Informatie over de Podenco (door Cosmic)

Uhm, tja.. What can I say.. Ik verveelde me. Ik zat al een tijdje te spelen met de gedachte om wat info van de Podenco op te schrijven vanuit Cosmic gezien. En vandaag is het er dan dus toch van gekomen, haha. Het is een heel lang verhaal, maar voor wie wat meer van de Podenco en de verschillende types wil weten; pak een kop koffie en ga er even voor zitten! Ik heb de info van internet, dus excuseer als er iets niet klopt (ik wist helemaal niet dat de Portugues en de Canario FCI erkend waren?)

"Hallo! Mijn naam is Cosmic en ik wil jullie graag iets vertellen over mezelf! Of nou ja, over mijn ras, de Podenco.

De Podenco is een héél oud ras. Onze voorouders waren al te zien in muurtekeningen van de oude Egyptenaren! Ze werden aanbeden. Wij Podenco's stammen van deze honden af, maar zijn verhuisd naar Spanje en Portugal! Er zijn verschillende type Podenco's. Hier zal ik straks meer over vertellen. Maar eerst over onze historie. We verhuisden naar Spanje en Portugal. Onze taak was om te jagen. De kleinere Podenco's op hazen, de grotere ook op wilde zwijnen! We worden geselecteerd op ons jachtinstinct en zelfstandigheid. We krijgen voor deze jacht geen training, we handelen puur instinctief. Daarom is het voor onze jagers belangrijk om te fokken met de honden met het meeste jachtinstinct! We jagen in een groep, waarin de ene helft het wild opjaagd zodat de jager kan schieten, en de andere helft brengt de geschoten hazen naar de jager. Soms wordt er ook gejaagd zonder geweer, dan vangen wij de prooi zelf. We slapen allemaal samen buiten of in een schuur. Nee, de binnenkant van een huis kennen de meeste van ons niet. En een liefkozende aai of een complimentje ook niet..

Helaas zijn wij Podenco's niet allemaal goede jagers! Tja, sommige Podenco's doen gewoon liever iets anders! Maar daar is de jager dan niet blij mee.. Hij moet dan van zo'n hond af, omdat ie niet doet waarvoor de jager hem heeft. Wij Podenco's zijn voor onze jagers slechts een voorwerp dat helpt bij de jacht. De manier waarop hij zich daarom van ons ontdoet, is lang niet altijd prettig. Zeg maar gerust nooit. In Spanje zijn wij het laagste van het laagste, en worden we uitgeroeit alsof we ratten zijn. We worden niet gezien als huisdier. En als wij onze taak van jagen en fokken niet meer kunnen vervullen, worden we afgedankt. De Podenco's die geluk hebben worden "gewoon" gedumpt. De Podenco's die minder geluk hebben worden levend verbrand, opgehangen in bomen, verdronken, in droogstaande putten gegooid, en zo kan ik nog wel even door gaan..

Gelukkig hebben sommige Podenco's tegenwoordig het geluk om naar een ander land te verhuizen, waar wij wél als huisdier gezien worden! Ik ben één van die Podenco's en woon in Nederland. Het was wel aanpassen hoor. Er is hier weinig ruimte om mijn benen te trekken en van mijn nieuwe jager mag ik juist helemáál niet jagen! Ze zegt ook steeds dat ze niet mijn jager is, maar mijn vrouwtje. Sterker nog, zij jaagt voor mij! Ik weet niet hoe ze het doet, maar iedere avond ligt er weer een verse prooi in mijn voerbakje. Ergens vind ik dit wel jammer. Ik ben gewend om te moeten werken voor mijn eten, en ik verveel me hier een beetje. Ik mag hier slapen op een deken op de bank, en zelfs in dat heerlijke zachte, warme bed. Da's wel beter dan een koude schuur, hoor! Maar al deze luxe en zo weinig ruimte om te rennen, zoveel auto's.. Ik weet niet zo goed wat ik er mee aan moet.. 

