je kan ook gewoon het volgende zeggen:
dank je voor je advies, maar het is mijn hond, en ik voed hem op mijn manier op
punt uit!
Ik maak het ook regelmatig mee. "Een weekje bij mij en die hond zou wel luisteren," hoor ik dan van Mechelse Herder eigenaren. Of uhm, "nee hoor, geen jasje aan als het koud is, gewoon zonder, wordt ie hard van". Of, "waarom pak je d'r niet eens goed aan?".
Ik glimlach, knik, en loop verder. Ik ga niet eens meer in discussie.
Ik stond een keer met een aantal mensen te praten, toen kwam het neus-door-de-plas riedeltje ook ter sprake. Ik heb beaamt dat het een goed advies was, dat ik mijn dochter ook op die manier zindelijk heb gekregen
Geloof me dat ken ik ook.
Heb verhalen aan moeten horen over dat ik mijn hond niet uit mag laten met een tuigje want het is geen paard. Uiteindelijk geleerd dat ik een hond moet vergelijken met een baby eend en ik de eenden mama ben... Uuuh ja okay? Want ja babys moeten hun moeder volgen zonder hulpmiddelen...
En dat ik hem harder aan moet pakken want hij kijkt niet steeds naar me en is heel druk bezig (lees hij was toen 8 maanden en volop puber). Toen heb ik maar gezegt dat ze duidelijk niks van witte herders wist en dat ik zelf wel uitmaak hoe en wat. En ben zo weggelopen, nooit meer heeft ze wat gezegt.
Maar albino is hij nog nooit genoemd gelukkig (Wel dat ik geen wolf als huisdier mag hebben o-0)
Ja, ik denk dat we dat allemaal hebben meegemaakt. Zeg Ja en amen :P Loop door en doe lekker je eigen ding. Ik kwam eens een kerel tegen die mij wilde vertellen dat je ook mijn ras gewoon op hun rug moet leggen. Ik riep: 'Valentijn! Kom eens kijken jongen!'. Die kerel zag mijn grote beer op zich af rennen en deinsde heel snel terug :P Ik heb em toen uitgelachen. 'Jij wou hem op zijn rug leggen?'
Herkenbaar... zelfs nu ze bijna 4 jaar is.. "Je moet naar de da voor de anaalklieren" terwijl ze jeuk heeft door een allergie.
Ik probeer net wel uit te leggen hoe ik werk en waarom.
Als niemand zulke mensen uitlegt hoe het ander kan, zullen ze altijd aan hun methode blijven vasthouden, zeker als jullie dan nog eens gaan zeggen "oke goed, zal ik proberen" denken ze helemaal dat ze goed bezig zijn...
Als je iemand van zijn oude aanpak af kan krijgen door hem te informeren, dan is dat toch super.
Niet elke mens is zo overtuigd van zijn eigen mening dat hij niet open staat voor anderen, ik vind het de moeite om het te proberen.
Zo irritant is dat toch niet?
Toch zeker bij vreemden stoor ik me daar niet aan, bij ouders waar je al 10x dezelfde discussie mee gehad hebt oke..
Ik had dit laatst nog met mijn beste vriendin.
Die wilde ook steeds adviezen geven.
Zelf nooit een hond gehad maar haar familie was super goed met honden en zij zelf had 100 aflevering van
Ceaser Milan gezien.
Nou hoef je bij mij toch al niet met Ceaser milan aan te komen want ik mag die vent niet.
Zo drukte ze een keer chico's bibs op de grond terwijl hij allang had leren zitten hij raakte in paniek en ze porde ze in zijn zij.
Ik wilde laten zien met een snoepje dat hij het al kon en werd ze min of meer kwaad op mij!
En zo waren er steeds wat dingen.
Van de week had ik het niet meer en heb ik gezegd ze zich er niet meer mee
Moest bemoeien. ( heel wat voor mij want ik trek nooit mijn mond open)
Ze probeerde alles wat ze gedaan had minder erg te maken.
