waarom honden uit het buitenland?

Helemaal niks mis mee, het is de mens die ooit grenzen heeft bedacht!

Elke hond die gered wordt is er weer eentje, waar deze hond dan vandaan komt mag geen verschil maken in "recht op goed leven"!

Ik was ook niet bewust op zoek naar een buitenlandertje, kwam Cloudy tegen en raakte zo in contact met de stichting in Spanje... In het verleden wel ervaringen gehad met buitenlandertjes en stichtingen maar Cloudy was de eerste die ik zelf adopteerde. Daarna kwam Camila... En ik zou als ik nu weer een hond erbij zou nemen het zo weer doen, maar dat komt door de ervaring, de dankbaarheid van de honden.. Elke hond uit het buitenland die ik tegen kom heeft iets speciaals over zich heen hangen. Neemt niet weg dat ik de honden in eigen land net zo lief en leuk vind... Een hond komt op je pad, soms is het geen bewuste keuze om te zoeken maar komt het juist op je pad.. Om daar een grens tussen te laten staan is in mij nog nooit opgekomen... Ik krijg daar dan een beetje enge beelden bij van hoe wij mensen in het leven kunnen staan, zoals eigen volk eerst etc.. Je kan als mens verliefd worden op een man of vrouw uit het buitenland, zoiets overkomt je... Moeten we die liefde dan negeren omdat er grenzen bestaan? En zo dus ook met dierenliefde, zoiets overkomt je en het belangrijkste is dat er mensen zijn die hier ook voor open staan en een dier een leven geven wat het verdiend, ongeacht welk land het dier zich bevind.

.Ah, OK.
Ja, dan had ik je reactie inderdaad verkeerd geïnterpreteerd.
Vergeeft u mij dat ik mij excuseer.

tja... je kan niet alle honden gaan redden...
maar velen proberen zoveel mogelijk honden toch uit vreselijke situaties te halen.
en ik denk zelf dat bijv. nederland beter leven is dan bijvoorbeeld in roemenië...

en alle dieren/hondenliefhebbers willen alle honden een betere plek geven... daarom worden denk ik veel honden naar hier gehaald, naar betere omstandigheden.

ik heb olly niet gekozen vanwege het land waar hij vandaan komt... zal me een worst wezen... olly was en is super schattig, de perfecte hond voor ons. we waren in 1 klap verliefd... dan moet je er voor gaan...
nee, je kan niet alle honden redden. maar je kan wel de wereld van 1 hond redden, dat is het belangrijkst.

Niet iedereen neemt een hond uit een asiel om er een te redden, soms willen mensen gewoon een hond en ligt het asiel voor de hand. Waar dat asiel wel of niet ligt maakt hun dan weinig uit.

Ik kan alleen voor mezelf spreken als ik zeg dat ik nooit een hond 'op zieligheid' uit zal zoeken. Dus voor mij heeft een hond uit een 'slecht' asiel/land geen voorrang op een hond uit een 'beter' asiel/land. Wat mij betreft heeft iedere hond een even groot recht op een goed leven.

Ik vind dat ze op moeten houden met honden uit het buitenland te halen, behalve de mensen die serieus fokken dan. Als die instanties die honden graag wil willen helpen doe dat dan in het bewuste land, en niet hier. Er zijn hier in Nederland genoeg honden die hun leven moeten slijten in een asiel o.i.d. daar komt bij heel veel van dit soort herplaatsers zitten binnen no-time toch weer in één of ander asiel omdat de mensen geen tijd hebben of zich verkeken hebben. 
Ook vind ik, en klinkt misschien hard, iedereen die honden uit het buitenland haalt houd de ellende in het buitenland juist in stand, het bewuste land is er namelijk maar wat blij mee dat deze honden door nederlanders uit hun land worden weggehaald met als gevolg dat dat bewuste land helemaal niets hoeft te doen aan een mogelijk hondenoverschot.

Een aantal goeie redenen waarom men een hond uit het buitenland zou adopteren staan hier : http://www.sos-strays.nl/nederlands/nl-faq.html

even interesse: komen jouw honden uit het asiel?

