Overweging aanschaf 2e akita in huis

Hallo,

We zitten hier te malen en onze hoofd te kraken over de overweging over het aanschaffen van een 2e akita.
Wij hebben sinds een jaar en paar maanden een kortharige amerikaanse akita teef wat super goed gaat.
In eerste instantie waren wij niet van plan er nog een hond bij te nemen.
Ter info vertel ik er wel bij dat ik naast de kortharige akita een enorme zwak van
 verliefdheid heb op de langharige akita.
Om een lang verhaal kort te maken komt er nu een mogelijkheid op onze pad om een langharige akita pup in huis te nemen. Dit zette ons dus aan het denken. Vanuit ons hart zeggen we meteen 'ja dat doen we', maar verstandmatig vinden we dat dit een weloverwogen goed doordachte besluit moet zijn.
Aangezien ik dit een moeilijke beslissing vind, zou ik het fijn vinden om dit hier zo te delen zodat ik de ervaringen of gedachtes van anderen in mijn besluit soort van mee te nemen.
Het gaan om een langharige amerikaanse akita mannetjes pup (juist, waar ik gek op ben)
We hebben geen super groot huis, maar kunnen wel eventueel een kennel in de tuin bouwen.
Ik ben huismoeder van een dochtertje van 3, dus de hond(en) zijn niet alleen. 
Voor de volledige info vertel ik er bij dat er een tweede kindje in de planning staat. Maar ik denk niet dat deze info veel uitmaakt wat betreft een hond er bij?!
 Wat ik hier doe is hardop denken en geen teken van het van plan zijn van een ondoordachte actie. Dat hadden we voordat we ons teefje hadden genomen ook niet gedaan. Daar hebben we 3 jaren over nagedacht voordat we er ons in verdiept hadden en met onze teef van cursussen tot shows hebben gedaan. Waarbij mijn man zich ook heeft gespecialiseerd als ceasar milan 2!
 Maar nu gaat het om nog een hond waar we dus even goed over na aan het denken zijn.
Mijn vraag is dus:
Wat zouden jullie doen?
Wie heeft hier ervaring mee?

Hallo ik heb zelf geen twee honden thuis. Als je zelf een tweede hond en iedereen in het gezin ook en je eigen hond kan ook goed met andere honden zou het denk ik wel gaan. Maar zou je hond het zelf fijn vinden moet je bedenken en oom of hey niet te veel stres op gaat leveren. Ik volg ik ben erg benieuwd voor meer info wil later zelf oom een tweede hond haha

Ik weet niet hoe twee akita's bij elkaar zijn, maar zelf heb ik twee Border Collies de een bijna twee jaar en dan ander over twee maanden 1 jaar en dat is toch best pittig. Het zijn soms net twee kleine kinderen om op te voeden. 

In dat opzicht is het wel belangrijk om te kijken hoe snel een tweede kind erbij zal komen en in hoe verre je dat wilt doen. Succes met jullie besluit

Ik heb zelf een hond erbij genomen toen Kim anderhalf was en er echt geen spijt van. Het vraagt wel veel tijd en als ze samen lekker puberen dan heb je ook je handen vol! Dat is wel iets waar je rekening mee moet houden, twee kleine kinderen en twee jonge honden is echt veel werk! Verder blijft het jullie keuze als jij denkt dat je het aan kunt moet je er gewoon voor gaan. Hou ons op de hoogte ben benieuwd wat het gaat worden'

Is je akita teef goed met andere honden? Ze zijn vaak niet erg hond vriendelijk maar ik ga er even vanuit dat je teef goed met honden kan opschieten aangezien je een 2e hond wilt gaan aanschaffen. De combinatie reu-teef is vaak het meest veilig en gaat vaak goed. Wij hebben zelf 2 reuen en een teef en dat gaat ook prima. Het ligt ook aan het karakter van je hond.

