pup overprikkeld

Wat een geweldig nieuws Peter!
Doe wat je zelf het beste lijkt en inderdaad volg je gevoel zodat je niet hoeft te twijfelen aan je eigen handelen. Dat zal de stress ook al enorm drukken denk ik en dat zal je pupje alleen maar ten goede komen. 

Pups zijn ontzettend lastig en de weg is nog lang naar een volwassen hond maar het begin is zeker al gemaakt! 
Er zullen nog lastige momenten komen hoor... Dan kom je nog maar eens terug hier om je ervaringen te delen. Of gewoon om even lekker van je af te schrijven. Geniet van je pup!

Ik heb ook wel eens gedacht: "Bah Obi heeft het wel een beetje verpest, na hem wil ik NOOIT meer een pup. Hij is zo ontzettend lastig!!" En nu je zou eens moeten weten ik kan ECHT niet zonder hem. Al die baldadigheid... en al die streken is toch veranderd in een ontzettend lieve mooie hond. En over een tijdje zul je waarschijnlijk hetzelfde terugkijken op de puppytijd van Diego.

Dat is zeker super 
en als jij daardoor rustiger bent is de hond ook weer rustiger.

Hallo beste formuleren,

Het positieve gedrag van Diego van de laatste dagen lijkt zich voort te zetten, zie elke kkeer weer nieuwe dingen, en lach me rot, stuiterde vandaag bocht uit, zo het water in klom er zelf uit,hij schudde wat en rende weer door.
Ook zag ik op foto,s hoe snel hij gegroeid is, ben echt blij dat ik nu kan genieten van zijn puppytijd, want realiseerde me dat dat zo voorbij is.
Ik post binnenkort wel een paar foto,s van mijn honden vriend.

Gr. Peet en diego

De opluchting en de blijdschap straalt helemaal uit je bericht!!

Super dat 't zo goed gaat Peter maar vooral dat je er weer zo heerlijk van kunt genieten!!
Hihi ook fijn dat Diego dus niet bang van water is

Fijne avond en geniet ze maar lekker van en met elkaar

Hoi Maartje

Ja wat een contrast met een aantal dagen geleden, voelt hoe ik het nu doe veel natuurlijker aan.
Ik doe eigenlijk het zelfde wat ik met mijn vorige hond deed.
Ook probeer ik zijn tijd in de bench ook te minderen.
maar soms merk ik aan hem dat hij zijn rust in de kamer niet kan vinden dan zet ik hem in de bench, hij gaat er nooit zelf in liggen, maar als ik hem erin doet,protesteert hij ook niet meer en gaat dan rusten
Maar de tijden worden steeds korter haal hem er vaak na 15 min uit en gaat dan bij me op de vloer slapen.
Zit nu zelf ook lekker in mijn vel,ik eet me rot,moeten toch weer eraan.

Dus mensen wilt u wat kilotjes kwijt in korte tijd,neem een pup

Gr.peet en diego

Hier ook inderdaad afgevallen door de pup 

Ik kan niet ontkennen dat ik vaak maaltijden (Vooral s'middags) heb overgeslagen omdat ik "met Obi bezig was"... en achja dat eten kwam later wel (niet dus, want dan was het nog Obi-tijd). Kwam vooral omdat hij al zo snel groot werd en ik moest hem heel goed in de gaten houden (hij kon makkelijk ergens bij) en omdat Obi snel de neiging had (en nog wel) om niet-eetbare dingen te willen opeten. Je moest af en toe ogen in je rug hebben als je nog iets anders wou doen.

Toen mijn vorige hond Lobbes ziek werd en de daarop volgende aftakeling van hem en het overlijden kreeg ik niets meer door m'n keel, ik heb me eigenlijk nog nooit zo gevoeld als toen. En is er wel gewicht af gegaan toen... geen idee hoeveel want ik weeg mezelf nooit, maar zag het gewoon.

Beste forum leden,

Tussen Diego em mij gaat het steeds beter, ben nu meer aan het oefenen aan de riem,i.p.v bos of strand werd daar te veel afgeleid door andere honden,dus eerst maar wennen aan elkaar,lopen aan de lijn gaat een stuk beter.
Dus al met al gaat het de goede kant op.
Ik heb alleen nog een aantal vraagjes.
Als ik weg ben geweest is hij stil,maar zodra ik naar zijn bench toe loopt gaat hij blaffen, moet ik dan wachten tot hij stil is.
Verder gaat hij ook om aandacht blaffen gewoon in huis en kan als ik hem uit de bench haal nog erg druk zijn pakt dan precies de dingen waaraan hij niet aan mag komen , dat doet hij om mijn aandacht te trekken,want hij weet dat donders goed.
Ik moet hem dan corrigeren en dan heeft hij ook mijn aandacht.