Ik snap zowiezo niet dat iedereen het over grenzen heeft! Het is Europa!!!!!!  En we hebben het hier niet over een hond importeren uit Azië.
Als ik de meeste mensen hier goed begrijp mag ik als ik in New York woon geen hond adopteren uit  Texas? Omdat ja maar een hond in je eige staat moet zoeken? 
Echt te bizar voor woorden dit!

Mensen die tegen het adopteren van dieren uit het buitenland zijn, hebben deze dieren nog nooit in het echt gezien...

.Of juist wel!!!!



Ps. Laat ik voor de zekerheid nog maar even herhalen dat ik niet tegen ben!!

.Geeft niet! Ben blij dat het nu duidelijk is.

.. Omdat liefde grenzeloos is .

Wij hebben 1 Nederlands hondje (asielhond) en 1 buitenlander. De keuze voor de buitenlander is niet bewust geweest, maar mijn vriend was haar letterlijk tegen het lijf gelopen in Polen..en ja, dat was liefde op het eerste gezicht. En we zijn nog elke dag enorm blij dat ze nu bij ons is.

In mijn ogen heeft iedere hond heeft recht op een fijn thuis, waar ze ook vandaan komen .

Wel zou ik persoonlijk kritisch kijken naar waar je een hond vandaan haalt.. Net als dat er slechte (broodfokkers zijn..zijn er ook denk ik ook stichtingen die misschien wat dingen te wensen over laten.

Ik moet eerlijk toegeven dat Cosmic "moeilijker" is dan ik had verwacht. Punk kwam uit een Nederlands asiel en was "kant en klaar". Zindelijk, kon alleen zijn, onwijs stabiel. Cosmic nam (of neemt) de nodige problemen met zich mee. Gebeurde dat per definitie omdat ze uit Spanje kwam? Nee, dat denk ik niet. Ik denk dat je dat met een Nederlandse asielhond ook kan hebben. 

Het leven in Spanje (ik neem Spanje als voorbeeld omdat Cosmic daar vandaan komt) is heel anders dan hier. De luxe hier, maar ook weinig ruimte, veel drukte. Soms bedenk ik me wel eens dat Podenco's niet geschikt zijn voor dit land. Geen ruimte om te rennen. Ze worden in no time platgereden door een auto. Niet genoeg uitdaging, maaltijden worden in voerbakjes opgediend. Ik denk dat mensen zich dát heel goed moeten realiseren als ze voor een buitenlandse herplaatser gaan. Het vergt onwijs veel aanpassingsvermogen voor een hond om hier in Nederland te gedijen. Dat wordt nogal eens vergeten..

Buitenlandertjes worden daarom misschien onderschat. Ze zijn allemaal lief, en leuk, en zielig. Maar mensen realiseren zich niet dat ze aan een hond beginnen die vaak nog niets kent, én heel erg veel heeft meegemaakt. Veel mensen kiezen daar bewust voor. Veel mensen ook niet..

.ja idd, ikzelf woon bijv in Duitsland, het asiel in Polen waar mijn hond vandaan komt ligt bij ons dichterbij dan bijv een asiel in Beieren geweest zou zijn, wat dus geen buitenland is, en weer wel goed geweest zou zijn volgens sommige mensen.

De stichting heeft ook veel goeds gedaan in Polen zelf, en nog steeds,dus ik heb zeker niet het idee dat ik ervoor gezorgd heb dat ik ellende in stand hou.

.Precies wat ik bedoelde. Ik vind podenco's superleuke honden, maar of dit ras nu geschikt is voor hier? Loslaten wordt al heel moeilijk, als ze ontsnappen zie je ze als je geluk hebt pas terug wanneer ze er zin in hebben terug te komen. Dit klinkt wel heel negatief

Maar net als de podenco denk ik dat er meerdere honden zijn die je misschien dus niet moet willen verplaatsen. Zoals ik al aangeef in eerdere reacties, de zogenaamde vagebonden....

Ik denk echt dat er aan de selectie een heleboel te verbeteren valt. 

Maar ja, nogmaals.......er valt overal wat te verbeteren. Ook hier!

Angelique ik ga je muikorven en in een kist steken, sleutel weggooien . Zelfs ni verder mee kweken . '

Inderdaad, wat zijn grenzen. Noord Frankrijk is voor mij dichterbij dan Noord Nederland. Mijn vrouw is half Poolse. Mijn schoonzus is Deense.