2 honden is dubbele kosten, 2 honden uitlaten, 2 honden eten geven etc. Heb je de ruimte/tijd/geld voor 2 honden (en je kinderen erbij)? Is je teef stabiel genoeg om een pup erbij te nemen? Je teef kan je helpen met het opvoeden van de pup maar als zij nog niet stabiel is kan hij haar "slechte" eigenschappen overnemen (denk aan trekken aan de riem, niet goed luisteren, dingen kapot bijten).

Mijn vraag is eigenlijk wat zijn de dingen waar je tegen aan loopt? Waar twijfel je over?

Heb ook een akita . En in begin is er zeker bij me op gekomen o het is zo leuk over een paar jaar nog een pup erbij.
Echter is het voor mij veel praktische om maar 1 hond te hebben.
Als ik niet aan het werk ben is mijn hond mijn schaduw en neem ik hem overal mee naar toe.
Ik heb nog een paard en daar gaat die ook elke dag mee naar toe. Vind die ook super leuk.
Echter met 2 honden word het wel een heel stuk lastiger. Omdat ik hond en paard in het oog moet houden.
En ik kan me voorstellen dat mijn omgeving kito nu leuk vind om erbij te hebben maar 2 van die knapperds neemt wel veel ruimte in wanneer je op bezoek gaat of ergens op een terrasje iets wil gaan drinken of eten.
Laatst hadden w ehet er thuis nog eens over en bart zei gelijk wel ik weet niet of ik het zou aandurven om met 2 akita's te gaan wandelen als je dan een ander hondje tegenkomt. dan hangt er 2x 35 kilo die je in moet tomen.
Misschien dat je dit in je overweging ook moet meenemen.
Maar super dat je jezelfs nog over je 2 de hond ook nog eens goed nadenkt.
Mag ik een foto van je knappe vrouwtje zien ?

Allereerst heel erg bedankt voor de reacties!
Deze helpen mij heel goed met waar ik allemaal over na moet denken, welke richting op en welke vragen ik mezelf moet stellen.
Onze teef is heel stabiel. Ze wint op hondenshows waarbij de voorwaardes bij deelname zowiezo al zijn dat je hond welgemanierd en goed opgevoed is. Dankzij alle kennis die mijn man uitermate goed heb opgedaan en zoveel mogelijk verschillende cursussen hebben gedaan mogen wij denk ik wel zeggen dat onze teef het simpel gezegt super goed doet.
Ook is zij sociaal naar andere honden toe, waar wij haar als pup bewust op hebben getraint.
Zelf hebben wij thuis een kat rondlopen en jaa ze wilt er mee spelen met die gekke grote poot van dr en onze kat is daar niet van gediend nee, maar de kat loopt weg en zij kijkt toe en meer is het dan ook niet hihi.
Op straat heeft ze veel vriendjes en vriendinnetjes van kleine jack russeltjes tot noem maar op, waar zij super lief mee aan het spelen is en door heeft welk klein hondje zachtpotig en welke iets wilder mee te stoeien is, maar nee ze kan niet alle honden verdragen inderdaad, maar is dat niet logisch of akita eigen? Meeste van dit laatste heeft ook een reden. Zo werd zij door een hond als pup gepest wat zij natuurlijk nu als grote beest nog niet vergeten was en tja die moet niet in de buurt komen inderdaad. Nooit heeft zij gevochten! Ook reageert ze niet op het geblaf van andere honden naar haar die stoer denken te zijn hihi, maar ook dit koste de nodige training natuurlijk.
Ik verwacht dat onze teef dus wel op kan schieten met het (misschien aanstaande) mannetje, anders was het voor ons zowiezo geen overweging geweest.
Op ook antwoord te geven over de planning van het tweede kindje......lees: gewenst te maken in mei/juni, zodat het in februari/maart komt. Maar ik besef heeel goed dat wij vrouwen dat niet altijd voor het zeggen hebben, dus daarom voor de duidelijkheid, dit is een wenselijke planning
Nog een antwoord op de vraag van N & Dogs.....
Mijn twijfel is: Als onze teef loops is, hoe gaat dat dan is zn werk met het mannetje in de buurt. Kan ik het maken om het mannetje in een kennel buiten te laten, terwijl onze teef lekker binnen zit?
Leeftijdschil tussen teef en reu is precies een jaar, is dit gunstig?

