De situatie gaat dan vooral om een doorsnee gezin met kinderen. Kinderen die wel eens op de hond gaan hangen, aan oren trekken, eten afpakken, lastigvallen als hij slaapt.
Mag een hond dan zijn grenzen aangeven of is de kans op escalatie bij een hond die niet alles verdraagt te groot?
Geef ook jouw stelling van de dag door !
Dit onderwerp staat op slot, je kunt niet reageren op deze vraag !
Ja, een hond mag zijn grenzen aangeven. Maar het beste is het voor zijn. Kinderen leren dat een hond grenzen heeft.
een hond hoeft natuurlijk niet alles maar goed te vinden, maar er zijn grenzen , een hond mag op geen enkele voorwaarde aanvallen, hij/zij gaat maar weg .
en ook vind ik dat eigenaars van de hond/en, altijd alert moeten zijn en blijven dat de hond niet belaagd wordt.
Tegenover zeker kinderen zie ik liever niet dat een hond gromt.
Tolerant naar kinderen horen ze sowieso te zijn.
Ik zie graag dat mijn hond weg loopt uit de situatie als deze iets vervelend vindt.
Of dat mijn hond contact maakt met de baas, zodat je hem uit de situatie kan begeleiden.
(overigens ga ik er dan wel even vanuit dat deze stelling wel is gebaseerd op een volwassen oog erbij)
Ligt eraan op welke manier. Grommen mag zeker om grenzen aan te geven. Als het goed is, is er een volwassene aanwezig om dit in de gaten te houden. Dan kun je als volwassene optreden en de kinderen waarschuwen dat de hond het niet fijn vindt.
Natuurlijk, liever waarschuwen, dan meteen "aanvallen". Lijkt me een gezonde zaak. Dan heb je idd de tijd om in te grijpen.
Natuurlijk mag een hond grommen! Het is een duidelijk communicatief signaal dat hij zich ergens absoluut niet prettig bij voelt. Het geeft je de mogelijkheid om passend op de situatie te reageren.
Een hond mag zeker zijn grenzen aangeven. Wat ik pas eng vind is een hond die níet gromt en vervolgens 'uit het niets' schade aanricht.
Dus ja, ik vind de kans op escalatie te groot als een hond niet mag grommen.
Ik vind wel dat een hond mag grommen om zijn grens aan te geven. Maar inderdaad het is beter om het voor te komen. Kinderen moeten leren hoe ze met honden moeten omgaan en respecteren. Dat is iets wat je dagelijks moet herhalen als nodig is. Als baas zijn is het je verantwoordelijkheid dat kinderen veilig zijn bij je hond en andersom !
van mij mogen honden dat zeker!
mijn hond, echter niet
Als je hond naar je kind gromt ben je zelf eigenlijk al te laat met ingrijpen.. Het kind is dan al te ver gegaan. Van mij mag een hond grommen, en waarschuwen maar daarna moet hij weglopen. Het kind ontwijken. Maar eigenlijk hoort het helemaal niet zo ver te komen.
Ja, een hond mag zeker waarschuwen. Of het escaleert hangt van degene af die gewaarschuwd wordt.
Ik heb liever een hond die gromt, dan een hond die bijt.
Als de kinderen het echt te gek maken mag de hond wat mij betreft prima zijn grensen aangeven! Daar is niets mis mee, als het maar niet gelijk gevolgt wordt door een hap.
Het is de taak aan de ouders om te zorgen dat dit zo min mogelijk voorkomt en wanneer er een grom te horen is de hond zijn rust krijgt.
Ik vind dit zo'n moeilijk onderwerp! Van huis uit meegekregen dat een hond gewoon niet mag grommen, klaar. En het heeft mij zeker een paar maanden op HP meelezen gekost om die gedachte van me af te kunnen zetten..
En nog vind ik het een gevoelig onderwerp.