Mijn vrouwtje heeft het goed voor met me. Ze is heel geduldig, wordt nooit boos, en probeert mij uitdaging te bieden. We oefenen veel samen, en op veilige plekken mag ik los met andere honden spelen. Dit vind ik heel erg leuk! Maar toch ben ik op mijn hoede. Als ze iets laat vallen, of een plotselinge beweging maakt, dat vind ik nog wel erg spannend. Mijn vertrouwen in mensen is beschadigd. Er zijn meer mensen zoals mijn vrouwtje, er komen steeds meer Podenco's in Nederland, maar er zijn ook heel veel mensen die geen jachthond willen, omdat we de reputatie hebben dat we altijd weglopen. Soms is dat ook wel zo, hoor.. In ons land van herkomst worden we uitgebuit en mishandeld. En in andere landen willen mensen ons niet hebben. Dit zorgt natuurlijk voor een slechte situatie voor de Podenco's..

Maar waarom gaan sommige mensen wél voor een Podenco? Nou, da's simpel, hoor! We zijn ontzettend grappige honden, we hebben een gevoel voor humor en worden vaak "clowntjes" genoemd. We zijn lief, loyaal, trots, gevoelig, zachtaardig, nobel, rustig in huis, fijne wandelpartners als we aan de lijn zitten, sociaal, om maar wat dingen op te noemen. Daarbij zijn we een bijzonder mooie verschijning. Zeg nou zelf, dit alles is het toch wel waard om soms even een uurtje op ons te wachten als we onze neus volgen het bos in? Podenco's zijn trotse honden die met respect behandeld moeten worden. Dwang en druk werkt averechts, en wanneer een Podenco zich onrechtvaardig behandeld voelt, kan dit de band tussen Podenco en baasje ernstig beschadigen of zelfs voor goed verbreken.

Zoals ik al vertelde zijn er verschillende soorten Podenco's. Negen, om precies te zijn. Dat wisten jullie niet, hé! Geeft niet, ik vertel dit juist om jullie iets over de Podenco te leren! 

De meest bekende Podenco is de Podenco Ibicenco. Deze komt, zoals de naam al suggereert, van Ibiza. De Podenco Ibicenco is FCI erkend, en is daarom dus ook de meest bekende Podenco-soort. Ze zijn best wel groot, 60 tot 72 cm en 20 tot 25 kg. Ze kunnen zowel kort- als ruwharig zijn, in het roodbruin, wit, of wit met roodbruine vlekken.




Een minder bekende, maar hele mooie Podenco, is de Podenco Andaluz. Dat ben ik! Er zijn ongeveer 600 Podenco Andaluz's geregistreerd, maar om het ras erkend te krijgen hebben we er 2000 nodig! Wij komen uit het Spaanse vaste land. Andalusië. Wij komen in drie formaatjes! Groot, 53 tot 64 cm, 21 tot 33 kg. Medium, 42 tot 53 cm, 10 tot 22 kg. En klein, 32 tot 42 cm, 5 tot 11 kg. Ik val precies tussen medium en klein in, ik ben 42 cm hoog en weeg 11 kg! We hebben geen ondervacht en hebben het daarom snel koud. Wel kunnen we maar liefst drie verschillende vachttypes hebben, namelijk kort-, ruw- en langharig! Verder mogen we wit, kaneelkleurig, of een combinatie van deze kleuren zijn.




De Podenco Maneto is wel bijzonder! Ook zij komen uit Andalusië, en worden soms de Teckels onder de Podenco's genoemd. Ze hebben namelijk korte pootjes! Ze stammen waarschijnlijk van de Podenco Andaluz af, en worden ook gebruikt voor de konijnenjacht. De Maneto werkt meer samen met de jager. Vaak jagen ze in combinatie met de Podenco Andaluz, de Maneto is kleiner en kan op plekken komen waar wij dat niet kunnen. Ze brengen de prooi vaker terug naar de jager dan dat ze zelf prooi volgen en doden. Ze zijn namelijk niet bijzonder snel door die korte pootjes, maar blaffen wanneer ze een spoor vinden, zodat wij ze kunnen vangen! Ze worden ongeveer 30 tot 35 cm hoog en wegen ongeveer 8,5 tot 11,5 kg.




De Podenco Malagueño is ook niet erg bekend! Zij zijn absolute experts op jachtgebied! Ze zijn echt geboren jagers en jagen op een andere, meer effectieve manier dan de andere Podenco's. Ze worden zo'n 44 tot 50 cm hoog.




