Honden mogen niet happen

Ja, een hond mag happen. Echter, het is (over het algemeen genomen) erg slecht als de eigenaar een hond dwingt zo ver te gaan. Een hond geeft zoveel signalen af voordat die gaat happen. Overigens vind ik dat er een verschil zit tussen happen en bijten. Mijn mening is dat happen het zachtjes voor een moment vasthouden is. Bij bijten pakt de hond echt vast voor een tijd. Luchthappen is happen zonder daarbij iets vast te pakken.

Aaah, mijn stelling is dus toch gebruikt! Zal dan meteen even m'n comment uit het andere, gelijkaardige, topic hier posten: 

Ik heb deze stelling opgestuurd omdat ik net terug was van een wandeling waar we kindjes tegenkwamen, die ik niet kende. Het jongetje wou Koji aaien en ik had gewoon de tijd niet om te zeggen hoe hij hem moest benaderen dus wat doet het kindje (8 jaar ong.)? Hij probeert Koji vanboven te aaien, waarop Koji weggaat (aan de lijn, dus gewoon naar de andere kant). De moeder die erbij stond was heel aardig en zei tegen haar kindjes dat ze niet aan de hond mochten komen omdat ik aan het uitleggen was waarom Koji zich niet liet aanhalen. Maar toen ik even niet keek, was toen ik met de mama aan het spreken was, deed het kindje weer hetzelfde. Dan hapte Koji dus, niet in zijn hand maar gewoon in de lucht. De mama begreep het helemaal en zei tegen haar zoon dat hij het niet had moeten doen (echt verantwoordelijk dus, maakt me altijd blij!) en gaf mij de kans om uit te leggen hoe honden wél moeten benaderd worden (hurken, handje laten ruiken, rustig zijn en natuurlijk altijd eerst vragen). Toch piekerde ik er onderweg over: wat als het in z'n hand zat? Normaal gezien is Koji lief met kindjes, maar dit was gewoon communiceren, dus ik zou er helemaal niet over gepiekerd moeten hebben. Gewoon beter opletten de vorige keer. Dat van Koji was gewoon klare taal.


Wel blij te horen dat iedereen grommen helemaal natuurlijk vindt, kan bijna ook niet anders op dit forum   En ook ik zou het ook gewoon normaal vinden als hij dit zou doen, maar ik vroeg me af waar de grens precies ligt. Hoewel het nooit zo ver zou moeten komen, zoals jullie al zeiden, aangezien het onze taak is om hen te beschermen! 

Niets aan toe te voegen, helemaal mee eens.

Ja, een hond mag happen.
Sterker nog, en dit gaat heel raar klinken, ik zou willen dat Jara dat toch eens een keer zou doen bij iemand/iets...
Maar zij is daarvoor te lief, zij laat te veel over zich heen lopen door hond en mens (zusje)..
Maar dan is er gelukkig nog SuperAyla Die wel even hapt

Als een hond zover in een hoek wordt gedreven dat hij/zij zich onveilig voelt, dit laat merken door zijn lichaamstaal, misschien nog wel verder gaat en dit laat merken door grommen, maar eigenaar/baas/kind/volwassene gaat gewoon door dan mag een hond happen.
In de zin van nippen, zoals een goed gesocialiseerde hond dit zal doen, een waarschuwingsbeet. Ik heb het niet over doorbijten tot bloedens toe, dat is namelijk weer een heel andere beet.

En dit maakt voor mij niet uit of dit een kind of een volwassene is. Want ook een kind zou een hond niet in de hoek mogen drijven tot dit gebeurt..
Daar hoort een kind de kans namelijk niet eens tot te krijgen..

Kijk angst-agressie happen of agressie happen is weer iets heel anders uiteraard.