Hoop dat jullie een paar tips hebben.

Gr. Peet en diego

Obi doet dat blaffen om aandacht ook. Ik negeer hem dan en draai me zelfs weg van hem. Ook als ik zit...Soms moet je inderdaad wel ingrijpen, dat doe ik dan en besteed verder geen aandacht aan hem.

Hij probeert het soms ook als ik zn eten maak. Dan staat ie maar te blaffen alsof ie zn eten dan sneller krijgt.Mn trommelvliezen doen er pijn van soms. Echt niet dus... Hij krijgt het pas als ie zonder gekke geluiden mooi op zn kont zit en netjes wacht.

Hoi Peter, zo heerlijk dat 't zo goed gaat!!

Hihi hij is je wel aan 't uitproberen hè, ja, 't hoort er allemaal bij hier is 't niet anders hoor.
Ik zou idd wachten met de bench open maken tot hij niet meer blaft, tuurlijk is 't gewoon enthousiasme maar toch, even wachten.

Wat je zou kunnen doen is 'n speeltje klaar leggen als je thuis komt en met dat in de hand de bench open maken. Dan kun je hem dat meteen aanbieden en rent ie niet eerst op jouw spullen af . Het zou kunnen dat Diego daar nog drukker van wordt, dan zou je kunnen proberen re ruilen. Afleiden met 'n trainingssnoepje en dan 'n speeltje geven van hem zelf.
Ook de benaming er bij leren is goed, dus bv bal, pieper, flos... zodat hij weet wat hij wel mag pakken en wat niet.
Ook hersenwerk is goed voor 'm, niet fysiek maar wel geestelijk en weer 'n andere manier van uitdagen.

Fijne avond jullie!!

Goed idee even te wachten om m pas uit de bench te halen als hij stil is, zo beloon je goed gedrag en leert hij dat blaffen niets oplevert. Hij pakt spullen wat niet mag, zo als?  want je kan dit afpakken en iets geven waar hij wel mee mag spelen. Gewoon zonder iets te zeggen. Je kan ook voor je hem uit de bench haalt eerst alvast speelgoed voor hem neer leggen, wie weet pakt hij dat wel gelijk. Als hij blaft zou ik helemaal niets doen, ook geen nee zeggen of zo, ook zo leert hij dat blaffen hem niets oplevert. Ook hier als hij stil is dan even spelen. Het gaat je echt lukken!

Zooooo, een halve malamute! En dan heb ik als Malamute-baasje dit topic helemaal gemist, zie het nu pas! '
Wel fijn dat alles zo snel en positief voor je evolueert, Peter! 
Nanu, m'n eerste malamute was een ware terror-pup! Een draak! Hahaha! Die kon je geen 1 seconde aaien zonder bijten, maar helemaal goed gekomen, hoor: nu is ze de grootste knuffelkont die je je kan voorstellen '
Je hebt twee heel verschillende rassen in 1 hond gecombineerd, dus het kan bij Diego qua karakter alle kanten op. Hou daar rekening mee. Een malamute is geen 'gehoorzame' hond, hij heeft geen will to please. Cursussen gehoorzaamheid zijn aan hem niet besteed. Maar het is wel een nieuwsgierige en intelligente hond, dus er samen op uit trekken en de wereld verkennen vindt ie de max. Hij werkt graag met z'n baas samen, maar enkel als ie de ruimte krijgt om zelf beslissingen te nemen. Hij houdt dus van participerend samenwerken, niet van uitvoerend. Slechts weinig hondenscholen gaan echter die richting uit. De meeste cursussen gaan over uitvoerend werken voor de mens (commando's opvolgen) en dat is echt zijn aard niet. 
Maar wie weet is Diego daarin meer Labrador, en dan krijg je een ander verhaal.
Veel succes met je mooierd!

