Last van de oortjes

Even een vraagje.
Andor is eind 2012 behandeld voor een zware oorontsteking. Tot nu toe steeds geen last meer gehad, maar nu begon hij weer wat te klapperen. Heb dus gelijk even gekeken en ja het was wat geirriteerd maar nog niet ontstoken te noemen.

Gelijk contact opgenomen met de dierenarts en daar mijn verhaal uitgelegd. Ik wil namelijk NIET langskomen met hem.

Andor is het typetje, je mag alles doen, maar van zijn oren blijf je af, vanaf pup af aan heeft hij dat al, tja niks aan te doen.
Met heel veel geluk en geduld heb ik dus een kijkje kunnen nemen in zijn oortjes. Maar bij de dierenarts in 2012 is hij onder een roesje gegaan, muilkorf om etc. 3 assistentes moesten hem tegenhouden en toch kwam hij ondanks het roesje overeind, hij is dus volledig onder narcose gegaan voor zijn oortje.

Dit wil ik hem niet weer aan doen, dat roesje/narcose is hij zo mal uitgekomen, dat wil ik niet. En ik weet dat dat nodig gaat zijn. De dierenarts wou dat ik wel langskwam en dan eerst proberen met 4 mensen hem onder bedwang te houden en muilkorf om en anders toch weer narcose. Ben ik zo'n vreemd baasje dat ik hem dit niet wil aandoen? Daar word me ventje niet beter van, dan heb ik hem weer dagenlang/wekenlang van de leg. Heb zelf kunnen kijken met veel moeite, en ook eventueel een kweek wil ik met alle liefde voor ze af proberen te nemen, maar naar de dierenarts is te veel voor hem. Nu eerst spul gekregen om zijn oren te spoelen om evt vuil eruit te krijgen, maar als dat niet beter word zo verwachten ze dus wel dat ik langs kom met hem.

Wat moet ik doen? Met hem langskomen is absoluut niet goed voor me kereltje. Vriend en ik kunnen zelf wel heel veel proberen bij hem, dan wil het nog wel is goed gaan, oke ook niet altijd even veilig voor onze handen, maar toch.

Wie weet raad?

Ik snap je verhaal, toevallig sprak ik iemand met exact hetzelfde verhaal van de week.
Maar wat dan?
Die hond loopt nu met pijn, en daar geven ze hem pijnstillers voor terwijl er in die oren gekeken moet worden.

Drukte te vlug...

Is een andere DA een oplossing, die meer tijd neemt of zo?

Deze dierenarts neemt heel veel tijd. Heb er vorige keer meer dan 1.5 uur gezeten terwijl ik ook nog als spoedje tussendoor kwam. Maar andor wil gewoon niet. Doordat ik zelf wel met veel moeite mag kijken en ook die spuit leeg mag doen in zijn oor zat ik te denken voor te stellen die kweek hier thuis af te nemen. Dan is er minder stress denk ik zo. Maar of dat mag betwijfel ik.

Het uit spuiten lijkt wel wat effect te hebben. Hij ligt als hij buiten is op stro dus vermoed dat dat wat in zijn oortje is gekomen. Maar als de irritatie doorzet moet er wel iets van antibiotica in natuurlijk.

Dat doet die persoon die ik ken dus ook, de meeste handelingen zelf.

Ik moest het even een weekje zo proberen, dat is dus tot dinsdag of woensdag, en als het dan niet echt gebeterd is dat voorstel maar even doen aan de dierenarts.

De antibiotica wat ze toen hebben gegeven kunnen ze niet zomaar geven namelijk omdat het een breedspectrum iets is en dat was dan weer iets over immuum worden ervoor.

We zullen deze dagen nog even aankijken en anders het voorstel maar doen om zelf de handelingen te doen.

ik begrijp het heel goed, maar een oorontsteking moet nagekeken worden en zeker behandeld worden.

ik zou toch eens proberen om eens wat makkelijker naar een dierenarts te kunnen gaan als er wat aan de hand is... ga eens gewoon op bezoek, alleen eens gedag zeggen en bijvoorbeeld een weegmoment , doe dat eens een paar x in de week, vele dierenartsen vinden dat geen enkel bezwaar, even de praktijk inwandelen, ga zitten in de wachtkamer een minuut of vijf en wandel dan weer naar buiten, beloon je hond voor goed gedrag, ga daar aan werken. dat het makkelijker wordt voor je hond om naar een dierenarts te moeten.

voor nu, ik zelf zou zeker gaan. hoe vervelend het ook is.