Het klinkt uiteraard logisch dat je als eigenaar moet ingrijpen wanneer de eerste signalen komen. Maar indien alle signalen genegeerd worden dan mag de hond happen vind ik

nee, dit zou naar mijn idee niet mogen gebeuren, want dit moet voorkomen worden!
Wanneer je hond hapt, weet je dat je als baas te laat bent. 
Mijn honden mogen dus niet happen, maar je kunt het ook anders zeggen:

Mijn honden hoeven niet te happen, omdat ik zorg dat ze gewend raken aan gebeurtenissen die ze anders als dreigend zouden kunnen ervaren. En de rest probeer te voorkomen.

nee, hond mag niet happen. MAAR.. een kind hoort de hond ook niet te klieren.
in een echte nood situatie, en hier bedoel ik mee echt liggen prikken in de ogen of nietjes in de oren knippen mag de hond ZEKER een hap wagen
maar dat zal hier nooit gebeuren omdat de ouders altijd nog verantwoordelijk zijn voor wat het kind bij de hond doet..

Mensen moeten éen hond nooit zo ver drijven dat hij het nodig vindt te happen.

.vind ik ook!

Max vermeid ook situaties .. Bv een kindje van de zus mijn mijn vriend daar loopt hij van weg omdat hij nogal Brut is dus dat heb ik liever.. De kleine krijgt Max dus nooit te pakken

Juist hetzelfde hier, hij gaat gewoon weg... maar nu ik erover nadenk heb ik het nooit zo ver laten komen dat Koji zichzelf op die manier moest duidelijk maken. De kindjes die hier komen krijgen eerst een lesje 'hoe benader ik een hond?' om vervolgens toch bij hem uit de buurt te blijven...
Het is enkel buiten dat ons zulke dingen overkomen, kindjes op straat die je niet kent zijn erg moeilijk om iets aan uit te leggen dus daar let ik extra op (vooral sinds het laatste voorval)

Moeilijk als alle andere signalen inclusief grommen al zijn gegeven en de hond in een positie zit gedrukt waaruit hij/zij niet weg kan... tis het enige verdedigingsmiddel. 

Als kind ben ik ook ooit eens gehapt (dus niet doorgebeten), maar ik had niet naar de signalen van de hond geluisterd. Was al een oudere hond overigens. Ik heb het nooit kwalijk genomen, wist donders goed dat ik fout zat door te blijven aaien terwijl de hond duidelijk genoeg was dat ie niet wou.

Maar ja een kind dat niet begrijpt dat ie fout is en die signalen niet begreep en daardoor niet op reageerde door weg te gaan gaat jengelen  en dan krijgt nog wel eens de hond onterecht de schuld. 
Maar in een dergelijke situatie zou een ouder of baasje het (na het waarnemen van een signaal) voor de hond op moeten nemen en het kind moeten weghalen en uitleggen dat de hond niet meer wil.

Happen zonder reden en zonder vooraf al vele andere signalen te hebben geprobeerd af te geven vind ik uiteraard niet goed.

Des al niet te min zal ik sowieso nooit mijn hond zonder begeleiding in contact met een kind laten komen.

Edit: en het feit is gewoon dat happen het laatste redmiddel is dat de hond heeft als ie niet weg kan. Als wij in de hoek gedreven worden bedreigt worden kunnen we om hulp roepen, hoeveel roepen er daadwerkelijk om hulp en hoeveel meppen er vervolgens zelf maar op los om ruimte te creëren om weg te kunnen komen?
Als de hond niet weg kan.. en duidelijk genoeg is geweest voordat ie hapt zal ik m er niet om veroordelen. (Ik zou zelf ongetwijfeld onder zo'n omstandigheid ook een flinke duw of mep uitdelen om mezelf in veiligheid te kunnen stellen.

Hond mag nie happen, ik mag geen andere mensen slaan..
nee, ik bedoel. ik zal nooooit andere mensen slaan...en een hond mag nooooit happen.?
Beide slaan echt nergens op.

Happen en bijten is een groot verschil'.
Als wij met haar spelen en duwen de kop weg, gaat de bek helemaal open en douwen wij de hand er in zonder dat ze iets doet, ja likken. Ze weet dat het spelen is.

Dit gebeurd ook met kinderen, ze zal nooit bijten.
Wil ze niet stoeien is ze weg.
Komt er een vreemde los lopende hond op haar af gaat ze grommen, logische want zij is aangelijnd. Wil de hond haar besnuffelen en de hond wordt niet door de baas terug geroepen gaat ze blaffend grommen, de hond loopt dan weg. Ongenoegen mag ze laten blijken, bijten/happen uit den boze. Bijten heeft zij nog nooit gedaan.
Dit is het verschil tussen bijten en happen, tenzij hier bijten mee bedoeld wordt.

