sbt en andere honden..

Hallo allemaal, 

Al een jaar loop ik rond met deze vraag. Durfde hem nooit eerder te stellen, bang om met de grond gelijk gemaakt te worden.

Nu mijn dilemma. Lees overal dat het onverantwoord is om een stafford los te laten lopen! En met andere honden te laten spelen is not done! Maar geldt dit nu echt voor elke hond? Ook de honden die hij kent vanaf pup? 


Want nee hij hoeft niet iedereen leuk te vinden. Ik merk dat hij bij sommige reuen wat patserig doet, dus daar laat ik hem echt niet meer bij los. In het bos of waar we ook lopen lijnen we hem aan als er andere honden aankomen.


Er zijn een stuk of 3 teven waar hij super leuk mee speelt. Maar die opmerkingen blijven door mijn hoofd spoken... Waardoor ik toch stress voel bij mezelf. 

En ja, we hebben heel bewust gekozen voor dit ras, vrienden hadden een ast en hebben nu een sbt die beide overweg kunnen met alles. we wisten dat hij in de toekomst misschien niet met alle honden overweg zou kunnen. Maar dat kan de hond van de buren ook niet. En 2 positieve voorbeelden... 


Zit al een paar maanden met een burn out. Das balen, maar daardoor blijven dit soort dingen nogal malen. Nu wordt het tijd mijn hoofd leeg te maken en antwoord te vragen op mijn vraag.

Jij weet van je eigen hond het beste waar en bij wie hij los kan en bij welke honden niet, gebruik je kennis over je eigen hond als leidraad en niet algemene opmerkingen

Ik heb geen ervaring met het ras, wel vind ik persoonlijk dat elke hond gewoon los kan lopen en met andere honden kan spelen als de hond dit kan. Waarom zou een ras dat per definitie niet kunnen? tuurlijk zitten in elk ras bepaalde eigenschappen, zoals je al zegt kies je daarvoor! dus als je er zelf achterstaat (of bij sommige honden) dan zou ik zelf niet snappen waarom het niet zou mogen omdat het een bepaald ras is.. maar nogmaals ik heb hier geen ervaring mee!
ik lees even mee ben benieuwd naar mensen die wel ervaring hebben met de rassen!

En trouwens heel netjes dat je hem altijd vast maakt bij vreemde honden!

ik begrijp je wel, mensen in dit wereldje kunnen erg hard en direct zijn. maar in de meeste gevallen, altijd goed bedoeld
algemeen genomen, is het niet verstandig nee

en ik vind het goed dat men dit adviseert!
want tegenwoordig denkt iedere dodo dat het opvoeding is en dat alles maar los moet lopen.

maar we hebben niet allemaal de algemene, gemiddelde hond..er zijn stafford die het wel kunnen...

mijn staffie, loopt ook los...lang niet overal hoor, maar toch.
en liever op plekken zonder honden. toch, soms ook op plekken met honden.

je hebt ze er tussen zitten, dus als je die uitzondering hebt, moet het kunnen...maar wees scherp, en bedacht op situaties die je beter kunt mijden.

zo blijf ik direct weg bij balletjes, stokken, honden die iets hebben, een speeltje. en andere heethoofd-hondjes...
beter voorkomen

dus maak de keus voor jezelf, maar wel reeel, en eerlijk...ga je dingen op geluk doen, ben je verkeerd bezig

Mag ik dan vragen waarom? ik kan zelf niet snappen wat er dan zo erg in het karakter zou zitten..? want neem aan dat dit te maken heeft met het fokdoel toch? zit dat er dan nog zo enorm in? ik heb bevoorbeeld een golden die retriever echt niet leuk vind:P Ik wil t wel graag snappen namelijk!

Wat Lianne zegt, dat weet je zelf het beste.