De Podenco Campanero is een grotere versie van de Podenco Andaluz, maar ziet er ook heel anders uit! Ze zijn groot en hebben een witte, ruwharige vacht. In een ver verleden werden Podenco's gekruist met de Mastiff, om zo een hond te creëren met een zwaarder skelet, die op grotere prooi kon jagen. Ze worden daarom vooral gebruikt voor de jacht op herten en wilde zwijnen. Ze worden 53 tot 65 cm hoog.




De Podenco Orito is ook niet erg bekend, sterker nog, zelfs in Spanje is dit geen ras! Ze kwamen maar heel weinig voor in zeer specifieke gebieden van Andalusië, en waren bijna uitgeroeid. De jagers die hun Orito's aangehouden hebben vanwege de goede resultaten in de jacht, willen de Orito nu weer officieel een ras maken in Spanje. De naam hebben ze te danken aan hun kleur, chocoladebruin met goude reflecties. "Oro" betekend goud. Deze naam staat voor de jagers ook synoniem met de waarde en kwaliteit van deze honden. Toen besloten werd dat de Orito geen erkend Spaans ras zou worden, werden zij niet meer gezien als Podenco. De jagers wilden ze niet meer, en dit betekende voor deze honden de doodstraf. Gelukkig zijn ze nu weer in opkomst. 




De Podenco Canario is afkomstig van, verrassing, de Canarische Eilanden! Zij zijn vermoedelijk ontstaan in Noord-Afrika en Egypte. De Canario wordt ingezet bij overlast van konijnen, maar dit is ook een sport. De Podenco Canario is FCI erkend. Buiten Spanje zijn ze echter weinig of niet voorkomend. De voorkeur gaat uit naar een roodbruin-witte vacht, maar alle combinaties van deze twee kleuren zijn toegestaan. Ze zijn 53 tot 64 cm hoog, en wegen 15 tot 25 kg.




De Podenco Enano is ook kortpotig! Ze zijn in feite een dwergvorm van de Podenco Canario. Ze lijken een beetje op een Podenco gekruist met een Basset. Ze zijn sterk en ongeveer 35 cm hoog. Vanwege zijn formaat wordt hij gebruikt voor de jacht in grotten en gebouwen. De Enano werd als eerst gezien op het eiland Hierro, maar wordt nu vooral gebruikt voor de konijnenjacht op Tenerife.




Ten slotte is er nog de Podengo Português. En nee, dit is geen type-fout, het is écht Podengo. Dit type is ook FCI erkend. Ze komen vooral voor in het noorden van het land en worden gebruikt voor de konijnenjacht en als waakhond. Ook dit ras komt in drie verschillende formaten. De grote Podengo's zijn 55 tot 70 cm hoog. De middenslag Podengo's zijn 40 tot 55 cm hoog en wegen zo'n 16 tot 20 kg. En de kleine Podengo's zijn 20 tot 30 cm hoog, en wegen 4 tot 5 kg. Ze kunnen zowel kortharig als ruwharig zijn en zijn vooral geel, reekleurig en zwart, eventueel met wit, of wit als basiskleur met de bovengenoemde kleuren.




Dus dát is dus een Podenco! Een oertype, half windhond. Wat maakt ons anders dan "gewone" windhonden? Windhonden lagen op zicht. Wij Podenco's jagen op zicht én geur! De Podenco's onderling kunnen ingedeeld worden als Ibirische, Spaanse of Andalusische Podenco's. Ze hebben niets te maken met de Podenco Ibicenco, de Podenco Canario, de Podengo Português, of de Cirneco dell'Etna. Ze kunnen afgeleid worden uit een verre gemeenschappelijke stam, maar de verschillen zijn duidelijk. 

