Had mijn hond een toeval?? Herkent iemand dit?

Kobus had net iets heel raars... Mijn moeder was aan het koken en ineens, met veel kabaal, rent hij zijn mandje uit richting de keuken. Wij moesten een beetje lachen, want dat is precies hoe Kobus doet als hij denkt dat er wat te eten te halen valt (hij rent dus wel vaker ineens zo naar de keuken, als er bijvoorbeeld iets gevallen is of zo).

Dit keer stopte hij echter onderweg en kwam aan mijn voeten zitten, onder de tafel. Dat snapte ik niet helemaal, dus ik schoof mijn stoel wat naar achter om naar hem te kunnen kijken, waarop hij weer naar me toe kruipt en zich tegen mijn benen aanplakt. Ik zeg nog tegen mijn moeder: "Hij is ergens van geschrokken, hij is hartstikke bang en drukt zich tegen mijn benen aan!" En op dat moment valt ie ineens op zijn rug, z'n ogen worden groot (van paniek, denk ik?) en hij begint wild met zijn pootjes te spartelen. Het duurt nog geen 10 seconden en dan staat ie weer rechtop, met z'n staart tussen z'n pootjes en hij drukt zich weer tegen me aan. Ik had mijn moeder er ondertussen bij geroepen, maar tegen de tijd dat ze er was, was de "toeval" alweer voorbij.

Nu is hij er nog steeds erg van geschrokken. Hij blijft de hele tijd dicht bij me zitten, is heel erg rustig en overduidelijk onzeker, hij snapt niet goed wat er gebeurde volgens mij. Toenet heeft ie ook een tijdje naast me gestaan, in de verte kijkend naar een punt en hij reageerde niet op mijn stem of aanraking... Hij wilde in eerste instantie niet eens een kaasje opeten!!!! (En dat is héél erg uitzonderlijk, dat doet ie eigenlijk alleen niet wanneer ie doodziek is...) Uiteindelijk heeft ie 'm wel opgegeten (maar normaal moet je zelfs uitkijken dat ie het niet van je jat) en het 2e stukje ging er toen wel meteen in.

Ik heb wat op internet rond gekeken en ik twijfel over wat het nu is... Omvallen en de poten bewegen staan wel bij epilepsie, maar verder staan er nog veel meer symptomen bij, die hij niet had (urine-/ontlastingverlies, verlies van bewustzijn, schuimbekken, krampen over het hele lichaam, klapperende kaken, etc.). Daarbij staat dat er bij epilepsie sprake is van minuten, terwijl dit maar een paar seconden duurde...

Herkent iemand dit? Epilepsie-experts misschien?  Ik ben er best wel van geschrokken...

Epilepsie komt in zoveel verschillende vormen voor, heb er een heel werkje over geschreven (over epilepsie bij honden, als je wil stuur ik het je door) en ik moet zeggen, dit doet me inderdaad heeeel erg aan epilepsie denken. Bij epilepsie heb je ook 3 fases. Eerst worden ze onrustig, gaan ze zich juist verstoppen of vragen ze juist aandacht.
Daarna komt de echte aanval, spartelen met benen, geluid maken, urine kan inderdaad lopen, ...
En als laatste heb je de fase die erna komt en dan zijn ze nog niet helemaal op hun plooi, kunnen ze zelfs tijdelijk blind zijn en bekomen ze eig nog van de epilepsie. 

Dus ik ben bang dat volgens wat ik van jou lees dit inderdaad een aanval was. Bekijk even wat filmpjes op youtube, ook al is dat moeilijk. Je schrikt ervan hoeveel mensen zo'n aanval filmen, en dan kan je even vergelijken met wat je gezien hebt bij Kobus. Schrijf alles wat je nog weet van die aanval op, want dit kan heel handig zijn voor je dierenarts. Meeste dierenartsen wachten af vooraleer ze beginnen met medicatie geven of verdere onderzoeken. Een bloedonderzoek kan wel, maar als je echt verder wil onderzoeken gaat het prijskaartje al snel naar omhoog en niet iedere dierenarts heeft die apparatuur (hersenscans enzo). Dus alles goed opschrijven, ook het uur en hoe lang de aanval geduurd heeft enzo. En ik hoop dat het bij deze aanval blijft.. 

En ik begrijp zeer goed dat je er van geschrokken bent. Als ik vreemde honden een epilepsie-aanval zie krijgen krijg ik al spontaan een brok in mijn keel. Op mijn stage ook een hond gevonden die een aanval had, ben er een hele dag niet goed van geweest..

Onze poedel had epilepsie:
- ze voelde de aanvallen aankomen en zocht ons dan ook op.
- De duur van de aanvallen wisselde. Maar het begon met een paar seconde, op het laatst 10 minuten. 
- Verloor inderdaad haar bewust zijn, maar bij jullie was het maar een paar tellen natuurlijk. 
- Verloor lang niet altijd haar ontlasting. 
- schuimbekte inderdaad maar in het begin minder als later.


