Update: Hond snauwt na uitwerken suprelorin chip naar honden

Hoi,

Ik heb nooit problemen gehad met het gedrag van mijn oudste hond (nu drie). Omdat hij vaak fysiek ziek werd als er een teefje in de buurt was, heeft de DA bij hem anderhalf jaar geleden een superlorin chip geplaatst. Deze is nu ongeveer 5 maanden uitgewerkt. Omdat ik vond dat hij veel minder sociaal werd tijdens de chip, heb ik besloten geen nieuwe chip te laten plaatsen of hem definitief te laten castreren.

Ik merk nu dat hij heel enthousiast naar andere honden toe gaat.
Maar zo nu en dan vanuit het niets gaat hij grommen, laat zijn tanden zien en gromt op een vreemde hoge toon. Het is soms als een hond (vaak jonge hond) opeens wild doen als mijn hond wil snuffelen maar ook wel eens gewoon opeens zonder aanwijsbare aanleiding.

Ik heb andere mensen (die mijn hond goed kennen) met hem laten wandelen, ook zij nemen het waar. We proberen hem te corrigeren met stemverheffing, zonder stemverheffing, met negeren, met aanlijnen etc.

Maar of het nu dominantie is of angst, geen idee....
Wel valt het op dat dit pas na de chip is gekomen.

We hebben alle cursussen met glans doorstaan, maar nu weet ik het even niet meer. Je wil natuurlijk niet door andere baasjes zo aangekeken worden alsof je je hond niet onder controle hebt, terwijl we echt veel tijd en energie staken en steken in de opvoeding van onze honden.

Tips zijn welkom!

Tips zijn moeilijk te geven. Je moet weten waarom hij dit gedrag vertoont en daarvoor moet je de situatie zelf zien.
Neem anders een hondentrainer of gedragstherapeut een keer mee met een wandeling en laat hem/haar het gedrag beoordelen.

Mag ik je vragen wat je bedoelt met minder sociaal tijdens de chip? Moet ik dat lezen als ongeïnteresseerd naar andere honden toe of ook juist zoals hij nu doet zonder die 'enthousiaste' benadering?

Hij werd minder sociaal.
Was puur gefocust op een speeltje of stok.
Werd vaak schrikachtig als hij dan door andere honden opeens werd benaderd (om te spelen).
Speelde daarnaast ook niet meer met onze andere hond.

Nu speelt hij ook met andere honden, maar zo nu en dan doet hij zo snauwen.

Sorry dat ik het niet duidelijker uit kan leggen. Ik snap dat de situatie erg belangrijk is!

Dus in ieder geval al bedankt voor jullie reacties!

laat iemand mee kijken, het kan zijn dat je al voor de chip een onzekere hond had, en met chip dat tie dan nog onzekerder werd, vandaar wij hier achter de cp kunnen niet goed advies geven , vraag of er iemand mee kijkt. ga eens naar een hondenschool, en vraag daar eens advies voor je hond in, of ga lekker op cursus, de leeftijd van je hond hoef geen belemmering te zijn, kunnen ze daar eens meekijken, een gt is vaak eenmalig en duur, daar misschien een paar weken intensief trainen, zodat ze je advies kunnen geven in het gedrag van je hond.

Hij is nu natuurlijk wel volwassen wat hij toen (op 1,5 jarige leeftijd?) nog niet was. Lang niet alle honden willen op die leeftijd nog met iedere andere hond 'spelen' waarbij ook een snauw kan vallen. Voor genoeg honden is een 'ontmoeting op afstand' (snuf id lucht en blik) ook meer dan zat. 

Doordat de chip de behoefte om af te tasten/spelen weg nam wat niet raar is als die behoefte vnl. uit seksuele drang voort kwam zal hij daardoor minder 'gespeeld' hebben. Ik heb hier wel vaker gelezen dat andere gedragingen sterker kunnen worden, ze zullen dan ook letterlijk meer tijd vrij hebben om de focus op andere zaken te leggen. Als die focus zo sterk is dat hij zich voor de rest af sloot kan ik me voorstellen dat daar wel eens een schrik reactie op volgde maar of dat ook zo is weet ik uiteraard niet.