Over het algemeen genomen is het verstandiger ze niet los te laten. Niet omdat het per definitie niet kan met iedere andere hond maar omdat te weinig bazen goed weten waar ze mee te maken hebben en dus altijd te laat zijn met ingrijpen.

Om een voorbeeld te noemen zeggen ze dat ook altijd over de AB. Mijn inmiddels oudere kerel (woonachtig bij mijn ex) is sociaal naar reu en teef. Bomvaste hond is dat, zeer rustig en nergens van onder de indruk. Sja een andere hond hoeft hem niet te bijten maar dat lijkt me normaal.

Natuurlijk loopt hij overal gewoon los en tussen andere honden. Die gaat echt niet aan de lijn "omdat het zo hoort". Zou eeuwig zonde zijn want juist doordat hij zo is heeft hij al veel angstigere honden geholpen door er alleen maar te zijn.

Je weet het zelf het beste

Dat moesten 3 doggies zijn. Mijn dikke vinger kan niet altijd samen met mijn telefoon.

Dank voor je antwoord! Laat hem echt niet met elke hond los idd. Wat je schrijft over takken en speelgoed ook daar blijf ik verre van. Maar met zijn 3 vriendinnen vind ik het zo mooi om te zien. Alleen dat duiveltje van alle negatieve reacties elders..

waarom?
omdat ze weinig pikken, totaal niet conflictvermijdend zijn, er teveel CM Wannabee baasjes lopen die denken het wel te kunnen...
eigenlijk omdat het een hond is waarbij dingen heel snel, en lelijk uit de hand kunnen lopen als dingen hem niet aanstaan...
en velen zien dat totaal niet aankomen

wederom, gemiddeld genomen...
want tuurlijk zijn er genoeg die zich probleemloos tussen de honden begeven. ook op ruim volwassen leeftijd...

Dat het onverantwoord is om een Stafford los te laten is echt onzin. Dat een Stafford niet met andere honden kan spelen is ook onzin. Natuurlijk er zijn honden die elkaar niet mogen, net zoals mensen elkaar niet altijd mogen. Honden kunnen dit nog beter oplossen dan wij mensen.. Is jou reu geholpen? sommige honden hebben inderdaad dat ze wat ''patserig'' doen tegen over andere honden, maar dat betekend toch niet dat hij wat gaat uithalen. Wat doe hij in jouw ogen patserig? (ze houding, staart, oren?) Als een Stafford goed wordt aangeleerd los te lopen en terug naar de baas(jes) te komen, is er nergens een probleem maar dat moet (net zoals bij elke hond) goed aangeleerd worden.

Als jij tijdens het wandelen stress hebt, voelt je hond dat ook. Die gaat dan juist denken dat hij iets moet. Heeft je hond ooit 1 aanvaring gehad? Dat je hem steeds aanlijnt als er andere honden aankomen, maakt voor hem andere honden ook niet leuker op. Dan krijg je inderdaad een ruzie zoekende hond zeg maar omdat hij bij het zien van andere honden steeds wordt aangelijnd en alle honden vinden dat geen pretje bij andere honden. Ik ben erg benieuwd waarom jij je hond niet gewoon los laat?

Ik heb een leuke Stafford in de uitlaatservice, Lieverd joh! ook tegen andere honden. Hij is ooit gebeten in ze oor door een Flatcoated Retriever omdat ze beide een tak wilde. Weetje wat die Stafford deed, keerde om en rende zo naar ze baasjes!! Je zou verwachten dat hij zich om zou draaien en die hond zou grijpen, maar nee hoor! Staffords zijn het loyaalste ras die ik ken..

Als het honden zijn die jouw hondje al langer kent enzo is dit wel te doen.
Echter blijf altijd goed opletten op de houding van je hond.

Echt vreemde honden zou ik laten voor wat het is en gewoon dan genieten en blijven opletten met die 3 andere hondjes die hij kent.

