Hallo lieve HP'ers,
Maar weer eens een topic van mij, met daarin een vraag die ik dacht nooit te hoeven stellen. Zelf ben ik namelijk geen voorstander van sterilisatie (tenzij daar een medische noodzaak aan verbonden is), maar ik ben de overweging nu toch aan het maken en wil jullie graag om ervaringen vragen.
Yuna is tijdens haar loopsheid absoluut niet zichzelf. Ze is down, voelt zich duidelijk niet lekker, zondert zich veel meer af en is ook al enkele keren (in lichte mate) schijndrachtig geweest.Ze plast 's nachts in huis, is tijdens de wandelingen minder enthousiast en moet absoluut niks hebben van opdringerige reuen.
Zelfs op haar hoogtepunt komt het zelden voor dat ze gewillig is, haar loopsheid lijkt eerder een straf voor haar te zijn. Het is echt heel naar om haar zo te zien en na overleg met meerdere (ervarings)deskundigen op dit gebied, denk ik er nu toch over om haar te laten helpen.
Een sterilisatie heeft voordelen, maar natuurlijk ook zeker nadelen. Zo ben ik bang geweest dat Yuna's gedrag in negatieve zin zou gaan veranderen. Vaak zie je toch dat een teef heftiger wordt, soms zelf agressiever. Nu heeft onze trainster me daarin wel flink gerustgesteld; zij heeft eenzelfde situatie meegemaakt en haar hond (welke last had van angstagressie) is er enkel beter van geworden. Gezien Yuna's uitvallen aan de lijn ook enkel uit onzekerheid voortkomen, hoop ik dan ook dat het bij haar op eenzelfde manier zal werken en het haar tot een wat wat meer zelfverzekerde hond zal maken.
Andere nadelen, zeker bij een ras als de Newfoundlander, zijn de verandering van vachtstructuur en een mogelijke gewichtstoename. Nu ben ik van mening dat deze laatste factor vooral optreedt, wanneer eigenaren dezelfde hoeveelheid aan voer blijven geven. Bij Yuna zou het enkel positief zijn als ze wat zou aankomen; ze is behoorlijk dun en een grotere hoeveelheid voeding geven, heeft tot nog toe nooit resultaat gehad. Yuna heeft daarbuiten ook niet de standaard vachtstructuur, zoals bij de meeste Newfoundlanders het geval is. Haar vacht is behoorlijk dun, dus ook hiermee verwacht ik na een sterilisatie weinig problemen.
Al met al, zijn er de afgelopen tijd flink wat hersenspinsels bijeen geraapt over dit onderwerp en sta ik er (in Yuna's geval) nu eigenlijk behoorlijk positief tegenover. Maar toch blijft de angst om een verkeerde keuze te maken, juist ook omdat ik er altijd zo op tegen ben geweest.
Wat denken jullie, maak ik de juiste beslissing door haar te laten steriliseren? En wat zijn jullie ervaringen met sterilisatie bij een onzekere hond?
Alvast heel erg bedankt voor jullie reacties!
Hoi, toevallig heb ik in december mijn maltezer laten helpen na haar nestje pups.
Ze was altijd vrij verlegen en vrij timide naar andere honden, maar nu is ze best stoer
Ze heeft ineens een soort hekel gekregen aan labradors(!) heel vreemd, maar als ze er een ziet, rent ze er grommend opaf,ik zeg dan maar grappend tegen mensen dat ze denkt dat ze een pitbull is...
Ook was ze altijd vrij mager ook al at ze heel goed, en na de pups was ze helemaal erg dun.
Maar nu moet ik haar minder eten geven, want ze is nu 6,6 kilo! terwijl ze altijd zo rond de 5 kilo woog:-(
Dus ik vind haar wel veranderd, en ik weet niet of ik iemand dus een sterilisatie zou aanraden...