Nogmaals erg bedankt dat jullie mezelf zo de juiste vragen leert stellen, heb ik echt veel aan, dus bedankt!
Ook vind ik het super lief dat jullie het willen volgen, maar wat er uit komt weet ik nu nog niet, maar ik neig wel nu pas iets meer naar een bepaalde richting op

@ Kito: Ik ben hier sinds vandaag vanwege mijn vraag voor het eerst op de forum, dus ik weet nog niet hoe ik een foto kan plaatsten. Zodra ik daar echter ben gekomen zal ik dit doen van onze mooie meid!

Allereerst heel erg bedankt voor de reacties!
Deze helpen mij heel goed met waar ik allemaal over na moet denken, welke richting op en welke vragen ik mezelf moet stellen.
Onze teef is heel stabiel. Ze wint op hondenshows waarbij de voorwaardes bij deelname zowiezo al zijn dat je hond welgemanierd en goed opgevoed is. Dankzij alle kennis die mijn man uitermate goed heb opgedaan en zoveel mogelijk verschillende cursussen hebben gedaan mogen wij denk ik wel zeggen dat onze teef het simpel gezegt super goed doet.
Ook is zij sociaal naar andere honden toe, waar wij haar als pup bewust op hebben getraint.
Zelf hebben wij thuis een kat rondlopen en jaa ze wilt er mee spelen met die gekke grote poot van dr en onze kat is daar niet van gediend nee, maar de kat loopt weg en zij kijkt toe en meer is het dan ook niet hihi.
Op straat heeft ze veel vriendjes en vriendinnetjes van kleine jack russeltjes tot noem maar op, waar zij super lief mee aan het spelen is en door heeft welk klein hondje zachtpotig en welke iets wilder mee te stoeien is, maar nee ze kan niet alle honden verdragen inderdaad, maar is dat niet logisch of akita eigen? Meeste van dit laatste heeft ook een reden. Zo werd zij door een hond als pup gepest wat zij natuurlijk nu als grote beest nog niet vergeten was en tja die moet niet in de buurt komen inderdaad. Nooit heeft zij gevochten! Ook reageert ze niet op het geblaf van andere honden naar haar die stoer denken te zijn hihi, maar ook dit koste de nodige training natuurlijk.
Ik verwacht dat onze teef dus wel op kan schieten met het (misschien aanstaande) mannetje, anders was het voor ons zowiezo geen overweging geweest.
Op ook antwoord te geven over de planning van het tweede kindje......lees: gewenst te maken in mei/juni, zodat het in februari/maart komt. Maar ik besef heeel goed dat wij vrouwen dat niet altijd voor het zeggen hebben, dus daarom voor de duidelijkheid, dit is een wenselijke planning
Nog een antwoord op de vraag van N & Dogs.....
Mijn twijfel is: Als onze teef loops is, hoe gaat dat dan is zn werk met het mannetje in de buurt. Kan ik het maken om het mannetje in een kennel buiten te laten, terwijl onze teef lekker binnen zit?
Leeftijdschil tussen teef en reu is precies een jaar, is dit gunstig?

Nogmaals erg bedankt dat jullie mezelf zo de juiste vragen leert stellen, heb ik echt veel aan, dus bedankt!
Ook vind ik het super lief dat jullie het willen volgen, maar wat er uit komt weet ik nu nog niet, maar ik neig wel nu pas iets meer naar een bepaalde richting op

@ Kito: Ik ben hier sinds vandaag vanwege mijn vraag voor het eerst op de forum, dus ik weet nog niet hoe ik een foto kan plaatsten. Zodra ik daar echter ben gekomen zal ik dit doen van onze mooie meid!

ik weet niet of je er voor je overweging wat aan hebt, en het is dan wel over de malamute geschreven, niet over de akita...
zelf vind ik dat dit niet alleen voor malamutes geldt...
vond het een ijzersterk stuk!