Ik heb helaas meegemaakt dat zelfs binnen een roedel niet meer gaat en bijv. ook tussen mijn teef en het herder teefje van mijn vader (van dikke maatjes naar nu enkel willen vechten als ze elkaar al ruiken), dus je kan alles treffen.

Houd in elk geval de signalen goed in de gaten, want een grommetje hoeft maar verkeerd geïnterpreteerd te worden en je kan al een conflict situatie krijgen.

dan moet je maarzo denken, dat duiveltje is bij mij niet van toepassing

Er zijn inderdaad staffords die niet los kunnen lopen en niet samengaan met andere honden.
Dit zijn niet je standaart-staffords.
Helaas hebben enkele staffords, gevechts-voorouders in hun bloed-lijn zitten.
Voorouders (vader, moeder, opa, oma of een paar generaties terug)....die gebruikt werden of waarmee gefokt werd voor gevechtshonden.
(Niet alleen stafford hoor, ook molossers en andere ''gevechtshonden''.)

Er zijn daardoor inderdaad ook honden in de ''gewone wereld'' die dus dit soort voorouders hebben.
Dit is niet direct de motivatie om te gaan vechten.
Maar het zit wel dus in de genen.

Net zoals politiehonden.
Daarbij zit het in de bloedlijn dat ze energieker zijn, en standvastiger in karakter.
Bij de juiste baas/eigenaar zal zo'n hond zich geweldig kunnen ontwikkelen.
Maar in handen van een onervaren hondeneigenaar, kan deze hond zich ontwikkelen tot een gevaarlijke hond.

Ik ken een paar staffords...en het enige wat ik ervan kan zeggen dat ze onhandige schoothonden zijn, lekker spelen met andere honden en ook goede baasjes hebben.
(Worden eerlijk opgevoed en gecorigeerd met een FOEI of NEE als ze erg stout zijn)
Maar...zo ken ik ook 4 staffords die wandelende rampen zijn.
Het zouden goede honden zijn, maar de eigenaars pronken graag met deze honden en vinden het normaal dat hun hond maar tekeer gaat naar elke hond, aanvalt aan de riem en zelfs drijgen met hun hond loslaten als het hun niet zint.

Dat is het verschil tussen een goede en slechte eigenaar.
Maar ik heb het vermoede dat dit gezin zelfs nog een labrador agresief kunnen krijgen.

Ben jij een goede hondeneigenaar die een hond in goede lijnen weet op te voeden, zal je een evenwichtige goede hond krijgen.
Maar net zoals mensen...sommige honden moeten elkaar gewoon niet.

Maar een stafford staat niet direct gelijk aan een niet sosiale hond.
Opvoeding speelt ook een zeer grote rol.
En alleen al dat jij je zoveel zorgen hierover maakt, heb ik het sterke vermoede dat jij onder de goede hondeneigenaren valt.

Leuke hond!

Maar laten we even reëel blijven, zo gaat het dus 1 op de 100000 keer.

Met dat overal terug te roepen ben je er niet. Ik heb er al meer dan 10 van diezelfde bomvaste reu mogen plukken. En wat je dan ziet is echt niet om over naar huis te schrijven want dan krijg je een slachtpartij.

Als mijn laptop het doet zou ik er eventueel foto's van kunnen plaatsen, de littekens (en dat terwijl hij altijd de overhand had). Was het een klein hondje geweest en niet groot dan had hij al meer dan 10 keer niet meer geleefd.

Ik ben het dus niet met je eens. Jeroen geeft al aan waarom niet. Een bewezen sociale hond loslaten, helemaal logisch. Maar zomaar doen? Nope

tja, ik heb er ook meerdere bij mijn teef uit de wang geplukt...
maar ik ga nu niet roepen dat ze zo lief zijn naar andere honden, want dat is onzin, en gevaarlijk advies!

zoals Chleo& brasco zegt, het hoeft maar een verkeerd begrepen iets te zijn en je hebt feest

eigenlijk, moet alles op hun manier en is de wereld van hun...zo formuleer ik het wel eens haha

Dank voor je reactie! We lijnen hem aan voor hij de andere hond ook maar heeft gezien. Voorkomen is beter dan genezen.

