Is dit gedrag oke?

Wat vinden jullie van dit gedrag, wat zien jullie erin?
Lewis is de merle terrier pup, Jules is 11 jaar en is de zwarte hond.
Moet ik lewis corrigeren als hij Jules uitdaagt of laat ik het Jules zelf oplossen?
Jules heeft een gevoelige nek, ivm hernia.

Het hangt er allemaal wat vanaf hoe lang dit doorgaat, en wat beide honden gaan uitstralen. Heb je de indruk dat de pup het na zo'n robbertje wel begrepen heeft en de oudere hond met rust laat, is er geen probleem. 
Of als het gefikkefak uit zichzelf ophoudt, ook niet. Je ziet dan dat beide honden gelijktijdig even afstand nemen, zich eens uitschudden, of gaan drinken of zo. Ze stellen zelf een time-out in. Ook goed.
Anders wordt het als de ene hond de andere écht gaat treiteren: bijvoorbeeld: 1 hond loopt weg uit het worstelmomentje en de andere gaat hem achtervolgen en opjagen. Dat moet je niet toelaten, want dan is het voor 1 hond niet fijn meer en de andere heeft het niet begrepen. Het wordt dan duidelijker voor hen als jij zelf een einde stelt en rust vraagt.

Het hangt ervan af, soms stopt hij uit zichzelf, soms niet, deze keer stopte hij niet en heb ik m'n stem eens verheven, hem opgepakt en langs de andere kant van mij gezet en toen is hij in slaap gevallen.
Jules verweerde zich prima maar ik vind dat hij wat te zacht is, als hij niks serieus doet dan laat de pup 'm niet gerust, als hij een serieuze snauw geeft wel, maar dit is nog maar 1 keer gebeurd.
Als ze afgekoeld zijn slapen ze wel tegen elkaar enzo.

Wat Christel ook zegt, de honden weten het zelf het beste.
Zoals het er hier uitziet, vindt Jules het geen probleem. Hij/zij (sorry, met Jules kun je alle kanten op :p ) hapt rustig terug naar Lewis, op een niet-agressieve manier.
Ik heb zelf twee herders, één van 8 en één van net een jaar oud. Ik herken dit gedrag heel erg. Mijn Diesel, oudste, heeft wat last van haar gewrichten en is gewoon wat krakkemikkig aan het worden. Toch spelen zij en Senna wel graag samen, maar zodra Diesel geen zin meer heeft, dan loopt ze weg of snauwt ze even naar Senna.

En, wat Christel ook zei, uitschudden, water drinken, maar (bij mijn honden in ieder geval) ook gaan liggen en de ander volledig negeren, zijn allemaal time-outs. 
Als Lewis door blijft gaan terwijl Jules duidelijk aangeeft dat ze geen zin meer heeft, dan kun je het corrigeren. (wij corrigeren Senna niet zo vaak, omdat Diesel dat zelf al doet. Alleen als Senna toch door blijft gaan - ze is hyperactief onderdanig - dan grijpen wij in)

Dit klinkt als een prima relatie tussen de twee honden
Jules weet blijkbaar wel dat snauwen helpt als Lewis te ver gaat. Dat dit nog maar één keer is voorgekomen, kan heel goed betekenen dat het Jules gewoon niet zo veel uitmaakt. 
Maar then again, niet alle honden corrigeren elkaar altijd even 'goed'.
Als je het te ver vindt gaan, dan vooral Lewis corrigeren, maar denk er wel aan dat je niet altijd gaat corrigeren als hij Jules uitdaagt. Uitdagen is namelijk spelen en als je dat gaat corrigeren, gaan ze zich vervelen omdat ze denken dat ze niet mogen spelen. En zo ontwikkelen zich de irritaties 

Bedankt voor de informatie!
Jules is veel beleefder geworden naar Lewis toe, in het begin was hij zeer ruw maar nu zeer respectvol, soms in mijn ogen te respectvol, maar ze kennen elkaar nog maar een goeie 10 dagen dus de band moet nog groeien.
Ben blij dat ik Jules heb, want hij durft zonder Jules niet zo goed op straat, met Jules erbij gaat hij overal naartoe, met Jules erbij heeft hij snachts gezelschap als hij in de bench moet, etc.
Hij heeft een goed voorbeeld die voor niets of niemand schrik heeft!

Volgens mij is dit heerlijk spelen. Dat zie ik hier ook vaak. Geen boventanden te zien en de labrador maakt heel goed duidelijk hoe de spelregels zijn. Ik vind het ook een typisch zachte labrador manieren. Niks om je druk over te maken. Maar ik zou wel uitkijken met wildere spelletjes i.v.m. de nekhernia. De meeste honden voelen het zelf wel aan hoever ze kunnen gaan. Maar een labrador is behoorlijk hard voor zichzelf, dus wellicht moet je hem tegen zichzelf in bescherming nemen? Is het een idee om een fysiotherapeut te vragen hoever de hond mag gaan?