Aangezien de da weinig kan doen, buiten medicijnen geven waar ze heel suf van worden, zou ik de hond in de gaten houden. Als hij meer toevallen krijg (tussen de 1e en 2de zat bij ons veel tijd) zou ik een keertje naar de DA gaan, of vragen als je komt voor de enting of zo.

Ik had inderdaad al gelezen dat de meeste DA's het eerst af willen wachten (of de hond nog vaker toevallen krijgt en zo ja, dan pas gaan behandelen), vandaar dat ik eerst hier om ervaringen kom vragen... Ik zal inderdaad alles goed opschrijven.

Bedankt voor jullie antwoorden, het zal dan wel een epilepsieaanval geweest zijn denk ik (wat kan het anders geweest zijn?). Hopelijk blijft het bij deze ene keer!

Ja meid, als ze omvallen en even spartelen, al is het maar heel even , dan heeft hij een toevalletje gehad. Hij heeft het voelen aankomen ocharme en hulp tracten te vinden bij jou. Vind ik zo zielig.
Mijn vorig yorkje kreeg hetvaltijd ineens, zo maar, en slechts eventjes, gaf nooit aan dat iets zou gaan gebeuren. 

Bij een enkele anval spreek je nog niet van epilepsie maar een peileptivorme aanval. Tenzij de aanval aan specifieke criteria voldoet. 
Epilepsie. Paul Mandigers Een e-boekje geschreven door een specialist.

Klinkt als een insult (toeval) of absence (zeg maar een kort durende stijfkramp)

Ben door mijn werk voornamelijk bekend met epileptische insulten bij mensen. En onze Maltezer heeft in haar ouderdom een tijd lang insulten gehad.
Er zitten zoveel gradatie's in.

Idd goed opschrijven hoe lang het duurt en welke symptomen je ziet.

Beterschap!

Hoi,
Kamil was een jack russeltje was ongeveer 12 a 13 jaar.
Was met haar naar de dierenarts geweest om haar tandjes te laten poesten alles goed verlopen.
Die avond was ze nog heel levendig. De volgende dag moest ik gaan werken meestal nam ik haar mee maar dacht laat haar maar wat thuis rusten. Ik kwam s'avonds thuis en ze lag helemaal te spartelen in haar mandje, heb direct naar dierenarts gebeld en zijn vlug tot bij hem gereden, al vlug wist hij dat ze een epilepsie aanval had, hij vertelde ook dat ze dit normaal maar heel even hebben maar ik wist dat het al een tijdje moet bezig geweest zijn. (het dekentje waar ze op lag was nat van het kwijl. De dierenarts heeft haar er nog door geholpen maar is s'nachts in haar slaap heen gegaan. was een vreselijk zicht! gelukkig hebben wij haar toch een mooi leventje kunnen geven

Jeetje wat naar! Je schrikt er natuurlijk van.
Ik heb een hond gehad met totale toevallen. Dus kleine toevalletjes ken ik eigenlijk niet. Voor mij is dit dus een twijfel gevalletje.
Kan het zijn dat hij een steek heeft gehad van een insect ofzo? Of misschien heeft hij even een verkeerde beweging gemaakt die erge pijn deed (je weet wel: dat het erin schiet).
Voor de zekerheid kun je eens voor een totale check up naar de dierenarts gaan. Neem evt. een urine monster mee en wat ontlasting.

Misschien heb je hier iets aan:
http://www.epilepsiebijhonden.nl/home.htm
Belangrijk is om na te gaan wat triggers zijn en die te vermijden. Te beginnen met een voeding zonder chemische anti-oxidanten, premixen en graanarm. Daarnaast zijn medicatie, chemische ontworming en vlo- en teekbestrijding en juist ook vaccinaties zeer grote triggers.

Mijn vorige hond Jack Russell Puck kreeg op oudere leeftijd epileptische aanvallen.
Het herhaalde zich tot 1x in de maand (ik schreef de datum altijd even op)
Dat herhaalde zich enkele jaren.
Maar het is ook een jaar weggebleven.
Maar helaas het kwam weer terug.
Ik had altijd Stesolid in de koelkast liggen....wanneer ik het idee kreeg deze toeval duurt te lang 
kon ik hem dit geven.(via de anus)
Na een toeval had hij altijd veel dorst.
En was heel erg moe.

*Puck begon altijd heel erg te trillen, viel om, en begon met pootjes te trappelen, soms schuim op bekje.
Of soms helemaal verkrampt, stijf.
Ik probeerde hem altijd gerust te stellen...maar had vaak het idee hij hoort me niet.
Mijn grootste angst was wel....stel dat dit 's nachts gebeurd...dan ben ik er niet bij.
Stesolid ging ook mee wanneer hij logeerde bij familie...als wij op vakantie waren.
Heb toen in die tijd wel overleg gehad met dierenarts.
Puck had niet wekelijks toevallen hoefde dus niet aan de medicatie.