Gijs is een reu van nog geen 1,5 jaar oud en niet geholpen. Dit omdat ik hem misschien ooit als dekreu wil gebruiken. MITS hij zo lief en gezond blijft en alle testen goed zijn. Maar dat is echt toekomst muziek. Daarnaast vind ik snijden in een gezonde hond niet zo nodig. En als laatste vind ik het mooier.

Gijs heeft nog nooit een hond gehapt/gebeten. Hij is zelf al wel een aantal keer aangevallen. Maar geeft geen kik en kijkt nergens naar.
Het patserige merk ik in het rijden op andere reuen, blijven doorzeuren als de ander aangeeft klaar te zijn met het spel. Daar heb ik geen zin in. Als een ander zegt klaar heb je te luisteren. Puber of niet.

En moet eerlijk zeggen dat ik ook altijd dacht. Als ik hem goed socialiseer dan gaat het prima. Wat het ras is gefokt op gevechten.. het ras is gefokt op gehoorzamen! Maar toch.. die roze bril staat me niet altijd even goed
En ik wil niet over 2 jaar in de krant met mijn lieve schattige Gijs.

Ik vind dat je zelf goed in kan schatten wat je stafford wel of niet kan. Ik vind het al goed dat je al aangeeft, dat je je stafford aanlijnt als je iemand tegen komt. Niet veel mensen doen dit met een hond ongeacht ras.

Jij kent je hond het best, met wie het wel gaat en met wie niet en als hij goed los kan lopen of niet. Daar staat het ras vind ik volledig van los, zelfs staffords kunnen loslopen en gezellig spelen.

Hier in de buurt is een Engelse-stafford reu (intact) die met bijna elke hond in de buurt kan. Hij luistert enorm goed en kan goed met mijn intacte reu overweg. Beiden zul je heus wel horen snauwen als ze ergens niet van gediend zijn, maar ik heb nog nooit problemen gehad met deze hond.

Wel merk ik dat staffords in het algemeen, vaak van spel naar jacht kunnen switchen. Dit heb ik ook met de reu-staffords en twee stafford teefjes die ik ken. Maar voor de rest hele lieve honden vind ik ze

Het enige wat me daarnaast wel opvalt, het spelen van puppy's en sommige honden. Gijs heeft nog nooit maar dan ook echt nog nooit een andere hond gebeten als pup. Al die kleine piranha's met hun puppy tandjes, hangen in oren en in lippen. Daar sta ik van te kijken.

Spelen bij Gijs is samen rennen. Met de borsten tegen elkaar opspringen, opstaan, rennen, ff een lik over elkaars bek en weer door. Bijna elkaar overhoop lopen. Maar nooit, echt nooit wordt er gegromt.

Ik heb hem 2 keer horen grommen, dat was aan de lijn met een reu pitbull en een reu bull terrier. Toen hij de lijn voelde zeg maar.

Maar ik weet dondersgoed dat het een hond is met een willetje, dus zal nooit denken dat hij heilig is. Dus blijf op mijn hoede. Wil alleen niet teveel op mijn hoede zijn. Want zoals ze al zeggen. Hij voelt de spanning. Mijn man laat hem bij alles los, en heeft nog nooit problemen gehad.

Humor moet je wel hebben om met deze tekst te komen...

Verdiep je eens in de geschiedenis van het ras, hoe ze van een bull en een terrier een pit/stafford gefokt hebben en welke honden wel en niet geschikt waren om mee te fokken. Helaas hebben enkele blablabla, is compleet onzin, alleen als ze zich in de pit hadden bewezen werd ermee gefokt, dat geld voor alle bloedlijnen die er zijn!!!!! Dus alles wat er nu rondrond loopt heeft voorouders gehad die bewezen game waren.