Dank jullie wel voor de reacties.
Het is bet wel moeilijk voor Diego om zijn rust te vinden in huis.
Vandaag paar keer voor half uurtje rustig geweest.
Wil hem niet zoveel in bench doen als ik thuis ben.
Maar kom dan zelf ook nergens aan toe.
Zou dit nog verbeteren denken jullie.
En als hij dan ligt belonen jullie hem dan.
Ik geniet ook veel van hem,maar vind het vrij intensief.
Misschien heeft het er ook mee te maken dat mijn vorige hond,toen hij opgroeide ik toen werkte op het strand, en hij de hele dag met zijn moeder op stap was en ik hem af en toe zag.
Of hij was evenerg of erger en heb ik dat verdrongen.

Gr. Peet en diego

Hoi Christel,

Leuk dat je hierop reageerde, over die 2 kanten opgaan ben ik me wel van bewust,ik heb zo een idee dat er toch veel malamte karakter eigenschappen inzitten.
In het bos als ik alleen met hem loopt heb ik echt een goede band met hem,volgt me komt als ik hem roep.
Maar als ik op straat loop, en bij ons is het vrij druk,is hij alleen maar bezig met ruiken ,stilstaan e.d.
Meelokken met snoepjes,met stem werkte niet.
Nu loop ik gewoon door,en meestal loopt ze nu na verloop van tijd mee,dus ik ben wat strenger geworden.
Ook merkte ik al vanaf het begin dat hij graag zijn eigen gang gaat,en niet ergens gauw bang van is.
Ga wel naar cursus maar naar 1 waar ze niet met snoepbeloning trainen.
Maar meer met samenwerken met baasje, met hindernis e.d.

Groetjes peet en diego

Beste mensen,

Na een paar dagen dat ik dacht dat het goed ging, weer even een dipje.
Ik heb Diego wat meer verplichte rust gegeven,wat nu resulteert wanneer hij zijn bench uitkomt , gelijk bijten,blaffen,slopen.
Probeer zo goed mogelijk speurspelletjes e.d te doen,maar het werkt niet echt.
Eerlijk gezegd valt het me zwaar tegen,ik had echt wel drukte enz. Verwacht.
Maar nu vindt k het een genot als hij in zijn bench is,dat kan toch nooit de bedoeling zijn.
Had me zo verheugd erop.
Wat denken jullie zou dit gedrag nog veranderen.

Gr. Peet en diego

Duidelijkheid is hierin het gouden woord. ' En ook: voor wat, hoort wat.
Ik zorgde altijd voor een duidelijke scheiding tussen 'actief' en 'rust'. Dus: buiten even lekker stoeien, of wandeling, en dan binnen: rust. Dan was er ook qua ruimte voor hen een onderscheid: buiten = actief, binnen = passief.
Wat ik deed om m'n hond z'n rust te leren nemen was zelf ook even een rustmoment inlassen. Zodat de hond het eigenlijk kon kopieren van mij. Bij het binnenkomen: even die jas en schoenen weg en dan zelf op de bank gaan zitten met een boek. Of even achter de keukentafel met de laptop. Maar meteen: rust, ook voor mij.
De ene pup is de andere niet: de ene slaapt veel, de andere weinig. Mijn honden sliepen als pup ook niet zoveel. Die zaten vol energie, klaar om de wereld te verkennen. Bij mij hielp het om in het begin de rustperiodes niet te lang te laten duren, want dan gingen ze zich vervelen. En een pup die zich verveelt... die gaat zichzelf bezig houden (slopen, knagen, enz) of gaat zeuren bij z'n mens (piepen, krabben, blaffen). 
Bij ons werkte het dus om, als ze wakker werden, weer even een actief momentje in te lassen om daarna weer terug rust te nemen. 
Eens ze de scheiding tussen die twee goed kennen, kan je het rustmoment wat langer laten duren. Ze hebben dan geleerd dat rustig zijn ook beloond wordt (door samen wat te doen).

Misschien heb ik erover heen gelezen maar wat doe je op een dag met je pup?

Geef het eens aan in tijden

Ik las ergens iets over een half uurtje rust maar dat is te weinig.
Komt je pup aan 2 uur slapen/rust 1 uur wakker/uit de bench?

Hallo bedankt voor jullie reacties.