Een extra Malamute in huis

Door Hélène Heijs

Men kan tal van redenen hebben om een extra hond in huis te nemen. Maar wat zijn de voor- en nadelen van een extra Malamute in huis? Voordat men zo'n belangrijke beslissing neemt, is het goed om een aantal zaken van tevoren goed op een rijtje te zetten en de eigen (gezins)situatie eens goed onder de loep te nemen.

Voor- en nadelen

Enkele voordelen van meer dan één hond: gezelschap, afleiding en zorgen voor activiteit. Je geniet van interactie tussen meerdere honden. Honden kunnen samen spelen, houden elkaar gezelschap en kunnen vaak makkelijker samen alleen thuis blijven.

Maar er kleven ook nadelen aan meer dan één hond in huis hebben. Een tweede hond in huis betekent ook twee keer zoveel kosten aan voer, snacks en dierenarts. Meerdere honden kosten veel meer tijd en energie aan opvoeding, socialisatie en training. Veel dingen kunnen honden best tegelijkertijd leren, maar wil je een Malamutepup ook de mensentaal leren en wil je met iedere hond een vertrouwensband opbouwen, dan zul je regelmatig de honden moeten scheiden en dan met iedere hond apart een activiteit ondernemen. Meestal kunnen 2 Malamutes wel tegelijkertijd uitgelaten worden, behalve als de honden verschillende behoeften hebben en/of niet onder appèl staan. Met een pup moet je andere activiteiten ondernemen dan met een volwassen Malamute. En mochten de honden onderling niet goed met elkaar kunnen opschieten of samen de leefomgeving in de buurt terroriseren, dan zul je ze ieder apart moeten uitlaten en dat betekent dubbel zo veel tijd. Dit betekent dus niet 2 à 3 uur per dag wandelen maar 5 tot 6 uur per dag!

Met één Malamute ben je meestal een graag geziene gast, maar met twee of meer honden ben je lang niet altijd overal welkom, zeker niet op veel vakantieadressen. En een oppas vinden voor meerdere Malamutes is meestal ook wat moeilijker. En mocht je onverhoopt ziek worden, zorg dan ruim van tevoren dat je iemand achter de hand hebt die het leuk vindt (en het fysiek aan kan) om jouw Malamutes uit te laten en te verzorgen. Honden leren vaak heel snel van elkaar, zowel de leuke als minder leuke dingen. Huilt er eentje, dan doet de ander vrolijk mee. Graaft er eentje een gat, dan jut hij de ander op om ook even te helpen. Vaak wordt kattenkwaad niet dubbel, maar in het kwadraat uitgevoerd. Dit tot ergernis van de eigenaren en/of de buren. Heb je een druk gezin, dan kan het in huis nog drukker worden met meerdere Malamutes.

Wat voor hond nemen we erbij?