Als je niet weet waar je het over hebt, roep dan niets ipv deze onzin.

@TS: Ik ben geen voorstander van het los laten lopen van staffords, dat heeft niet puur te maken met of het nu wel of niet verantwoord is, maar met de mogelijke gevolgen als het mis gaat. Toevallig vandaag weer een dame gehad die me melde dat haar stafford door een jack werd aangevallen en uiteindelijk nu in beslag genomen is en of ik haar kon helpen hiermee. Zeg nu niet dat is een uitzondering, want kan je helaas veelste veel van dit soort verhalen geven. Niet voor niets zijn er diverse groepen die mensen met inbeslag genomen stafford helpen en daar bijna een dagtaak aan hebben.

Ik zou als je percee wil dat je hond in contact komt met andere honden iig wel heel secuur te werk gaan. Een aantal zaken zul je moeten verlangen van de honden waarmee ie contact heeft. Reu reu en teef teef zou ik al vermijden! De honden waarmee contact is dienen zeer stabiel te zijn, niet dominant, maar ook niet te onderdanig. Het aller belangrijkste is nog wel dat ze zeer conflict vermijdend moeten zijn. Zodra er een conflict is of je ziet dat er spanningen zijn je hond terughalen. Maar denk eraan dat jij je hond 200% moet kunnen lezen, want in 5 seconde kunnen ze een redelijk hond van formaat verscheuren en je ben altijd te laat. Koop een breakstick en leer deze te gebruiken.....

Maar ik snap eerlijk gezegd al die mensen die staffies hebben en die willen laten "spelen" met andere honden niet zo. Een echte stafford is graag met zijn baas bezig en heeft geen aandacht voor andere honden, zolang ze hem/haar niet lastig vallen. Ga lekker fietsen, flirtpolen, balletje gooien enz enz, oftewel ga lekker samen met je hondje aan de gang en neem geen onnodige risico's.

Dank voor je antwoord!
Gijs heeft aandacht voor elke hond die hij tegenkomt. Als hij de kans krijgt wacht hij (zittend of liggend) tot ze bij hem zijn, of hij gaat touwtrekken om maar sneller bij hen te kunnen zijn. De honden die hij kent en "niet goed zijn bevonden" zijn de enige waar hij geen oog voor heeft.
Dat vind ik het lastige, men zegt dat staffords eenlingen zijn. Maar dat gevoel heb ik bij hem echt niet. En zoals ik al zei laat hem echt niet zomaar los. Maar vind het lastig alle "hondencontacten" te verbreken terwijl hij zo lijkt te genieten. Wel probeer ik het te beperken. Dus ik loop mijn rondes op tijden dat de meeste of nog moeten gaan of al zijn geweest. Dus tussen half 1 en 2 uur kom ik niet met hem buiten de tuin tenzij het niet anders kan. En hij mag met zijn 3 vriendinnen alleen los als het er 1 tegelijk is. Laat hem niet in de groep. Dan kan ik voor mezelf 4 honden in de gaten gaan houden. Want dan is het voor de baasjes "koffiepauze"

Maar nogmaals bedankt voor je reactie, en ik blijf alert!

Klinkt als een goede insteek, en het is echt niet zo dat ze alleen maar alles willen vermoorden. Maar hou gewoon in je achterhoofd dat voorkomen beter dan genezen is. En verder Mick heeft het mooi verwoord

Ik heb nog nooit gehoord dat het onverantwoordelijk is.een staffie los te laten lopen. Ik heb wellis waar geen staffie, maar even goed.Ik ga regelmatig naar het strand, park, bos en kom daar regelmatig staffies los tegen, geen enkel probleem. Gisteren zag ik in een park, 2 „foute" mannen met 3 staffies aan de lijn. Enorme rukken aan de lijn gevend. Tja, die zou ik niet graag los zien. Een paar vrienden hebben ook staffies, ook geen probleem. Ik denk ook niet dat je naar het ras, maar meer naar de hond en zijn eigenaar moet kijken, dat zegt meer.