Het argument dat wij net probleem van andere landen oplossen raakt trouwens kant noch wal. Er worden naar schatting 5.000 honden per jaar geïmporteerd door reddingsorganisaties.... hoeveel zwervers denk je dat er wel niet lopen in landen als Spanje, Roemenië en Bulgarije. Als we met 5.000 honden de problemen daar oplossen staan de honden er daar beter voor als hier.

Het gaat om de intentie, een dier helpen. Daar moeten we niet moeilijk over doen maar gewoon toejuichen.

Toen ik dat ooit elders zei kreeg ik de wind van voren

---

Mellow komt van Malta. Niet bewust. We wilden een hond, gingen in het asiel kijken en daar zat ze. 

Ja, het is moeilijk geweest, heel moeilijk. Ik heb heel wat tranen gelaten, heb heel wat noodkreten gedaan omdat ik er zwaar doorheen zat. 
Nog steeds (na twee en een half jaar) zijn er moeilijke momenten, maar het gaat wel steeds beter.
Als ik zie wat we allemaal bereikt hebben met haar, alle energie die ik erin heb gestoken heeft wel resultaat gegeven. Nog steeds zijn we niet waar we zijn moeten, maar elk stapje voorwaarts is er een.

Vorig jaar zeiden we nog tegen elkaar dat we het niet hadden gedaan als we van tevoren hadden geweten hoe moeilijk het zou zijn. Maar ze is er en ze gaat voor geen miljoen meer weg!

---

Overigens gaat het best langdradig worden, elk kwartaal weer een topic over waarom mensen een hond uit het buitenland halen. Waarom moet iemand verantwoording over zijn keuzes afleggen aan totaal onbekende mensen?
Al wil ik 25 honden uit het buitenland adopteren, als ik er tijd, geld, ruimte voor heb is dat nog altijd mijn beslissing en heeft niemand daar iets mee te maken.


Edit: rare tiepvaut omdat ik eerst wat anders wilde typen en dus niet helemaal goed heb veranderd :-p

Mee eens, maar.. dat geldt ook voor Beagles. En Teckels, ik ken een hoop mensen die hun Teckels echt niet los hoeven te laten want dan zijn ze weg, schieten in konijnenholen, etc. Feit is dat Nederland gewoon ontzettend veel "voller" zit dan veel andere landen. De wereld wordt wat dat betreft steeds dieronvriendelijker. In Spanje is ruimte, maar gaan ze achterlijk met hun honden om. Hier is minder ruimte maar komen ze (vaak) wel goed terecht. Alles heeft z'n voor en nadelen.. Maar ik denk dat Cosmic liever hier aan een lijntje leeft, dan daar bij een jager, zonder enige vorm van liefde of genegenheid..

Oh ja, wat ik nog even toe wil voegen..

Ik vind het ongelooflijk, dat mensen op wachtlijsten staan voor pups van ruim 1000 euro, dat ze zoveel betalen om nóg meer honden de wereld in te krijgen, terwijl vijf uur van ons vandaan honden in verschrikkelijke omstandigheden leven en staan te springen om een lief baasje.. En dat die mensen dan nog commentaar hebben op het adopteren van een buitenlandse hond, met het argument dat er in Nederland al genoeg honden zijn.. Dáár kan ik met m'n pet niet bij.

inderdaad snap ik ook niet, ik zal sowieso altijd voor een herplaatser gaan.
puur de kosten, omdat ze het nodig hebben en sws de leeftijd. ik wil absoluut geen pup hihi, ik word er denk ik gek van
geef mij een rustige hond, uit de puberteit hihi

maar jij hebt zeker gelijk met je reactie, helemaal mee eens!

maar ik had eens een stelling verstuurd, die is al langs gekomen... ging over verbod fokken (of vermindering fokken)
zo zullen meer mensen overstappen op asiels, op honden die echt een baasje nodig hebben

aangezien die pups bewust ter wereld gebracht worden... als dat niet gebeurd, is er niks aan de hand... het gaat om de honden die al bestaan... die een baasje nodig hebben
die krijgen dan eindelijk meer kans op een huisje dan die schattige rashondenpups waar velen speciaal gemaakt zijn voor wat mensen willen, die bewust op de wereld worden gezet...