Ten eerste denk ik: als een hond gromt, is dat heel.. tja, hoe zeg ik het, 'jammer'. Dit betekent dat de hond niet op z'n gemak is, en het nodig acht om te grommen, iets wat in hondentaal geloof ik al best een vergevorderd stadium van communicatie is.
Voor mij betekent grommen dus dat de hond laat zien dat hij op welke manier dan ook stress heeft.
Iets waar ik nooit meer over zal twijfelen is of dit gedrag gestraft moet worden. Dat vind ik dus van niet.
Van huis uit geleerd: hond die gromt heeft geen respect/ denkt de baas te zijn / moet direct de kop in gedrukt worden. Daar ben ik dus wel totaal van af. Die hond laat zien stres te hebben, en om dan te straffen geeft alleen nog meer stres. Niet logisch om stres met stres te bestrijden.
Als Rhowdy zou grommen naar me zou ik dat zeker niet negeren. Ze laat zien zich niet prettig te voelen, en dat gun ik haar niet. Als zij zou grommen naar me als ze bijvoorbeeld een botje heeft, betekend dat voor mij dat ze mij niet vertrouwd. Ik zal er in dat geval aan gaan werken om dat vertrouwen proberen te creëren, of me dat lukt is een ander verhaal, want ik ben geen hondentrainer. Hoe ik dat zou doen..? Ik heb er geen ervaring mee, dus dat word eerst dus veel inlezen en hier vragen.
Bij kinderen vind ik het een nog moeilijker verhaal. De voorbeelden uit de OP moeten sowieso niet kunnen, er zijn genoeg manier voor kinderen om leuk met de hond te spelen zodat de hond het ook leuk vind, dat ge-etter is nergens voor nodig. Als hond op zo'n moment gromt zou ik het kind in kwestie een standje geven, niet de hond.
Ik heb geen ervaring met kinderen, en heb hier nooit over na hoeven denken (gelukkig maar, ben 19 jaar). Het enige waar ik aan kan denken is de golden retriever waar ik mee ben opgegroeid. Ik kon over haar heen kruipen en op haar gaan zitten en ze kroop alleen maar dichter tegen me aan om m'n gezicht liefdevol te likken. Zo'n hond zou ideaal zijn, een die het niet ERG vind om een kind dicht om zich heen te hebben hangen. (mits signalen goed gezien worden en hond het ook echt leuk vind /op zoekt). Maar die tolerantie en liefde naar kinderen vanuit een hond kan je nou eenmaal niet dwingen. Ga je zo'n hond corrigeren zal die niet opeens van die kinderen gaan houden, dat zit er dan gewoon niet in en kan je alleen maar accpeteren. In dat geval situaties voorkomen zodat hond niets opgedrongen krijgt, of als het echt niet werkt, in ergste geval herplaatsen als hond constant onder stress staat door een kind in huis waar hij niets van wil weten..?
een hond mag best grommen, maar zal het kind het begrijpen ?
het is, vind ik, de taak van de ouders om te zeggen dat het kind de hond met rust moet laten
en een kind wat niet luistert moet voelen
zeker, graag zelf.
Ik geef mijn paarden ook geen klap op hun kop als ze hun oren plat leggen.
Iedereen mag een mening hebben, mijn dieren ook
Natuurlijk hoor je dat soort dingen te voorkomen maar mocht de hond weglopen en alsnog achterna gezeten worden en dan grommen, vind ik het een hele normale reactie.
Nu is een van mijn honden totaal geen kindervriend( voelt zich erg ongemakkelijk bij kinderen) waardoor ik hem sowieso uit situaties probeer te houden waarin hij zich ongemakkelijk voelt, maar zou erg blij zijn met hem dat als weglopen niet werkt, hij daarna zou grommen in plaats van angstbijten/snauwen.
Maargoed, ik blijf erbij dat je als eigenaar er ten alle tijd voor moet proberen te zorgen dat je de hond niet in zon ongemakkelijke situatie brengt.