Hallo ts,

Hier 2 staffs een amerikaanse(5) en een engelse(2). De oudste loopt vaak los, met en zonder andere honden, maar toont totaal geen interesse in andere honden. Zijn er echt vreemde honden, bijvoorbeeld op het strand roep ik haar bij mij en moet ze kort blijven, geen gespeel gewoon volgen. Ze is trouwens los veel vriendelijker naar andere honden,w ant dan kan ze weglopen, dan aan de lijn.  De jongste kan vrijwel met elke hond, maar heeft last van haar knie dus zit voorlopig nog evenaan de lijn. Ondanks dat ze beide prima los kunnen hebben ze beide 3 speelhondenkameraden waar we meestal mee gaan wandelen. Ik zal niet snel een losloopgebied met andere honden opzoeken aangezien ik de andere honden niet ken. Maar hier gewoon bij ons in de buurt waar het lekker overzichtelijk is mogen ze hun gang gaan.

Jij kent je hond t beste, maar onderschat het ras niet.

Klopt niet helemaal Suzanne,
Ik was ook altijd heel rustig en onbevangen in het los laten lopen van mijn teefje Senna.
Het ging altijd goed...
Zelfs met een ander stafford teefje speelde ze geweldig.
Tot ik een keer in de ren kwam waar ze los mogen.
Ik dacht verkeerd .... kan ze mooi even met dat teefje spelen.
Dat teefje kwam er vaker en dat wist ik niet...dus haar territiorum
Samen met een andere (rotweilerachtige) hond namen ze Senna te grazen. En Senna vocht terug.
Die rotweiler deinste terug maar die andere teef had der wang goed open liggen ze was nog geen twee jaar oud.
Sindsdien is er een knop om. Als ze malthesers ziet met "grote"mond dan word ze agressief.
Daardoor kan ik Senna niet meer los laten lopen.
Maar het is wel m'n eigen fout, (ik zal hem geen tweede keer maken).
Ik had in moeten zien dat die ren niet "openbaar" was maar hun gebied...

.wat schrikken! Maar kwam dit door de situatie of omdat het staffies waren? Ik weet dus niet veel van staffies. Maar als een hond eenmaal gegrepen is, weet ik wel van lezen enzo, dat hij bang zal zijn en op zijn manier hier mee omgaan, vluchten of vechten. Niet leuk geweest voor je!

Ik denk dat iedere hond er van geniet om los te lopen, dus ik zou dit je hond niet onthouden. Wel raad ik je aan om goed te bedenken wáár je dat wil doen. Soms kom je op zondag middag in de Loonse en Drunense duinen, en dan is het net of iemand een blik "zondagsehonden" (zoals ik ze noem) opengetrokken heeft. Onstuimige honden die de rest van de week nauwelijks buiten zijn gekomen, ongeleide projectielen die zich op andere honden storten, met daar tussen een aantal Staffords/Pitbulls, en wat worden er dan leuk takken in het water gegooid, en dan al die honden er achteraan.. Ik hou iedere keer als ik het zie m'n hart vast, want zoals hierboven al geschreven werd, als het fout gaat, gaat het écht fout.

Ik heb een hond die van origine gefokt is voor de (zelfstandige) jacht. Loslopen is dus lastig, want ze peert 'm en komt gerust een uur niet meer terug. Maar haar de rest van d'r leven aan een lijntje houden? Nee, ze heeft het nodig om af en toe haar benen eens te strekken, en ze geniet er zichtbaar van. Dus zoek ik locaties waar dat kan, en dat is in ons geval wild-arme plekken, zandvlaktes, overzichtelijke plekken, en omheinde plekken. Zo worden de konijntjes niet gestoord en wordt mijn hond niet platgereden. In jouw geval zou het dus zijn plekken zonder andere honden, al kun je dat nooit uitsluiten..