Tralala...daar gaan we weer... Niks persoonlijks hoor, maar deze vraag wordt nogal vaak gesteld. Niet alleen hier, maar ook als ik met mijn 2 asielzoekertjes buiten loop. Ik heb niet alle reacties gelezen dit keer. Niet uit desinteresse maar omdat ik wel ongeveer weet wat er gezegd wordt, denk ik.

Ik moet deze vraag minstens 1x per week beantwoorden. Ik heb de laatste tijd niet zo zeer nagedacht over een goed antwoord op deze vraag, maar over de vraag op zichzelf.
Ik vraag nooit aan mensen waarom ze kiezen voor een rashond. Ik vraag wel eens, heel soms, waarom iemand kiest voor een bepaald ras. Waarom is dit onderwerp, een hond uit het buitenland, nou zo'n belangrijk onderwerp? Dat onze asiels vol zitten door al die allochtone honden, is al lang achterhaald. Dat geldt ook voor het idee dat buitenlandse honden zo vaak in asiels in NL terechtkomen. Een buitenlandse herplaatser gaat terug naar de stichting, die zoeken dan een nieuwe plek. Gedoe over ziektes is deels achterhaald en deels vergelijkbaar met de lange lijst erfelijke aandoeningen van rashonden. Dat problemen in het land zelf moeten worden opgelost, zal niemand ontkennen maar dat helpt honden in dodingsstations op dit moment weinig, die hebben maar 10 dagen voor ze levend verbrand worden of met halfbakken rotzooi worden ingespoten. Dat honden gruwelijk behandeld worden in sommige landen, is ook geen nieuws meer. Het lijkt me dus, al met al, wel duidelijk.

Maar los van dat alles; waarom steeds die vraag? Waarom moet ik me steeds een soort van verantwoorden voor een persoonlijke keuze?
Ik heb gezocht naar de ideale hond voor mij. Als ik die had gevonden in Lutjebroek, Amstelveen, Parijs of Brussel, was hij net zo perfect voor mij. Toevallig vond ik hem in Andalusië. Ik heb me verdiept in Spaanse rassen en bovendien lijkt hij makkelijker te communiceren met andere herplaatsers. (Heeft niks met landen te maken maar met de wijze van opvang: honden worden daar in grotere groepen bij elkaar opgevangen en communiceren dus ietsje anders) Dus toen mijn eerste hond een maatje nodig leek te hebben, heb ik dus een Spaanse dame gezocht. Qua ras, communicatie, leeftijd, temperament en karakter een goede match. Ik wilde gewoon een Podenco. En net als dat je geen ijsberen haalt uit de Sahara, haal je ook geen Podenco uit Lutjebroek.

PS: niks ten voor- of nadele van Lutjebroek. Ben er nooit geweest maar ik vind het een fantastische plaatsnaam.

Dat kan je toch zo cru niet stellen. Overal leven mensen die emphatisch zijn voor dieren, net zoals je overal dierenhaters vindt. Hoe vaak verschijnt hier op HP geen topic over een gifstrooiers? Mensen die spijkers in gehaktballen steken, gebakken spons gooien in het park? Hoe vaak zie je op facebook foto's passeren van verminkte en verwonde honden hier bij ons? 
Dierenliefde en dierenhaat zijn ook grensoverschrijdend, je kan niet een hele natie als achterlijk bestempelen omdat er kwalijke dingen gebeuren. Net zo zie je daar lieve, warme, bezorgde en tolerante mensen. Het is niet: hier goed en ginder slecht.

Oh nee, daar ben ik het absoluut mee eens dat er ook écht goede mensen zitten daar. Mijn reactie was inderdaad te kort door de bocht. Niet álle Spanjaarden zijn slecht voor honden, en niet álle Nederlanders houden van honden. Maar we slepen hier geen honden achter auto's aan, verbranden ze niet levend, doden ze niet in gaskamers, hangen ze niet op in bomen, gooien ze niet met een gebroken poot aan de kant van de weg. Dat is daar dagelijkse kost..

.