Misschien wil ik wel te vlug resultaat zien.
Ben eigenlijk nog maar 4 dagen verplichte rust te geven.
In het begin veel te veel gedaan ook mede door vakantie.
Vandaag bijv. Opgestaan 7.00 uur, Diego ging gelijk in enkels bijten en aandacht vragen, heb hem gelijk uitgelaten 15 min.
Daarna bench tot 9 uur.
Daarna om 9.op uur naar de duinen, wat hij heerlijk vindt.
10 uur weer in bench.
12 uur eruit zoek spelletje gedaan, 20 min gelopen,thuisgekomen weer bijten en aandacht vragen,gewacht of hij zijn rust zelf zou pakken maar helaas.
13.45 weer in bench en 15.30 weer eruit naar buiten 10 min daarna weer onrustig.
Ik denk toch dat hij te veel prikkels tegenkomt.
Woon vlak bij strand maar wel bij drukke buurt,dus altijd wel mensen of andere honden.
Wat me wel opvalt dat wanneer ik hem in de bench doet hij niet protesteert.
Hoop echt dat zijn verplichte rust hem helpt.
En dat hij zelf zijn rustmomenten kan zoeken zonder bench.

Gr,peet en diego

Als je terug komt en reageert overprikkeld bied hem dan eens wat kauwmateriaal in bij Sadi werkte dat goed, raakt nog wat energie kwijt (van de overprikkeling) door het het kauwen word er moe van en valt zelf in slaap. Voor Sadi was dat de oplossing en op de een of andere manier is daardoor langzaam aan een kwartje gevallen want ze is nu 6 maand en neemt zichtbaar steeds vaker gewoon zelf haar rust.

Dat bijten is opzich niet heel erg raar dat heeft m.i. niet altijd wat met overprikkeling te maken maar meer met onderzoeken/ proberen.

Het aandacht vragen is ook maar voor een bepaalde periode.
Als hij echt helemaal gesetteld is, alle prikkels goed kan verwerken en weet dat hij nu op zijn plaats is dan wordt dat vanzelf minder immers is het nu nog maar een "baby"

Gewoon doorgaan en volhouden komt echt vanzelf goed.
Niet TE veel willen in no time daar maak je het jezelf en je pup te moeilijk mee.

Beste forum leden,

Hier weer even een update, ben nog steeds bezig om de aandacht van Diego,buiten te krijgen,hij loopt op iedereen af,honden en mensen,probeer hem af te leiden maar blijft dan echt zitten of trekt aan de lijn, heb nu wel iets meer zijn aandacht door gebruik van kleine stukjes kaas,als het rustig is houdt hij me daardoor meer in de gaten.
Maar zodra er andere honden of mensen aankomen is hij daar erg op gefixeerd.
Vooral met honden,eerst gaat hij van een afstand zitten,krijg dan totaal geen contact met hem,als de hond er bijna is hangt hij in de lijn.
Iemand nog een idee om dit gedrag te voorkomen,kan wel andere kant op lopen,maar moet hem dan meesleuren,wat natuurlijk niet de bedoeling is.

Verder ben ik met Diego naar puppycursus geweest, wat uitdraaide op een fiasco.
Om te beginnen kwam ik daar aan,en eerst er eerst een kwartier lang gespeeld.
Diego was daardoor totaal niet te bereiken,bijten in de riem e.d was het resultaat.
Daarna zijn we de groep uitgehaald en moest hij een soort kapje over zijn kop, dit wilde ik niet, daarna werd er nog een slipketting gebruikt.
Ik had er helemaal geen goed gevoel over,maar de instructeur zei dat het met Diego wel nodig is.
Nou ik dek daar toch anders over, ik geloof best wel dat het op ten duur zou helpen,maar dan krijg ik een hond die misschien goed luisterde,maar alleen omdat hij bang is om gecorrigeerd te worden.
Als ik ergens een naar gevoel van krijg zijn wel honden die angstig naar hun baasje kijken
Dus we gaan naar een hond vriendelijke honden school, dacht dat deze dat ook was,maar niet dus.
Om het toch positief af te sluiten, ga geregeld met Diego door de duinen struinen, hij mag dan lekker los.
Wat een genot is dat toch, hij gaat helemaal uit zijn dak,komt als ik hem roep,doen zoek spelletje, houd me in de gaten.
Maar zodra we weer in de stad komen ben ik zijn aandacht weer kwijt.
Ik denk te veel afleidingen,maar we komen er wel.