Met betrekking tot het spelen met zijn vriendinnetjes denk ik dat dat best kan, zolang de eigenaar van zijn vriendinnetjes weet wat het mogelijke risico is, en er áltijd iemand bij is die verstand heeft van hondentaal die op tijd kan ingrijpen wanneer nodig.

Lees het stukje van Mick nog maar eens

De oorsprong van het ras is dat het gefokt werd op tegennatuurlijk gedrag. Normaal zal een hond die op zijn donder krijgt vlucht gedrag vertonen. Een stafford werd gefokt om juist als hij klappen kreeg van de andere hond en op verliezen stond niet op te geven maar door te gaan tot een van de 2 dood was of gestopt was.
Het stukje geen normale hondensignalen kunnen oppikken/lezen maakt het heel lastig om ze maar met alles te laten spelen. Ze geven ook heel andere signalen af als een andere hond die in gevecht raakt. Velen kwispelen erbij alsof ze er erg vrolijk van worden.
Het is een stukje nature, middels nurture kan je het in goede banen leiden waardoor het hanteerbaar en maatschappelijk aanvaardbaar is echter hoort hier wel in de meeste gevallen bij dat ze bijv niet met andere honden kunnen.

.

Uiteraard hou je rekening met de aard van het ras, maar ik denk dat je ook op je inzicht in je eigen hond mag vertrouwen.
Malamutes zijn ook niet gekend om hun tolerantie naar andere rassen toe, nochtans heb ik er twee die het prima kunnen vinden met andere honden. En ze zijn dol op Staffords, haha! Weet niet waarom, maar ze vinden Staffs fijn gezelschap. Ze hebben het bijvoorbeeld veel minder voor bepaalde herders of collies (ze willen niet gehapt en gedreven worden). Dus ik hou daar wel rekening mee: ik ga nooit naar speelvelden waar alles op een hoop wordt gegooid, ik laat ze nooit zomaar op andere honden toelopen, maar gecontroleerd spelen met andere honden doen ze wel, dat gaat goed en dat vinden ze fijn.
Als je rekening houdt met de voorkeuren en terughoudendheden van je hond naar bepaalde honden of bepaalde rassen toe, z'n speelgenoten goed uitkiest en alert blijft tijdens het spel, zou ik zeggen: why not?

Wow, dan waren het dus de uitzonderingen die ik los tegen kwam of misschien nog niet zo oud. Nu snap ik heel goed dat je voorzichtig moet zijn als je een staffie hebt, is niet niets. Een vriendin van mij heeft er eentje, nu 11 maanden. Heel lief, alleen hij gooit met t spelen andere honden op de grond en pakt ze bij de keel en houd vast, niet fijn. Zijn baasjes vinden cursus onzin en doen er ook niets mee dat hij andere honden zo bij de keel vast houd,maar nu ik dit 
lees,..............ga toch ns goed met haar proberen te praten! Goede uitleg van jou en Mick, dank je.

Geloof me, helaas heb ik meer hondengevechten gezien dan ik heb willen zien. Door toedoen van een fijne Labrador. Een hond zomaar los doen ben ik ook niet mee eens, maar wel als deze het goed is aangeleerd zodat ze dus wel naar je toe komen. En dat heb ik ook in me vorige antwoord gezegd.

Begrijp je hoor blijft altijd lastig. Ik heb paar fijne reuen in de uitlaat die ook zoveel rijden dat je er gek van wordt. Ik neem ze dan een stuk mee aan de halsband en klaar. Ik zou me hond pas vast doen steeds als ik echt weet dat mijn hond een ander aanvalt. En daar zou ik dan wat aan doen i.p.v hem steeds vast doen Maar jij kent je hond het best natuurlijk. Alleen vind ik de beweren wat je gehoord heb echt onzin