Ik heb de kwestie even voorgelegd aan mijn Podenco-in-opleiding. Eigenlijk is alles beter dan haar leven bij de jagers in Spanje, zelfs ons betonnen kikkerlandje. Inderdaad, vrij rondrennen is lastig. Maar ondertussen rent Anna een paar keer per week haar prachtige benen uit de bips op het strand. Ze luistert dan net zo goed als iedere andere hond, ze is alleen wat sneller...
Het bos is inderdaad een heel ander verhaal. Daar geeft een 10meter lijn haar genoeg vrijheid en veiligheid.

Je punt klopt natuurlijk, geen speld tussen te krijgen. Maar geldt dat niet ook voor Border Collies zonder schaapskudde, beagles in een stad, Husky's zonder sneeuw... etc?

De volle asiels hier komen trouwens vooral door mensen die ondoordacht een pup kopen bij Kees-Jan uit Lutjebroek (om Lutjebroek er maar even in te houden ). Want Kees-Jan heeft veel keus en de hondjes mogen gelijk mee! "Ze zijn allemaal zo lief en eigenlijk weet ik dat ik het niet moet doen, maar ik heb er nu toch in ieder geval 1 gered."
Als dan blijkt dat het hondje wat bij Kees-Jan vandaan komt niet gesocialiseerd is en dat het pupje potdikkie ook niet zindelijk is, dan komt ie óf op Marktplaats terecht óf in het asiel.
Met een beetje geluk mag ie langer blijven, maar als de kinderen groter worden is dat lieve kleine hondje niet zo leuk meer en eindigt het beestje alsnog op Marktplaats of in het asiel.

Dat is een groter probleem dan al die buitenlandse honden, die worden namelijk wél doordacht geadopteerd, mensen gáán ervoor. Uitzonderingen daargelaten natuurlijk.

Oké, Mellow kwam ook wel vrij plots, maar die ging niet linea recta terug toen het even tegen zat.

Vera, voor je zo'n reactie geeft (en begrijp me niet verkeerd, iedereen heeft recht op zijn mening), mag je wel zorgen dat je weet waarover je praat.

Door die honden naar hier te halen, hou je helemaal het probleem niet in stand, het kan ze ginder namelijk geen bal schelen wat er met die honden gebeurt. Eentje meer of minder op straat of in een dodingsstation, eentje meer of minder opgehangen aan een boom. Vastgebonden aan prikkeldraad, gedumpt in oude waterputten, honden die de 4 poten worden gebroken met ijzeren staven... Uit getuigenissen van mensen die ik persoonlijk heb gekend, weet ik bv dat podenco's met tientallen tegelijk en naast elkaar worden opgehangen aan een soort waslijn, tot ze allemaal dood zijn...

Er wordt geen geld mee verdiend, in tegenstelling tot broodfok bv. De honden worden gebruikt zolang ze nuttig zijn en daarna kunnen ze rotten aan de bomen.

Vergeef me mijn cru taalgebruik, maar het hangt me echt de keel uit dat sommige mensen niet willen of kunnen begrijpen dat je met het adopteren van een buitenlandse hond het dierenleed daar NIET in stand houdt. Met de sponsoring worden daar ter plaatse shelters gebouwd, voorlichting gegeven op scholen enz enz... Er zijn genoeg mensen ter plaatse die meestrijden om de honden een beter leven te geven.

Dus stop met te spreken over het in stand houden van de ellende en dat ze blij zijn dat wij die honden naar hier halen, want dat kan hen (en dan spreek ik over de dierenbeulen in bepaalde landen) echt geen kloot schelen.

Voor alle duidelijkheid, ik heb het hier nu over Spanje omdat ik daar de situatie het beste ken en 3 van mijn honden van daar komen. Jammer genoeg is het in sommige andere landen geen haar beter wat dierenwelzijn betreft, maar goed, ik heb dus vooral ervaring met Spanje.

Vera, je weet niet waarover je spreekt, echt niet.

.Whahahahahahahahaha. Oke Anny, ik zal mijn mond nu houden!! Woef

Ps. Met mij kan ook niet gekweekt worden.....hahahahaha
Eentje is ook wel genoeg hè? Meer van mij kun je vast niet aan.....