Niet alle honden zijn dol op elkaar. Soms is er geen klik en zal die er ook nooit komen. Een klik laat zich niet afdwingen. Het gevoel is er wel of is er niet. We kunnen beide honden wel leren dat ze elkaar moeten accepteren, maar ze zullen nooit samen gaan spelen. Ook wij mensen kennen dit. Sommige mensen mogen we wel en andere mensen vermijden we liever. Dit doen Malamutes ook. Wanneer honden niet goed met elkaar overweg kunnen, zal dit altijd extra opwinding, stress en rivaliteit geven. We zullen dan de ruimte moeten hebben om beide honden uit voorzorg te kunnen scheiden, zowel in huis, in de tuin alsook in de auto. Scheiden van honden geeft heel veel stress in een gezin, zeker als er ook nog kinderen rond lopen. Iedereen loopt dan dagelijks op zijn tenen. Waar zit de ene Malamute en waar is de ander? Zeker bij het ontvangen van bezoek moet men dan steeds op zijn hoede zijn. Doet het bezoek de deuren wel goed dicht, is de poort goed gesloten, zal het bezoek geen aandacht aan de honden besteden zodat er niet onnodig opwinding ontstaat? Volwassenen kunnen nog begrijpen wat de huisregels zijn en waarom die zo gehanteerd dienen te worden (hoewel dit wel vermoeiend en erg frustrerend is om dit steeds maar weer te moeten uitleggen), maar (kleine) kinderen zullen dit niet snappen. Vaak heeft een Malamute een hoog ‘aaibaar niveau' en loopt men het risico dat de hond toch even losgelaten wordt om geaaid te worden. Vaak worden eigenaren en honden langzamerhand steeds chagrijniger als ze continu onder spanning staan. Ze zullen zich steeds minder lekker in hun vel voelen en langzamerhand kunnen er allerlei gedragsproblemen ontstaan.

Kies bij voorkeur twee honden die verschillend van temperament, verschillend van karakter en verschillend van leeftijd zijn. Een onzekere Malamute zal een stabiele zelfverzekerde Malamute graag als zijn meerdere zien, want dan hoeft hij/zij zelf geen beslissingen te nemen en hoeft hij/zij alleen maar te volgen. Vaak accepteren Malamutes elkaar ook beter als tussen beide honden een paar jaar leeftijdsverschil zit. Hoewel men vaak zegt dat een teef liever of makkelijker is, is dit in de praktijk lang niet altijd waar. Als men een stabiele roedel met twee of meer honden heeft, dan moet je je afvragen waarom je nog een extra hond in huis wilt nemen. Soms kan er in een stabiele roedel spanning tussen honden ontstaan wanneer er een nieuwkomer bij komt. De nieuwkomer kan het niet goed vinden met één of meerdere honden of tussen de bestaande honden kan er spanning ontstaan. De veilige omgeving kan dan ineens een bedreigende en stressvolle omgeving worden wat kan leiden tot diverse confrontaties en/of gevechten die voorheen nooit voorkwamen. Soms kan er na een aantal gevechten tussen maatjes zoveel spanning en stress ontstaan dat het onderlinge vertrouwen voorgoed geschaad is en er blijvende schade tussen beide honden is ontstaan. Was het dat waard om een extra Malamute in huis te nemen?

Alaskan Malamutes gaan graag als hondenstel door het leven. Een reu en een teef kunnen haast altijd goed met elkaar overweg. Wel zijn vaak de teven de baas over de reuen, uitzonderingen daar gelaten. Twee reuen samen zullen, wanneer ze een verschillend karakter hebben en er een paar jaar leeftijdsverschil tussen zit, niet zo veel problemen geven, misschien alleen als er een loopse teef in de buurt is. Twee reuen van ongeveer dezelfde leeftijd kunnen tijdens hun pubertijd en in het begin van hun volwassenheid regelmatig gaan vechten om hun positie in de roedel te bepalen. Want wie heeft er recht op de beste slaapplaats, mag het eerste eten en krijgt het eerste en meeste aandacht van de baas? Wanneer reuen gaan vechten moet men proberen ze uit elkaar te halen, maar gelukkig weten reuen meestal zelf wel van ophouden.

Daarentegen ligt het bij teven heel anders. Vooral tijdens de loopsheid wordt de concurrentie tussen teven groter en kunnen er vaak felle en heftige vechtpartijen ontstaan. De agressiedrempel is lager, pijn lijken ze nauwelijks te voelen en het woord "overgeven" kennen ze al helemaal niet meer. Als twee teven elkaar lichamelijk en geestelijk heel veel schade hebben toegebracht kan de relatie voor de toekomst volledig verstoord blijven, zelfs na tussenkomst van een gedragstherapeut. Dan zal de baas de teven voor altijd moeten blijven scheiden of één van beide zal herplaatst moeten worden. Voorkom dat teven onderling gaan vechten!

