. ?

Ach Lisa, ja natuurlijk herinner ik me heel het verhaal van Cheeko en hoe hij uiteindelijk met je ex meegegaan is.

Goed idee om de pupfoto's op te sturen, als iemand dat van Lola gedaan zou hebben zou ik meteen diegene om de hals gevlogen hebben en enthousiast verteld dat het haar goed gaat.

Ik hoop zo dat je snel goed nieuws krijgt en gerustgesteld wordt.

oops dat was ik had de verkeerde jas aan

Dankjewel voor de lieve berichtjes

Ik hou jullie op de hoogte!