Ben er gewoon ziek van dat ik niet eerder wat gezed heb.
En dan vind ze het raar dat chico bang van der is...
Herkenbaar, de goede en vooral ongevraagde adviezen.
Vooral de geijkte zin 'je moet er hem met zijn inwrijven, dan leert hij het snel genoeg'.
En dan geef je als antwoord 'zeker waar, en de stront prop ik zijn mond' en dan gewoon vriendelijk groeten en verder wandelen.
Works like a charm.
'
Hoi ,
Ik ben nieuw hier en ervaar het ook dagelijks.
Heb twee jonge honden, één van bijna 9 mnd en de andere is 15 mnd. Dagelijks hoor ik wat ik wel of niet moet doen(voeding en opvoeding). Al ben ik heel open ingesteld en ben ik bereid andersmans adviezen aan te horen, maar sommige mensen.....pffff om gek van te worden.
Op dit moment zit ik zelf enorm te dubben mbt de voeding van onze honden. De één is stronteigenwijs en laat zijn voer staan en de andere vreet alles op. Dat is op zich gunstig, maar omdat ze pas is gesteriliseerd moeten op haar voeding letten.
Ongevraagd en goed bedoeld, krijg je wel 100 verschillende soorten adviezen.
De adviezen waar ik iets mee kan neem ik tot me en de andere laat ik voor wat het is.
hahahah @ Suzanne en Luca....Thanks
Ik ken de topics. Heb me goed erover laten informeren.
Zelf geef ik geperste brokken en vers vlees. Volgens de deskundigen, hier en overal, is dat de beste combi.
Klinkt inderdaad wel bekend. Ik snap wel dat mensen het goed bedoelen, maar ik weet ook wel wat ik doe! kan me er soms inderdaad erg aan irriteren. hier op het forum heb ik er nog geen last van gehad.
Ik snap dat de personen die commentaar / tips geven het goed bedoelen maar soms is het gewoon tot vervelend aan toe. Ik ben het dan niet eens met hun maniertjes en dan toch doordrammen daar kan ik niet tegen.
Ik snap je irritaties dus prima!
Mijn ervaring:
"Oh, zit hij vast?"
"Ja, hij jaagt en loopt dan in zeven sloten tegelijk."
"Oh, dan moet je op cursus gaan."
"Ik heb twee cursussen behaald bij Martin Gaus."
"En een gedragstherapeut dan? Die kunnen vast wel zeggen wat je fout doet."
"Ik heb tien maanden privéles gehad bij een gedragstherapeut/ trainer en bij ons vorige huis ging het prima. Maar hier bij die smalle dijkjes naast de sloot heb ik niet voldoende reactietijd om hem aan te sturen."
En dan komen ze nóg met dingen die vast perfect werken. Tja, misschien bij normale honden, maar niet met mijn in zijn jeugd verpeste exemplaar met een hele porcelein fabriek voor zijn kop.
ja dat ken ik.ik trok me er nooit iets van aan.en van mij kregen ze dan echt te horen,het is mijn hond,ik doe wat ik vind wat goed is.dat vonden ze niet leuk.nou pech voor die mensen.ik kan absuluut niet tegen bemoeizuchtige mensen.
Jep, mijn vriend en ik merken dat ook. Heel vermoeiend.. Vooral onze familie denkt dat ze zich er mee kunnen/mogen bemoeien.
Ik denk dan altijd maar, fijn.. jij gelijk. ik weet wel beter. Maar 't is inderdaad niet leuk.
Jup, hebben we hier ook last van met onze pup. Mensen halen haar graag aan, maar ze mag van ons niet springen tegen mensen. Als ik dat vertel reageren ze verbaasd 'ag het is nog maar een pup'. Maar als ze dadelijk 40 kilo weegt is het ook niet leuk meer. Word er ook moe van
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?