Waar kopen we een pup of hond?

Pup

De meeste mensen kopen een pup in Nederland (of België), want dan kunnen ze diverse keren bij de fokker langs om even naar hun pupje te gaan kijken. Als men een pup in het buitenland koopt, ziet men de pup minder of zelfs helemaal niet tot aan het moment van meenemen, omdat vaak de afstand te groot is om diverse keren langs te gaan. Ook de communicatie kan wat stroever verlopen i.v.m. de taal.

Herplaatser

Men kan er ook voor kiezen om een herplaatser te nemen. Het geeft veel mensen voldoening om zo'n herplaatste Malamute weer helemaal op te zien bloeien, maar het kan ook anders uitpakken. Met heel veel geluk tref je misschien een kant-en-klare hond, maar waarschijnlijk tref je een Malamute met een verleden, die best wel wat begeleiding nodig heeft. Het kost dan veel tijd en moeite om het vertrouwen van deze Malamute weer terug te winnen, daar hij/zij in de steek is gelaten of aan zijn lot overgelaten door zijn vorige baasjes. Als een Malamute in het verleden een trauma heeft opgelopen gaat een gedegen begeleiding heel veel tijd en moeite kosten. Het is daarom fijn wanneer je als toekomstige baas een redelijk beeld hebt of kunt krijgen over waar je aan toe bent. Helaas is niet iedereen even eerlijk over de mogelijke problemen die een herplaats Malamute heeft, dus het is verstandig om hier alert op te zijn. Informeer zo uitgebreid mogelijk over het gedrag, opvoeding en verleden van een te herplaatsen Malamute. Vraag of je een paar keer met de hond (samen met je eigen hond(en) en je eigen kinderen) mag gaan wandelen of dat je de Malamute een keer op proef mee naar huis mag nemen om te kijken hoe dit gaat. Een herplaatser heeft er niets aan als hij na een paar dagen of een week weer weg moet omdat het niet gaat. Dit zorgt voor stress en een nare ervaring, waarbij hij/zij zich weer in de steek gelaten voelt. Het vertrouwen in een baas zal dan nog verder geschaad worden en een volgende nieuwe eigenaar zal nog veel meer moeite moeten doen om het vertrouwen van deze Malamute terug te winnen. Iemand die het beste met zijn Malamute voor heeft, zal geen probleem hebben met het feit dat een nieuwe eigenaar zijn hond beter wil leren kennen. Wil iemand per direct zijn Malamute kwijt, dan zijn er vaak gedragsproblemen in het spel. Overleg met de vorige eigenaar of het opvangadres, wat de mogelijkheden zijn wanneer er geen klik is met de Malamute of wanneer er zich onoverkomelijke gedragsproblemen openbaren. Krijgt u begeleiding of kunt u de Malamute terug brengen? Mensen hebben de natuurlijke neiging om veel zaken rooskleurig in te schatten. Vaak denkt men dat het probleem dat zich bij een ander openbaart, bij hen niet zal gebeuren. Zorg voor een realistisch verwachtingspatroon en onderschat niet de tijd die nodig is voor de verzorging, opvoeding, training en begeleiding van een nieuwe hond plus die van je eigen hond(en).

Hoe introduceert u een nieuwe hond in huis?