Het is een labrador x teckel, dus denk dat de teckel in hem, zich niet zomaar laat doen, hij is ook redelijk bazig, als hij losloopt met een andere onbekende hond zijn de gevechten meestal na 30 sec gedaan, het is eventjes om te tonen, jij gaat hier niet de baas spelen over mij of dingen doen die mij niet aanstaan.
Dus op dat vlak twijfel ik, ik merk wel dat hij de pup te veel toelaat, maar ben er gelukkig altijd bij als het te ruig wordt, soms lijkt het ook een strijd om mijn aandacht, of om wie het dichtst tegen me aan mag liggen, of wie onder tafel aan m'n voeten mag liggen en vaak, heel vaak om een bot, alhoewel er 10 kluiven en hoefjes in huis liggen

Al gooi je je hele huis ermee vol. Ze willen altijd het botje dat de ander heeft  Daar zijn het honden voor XD

Nou, ik heb gemerkt dat ook boventanden laten zien niet altijd een teken van agressie is
Mijn twee voddebalen laten elkaar continu de tanden zien als ze aan het spelen zijn, maar echt niet dat het agressief bedoeld is (gelukkig :p )
Maar ja, mijn Diesel is dan ook wel een gevalletje apart wat het spelen betreft. Weet niet hoe zij het heeft, maar ze heeft een rare manier van spelen. Als mijn honden spelen, klinkt het voor mensen die niet beter weten, alsof ze elkaar aan het afmaken zijn. Grommen, grauwen, blaffen, elkaar ruig omgooien, tanden laten zien, uithalen.
En toch houden ze van elkaar 
(wel leuk, aangezien wij hier beide honden hebben zien opgroeien, weten we precies hoe ze in elkaar zitten en kunnen we aan de manier van het grommen van Diesel horen, of het vechten of spelen is XD Terwijl het voor ieder ander allemaal even agressief lijkt)

Hier ook 2 groenendalers als ze spelen is het of ze mekaar opeten met heel veel lawaai maar het zijn de beste vrienden.Nooit wondjes lekkere speelvogels

Gaat het topic niet over, maar toch even een tip.
Neem Lewis zo veel mogelijk mee naar buiten zonder Jules, juist omdat Lewis dat spannend vindt.
Hij moet dat leren en op jou leren vertrouwen. Helaas heeft Jules niet het eeuwige leven en je kunt echt heel veel problemen krijgen met Lewis als hij niet gewend is alleen te zijn, of alleen uit te gaan. Er zijn echt honden die dan helemaal wegkwijnen en niets meer durven omdat hun maatje er niet meer is.
Nu is Lewis nog jong en kan hij nog heel goed leren om op zichzelf en op jou te vertrouwen. Ik zou dus zelfs meer alleen met Lewis ondernemen dan samen met ze weg gaan. Als Lewis een jaar is, kun je weer steeds meer de honden samen meenemen, maar dan ook nog steeds regelmatig apart. Echt zodat hij dat niet ontwent raakt.
Succes!

Idd zoals Margje.

Lewis moet nog veel 'hebben'; beweging, uitdaging en spel.
Hij mag nog ontdekken en ook leren rekening houden met Jules.

Jij moet als baas aandacht hebben voor de noden van de twee.

Jules zal wel 'stop' zeggen, en dan is het tijd dat als Lewis nog niet genoeg heeft, dat jij als slimme baas dan even overneemt.(een spel, even alleen uitlaten zodat Jules kan rusten)

Het is ook nog maar pas, wennen doen ze ook nog. tuurlijk.

geniet van de twee!

Je hebt al goed advies gehad en zeker ik zou zeker de tip van Margje ook meenemen. Ook ik doe dagelijks nog steeds veel apart met mijn kerels die zich inmiddels (bijna) volwassen mogen noemen en zowel de honden als ik zelf genieten daar duidelijk van. Zo maken ze elk apart een paar keer id week een wandeling met een vd buurthonden. Ze kunnen het van het begin af aan prima met elkaar vinden maar de band die ik met elk heb is (nou ja lijkt iig) sterker dan de band onderling. Zo is het ook makkelijk tussen beide komen als ze iets doen waar je het niet mee eens bent.'

Doe ik!
Het gaat nu goed met beiden, hij begint vooral zeer gehecht aan mij te geraken (Lewis).
Lewis begint wel een grote mond te krijgen tegen Jules, dus ik hoop dat hij eens een correctie krijgt van hem.
Lewis is ook overal en altijd bij mij, Jules blijft bij m'n moeder als ik naar m'n vader ga.