Inge, gedragsverandering zal niet gebeuren, ze is volwassen en gesetteld, wel vacht verandering, maar daar is zoveel aan te doen, echt. en wat betreft gewichtstoename, ligt veel aan jezelf, als je zorgt dat de beweging er voldoende is en goed zal er geen toename hoeven te zijn.
wel incontinentie , daar is sprake van van een newfoundlander, negen van de tien worden dat.
op den duur is het een echte plaag, ze blijven ondanks dat er middelen zijn toch nadruppelen en plassen, zodat je de hele dag zal ridderen, ook al zal de hond vaker buiten kunnen liggen, dat is echt een punt om daar rekening mee te houden.
je kan homeopatische middelen gebruiken tijdens de loopsheid en als er sprake is van schijndracht, ook dat zou mijn voorkeur zijn, en deze middelen zijn heel goed en vaak zonder bijwerkingen.
middelen tegen incontinentie hebben bijwerkingen en moeten steeds meer gegeven worden.
de verandering van vachtstructuur
iemand dat ik ken haar 3 teven zijn steriel gemaakt, 2 newfoundlanders en een berner sennen, geen van de 3 heeft nu een andere vacht.. ze zijn nog steeds mooi van kleur, niet wolliger ofzo .. dat is hond afhankelijk hoe ze er op reageren qua vacht ..
en die zijn steriel gemaakt tussen de 2jaar en 3 jaar, en zijn nu ongeveer 8 jaar
Inge....het homeopatische middel....
Puur , schijnzwanger, ook daar kan je naar kijken Inge.
AblaVetsem, kijk daar maar eens naar. Kan je via je dierenarts bestellen, de loopsheid verloopt voorspoedig, en schijndracht is zeldzaam daardoor, in iedergeval minder en geen depri hond meer.
wat betreft de vacht, een castratie vacht krijgen ze zeker wel, de verharing verloopt heel anders dan dat ze intact zijn.
de onderwol wordt dik en stevig, de vacht wordt minder qwa dichtheid met regen.
gebruik van conditoner, is aan te raden daarvan.
wanneer de onderwol door de bovenvacht gaat groeien, dan zal je de ondervacht er uit moeten halen.
Hoi,
Ik ben wel van mening dat als je niet gaat fokken om een teef of reu te laten helpen. Dit om ziektes, erge tumoren en dergelijke te voorkomen en de voordelen groter zijn dan de nadelen. Maar ik begrijp ook zeker waarom mensen het niet doen hoor. Ik vind zelf ook als snijden niet hoeft, doe het niet dan. Maar toch ben ik wel voor sterilisaties en castraties. Als een teef zich totaal niet op haar gemak is als ze loops is, al een aantal keer schijnzwanger is geweest. Zou ik zeker overwegen inderdaad om haar te laten helpen en zou je dan ook zeker aanraden om het te doen.
Over het heftiger worden van teef is meer bedoelt dat een teef die al bitchie is, juist meer kan worden. Een teef die onderdanig is niet heftig is, totaal niet bitschie maar gewoon tegen over andere honden is, zal niet zomaar heftiger worden ineens. Je zegt al dat Yuna onzeker is, dus zou ik niet verwachten dat zij ineens een heel heftigere hond wordt Inderdaad kan de vacht en gewicht wel veranderen, maar het gewicht heb je zelf in de hand door minder te voeren en ja de vacht zeg je zelf ook, dat dit opzicht niet het probleem wordt.
Ik heb geen ervaring verder, alleen dit is wat ik weet. Wanneer ik mijn Labradoodle teefje mag ontvangen, zal ik die zeker steriliseren, weet alleen niet niet wanneer haha.
een castratie vacht van een newfoundlander, overvloedig haar, en geen normale rui meer, nu is het wel zo als er een medische kwestie is kom je er niet onderuit, en is de vacht bijzaak natuurlijk.
maar zou zeker eerst eens homeopatische middelen proberen voor men overgaat om een newfoundlander te castreren, heus de incontinentie is een groot probleem van de newfoundlander. en wanneer de hond ruim volwassen is hoef er helemaal geen gedragsveranderingen te zijn of te komen.
zelf zou ik alleen castreren wanneer het medisch noodzakelijk is, eerder niet.
Inge, bij de watertrainingen of wandelingen van de club eens vragen ?
Dierenkliniek Thorbecke, geeft deze prognose van castreren door.