Herplaatser

Laat uw hond en de herplaatser met elkaar kennis maken op neutraal terrein tijdens een wandeling. Zorg dat u tijdens deze wandeling met minimaal twee personen bent, zodat u ieder een hond kunt begeleiden en kunt ingrijpen wanneer het verkeerd dreigt te gaan. Laat de honden elkaar even aftasten. Houd de honden in het begin gescheiden in de auto. Voordat je naar huis gaat zijn alle hondenspeeltjes, voerbakken, dekens, etc. opgeruimd, zodat de eerste hond zijn eigendommen niet kan gaan verdedigen tegenover de nieuwkomer. Wanneer beide honden tot rust zijn gekomen kun je de dingen stuk voor stuk weer op hun plaats leggen. Laat de nieuwkomer eerst goed wennen aan de nieuwe thuissituatie voordat je van alles met hem gaat ondernemen. Hij moet eerst aan de nieuwe situatie wennen. Eis in het begin niet te veel van zo'n hond. De eerste weken is het beter dat je, net als bij een pup, ook vaak thuis bent voor de hond. Houd er rekening mee dat een nieuwe hond er enkele weken tot een paar maanden over doet voordat hij helemaal gewend is aan zijn nieuwe situatie. Vaak zal een nieuwkomer de eerste 3 weken weinig tekenen van zijn eventuele problemen of agressie tonen in de voor hem onbekende omgeving. Zodra hij meer gewend is, zal steeds vaker zijn ware aard boven komen.

Pup

Bij de introductie van een pup gelden in principe dezelfde richtlijnen als hierboven beschreven bij de introductie van een herplaats Malamute, alleen zal een pup zich veel sneller aan zijn nieuwe omgeving aanpassen dan een herplaatser en zijn er geen gedragsproblemen in het spel. Houd er wel rekening mee dat niet iedere Malamute dol is op een pup.

Ten slotte:

Kies bij twee Malamutes het liefst voor honden van verschillend geslacht of anders met een aanzienlijk verschil in leeftijd. Dit geeft de grootste kans op vrede en vriendschap. Een reu en een teef of anders een jonge en een oudere hond (met minimaal 2 tot 3 jaar leeftijdsverschil) samen. Kijk bij de aankoop van een hond van een ander ras ook naar de verschillende raseigenschappen. En houd bij twee honden van gelijk geslacht in gedachten dat twee reuen vaak beter samen gaan dan twee teven. Mocht u een Malamute willen castreren om de rust in huis terug te krijgen, overleg dit eerst met uw dierenarts of een gedragstherapeut. Castratie is lang niet altijd de oplossing voor gevechten binnen een roedel. Reuen zullen meestal wel na castratie minder agressief gedrag vertonen. Daar staat tegenover dat gecastreerde teven in gedrag nog feller zouden kunnen worden.

Twee honden samen in huis geeft vaak veel plezier, maar kan ook dubbel zo veel kattenkwaad of dubbel zo veel stress opleveren. Overweeg voor wie je een extra Malamute in huis wilt nemen, voor jezelf of voor je andere hond(en). Analyseer je eigen huidige omstandigheden goed en probeer in de toekomst te kijken of dan jouw omstandigheden hetzelfde of veranderd zullen zijn. Neem alle tijd om een weloverwogen beslissing te nemen. Mochten er toch problemen ontstaan, neem dan zo snel mogelijk contact op met iemand die je kan en wil helpen

Met een reu en een teefje is het inderdaad handig om ze uit elkaar te houden wanneer zij loops is. Ik heb dit zelf met mijn twee honden gehad. Wel was het af en toe moeilijk om ze goed uit elkaar te houden, want je gunt ze toch allebei even veel aandacht. 
Ik zou ook idd voor andere opties kijken indien je geen plannen voor fokken heeft.

Op dit moment zitten wij te passen en meten in de tuin om een kennel te plaatsen. Jammer dat we niet een groot stuk grop of lap tuin daar voor hebben, maar ben best bereid mn tuintje met een hond te delen hihi. Zonder deze kennel kan het feest namelijk niet door gaan he.

