bosmuizen

Ja.. toch eigenlijk wel een probleempje..mijn hond totaal geen jachthond..heeft de bosmuizen ondekt, waarschijnlijk mijn eigen schuld, liep met haar loopsheid in een bos gebied waar ze aangelijnd  moest, dus 3 weken daar lopen heel stil en saai voor haar, af en toe kwam er een hertje voorbij, maar opeens begon ze te graven altijd bij bomen en jawel steeds een nest bosmuisjes, ze sprongen wel met 8 stuks op haar vacht en ze vond het spannend. .dus ik moest erom lachen en liet haar lekker graven, dacht dat ze haar energie zo beter kwijt kon, maar nu is haar loopsheid over en kan ze in een ander bos weer lekker loslopen,dat gaat dus helemaal weer oke.. maar na een uurtje heeft ze geen interesse meer in honden en verdwijnt ze uit beeld..ja je snapt het al BOSMUIZEN...
Ze luistert niet ..reageert niet op mijn vingerfluit...moet haar gewoon zoeken en als ik haar eindelijk vind.. hele kuilen liefs op plaatsen waar ik zelf niet bij kan komen..Ze is helemaal van de wereld..
Mijn vraag aan de jachthonden bezitters.. hoe lossen jullie dat op??
Dat snoepje geven verhalen werkt niet bij mijn hond..ze is niet eet gericht..

Eerst thuis beginnen met heel consequent te oefenen op het wel luisteren naar jou roep.
Heb je dit elke dag ,2 x 1 a 2 minuten geoefend en zeker met iets belonen wat ze extreem lekker vindt,dan moet je resultaat gaan zien..na een week of 2/3,ook als je roept tijdens het graven naar muizen.

Komende 3 weken even aangelijnd op dat stuk waar ze nu zo goed heeft ontdekt dat ze muizen kan op graven.

Muizen zitten overal hoor in het bos...ze luistert harstikke goed...maar die BOSMUIZEN...leuker als haar honden vriendjes...misschien heeft het te maken dat ze in de bergen als pup is gedumpt en ze daar heeft moeten overleven, dus een beetje oergedrag van haar en dat het naar boven komt ..ze heeft ook voor een berghond een hele goede neus, wat eigenlijk niet bij een berghond hoort...
Ze vind niets echt lekker hoor..ze eet gewoon van oke dat is dus mijn voedsel, dan eet ik dat maar...
Daarom wilde ik graag advies van iemand met een jachthond..die dat gedrag MOET herkennen..
Maar wel bedankt voor je reactie hoor!!!

Phoe...ja, de dingen die je niet wilt..heb je er dan weer zo in getraind dat het er niet uit te krijgen is. 
Wat ik vaak hoor , is dat dan juist de omgeving je partner gaat spelen.
Wie kent het niet...
je traint je een ongeluk op het puppyveld, en...na 4 maanden eindelijk door de groep lopen met een luisterende hond..EINDELIJK!!...
Yessss.
EN daar loop je dan ...over straat...met een hond die voor geen meter meer luistert, en naar alles toe vliegt.
Toedeledokie met je training..tot..
Ja tot je weer op de hondenschool komt, en je hond weer netjes aan de voet loopt...
Op dat veld...op dat tijdstip..met die honden...met dat rondje..met die mensen..
Ik weet niet of het wetenschappelijk is.
Maar wat ik begrepen heb was het het getal 7.
Zeven verschillende honden, zeven verschillende situatie's , zeven dit, zeven dat.
Met andere woorden...duizenden combinatie's.
Maar om te beginnen zou ik kijken of je er een commando op kan gaan plakken in het bos..
Wij hadden "ratjes"...en de graspollen vlogen door de lucht.
Onze dobermann begon na een tijdje door te krijgen dat hij op het commando moest wachten.
Dus de eerste wandelingen riepen we "ratjes" zodra we z'n neusvleugels al zagen bewegen, hij rook ze al .
Dus 400 keer een commando, want je weet...ik krijg hem never nooit in het gereel.
En op een gegeven moment begin hij redelijk aan de riem mee te lopen, en wachte als het ware op het commando, want na de 'ratjes', en het graven, kreeg hij een beloning.
Ging hij zelf op pad.?, ja jammer, maar dan kreeg hij niets, hoe zielig zijn blik ook was.
Op de 1 of andere manier werd de beloning na het graven belangrijker dan het graven op zich.

Uiteraard lieten we hem wel gewoon eens lekker graven, hij bleef het gewoon een adrenaline momentje vinden.
Maar dan wel met het commando, en de beloning achteraf..

Bij ons werkte het..maar ja..
Ze zijn allemaal anders.

Je vroeg om een oplossing,dit is er 1 

Succes verder '

BTW,mijn hond doet precies hetzelfde,komt uit Spanje,zit hoogstwaarschijnlijk jachthond doorheen(zou het liefst ook alleen maar jagen,mits ik het niet controleerbaar heb gehouden voor mij).

Bedankt.. voor de reactie... misschien is het wel over een paar weken over...of in het voorjaar..dan zitten de bosmuizen niet meer gezamenlijk in een nest..dat doen ze alleen in de winter ( ggogle)..dus ruikt ze het niet meer zo sterk...

Je kan je misschien vergissen wat bosmuizen betreft. In Groenendaal, in deze periode, zie je heel veel honden dit doen, graven en aarde eten, op bepaalde plekken. Ik had gehoord, dat er speciaal in de dierenwinkel een soor klei/aarde? te koop is voor honden die dit extreem doen..dus misschien geen bosmuizen?