Ik ben blij dat mijn hond grenzen aangeeft. Een hond hoeft absoluut niet te allen tijde tolerant te zijn. Het is een levend wezen, met gevoel, geen lappenpop waar je mee kunt doen wat je wilt. Ik vind wel dat je als eigenaar het moet proberen te voorkomen dat je hond in een voor hem vervelende situatie terecht komt. Als hij niet door vreemde geaaid wilt worden, laat het dan niet toe, als hij bang is voor andere honden, loop er dan om heen, vind hij kleine kinderen. Iet fijn, houd ze weg. Het werd al genoemd, maar laat sowieso nooit je hond alleen met kleine kinderen. Kleine kinderen denken nog niet na over de gevolgen van hun gedrag, vandaar oren trekken enzo.
Leer je hond goed kennen en op jou vertrouwen!
Natuurlijk mogen honden grommen, hoe kunnen ze anders op een zeer duidelijk manier aangeven dat het genoeg is, als alle lichaamstaal niet begrepen of genegeerd wordt? Als een hond niet mag grommen en hiervoor gestraft wordt, dan is de enige mogelijkheid die overblijft onmiddellijk bijten (bijv. als de hond niet weg kan door een muur, of ....). En aan kinderen moet geleerd worden wat hondentaal is, als ze samenleven met een hond (en eigelijk ook als ze er niet mee samenleven). Trouwens kinderen die vervelend doen moeten gestraft worden, niet de hond die gromt. Als je respect hebt voor je hond, dan laat je het niet zo ver komen, maar leer je je kinderen dat er grenzen zijn.
Ik begrijp trouwens niet waarom een hond niet zou mogen grommen als een kind te ver gaat, terwijl de ouders wel op het kind mogen grommelen, roepen, whatever, als het te ver gaat. Wij mogen blijkbaar ons geduld verliezen, maar een hond niet ... Zeer gevaarlijk!
De ene hond gromt ook al makkelijker dan de andere...
Charlie is in zijn geheel nogal vocaal en grommen ja, het maakt ook geluid.
Maar ten allen tijde zouden ouders toch moeten opletten dat hun kind de hond niet zo ver drijft dat hij moet beginnen te grommen... Dus oren trekken enzo, ik vind het niet kunnen. Voorkomen is beter dan genezen, leer de kinderen op een goede manier met de hond omgaan.
Lance gromt soms naar mij als ik iets wil afnemen of hem wil verleggen. Ik vind dat niks verkeerd, hij krijgt wel niet het laatste woord daardoor. Ik doe wat ik wil, gegrom of niet.
Als er echter kleine kindjes aan hem willen zitten , knapt hij ernaar zonder eerst te grommen Ik weet niet of hij dan bijt ,tot hiertoe niet, maar het is wel schrikken . Dus ik laat nooit nog kleine kinderen hem aaien.
Weet ook niet hoe dat zo is gegroeid, bij volwassenen gebeurt het nooit.
Kinderen die wel eens op de hond gaan hangen, aan oren trekken, eten afpakken, lastigvallen als hij slaapt.
dat zou je dus je kinderen niet toe moeten staan en hier ook echt heel streng in zijn.
Meestal heeft een hond voordat hij gaat grommen al heel wat andere signalen laten zien die dan gewoon genegeerd zijn en hij het gevoel heeft wel te moeten grommen, de volgende stap is bijten. En meestal krijgt de hond de schuld en is zowel het gebeten kind als de hond de dupe van de nalatigheid van de ouders.
Zeker mag dat. Lijkt me ook normaal. Echter, zie ik liever een hond die wegloopt uit de situatie (ik zie nog liever ouders die kinderen uit de situatie halen/leren omgaan met honden, maar wanneer dat niet gebeurt ). Dan nog steeds lastig gevallen, is de volgende stap grommen. De stap daarna? Domme, domme ouders...
Ja, een hond mag grommen om zijn grenzen aan te geven MAAR....