Pfoe, dat was me het geschiedenislesje wel! Ten slotte Podenco's die een Nederlands mens willen adopteren, nog even het één en ander meegeven. Nederlands zijn heel anders dan Spanjaarden. We hebben hier geen functie. Da's op zich fijn natuurlijk, maar ook wel saai hoor! Vraag daarom aan je mens of ze iets leuks met je willen gaan doen. Bijvoorbeeld speuren of behendigheid. Het enige nadeel is dat je dan wel af en toe even moet doen alsof je luistert.. In Nederland mag je in huis slapen! Dit is heel fijn, want het is lekker warm en overal zachte dekens en kussens! Echter verwachten die Nederlanders wel dat je buiten plast en niets kapot maakt. Maar da's een relatief kleine prijs voor deze knusse warmte.. Buiten op straat is het druk! Veel meer verkeer en mensen dan wij gewend zijn. Dit is in het begin heel eng, maar het went wel, hoor. Je mens zal je waarschijnlijk proberen te leren niet te dicht bij de weg te komen. Oh ja, over het leren gesproken.. Veel Nederlanders trainen positief! Dit is voor ons heel erg goed, want we zijn wat gevoelig.. Maar er misbruik van maken is ook fijn! Ga in het bos bijvoorbeeld eens in je eentje op stap! Blijf gerust een uurtje weg, want je wordt beloond voor het laatste wat je doet; terugkomen! Het maakt niet uit hoe lang je weg blijft, als je uiteindelijk maar terug komt. Er zijn zoveel avonturen te beleven! Nederlandse baasjes lijken niet zo slim. Je moet daarom duidelijk laten weten wat je wil, door voor ze te gaan zitten, ze aan te staren, en zo nu en dan te piepen. Dit werkt voor alles. Eten, een spelletje, een wandeling. Succes gegarandeerd! Ten slotte zijn er hier in Nederland heel veel verschillende honden. Veel van hen kennen de hondentaal niet zo goed als wij, omdat ze niet in groepen geleefd hebben. Soms dringen ze zich erg op en snappen ze mij niet zo goed als ik aan geef dat ik dat niet prettig vind. Ik word dan een beetje angstig. Er zijn ook heel veel leuke hondenvriendjes hoor, maar het is toch anders dan in Spanje!

Hopelijk heb ik jullie mensen enthousiast gemaakt over de Podenco, en de Podenco's over de Nederlandse jagers. Uhm, baasjes en vrouwtjes.. Ze zijn best leuk, hoor! Bedankt voor het lezen!"

Uhm, tja.. What can I say.. Ik verveelde me...
En dán......is er het forum  tadaa ! Heb het gelezen,oeff...en jij bent het weer kwijt.

Leuk geschreven! Ik had geen idee dat er zoveel verschillende podenco's zijn!

Super informatief! Bedankt om het eens neer te pennen 

Wat leuk geschreven!

ik moet zeggen dat ik een enorme voorliefde heb voor dalmaten maar elke keer als ik een stukje van jou en cosmic lees ga ik toch nog even het internet op om meer informatie te zoeken over Podenco's!

Ohhh leuk stuk is 't geworden! Heel interessant, wist dat er meerder typen waren, maar niet zó veel. 

 Ik stem voor een vervolg

Wat een mooi verhaal, goed geschreven Cosmic. Het verschil met je thuisland en hier! 
Ik ben verliefd op podenco's. Echte clowns wat je al schreef, super lief, heel slim en een geweldig uiterlijk! 

Bedankt voor jullie reacties! Stiekem doe ik dit helemáál niet om iedereen een beetje warm te krijgen voor Podenco's..  Ze zijn stiekem zó leuk!

Hallo Cosmic, Pooh hier!

So hee, wat een moeilijk ferhaal...
Maar ik fond het imtresampt... So feel Duitse Doggen sijn er niet...

Flatsepoot fan Pooh!

ik verveel me nimmer, maar heb het zeker gelezen anders had ik er niet op gereageerd.

mooi om te lezen.

Wat geweldig mooi geschreven Pauline.. gekleefd aan mijn pc.
Hier een Podenco Canario   als pleeghond gehad.
Wat zijn ze lief, aanhankelijk en vooral komisch. Die lange stelten lagen soms letterlijk in de weg bij haar, als heerlijk lag te slapen.

Alleen de wandelingen in het bos hè ? Oost-indisch doof als ze een ree of wat anders zag. Maar ja, met een podenco het bos in gaan, dat is de Goden verzoeken ' Tenminste als je wilt dat ze net zo gehoorzaam is als je eigen hond.