• Grotere kans op scheuren van de voorste kruisbanden, met name bij Akita, Amerikaanse Staffordshire Terrier, Chesapeake Bay Retriever, Duitse herder, Golden Retriever, Labrador Retriever, Mastiff, Mastino Napolitano, Newfoundlander, Poedel en Sint Bernhard
ook een overweging toch.
Als Yuna er zo'n last van heeft lijkt het me inderdaad het overwegen waard...
Gedrags veranderingen heb ik eens meegemaakt, van een hond die op 5jaar geholpen werd. Verder nooit.
Castraten vacht heb ik zelf nog nooit gezien... Ik ken genoeg geholpen honden, maar geen enkele met een castraten vacht. Dit komt ook best weinig voor geloof ik... Een hond die er meer aanleg voor heeft kan het sneller krijgen....
Hoi, wij hebben vorig jaar onze Ridgeback laten steriliseren (dus over een verandering van vacht kan ik je niets vertellen ).
Ook onze Kyana deed/doet niet leuk aan de lijn, is idd wel wat erger geworden na de sterilisatie, maar nu we met haar naar cursus zijn geweest en goede handvaten hebben gekregen, gaat t echt een stuk beter.
En voor wat betreft dat dikker worden, tja, onze Kyana is alleen maar heel erg afgevallen, ondanks extra voer, dus zijn we overgestapt op ander voer. Ik denk idd dat heel veel aan het baasje ligt of de teef dikker wordt.
Succes hoor met nadenken!!
Sasja was ook altijd een hoopje ellende als ze loops was.
Agresiever aan de riem naar andere honden.
Hogere jachtdrift.
Flinker verwarring in haar hoofd.
Schijnzwanger.
Niet alleen kunnen zijn...(15 minuten was al te lang terwijl ik haar normaal met gemak 4 uur alleen kan laten)
Zeer sterk aanhankelijk.
Piepen graven zeuren.....zucht
Zelfs haar gezicht stond doodongelukkig.
Ze is nu geholpen.
Inderdaad is ze geholpen is, merk ik dat ze een klein beetje feller aan de riem is geworden.
Maar ik heb eerder het vermoeden dat ze opnieuw de regels aan het uittesten is.
Door duidelijk opnieuw de regels te hanteren naar wat wel en niet mag.
Zal dit gedrag vanzelf weer weg-ebben en zal je je eigen hond terug hebben.
Ook kan het zijn dat de hond nu beter kan denken omdat die niet meer gestuurd word door hormomen voor de voortplanting.
En dan kan die ruimte in het koppie gebruikt worden voor streken.
Maar door je hond te blijven trainen ...... ook nieuwe dingen blijven aanleren .... komt het wel weer goed.
Qua gewichttoename.
Mijn DA heeft me geadviseerd om haar 20 tot 25% minder voedsel te geven.
Dat zou gewichtstoename moeten voorkomen.
En die agressie???
Ik denk inderdaad dat ze in het begin even wat feller kan worden.
Maar wat wil je?
Ze hebben net een operatie ondergaan en hebben nog worden.
Je kan pas echt over veranderd gedrag spreken als alle wonden totaal genezen zijn en de vacht relatief weer is gegroeid...(goed genoeg om de huid te beschermen tegen takken, eigen nagels enz enz)
In het begin geeft het nog een extra moeilijkheidsgraad omdat de hormonen uitwerken en de hond niet goed snapt wat er gebeurd in zijn/haar lichaam.
Hierdoor kan inderdaad appart gedrag komen.
Maar door dan juist je hond te steunen door de regels opnieuw door te nemen, zal het goed in de juiste banen gelijd kunnen worden.
Sasja is nu aan het uittesten, maar op het moment dat ik de regels weer duidelijk maak merk ik dat er rust in het koppie komt en dat ze weer haarzelf word.
Ik snap je gevoelens, ik denk zelf gezien je verhaal dat ik wel voor sterilisatie zou gaan. Maar ik ben dan ook meer van de gedachte dat als je niet gaat fokken je een dier laat helpen gezien de voordelen die dat heeft of kan hebben.
