Wist niet welke categorie te plaatsen.
Zuma is 5 jaar (dus toch al iets oudere hond ), Boris is nu 8 maand bij ons en lijkt al eeuwen, hij past echt in ons gezin, lief, aanhankelijk, geeft en neemt vertrouwen maar Zuma ik weet niet , ze is veranderd, in het begin onafscheidelijk van Boris echt 2 maatjes ...
Nu de laatste maand is ze krikkel en niets is goed, Boris mag niks of ze heeft hem vast en als ik erbij ben , lijkt het alsof ze een engel is ...
Eten samen lukt echt niet meer en je ziet dat Boris ook ambetant begint te worden, MAAR ik denk dat het deels aan Boris ligt hormonen nu staan op zijn hoogste piek en meneer is hyperactief zou het daarmee te maken kunnen hebben, Zuma is geholpen en ik denk dat ze dat niet leuk vind, op de koop toe plast Boris in haar eetbak, god mag weten waarom maar toch die 2 lijken net pubers, moet ze steeds even berispen en dan krijg je zo van die blikken van .. wat heb medelijden is niet mijn schuld...
Dus weet niet goed wat te doen ?
Boris castreren is al 1 stap denk ik dan ...
als er problemen zijn, zo erg vind ik die niet als ik dat van je lees, het eerste wat bij je opkomt is Boris castreren, niet doen, niet nodig.
geef de twee eten apart, niet bij elkaar, de een bijvoorbeeld buiten de ander in de keuken, een drinkersbak laten staan, de anderen na het eten weghalen.
ga eens apart met allebei wandelen, zodat je ze allebei jouw aandacht apart kan geven, tuurlijk kan je ze met pozen samen uitlaten, maar ook aparte dingen doen met hun.
geef ze wat meer rust als je ziet dat ze in huis bakkeleien, als jij genoeg wandeld kan je gerust een rustplek in huis geven, bakkeleien ? naar de rustplek, en dat hoef geen strafplek te zijn, rust in huis is heel belangrijk.
ik heb maar een hond, maar er wordt nimmer gespeeld in huis, dat wordt buiten gedaan, binnen wordt er gerust.
en castratie ? niet alles is op te lossen met een castratie.
Ik kan je weinig raad geven, want heb zelf maar 1 hond. Maar als je castratie overweegt is een chemische castratie misschien een optie, zodat je kan kijken wat het effect is. Ik heb hier geen ervaring mee, maar misschien is het iets om je in te verdiepen voordat je de operatie doet en het niet het gewenste effect heeft.
ik twijfel echt zelf, castreer ook niet graag en Willemijn thuis binnen is er nooit een probleem ieder installeert zich en dan rusten ze, maar dagelijks ben ik wel met eenieder bezig hoor , alleen als hij binnen komt plast hij Altijd tegen mijn stoel en ik weet niet waarom... Boris heeft zo van die kuren en dan denk ik is dit typisch mannelijk? Goa is gecastreerd moest van adoptiebureau maar heb nooit een reutje gehad zo hevig haha
Boris is nog een jonge hond, z'n karakter is nog niet stabiel, hij is nog niet volwassen. Zuma is een rustige, stabiele en standvastige teef die weet wat ze wil. Zij stelt haar grenzen dus, als gekke puber haar gaat uitdagen.
Maar het zou haar heel wat helpen, als je haar hierin steunt. En dan bedoel ik niet letterlijk: haar altijd gelijk geven.
Maar creëer duidelijkheid tussen de honden, waar ze zich allebei aan horen te houden. In eetbakken plassen? Nee, dat is natuurlijk not done! Geef ze allebei eten en hup, eetbakjes weg! Probleem opgelost.
Gaat de ene vaak bij de ander klieren op een moment dat die eigenlijk met rust wil gelaten worden? Zorg dan dat je dit voor bent, en geef ze elk hun eigen rustplaats. Hou het duidelijk: nu gaan we rusten, nu gaan we spelen, nu mogen jullie dollen in de tuin, enz.
Daar hoef je niet boos of streng voor te zijn, gewoon de honden een kader geven waaraan ze zich moeten houden, en waaraan jij je houdt, en zo leren ze het wel elkaar te respecteren.
ja Zuma is een stijlvolle dame met veeeeeeeeel regeltjes en Boris begrijpt de regels nog niet zo goed, net een mama die steeds respect afdwingt.
de eetbak ga ik vanaf nu wel wegnemen, ze eten toch steeds als ik erbij sta dus als het op is hebben ze hem niet meer nodig ... stom zeg dat ik dat niet uit mijn eigen gedaan heb, mijn hoofd is de laatste tijd zo vol pffffffff
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?