Klopt helemaal wat je zegt Landseer, als je  een hond een commando leert, weet je hond alleen op die plek wat dat commando betekend. Je zult dus op elke nieuwe plek je hond dat commando moeten aanleren. Op cursus zouden ze dit eigenlijk beter moeten uitleggen. Want hoe vaak hoor je niet: mijn hond luistert niet, hij is ongehoorzaam. Klopt dus niet!

Wat betreft de hond van Haarlemse, je hond heeft als pup zelf moeten overleven, zelf voedsel moeten zoeken, wel een bijzonder verhaal en mooi dat ze nu een fijn huis bij jou heeft. Maar dit was voor haar overleven een oergedrag. Het is ook zelf belonend, ze graaft en ziet eten. De kunst is iets te ontdekken wat ze nog veel leuker vind, maar dat lijkt mij heel lastig! Wat ik zou doen als ze gaat graven, zonder iets te zeggen naar aanlijnen en doorlopen. Als je op veilige afstand bent, kan je haar los laten en ik weet niet of ze een zoek spelletje leuk vind? Een voertje op de grond gooien of ergens verstoppen en haar laten zoeken? Zo kan ze iets met haar neus en zoeken, maar wel als jij het zegt.
Op zich is graven niet erg, maar wel een beetje sneu voor de muisjes! 
Wie weet is dit een manier?

Succes!

Ik vind dit intressant, dus lees mee.

Overigens als mijn bouvier een nieuw commando leerde, wist ze die overal te herkennen

Dus als ik het goed begrijp, gaat ze dit pas doen als de rest niet meer zo interessant is (dus na een uurtje?). Hou je wandelingen dan afwisselender en verrassender en blijf zolang niet bij die andere honden hangen, zodat haar aandacht niet verschuift naar de bosmuizen. 
Je kan bijvoorbeeld stukjes wandeling afwisselen met fietsen. Je kan een tijdje op andere plaatsen gaan wandelen (rivierdijken, heide,...) zodat het gedrag er wat uitslijt.
Want nu is het natuurlijk erg zelfbelonend: ze is gaan graven en er sprongen diertjes uit het hol! Waaaw! Ik denk dat zowat elke hond dit mega-geweldig zou vinden en het als een nieuwe hobby zou gaan zien.
Doorbreken dus, dat patroon.

Wat ik er, met mijn jachthond, aan doe? Haar niet loslaten, haha. Da's de enige en de meest betrouwbare/simpele oplossing! Als je goed naar haar kijkt zie je het misschien aankomen. Ik zie bij Cosmic precies wanneer het moment daar is dat ze weer vast moet. Ze raakt te geïnteresseerd in alles om haar heen, steeds minder snel met het opvolgen van commando's. Dan weet ik dat 't tijd is.

Bedankt voor jullie adviezen...vandaag toch een kleine oplossing gevonden, zonder zelf er bij na te denken..had vandaag afgesproken met een "vreemde "man om mee te wandelen, mijn hond kon de man niet en dan ook nog zonder hond..dat vond ze maar raar...ze heeft de 1.5 uur.. keurig vlakbij me gelopen om mij in te gaten te houden, ik was dus dit keer duidelijk belangrijker dan de muizen HAHA
Maar ga toch kijken voor een ander commando of een soort afleiding om de muizen met rust te laten, wat je zelf aanleert moet je volgens mij ook weer kunnen afleren.

Altijd jachthonden gehad toen ik volwassen werd. Maar de jacht bij enkelen van hen kreeg ik er niet uit. Mijn laatste hond met teveel jachtpassie luisterde perfect voor een teckel, maar als ze in het bos een spoor had geroken, lek et of het een andere hond werd, doof en blind (voor mij ).
Ik was altijd bang dat ze niet meer terug kwam. Heb het opgelost door haar toch mijn vertrouwen te geven en maar te blijven wachten op de plaats waar ik ze het laatst had gezien. na verloop van tijd dook ze daar altijd weer op. V.a. het moment dat ik rustiger ben geworden was zij wat meer op mij gericht. Maar de jachtpassie is nooit helemaal verdwenen. ik kon er nooit boos op zijn, ze genoot er zo van.

" na een uurtje heeft ze geen intresse meer aan andere honden" je kan proberen haar voor die tijd een tijdje aante lijnen en daarna weer los te laten.
Met mijn eigen honden los ik het op met geduld. Ik wacht tot ze terugkomen of ik ga ze (meestal alleen de streperd) zoeken. Tenzij ik de pest in heb of tijdnood laat ik hem ook weer lopen als ie zich toch bj mij gemeld heeft. 
Je zou haar weg kunnen leiden en dan als beloning een mooi plekje aanwijzen om te graven samen.

Mijn Kobus doet dit ook en liefst in het kreupelhout, zodat ik'm ook niet kan pakken. Er zijn hier al verschillende suggesties gedaan, (die oplossing met éen vreemde man mee laten lopen vind ik hilarisch; elke wandeling éen nieuwe vreemde man...) Mijn oplossing: zorg voor afleiding en blijf contactmet

(sorry, te snel op enter gedrukt)
je hond houden. Ik doe heel veel spelletjes met Kobus onderweg, zodat hij op mij gericht blijft. Als hij net éen muizenhol gespot heeft kan ik hem nog verleiden met éen spelletje touwtje springen over de riem of iets anders, staat hij eenmaal te graven, en vliegen de muizen in het rond, dan heb ik ook éen probleem. Als hij met andere honden speelt: prima. Maar ik loop door vóór hij zich verveelt.