Dat het karakter negatief kan veranderen dat hoor en lees je vaak, ik heb het bij honden in de omgeving en bij Bijou nooit gemerkt. Ik denk dat dit echt per dier verschillend is en je daar vantevoren niets zinnigs over kan zeggen..Vacht kan veranderen, dat is wel iets
om ook mee te nemen in je besluit.
En het is niet dat je zomaar in haar laat snijden, ze heeft klachten die als je het mij vraagt zeker reden kunnen geven om haar te steriliseren.
dit is nu wel ne reu, maar die is al bijna 8 jaar gecastreerd, niks castratenvacht
Wow, bedankt voor alle reacties!
Allereerst even off-topic: de hond op de foto die Willemijn plaatst, is ook een reu en heeft de typische 'castratenvacht', die voorkomt bij sommige vachttypen. Fedor zou ook een dergelijke vacht krijgen als ik hem zou laten castreren, hij heeft precies zo'n vachtstructuur. Bij Yuna ben ik daar helemaal niet bang voor, zij heeft een veel dunnere vacht en ik denk dat een eventuele 'vachtverdikking' zelfs nog wel in haar voordeel zou kunnen werken.
Wat betreft de mogelijkheid tot incontinentie, daar ben ik me van bewust. Ik wil daarover ook nog even navraag doen onder Newfoundlander-eigenaren die hun teef hebben laten steriliseren , want het is zeker iets wat ik in m'n achterhoofd hou.
@Willemijn: Ook een volwassen teef kan na sterilisatie te maken krijgen met een gedragsverandering. In die zin dat ze feller worden, vaak wat meer zeker van zichzelf. Bij honden die al behoorlijk 'dominant' zijn (even zo genoemd, want eigenlijk heb ik een hekel aan die term), leidt het regelmatig tot echt agressief gedrag. Yuna vertoont (enkel aan de lijn) een vorm van angstagressie, meer het 'ik laat weten dat ik er ben, voor je mij kunt pakken'. Zoals ik nu de verhalen heb gehoord, is de kans dat dat gedrag afneemt (omdat ze zekerder van karakter zal worden) toch ook heel reëel.
Homeopathische middelen hebben we overigens al geprobeerd; ik ben bekend met Puur Schijndracht en we hebben haar tevens een tijd op de Bach Bloesems gezet. Echter is een mogelijke schijndracht niet iets waar ik me de meeste zorgen over maak, het is vooral heel naar om Yuna zo down te zien.
Het is gewoon een hele lastige afweging. Het ene moment denk ik 'we gaan het gewoon proberen' en het volgende moment slaat de twijfel weer toe.
Daarom ben ik blij met ieder ervaringsverhaal, die neem ik ook allemaal mee in m'n uiteindelijke overweging. Bedankt daarvoor!
zelf twee newfoundlanders, met vier jaar gecastreerd, beiden een castratie vacht, tuurlijk heb ik die bij gehouden, het is een karwei vergeleken met een intacte hond.
geen gedragsveranderingen mee gemaakt, zijn beiden het zelfde karakter gebleven, en had ook een dominantie teef erbij, geen verandering.
beiden incontinent, en tuurlijk zal ik ze niet wegdoen als dat zo is, daar hou ik te veel voor van mijn honden.
de fotoo van Liesbeth, is een bruine hond, normaal heeft een bruine hond een kortere vacht dan een zwarte, het haar zal altijd welig groeien, ze gaan niet meer normaal in de rui, en zullen het voortaan met een jas moeten doen, vele fokkers verzorgen en trimmen de newfoundlander, en alle hebben honden die gecastreerd zijn moeite met de castratie vacht, als men iedere dag deze honden onder handen heeft dan kom je zeker in aanraking met castratie vachten, en incontinentie staat bekend na een sterilisatie, zeker van grote honden.
een bijgehouden castratie vacht, mijn Femme, een bruine newfoundlander. een heel verschil met een intacte teef.
geen castratie vacht.
Jou foto en mijn foto zijn het zelfde willemijn, van vacht, en toch was dat geen castraten vacht ..
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?