Gr.peet en diego

Herkenbare dingen. Mijn pup vond de bench ook een ramp ze brak de bench zowat af. 'S nachts gaat het nu geel goed. Ik bleef eerst nog voir de bench zitten tot ze sliepnook dan pieote in het begin wel even maar dan stak ik mijn hand in de bench gewoon om haar te laten weten dat ik er was en dan ging ze uiteindelijk liggen. Iknleg ook altijd iets lekkers in de bench als ze er in moet. Nu kan ik haar in de bench doen en op de bank nog rustig tv kijken. Ze gaat gewoon slapen. Overdag is nog wel wat voor lastiger. Maar ze gaat er nu vanzelf al af en toe in en ik stop haar ook elke dag even in de bench met wat lekkers. Gaat steeds beter. Gedukd is het sleutelwoord en gewoon blijven proberen en hoe moeilijk ook probeer niet gefrusteerd te raken. Zelfde geld voor aan de riem lopen. Mijn pup heeft momenteel vaak ook zoiets van ik gavhier liggen en blijf liggen. Ik probeer haar te roepen en anders wacht ik gewoon even. Als ze echt nietbloopt zet ik haar op het gras zodat ze wel wat doet en anders ga verder ik weer naar huis en probeer ik het later weer. Voirdeel is eel dat mijn hond wel reageert op beloning als ze wel meeloopt doe ik enthousiast en geef haar wat lekkers. Wat bij mij ook werkte was een tak. Ze gaat vaak liggen en op een tak kauwen ik oak dan die tak en lok haar daarmee als belonjng geef ik die tak dan. Het wisselt nog heel erg of ze welnof niet meeloopt. Heel frusterend maar ik ga haar niet pushen. Het bijten herken ik ook. Mijn pup doet het niet altijd maar wel veel. Ik bied haar dan een speeltje aan om op te bijten. Als ze mij blinft bijten loop ik weg.

het is even zoeken wat werkt voor jouw pup. Probeer geduld te hebben en blijvdn proberen. Ga op puppycursus daar kan je ook veel leren. Ik hoop dat het wat beter gaat binnenkort zodat je zorgen wat minder worden en je wat meer kan genieten.


succes!

Groetjes chantal

Peter doe vooral dingen waar je zelf 100% achter staat. Dus als je het niet eens bent met de handelingen die ze op die hondenschool bij je hond verrichten om hem iets te leren ga er dan vooral niet terug heen. 

Onze Duitse herder is ooit flink uitgevallen op een hondenschool door een soortgelijke aanpak. (slipketting, en dan flink trekken aan de riem zodat de hond het goed voelt, bijna een middeleeuwse methode als je er anno 2014 over nadenkt). De instructeur zou het wel "even voordoen" (was de allereerste "les"). En de aanpak van mijn vader destijds was veel te soft aldus de man. De hond had er na een aantal keer heel hard trekken zo genoeg van (doet pijn hoor, vooral als de vacht er ook tussen zit en de hond alle kanten opvliegt!) dat hij actie ondernam en de man naar de arm vloog. Weet de hond veel wat er bedoelt wordt? Hij ging de oefening de eerste keer doen en "luisterde" NATUURLIJK niet, omdat hij niet eens door had wat er gevraagd werd. Dat los je niet op door flink aan de lijn te trekken... En hij had echt flink gebeten... 
Wat tot resultaat had dat mijn vader niet met hem ergens anders durfde heen te gaan. Want volgens de hondenschool lag het allemaal aan de hond en was de hond agressief, vals en hopeloos. Was nog maar een pubertje toen... Maar hierdoor is in mijn mening deze hond flink te kort gedaan en dit rot moment heeft de rest van z'n leven beïnvloed op negatieve manier. Dit heb ik altijd verschrikkelijk gevonden (ik was toen veel te jong om met de hond aan de slag te gaan anders had ik dat gedaan).  Ik wou dat ik het had kunnen doen.. want de hond heeft hierdoor veel tijd in een kennel gespendeerd wat ik echt verschrikkelijk vind. En heb het altijd onthouden en toen ik op zoek ging naar een honden school voor Obi, wilde ik absoluut géén slipkettingen en geen andere (fysieke) onzin. Ik volg nu een cursus met obi die eigenlijk meer beloningsgericht is en waarbij slecht gedrag genegeerd wordt. 
 
Dus volg je gevoel! Mijn ervaringen met Obi's cursus zijn nu heel goed! Het is op deze manier leuk om cursus te volgen ook voor de hond. Obi gaat hééél graag! En ik denk dat dit onze band zeker ten goede komt. Hij vertrouwd me en komt in "enge" momenten steun bij me zoeken. Obi is ook onze eerste hond die tot nu toe meteen naast je staat als je hem roept..heerlijk als je het mij vraagt.