Een hond reageert vanuit de situatie waar hij in is, als hij niet op zijn gemak is en in de lucht hapt vind ik dat hij dat mag doen. Maar het had natuurlijk voorkomen moeten worden. Baasje had de hond moeten steunen hierin en hem niet in die situatie laten komen.

Verder is bijv. Lola een happer, zij doet dit uit opgewondenheid, als we haar riem omdoen bijvoorbeeld, dat moet heel omzichtig en gaat ook goed, tot het allerlaatst, dan hapt ze toch even omdat ze spanning wil afreageren vanwege de te komen wandeling. Ik vind dat iets wat bij haar hoort en ook helemaal niet erg. Het is ook helemaal niet vals bedoeld van haar.

 
eens
 
als een hond zich bedreigd voelt, is wat mij betreft happen niet gewenst. er zijn genoeg alternatieve gedragingen, die je je hond kunt aanleren om op zo'n moment in te zetten.
 
daarbij: soms is het eenvoudigweg noodzakelijk dat, ook al voelt een hond zich bedreigd en laat hij een heel scala aan gedragingen zien die dat bevestigen, er toch over zijn "grens" heen moet worden gegaan. in dat geval wil ik graag dat iedereen zijn ledematen behoudt

idd Joop.

super eens!

En wat als weg gaan geen mogelijkheid is? Zeker met een grote hond als Bamse, ze kan niet door alles en iedereen heen walsen. Als ze nu omsingeld staat door een groepje pesterige jongetjes die haar pijn doen en niemand grijpt in, wat dan? (even als voorbeeld)

Als het bv door medische noodzaak nodig is over de grenzen van een dier te gaan, dan moet je er voor zorgen dat bijten fysiek onmogelijk is, door een muilkorf, sedatie of vasthouden. 
Niet door een dier principieel het recht te ontzeggen zichzelf te verdedigen. 
Vanaf wanneer vind je dat je zelf geweld mag gebruiken (en nooit gaat er bij mij niet in)?

Als het in mijn bijzijn is mogen mijn honden van mij verwachten dat ik het voor ze oplos en dat ze dus helemaal niet in die positie terecht komen. Van een andere hond kun en mag je verwachten dat hij dezelfde taal spreekt maar je kunt niet van elk mens (kind of volwassen) verwachten dat hij ook maar iets van de hondentaal af weet. Iemand kan heel makkelijk goed bedoelt een hond geheel verkeerd benaderen en dan ligt het ook maar net ah karakter en de ervaringen vd hond hoe die dat opvat en ermee omgaat.


Verbieden kun je het de hond niet, er aan werken dat hij het niet nodig acht wel. Ik vind het zelf dan ook totaal ongewenst dat een hond naar mensen hapt en ben zeer verbaasd dat happen en even vasthouden zonder bijtwonden dan ook zo makkelijk getolereerd en zelfs gewenst wordt.

in onze maatschappij worden er met het grootste gemak allerlei gedragingen aan onze huisdieren ontzegd, ik zie niet in waarom agressief gedrag hierop een uitzondering zou moeten zijn, alsof dat een gedraging is die plotseling ruimschoots geaccepteerd mag worden


ik begrijp ook niet zo goed wat de hond er nu mee opschiet, als 'ie "mag" bijten. escalatie ligt op de loer. liever leer ik hem alternatief gedrag aan bij bedreiging, of, leer hem dat de bedreiging niet als zodanig wordt ervaren en dus geen bedreigende situatie meer vormt (probleem opgelost)

overigens ontzeg ik hapgedrag niet uit principe, maar uit liefde voor mijn vingers 
(ervaringsdeskundige, helaas )

Moet gelijk denken ah markeergedrag van reuen......Het is een absolute 'no-go' als er tegen een zeer prominente al door voorgangers beplaste lantaarnpaal of heg gemarkeerd wordt (waar ik het als reu eigenaresse mee eens ben en het merendeel van HP ook afgeleid uit topics)......maar een 'hapje' af en toe daar is niks mis mee?!

edit: foutje

Hond mag happen, aan mij als baasje de taak om te zorgen dat het niet zo ver komt.