Vandaag is het al weer meer dan een jaar geleden dat Diesel is overleden...
Bruno en Diesel hadden een heel speciale band: zoals sommige van jullie misschien wel weten is Bruno niet heel goed in de hondentaal. Aan de lijn valt hij nog vaak uit naar andere honden, los gaat dit meestal beter maar hij speelt nooit met honden zoals de meeste honden dat wel doen. Bij Diesel was dat anders. Bruno accepteerde Diesel en andersom was dat ook het geval.
Hun eerste ontmoeting was toen Bruno nog geen jaar oud was. We gingen bij mijn oma langs en hadden Bruun mee. Tussen Bruno en Diesel was er meteen een klik: Diesel accepteerde Bruno direct. Hij pikte bijna alles wat puppy Bruno uithaalde: van het afpakken van Diesel zijn flostouwen tot het slopen van zn favoriete teddybeer, Diesel vond het niet erg. Het verhaal dat ik mij nog heel goed herinner is het verhaal van de botten: we waren langs het dorp gereden en natuurlijk moest ik even bij de dierenwinkel binnen gaan. We kochten daar 2 botten met vlees eromheen: 1 grote voor Diesel en 1 kleine voor puppy Bruun. Eenmaal terug bij mijn oma gaven we de botten aan de honden. Toen Bruno zag dat Diesel een groter bot had liet hij het zijne vallen en pakte heel voorzichtig dat van Diesel bij hem vandaan en rende er mee weg om hem ergens in de schaduw te gaan opeten. Diesel keek even raar en pakte toen het kleine botje op, liep rustig naar een schaduw plaatjes en ging tevreden liggen kauwen...
Diesel heeft Bruno gemaakt tot wat hij nu is, ookal hadden we Diesel niet gehad was Bruno nog minder sociaal geweest en minder evenwichtig uitgegroeid, dat weet ik zeker. Diesel was een super goede opvoeder voor de kleine Bruun.
Bruno maakt er nooit veel van als we iemand op bezoek krijgen die een hondje met zich meebrengt, behalve een blafconcert van een paar minuten en wat jaloers gedrag vind ie het wel best. Als mijn oma met Diesel naar ons toe kwam deed Bruno helemaal niets, geen geblaf geen spoortje jalozie...
Diesel was dol op wandelen, maar omdat mijn oma op dat moment erg last had van haar knie, kon zij niet zo lang met hem met hem lopen. Als wij er dan waren namen we Diesel graag mee naar het bos, geweldig vond ie dat Diesel had ook last van uitval gedrag aan de lijn naar andere honden toe. Als we met hem liepen vonden ik en mijn broertje en zusje het leuk om ook Diesel eens vast te houden, maar zodra we een andere hond zagen lopen werd de riem gauw overgegeven: probeer als (toen) 11-jarige maar eens een Boerboel van 80 kilo te houden
Ook als wij weer eens langskwamen (wat niet vaak kon want mijn oma verhuisde in die periode van Callantsoog naar Drenthe) was Diesel helemaal door het dolle: hij was zo blij dat hij nog wel eens de neiging had tegen je op te springen hihi
Diesel is (volgens mij) een jaar of 8 oud geworden, veel te jong overleden aan zijn huidziekte maar ook zijn overgewicht heeft daar een rol bij gespeeld...
Het heeft mij enorm geraakt toen we de eerste keer langskwamen en Diesel er niet meer was, Bruno overal heeft rondgekeken en heeft gezocht...na een tijdje kwam hij terug met een blik in zijn ogen van ''waar is mijn grote vriend gebleven?''
Lieve Diesel, ik maar vooral Bruno missen je. Je was een grote vriend en super voorbeeld. Ik ben je heel erg dankbaar voor de opvoeding die je Bruno hebt meegeven! Ik zal je nooit vergeten, mannetje
Een prachtige ster aan de hemel.
Je zit voor altijd in ons hart
Vond dit zo'n bijzonder verhaal dat ik het graag even met jullie wou delen.
Hebben jullie ook honden ook een vriend(in) waar ze zo een speciale vriendschap mee hebben?
Wat een prachtig verhaal, kreeg er kippenvel van
Schitterend, maar ook heel triest om te lezen..
Mijn schapendoes en kat hebben van jongs af aan een hele bijzondere vriendschap gehad, ik moet er niet aan denken wat er gebeurd als 1 van de 2 er straks niet meer is.
wat een mooi verhaal over de bijzondere vriendschap tussen 2 honden,
Echt heel mooi en bijzonder om te lezen!
een mooi verhaal wat een bijzondere band hadden die twee!
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?