Of we willen fokken met onze teef is af en toe ter sprake gekomen. Gaan we niet zowiezo doen, maar willen we zowiezo niet uitsluiten, dus castreren is geen optie. Als ik eerlijk ben doe ik dit liever ook niet bij een mannetje, of klink ik nu eigenwijs?
Ik betrap mezelf er heel af en toe een beetje op dat ik me druk maak om wat de visite er van zal vinden dat we er nog zo een hebben, aangezien er enkele mensen tussen zitten die bij ons niet naar de wc durven omdat onze teef in de gang ligt hihi. Onterecht natuurlijk, maar het zij zo.
Denken jullie aan hoe andere mensen zich bij jullie thuis voelen of hebben jullie daar even simpel en hard gezegt schijt aan?
Waar ik trouwens ook over pieker..... wat absoluuut niet onbelangrijk is(!!).......
Wat doen we als het toch om een of andere reden niet zal klikken tussen die twee?
Ik verwacht dat helemaaal niet, maar wat als....?
Nogmaals bedankt iedereen voor de hulpvolle reacties!
Zoooveel bedenktijd hiervoor heb ik niet meer plus aangezien ik weet waar hij anders naar toe gaat en ik dat een beetje zielig vind, maar daar zal ik me maar niet te veel over uitlaten. 

@ Lizzy: Dat was nogal een tekst hihi, maar ik heb het gelezen en vond interesante stukken, bedankt daar voor!

Toen ik ging kijken naar mijn pup hebben we de fokker ook gevraagd of onze eerste hond mee mocht om te komen kijken of het zou klikken. Mijn pup was toen wel al zo'n 12 weken oud, dus vonden de fokkers dat goed. Ik zou dat gewoon vragen of dat kan en kijken of jullie keuze goed klikt met jullie hond. Dat zal vermoedelijk wel te zien zijn. Als ze naar elkaar toe trekken op een positieve manier dan zit het goed en als ze geen aandacht aan elkaar geven dan zullen ze niet zo close zijn. Maar in principe ga ik ervanuit dat de kans dat het niet klikt niet zo groot is aangezien het twee jongen honden zijn en dat klikt denk ik toch sneller dan twee honden met veel leeftijdsverschil

Hallo,

Om deze topic even af te sluiten zal ik jullie hier nog even de uitslag van onze overweging bekend maken....
We hebben besloten het NIET te doen.
De reden hiervan is dat wij merkte een hoop stress te krijgen bij het realiseren van alles wat ervoor nodig was.
Het is natuurlijk altijd spannend, maar nu hadden wij al een werk aan het veranderen van kamers in huis straks vanwege ons kinderwens en we vonden uiteindelijk dat het geen goed teken is als je ergens zo lang over twijfeld en je heel zeker van je zaak moet zijn als je een hond aanschaft en dit waren wij niet ondanks we al van het hondje waren gaan houden en het suuuper graag wilden. Het deed pijn aan mn hart om de fokker te vertellen wat we besloten hadden, maar tegelijkertijd voeld het nu wel oke dat we ermee wachten. Het tweede hondje komt er denk ik zowiezo wel, maar later als alles meer gesetteld en rustig is hier. 
Wat ook meespeelde is dat mijn man graag onze dame zelf zou willen fokken en hij geloofd dat er ook een long coat uit zal kunnen komen. Op deze manier zullen wij de tijd en ruimte hebben om ons eigen hondje te kunnen houden wat natuurlijk ook heel leuk en speciaal is. Daar gaan we nu dus voor. Ze is nu nog 14 maanden, dus dat duurd nog ff, waarbij we dus tijd hebben om een rustig een kennel te bouwen en onze kamers te doen en een 2e kindje kunnen krijgen. We hadden wel nu een hondje er bij kunnen nemen in principe met haastig werk wat er bij kwam kijken, maar eerlijk gezegt voelde het niet 100% goed en dat zou het wel moeten zijn vinden we. Het hondje verdiend natuurlijk de volledige aandacht, ondanks ik zeker weet dat we hem niet tekort hadden gedaan, maar bij ons eerste hondje waren we rustiger en zekerder van onze zaak en nu was het veel gepieker.
Gisteren heeft een lieve koppel de long coat bij de fokker opgehaald en ik hoop dat ze met alle liefde van hem zullen genieten, maar dat zal niet moeilijk zijn.
Het is goed zo en onze 2e akita komt er wel, maar reacties op deze besluit zijn welkom.
Bedankt iedereen voor de reacties!

Groetjes, Rati