Ik vind dat het mbt kinderen het MIJN verantwoordelijkheid is om ervoor te zorgen dat mijn honden dit nooit zouden hoeven doen tegen ons of mijn kinderen.
Ik vind dat wanneer kinderen leren met respect om te gaan met huisdieren dit niet hoeft.
Hier gelden duidelijke regels, als de honden slapen,eten,of samen stoeien dan laat je ze met rust.
Trekken,duwen en over de honden heen rollen is not done....
Wel mogen ze helpen met eten geven, spelletjes spelen, uitlaten en af en toe borstelen....
Zo leven wij met onze 2 jonge kinderen en 2 jonge honden in harmonie
Ik heb deze stelling opgestuurd (hij is wel aangepast door de modjes) omdat ik net terug was van een wandeling waar we kindjes tegenkwamen, die ik niet kende. Het jongetje wou Koji aaien en ik had gewoon de tijd niet om te zeggen hoe hij hem moest benaderen dus wat doet het kindje (8 jaar ong.)? Hij probeert Koji vanboven te aaien, waarop Koji weggaat (aan de lijn, dus gewoon naar de andere kant). De moeder die erbij stond was heel aardig en zei tegen haar kindjes dat ze niet aan de hond mochten komen omdat ik aan het uitleggen was waarom Koji zich niet liet aanhalen. Maar toen ik even niet keek, was toen ik met de mama aan het spreken was, deed het kindje weer hetzelfde. Dan hapte Koji dus, niet in zijn hand maar gewoon in de lucht. De mama begreep het helemaal en zei tegen haar zoon dat hij het niet had moeten doen (echt verantwoordelijk dus, maakt me altijd blij!) en gaf mij de kans om uit te leggen hoe honden wél moeten benaderd worden (hurken, handje laten ruiken, rustig zijn en natuurlijk altijd eerst vragen). Toch piekerde ik er onderweg over: wat als het in z'n hand zat? Normaal gezien is Koji lief met kindjes en likt ze helemaal te pletter maar aan de lijn is hij nog steeds onzeker (naar sommige kindjes toe dus). Ben er zeker van dat hij nooit zou zomaar zou bijten, maar vroeg me wel af waar de grens nu precies ligt?
Wel blij te horen dat iedereen grommen helemaal natuurlijk vindt, kan bijna ook niet anders op dit forum En ook ik zou het ook gewoon normaal vinden als hij dit zou doen, maar nu vraag ik me af waar de grens ligt? Hoewel het nooit zo ver zou moeten komen, zoals jullie al zeiden, aangezien het onze taak is om hen te beschermen.
Er is een verschil tussen tolerant zijn en je als voetveeg moeten laten gebruiken, vind ik. Een hond is geen gebruiksvoorwerp, geen speelgoed, en dus hoort het gedrag van kinderen niet zo te zijn. Dat heeft met tolerantie niks te maken.
Pesten moet nooit getolereerd worden en daar horen volwassenen op toe te kijken.
Ik heb JUIST graag dat Max gromt wanneer het voor hem genoeg is.....
Hij geeft voor mij dat een duidelijke waarschuwing af, zodat ik kan ingrijpen.
Even voor de duidelijkheid, hier komen geen kids over de vloer dus dit gebeurt niet. Ook mogen kids Max van mij niet zomaar aaien. En als ze willen aaien mag het alleen op de rug.
Ik vind niet dat een hond per se tolerant moet zijn naar kinderen.... Jij als eigenaar moet te allen tijde je hond en kind in de gaten houden.... Elke seconde, het gaat immers zo fout.
Als hier een kindje over de vloer komt zullen er strikte regels zijn, zodat mijn hond met rust gelaten word. Het kind zich niet in een gevaarlijke situatie plaatst en de hond dus geen reden heeft tot grommen..
Lang verhaal, maar dus JA een hond mag van mij zekers grommen... Liever dat dan gelijk happen.
Dit onderwerp staat op slot, je kunt niet reageren op deze vraag !
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?