Nee jij bent niet een raar baasje! Groot gelijk dat je niet met je hond zo'n toestand aan wil gaan.
Is het een idee om eens naar een homeopaat te stappen? Zij kijken op een andere manier dan een dierenarts. Ik had vroeger een hond met een teenjes fobie. De homeopaat die ik had zag er heel anders uit dan een dierenarts. Hij liep gewoon in een broek met shirt. (Geen witte jas e.d.) En raar: hij keek naar de tenen en kwam er niet aan. Ik mocht zelf de teentjes spreiden. De praktijk zag er ook heel anders uit: het was een blokhut met paardenlucht. Dat werkte voor mijn hondje geruststellend.
Ik heb daarna de homeopaat nog regelmatig met foto's en verslagjes op de hoogte gehouden om de behandeling bij te sturen. Is het een idee om wat foto's naar de praktijk te sturen?
Nog een idee: is het een idee om de dierenarts aan huis te laten komen? Misschien is hij dan handelbaarder omdat het thuis is.
Beterschap!

haal het stro uit zijn onderkomen, leg daar dekbedden in met hoezen, die gewassen kunnen worden, stro kan bacterieen bevatten, en dat kan in de oren terecht komen.

nu is het de oren , straks zijn er zeker momenten dat er naar de dierenarts gegaan moet worden, voorkom die stres, doe eens een bezoekje zonder dat er wat aan de hand is.

Andor vind de dierenarts absoluut geen probleem!!.
Hij wandelt heel relax de praktijk in, maakt hem niet uit. Ga er ook regelmatig om ze gewoon even te wegen.

De enting, krijg altijd alleen nog maar de opmerking dat ik zulke ontzettend lieve dieren heb. Alleen een vreemde moet gewoon niet proberen zijn oren aan te raken.

De dierenarts kan alles met hem doen, maar zijn oren niet. Tandjes alles laat hij kijken bij de dierenarts, dus de dierenarts is geen probleem, enkel zijn oren.

Stro wil ik al vervangen, weet alleen nog niet wat evenveel warmte geeft.

dekbedden met katoenen hoezen. dekbedden zijn warm, en als je er katoenenhoezen overheen doet, kan je die mooi iedere week wassen, en de warmte heb tie ervan hoor.

van de grond af ? door een vlonder ? die kan je bekleden met waterafstotend multiplex, en daarop grastapijt, en dan een dekbed erop. tegen de muur aan van de kennel ? zodat tie lekkere warmte er van heeft.

Andor heeft in de kennel een betonplex nachthok op pootjes met tochtschot, dus hij ligt heerlijk van de grond af en ook beschut tegen wind en kou. Dekbed is wel een idee ja. Andor zou ik dat wel kunnen geven.
(Kayla versnipperd alles wat anders is als stro in duizenden stukjes)

Zou dinsdag de dierenarts even bellen voor overleg, hoe verder met zijn oortje. Als hij problemen met de dierenarts zou hebben zou je het daarin kunnen zoeken. Maar daarmee heeft hij dus totaal geen problemen. In november nog geweest voor DNA afname etc, geen problemen mee gehad.

Mijn Labrador - Mona - heeft Demodex, wat inhoudt dat ze erg gevoelig is aan de huid, alsook de oren. Momenteel heeft ze voor de 2de keer een oorontsteking, ondanks het vele preventief uitkuisen en zalven wanneer nodig.Initieel werd ze hysterisch wanneer je zalf in haar oren wilde doen, en kroop ze nadien zielig in een hoekje voor de rest van de avond. Inmiddels lijkt ze het gewend te zijn - ze vindt het nog steeds niet leuk, maar laat het wel prima doen.   Moesten er mensen zijn met gelijkaardige ervaringen - chronische huidproblemen - laat even iets weten moest je oplossingen kennen.   ter info - het lastigste symptoom van Demodex is afschuwelijke jeuk, die is verhopen met een dagelijkse dosis Ivermectine.