castreren of niet ? *update Gedrag

Hee allemaal,

ik zit er al een tijd aan te denken om pepper te castreren, want hij is alleen maar bezig met het zoeken van teefjes ( of gecastreerde reuen ) 
gisteren was ik in het bos en daar was een oudere labrador teefje en een jonge duitse herder die van spelen hield, nou hij keek niet eens om naar de herder.. en probeerde alleen maar het teefje te bespringen ( die het niet toe liet ! snauwde hem ook af , maar opgeven nee hoor ) en hier baal ik ook wel van
ook in het omheinde losloop gebied waren veel hondjes en hij probeerde de hele tijd het gecastreerde reutje te bespringen  en die liet het maar toe ook, dus ik riep hem en zei Nee ! maar hij luisterde niet , toen pakte ik zijn halsband en haalde hem eraf en maakte hem duidelijk dat ik dit niet goed vind , hield hem vast totdat hij zich op mij richtte , toen mocht hij weer los , en ja hoor direct weer naar het reutje.. ik hele tijd herhalen wat ik hierboven deed. op een gegeven moment ging hij er al af toen ik zei Nee ! ( en af en toe ging hij gewoon door ) ik was daar een uur en het hield niet op . toen lijnde ik hem aan en ging verder wandelen in het aanlijn gebied

dit doet die al sinds die bij ons is ( in februari is hij hier 1 jaar ) 
en hij is in november 2 jaar geworden.


zou het helpen als we hem castreren ? heb gehoord van mensen dat het wel heel erg hielp, maar iemand anders zei dat hij dit gedrag gewoon kan blijven vertonen..
mijn moeder vind een chip ( tijdelijke castratie ) ook wat prijzig .
 
Groetjes Tiffani.

Volgens mij probeerde hij dit ook een aantal keer op de HP wandeling in Enschede of heb ik dat mis?
Ares was eerst ook echt een ongeleid projectiel, overal snuffelen, geen aandacht voor de baas en die kreeg je ook echt met geen mogelijkheid. Mede een reden waarom we hem hebben gecastreerd. Zijn vacht is niks veranderd hij is alleen minder gefocust op zijn omgeving en meer op ons.

Bij ons hielp het dus wel, ik denk dat het zoeken naar (loopse) teef gedrag wel bijna helemaal weggaat als je hem laat castreren. Misschien loopt hij dan ook minder weg en kan je hem beter trainen in het loslopen '

Ik heb het zelfde probleem met Maylo hij is nu bijna 15 maanden en reageert heel heftig op gesteriliseerde teefjes of op loopse teven.

Hij probeert ze ook te berijden, gisteren met mijn vaste wandelvriendin gaan lopen zij heeft een BD/berner senner mix. Die is 2 maand geleden loops geweest en meneer laat der helemaal niet met rust, ze bleven maar snauwen.

Ook op HP wandelingen en dan met name Yools van Eva laat hij niet met rust terwijl ze gesteriliseerd is. De andere intacte teefjes laat hij links liggen.

Nu komen naast ons ook binnenkort twee teefjes te wonen en dan wordt het helemaal feest. Dus wij gaan Maylo nu eerst Chemisch castreren en dan als het positief is waarschijnlijk definitief.

Ik heb een afspraak staan voor maandag.. Maar nu voel ik me toch een klein beetje 'schuldig' want het is een zelfverzekerde reu , geen agressie , niks medisch , maar het stoort míj dat hij elke teef / geholpen reu wil bespringen , en alleen maar bezig is met het 'zoeken' naar teven en nergens anders meer aan denkt , hij speelt dus op een losloop veldje ook amper met andere honden , alleen maar rondlopen en als er een teef is gaat hij erachter aan.. Maar moet HIJ daardoor een ingreep krijgen ? Omdat IK me eraan stoor?
Of is dit wel een goeie reden om hem te laten casteren en denk ik er teveel over na , dat hij het zelf ook prettig vind als hij gewoon lekkee kan spelen zonder aan zn hormonen te denken?

Snap wel dat je dat zo voelt maar denk er ook maar eens aan hoe hij zich straks voelt zonder de drang om op zoek te gaan naar teven of geholpen reuen. Zijn hoofdje wordt een stuk rustiger dus het is niet alleen voor jou beter maar ook voor hem. Dat is teminste mijn mening. Hunter was ook enorm onrustig en van slag toen ie niet gecastreerd was en nu is hij een stuk rustiger ook in zijn koppie en dat vind ik ook belangrijk.

Ik ben het met N&dogs eens. Gizmo heeft zo'n suprelorin-implantaat erin zitten en hij is sindsdien zoveel relaxter. Hij zat voor die tijd alleen maar met zijn neus op de grond, elk grasprietje aflikken, klappertanden en er was totaal niet tot hem door te dringen.
Nu begint de chip uit te werken en begint dat gedrag opnieuw, en ik merk ook dat hij zelf zich daar gewoon minder fijn bij voelt. Hij reageert weer op alles, eet een stuk slechter, gaat minder leuk met andere honden. Hier staat dus de afspraak voor definitieve castratie voor volgende week. Omdat wij ons er fijner bij voelen, maar ook omdat Gizmo zonder hormoon-gedrag een veel relaxter en blijer hondje is.

Begrijp je ook, maar ben het met N & Dogs eens. Denk aan hoe hij zich straks zal voelen zonder die drang om teefjes en geholpen reuen te bespringen en gewoon lekker kan spelen! Scheelt veel rust voor beide straks  Heb meerdere voorbeelden voorbij zien komen waarvan een reu veel beter werd na castratie.

Wat voor castratie doe je? Chip, injectie of operatie?