Vaak lag ze al in de achtertuin, terwijl ik nog in het bos liep. Of ik was al thuis, en dan kwam ze eraan. Doodmoe, maar voldaan. Maar echt, zo lief. Ik ben ook op Gran Canaria geweest (werkbezoek Stiching) Gezien hoe ze daar gehouden worden. Ik zal niet in details gaan. Vreselijk. Maar dat was wel de reden, dat mijn volgend pleeghondje een Podenco moest zijn. Vooral promoten die lieverds.
Helaas was het geen goede match voor mijn oude hond. Een levendige vrolijke dartelende Bambi naast een bejaarde die alleen maar slentert. Gelukkig heeft ze een prima plekje gekregen. Maar wel een traantje gelaten hoor.

Zo is ze destijds gevonden:

En dit is wat ze nu is ! We noemde haar anders in ons pleeggezin: Bambi.. zo kon ze liggen, dartelen in de tuin.

Wat een knapperd  Hier kwam Cosmic, Podenco Andaluz van toen 2 jaar, toen Punk, mijn herder mix, al dertien was. Het ging wel goed, maar ze hadden weinig aan elkaar, en Punk bleef regelmatig bij mijn moeder als ik met Cosmic eropuit trok voor een lange wandeling.

Leuk verhaal Cosmic, ik vind podenco's heel mooi.
Ze zijn zo mooi slank, mijn baasje is er stiekem verliefd op (niet verklappen hoor maar ze vind jou een heel mooi hondje). Leuk om te zien dat er zoveel soorten zijn.

Poot van Koda.

Geweldig geschreven weer!
Heb met een glimlach gelezen!

Lief Suzanne.. dank je wel. Maar achter deze ellende van lieve Podenco's zoals 'Bambi" schuilen de de vrijwilligers van Spanje. Ze nemen haar mee, verzorgden haar. En éénmaal aangesterkt kan ze dan de lange reis naar NL aan.
Naar pleeggezin of adoptant.

Maar wel is het zo wat Paulina ook zo goed verwoord. Spanje en Nederland, zo verschillend. Daar hebben we wel heel veel energie, liefde, geduld in geïnvesteerd.
De eerste paar nachten slaap ik bij haar. Het vertrouwen krijgen… is zo belangrijk voor volgende kleine stapjes.
Zie het verschil in een korte tijd… Hoe ze bij ons kwam, staartje tussen de benen…
 

Wat een verschil, een heel bang meisje en later, wat mooi!onbegrijpelijk dat mensen een dier als een niets zien en zo behandelen!
Soms denk ik, was er maar een middel om alle dierenleed aan te pakken, maar alle kleine beetjes helpen en elk dier gered, is er een!

Bij ons woont een Portugese Podengo "Pequenos"

Luca.

Aankomst op Schiphol

Bij Cosmic duurde het ook een tijdje tot dat staartje te voorschijn kwam..


11e dag bij mij (ik weet het, veels te vroeg losgelaten)


Een maand bij me..


Recent

Leuk en duidelijk verhaal! Ik vond Podenco's al heel erg leuk en heb er sinds de komst van Bo veel over gelezen. Toen ik Bo net had dacht ik dat de oortjes nog overeind zouden gaan staan.  Maar dat is niet gebeurt ha ha.

Ahh. die Cosmic… wat een prachtige foto's

Tja… het los laten lopen. Altijd weer spannend, maar dat is inderdaad bij mij met van die getraumatiseerde honden toch ook rond de 10 dag. Het begint bij met: Zal ik wel, of zal ik niet. Ik twijfel dus doe het NIET. En dan ineens en dat is gek maar altijd rond de 10e dag. Yes… Go, Go, Go…
Weer een mijlpaal … wow...

Potverdorie mik, door jouw leuke verhaaltje breng je me weer aan het twijfelen... wellicht ooit...

Mis alleen iets of heb er overheen gelezen.
Een verschil met windhonden is dat windhonden jagen met hun ogen en half windhonden met ogen, neus en oren.
Ze vallen onder de lange honden waardoor ze niet overal los mogen.
Ze hebben wel grote oren, maar daar zitten regelmatig bananen in.
En jachtinstinct aan is ook oren dicht.
Verder kunnen ze heel hard lopen en goed springen.

Heel mooi geschreven. Wat is het toch een bijzonder ras. 
Ook mooi zijn de foto's van Louise. Veel respect! 
En dat staartje van Cosmic! Erg lief dat je dat steeds meer tevoorschijn ziet komen .