Ik denk alleen maar hardop met je mee omdat ik zelf ook al een tijd over chem. castratie twijfel (nou ja op het moment weer niet).

Ik leg het verband met de chip omdat we alle trainingen hebben gevolgd (puppy tot aan behendigheid) en dat allemaal met een hoop andere honden wat altijd prima ging (behalve teefjes, vandaar de chip...hij kreeg dan echt bananen in zijn oren).

Misschien inderdaad goed om eens een training te volgen, beetje opfrissen
En inderdaad, hij sloot zich echt af voor alle andere dingen...
het zwemmen wat hij zo graag doet, dat werd een ramp omdat hij zo gefocust werd op het zwemmen naar de stok dat hij zelfs de stok achter na zou gaan tot aan verdrinken toe...

Het gekke is wel dat nu vol enthousiasme op de honden af rent maar dan opeens snauwt (voor ons opeens, in de hondenwereld gaat er vast iets aan vooraf).

Op zich werkte de chip goed hoor, geen zieke hond meer tijdens alle verliefdheden maar heeft ook wat nadelen dus!

een opfris cursus helemaal niet zo,n gek idee van je.

dan kijken anderen mee, en zien wat er gebeurt, misschien is dat even een paar lessen anders aanpakken, en het is over dat gedrag......

wanneer men overgaat naar echt castreren, hoef het niet zo het zelfde te zijn met de reactie zoals chemische castratie... maar mooi even naar een opfris cursus gaan en anderen mee laten kijken, steek jij ook heel veel van op. een andere benadering, doet vaak wonderen.

ben ik helemaal met Wendy eens, daarom zette ik 'enthousiast' ook tussen aanhalingstekens net zoals 'spelen' wat ik ook heel anders opvat.

Hier ook eentje in huis die daar erg goed in was. En dan reacties krijgen van mensen dat het niet erg is want hij wil toch alleen maar spelen, hij is toch vriendelijk en alleen maar enthousiast? Nou nee, een beetje onbeschoft met gebrek aan zelfbeheersing......

Hoi

het is al weer enige tijd geleden dat ik deze topic ben gestart.
We zijn ondertussen naar een gedragstherapeut geweest. Deze gaf aan dat het angst is. Van de ene kant wil hij dolgraag spelen, aan de andere kant wil hij het op zijn manier hebben en van schrik valt hij uit. Hij was ook angstig in de nieuwe situatie.

Volgens de therapeut kan er ooit iets gebeurd zijn waar wij geen weet van hebben....Ze heeft dit wel vaker gezien met reutjes die een chemische castratie hebben gehad. Ze denkt dat de hormoonhuishouding niet goed meer in balans kan komen.

Ze gaf ook aan dat we duidelijker de leidersrol op ons moeten nemen, dat hem dat bij het wandelen meer zeker maakt. Hij heeft nu nog door de hormonen het idee dat hij de REU moet zijn.... maar ergens durft hij dat niet.

Volgens haar zijn de twee wegen naar succes: meer leiderschap (het is dan wel een schattig klein hondje, maar wel een echte terrier) en wellicht castreren. Dit om hem de mogelijkheid te bieden wat relaxter te worden.

We werken dus nu hard aan een strengere opvoeding bij het wandelen (thuis deden we dat al, met nog een hond er bij zijn sommige dingen opeens niet meer zo wenselijk...en dat is natuurlijk helemaal onze eigen schuld...Ik steek de hand in eigen boezem )

De therapeut en de trainer denken beiden dat castratie niet gaat leiden tot een angstigere hond, juist tot een hond die meer in balans is. Onze andere hond is stabieler, en niet snel van zijn stuk te brengen waardoor dit een goede oplossing kan zijn in de roedel...(en na het uitwerken van de chip heeft meneer toch opeens vaak last van groene druppels, wat voorheen nooit was)

Blijft toch altijd lastig he...:(

Wat denken jullie? als échte ervaringsdeskundigen