Oh ik zit op mn mobiel , zal het opnieuwd typen : en ja ik hoop dat hij veel relaxter word en meer aandacht heeft voor mij

Bij Krätos zeiden we altijd zolang het niet hoeft doen we het niet. Prettig is toch altijd maar anders, lopen met kap om en vaak krijgen ze na een operatie toch minder veel zin in dierenarts bezoeken. Maar is nooit nodig geweest. Krätos is geen lastige hond op enkele honden na die interesseren heb gewoon net even iets meer dan andere en dan kan ie wel steeds willen dekken. Maar dat maak ik maar eens per half haar mee ofzo. Zijn vaak ook de erg onderdanige hondjes waar die dat bij doet.

Bij Odin is het nog afwachten. Nu zoiezo nog te jong maar er zit een goed eigenwijze kop op. Maar ook bij hem wil het oordeel pas doen als ie na zijn puberteit is geweest. Elke puber hond is dwars en heeft zijn streken.

Maar als je hond steeds maar wil dekken zouik het zeker laten doen. Rust voor jezelf maar zeker ook voor het beestje. Moet je even indenken dat je de hele dag seks wil maar je mag maar niet. Kunnen ze ook depri van worden! Wat mij betreft geen schuldgevoel hebben!

Nou, Tiffani, ik zou het zeker doen en me er niet schuldig over voelen. Je hond zal zich nu ook heel onplezierig en onvrij voelen door steeds de drang te hebben. 
Daarbij vind ik het, als er steeds een hond om mijn hond heen hangt die wil rijden, ook echt super irritant.
Er zijn genoeg honden die intact kunnen blijven en waarbij er eigenlijk geen issues zijn maar dat kan jij niet zeggen. Ook zou ik, als ik jou was, ondertussen een beetje de balen krijgen in de wandelingen want voor jou is het ook niet lekker saampjes wandelen zo. Je zal steeds wel erg oplettend zijn, lijkt me niet ontspannen.

Verheug je op het idee dat je straks lekker samen ontspannen kunt wandelen en dat je hond lekker kan rennen en spelen met andere honden.

Zo zou ik het ook zien. 
En daarbij, dit is al een jaar aan de gang dusse…het is niet zo dat je dit zomaar even van 'maandag op dinsdag' hebt besloten…!
Echt in jouw geval, lijkt me heerlijk straks! Wordt echt genieten!

Ik kan me dat zo goed voorstellen dat je dat rijden op andere honden zo zat bent! 
Het lijkt mij ook echt vreeeselijk. Vooral heel onrustig. 

Hou je ons wel op de hoogte, svp???

Zeer zonde!
Want ik kan je met zekerheid zeggen dat het rijen niet zal stoppen na de castratie!
Ik ken een paar reuen die om deze reden ook gecastreerd zijn, en die rijen nog steeds, bij 2 reuen is het erger geworden. Allles waarop ie kon rijen rijdt hij nu op.
Toen mijn hond rond de 6 maanden tot 1 jaar en 2 maanden, reedt hij ook.
Hij is een paar keer goed gecorrigeerd door een andere hond, en is hier mee opgehouden. Als jezelf als mens corrigeerd is het vaak al te laat. Mensen zijn vaker net even te laat, en honden die weten meteen hoe ze op elkaar moeten reageren.
Veel honden zijn een beetje te makkelijk en grommen niet zo snel omdat ze het vervelend vinden. Een "dominantere" hond zal dit wel sneller doen. Zo'n grom correctie kan net genoeg zijn.

Door de ballen eraf te halen, verander je het gedrag niet mee, het kan juist zelfs erger worden!

Eerlijk?
Ik vind dat je eerst een chip zou moeten nemen, een operatie is onomkeerbaar.
Daarnaast is het rijgedrag ook gedrag wat erin is geslopen, ongeacht de oorzaak.
De kans is aanwezig dat hij het zal blijven doen, als de hormonen weg zijn, en je dus aan de slag zult moeten met zijn gedrag.
Nogmaals, met een chip kun je het effect bekijken, en is een tijdelijke maatregel.

Ik zou willen dat ik niet teveel op één mening was afgegaan en eerst een chip had laten plaatsen.

Je hebt er een jaar over nagedacht. Waarom heb je dan niet eerst aan een chip gedacht? (Gemisch castreren) om te kijken wat het effect is?
Als je hem meteen castreerd, en hij vertoond opeens meer ongewenst gedrag dan krijg je er spijt van.

Wij hebben onze hond drie weken geleden chemisch laten castreren (chip). Dit hebben besloten omdat hij op iedere teef klom die hij maar kon vinden en ook naar op zoek ging (hij kent het park op zijn duimpje). Afsnauwen door teefjes maakte hem niets uit en alleen veel grotere honden liet hij met rust. Het is zelfs een keer zo ver gekomen dat een teefje gewond raakte. Het is voor de teefjes niet leuk, maar voor onze hond was dat het ook niet. Want vanwege het zoeken naar moest hij dus vaker aan de riem.
De testosteron is over drie weken pas geheel uit zijn lijf, maar we merken al verschil . Niet elke teef is het slachtoffer en hij reageert al meer op me als ik hem corrigeer. Daarbij komt dat hij nu wel weer wilt spelen als de teef duidelijk heeft gemaakt het rijen niet te willen, drie weken geleden had hij nog maar 1 doel :S.
Wij zien dus zeker al verbetering!
Chemische castratie duurt een half jaar, dan is het uitgewerkt. Het kan dus nog teruggedraaid worden. Dat heeft ons de doorslag gegeven om dit eerst te proberen.